رباعی و دو بیتی

[fairy a]

از روز ازل نهاد من شاد نبود
در جوهر من عادت فریاد نبود
جستیم همان دام که بودیم پی اش
افسوس که دانه بود و صیاد نبود

م.صمد پور

 

[ranalean]

آن علم که نافع است آموختنی است
هر سکه که رایج است اندوختنی است

آن زنده که کاری نکند مرده به است
آن شاخه که باری ندهد سوختنی است

 

[دختر شرقی]

از آمدن و رفتن ما سودی کو

وز تار امید عمر ما پودی کو

چندین سروپای نازنینان جهان

می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو

خیام

 

[*setareh66*]

هر ساعتم اندرون بجوشد خون را

واگاهی نیست مردم بیرون را
الا مگر آنکه روی لیلی دیدست

داند که چه درد می‌کشد مجنون را؟
سعدی

 

[*setareh66*]

عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
هرجور و جفا که کرده‌ای معذوری
زان پیش که عذرت نپذیرند بیا
سعدی

 

[نسیم-سحر]

رمانتیک:

بدیدم خواب یاری ناله می کرد

به اشکش زلف من را شانه می کرد

سپس بیدار گشتم دیدم ای وای

دوباره چکّه سقف خانه می کرد

نسیم
--------------------

 

[eksir]

محمل شوق کجا، کعبه امید کجا؟
شبنم تشنه کجا، چشمه خورشید کجا؟
دست کوتاه من و گردن او هیهات است
بال خفاش کجا، تارک خورشید کجا؟​

 

[دختر شرقی]

مرغی دیدم نشسته بر باره طوس

در پیش نهاده کله کیکاووس

با کله همی گفت که افسوس افسوس

کو بانگ جرسها و کجا ناله کوس

خیام

 

[*setareh66*]

هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد
هر پاکروی که بود تردامن شد

گویند شب آبستن و این است عجب
کاو مرد ندید از چه آبستن شد
حافظ

 

[*setareh66*]

از چرخ به هر گونه همی​دار امید
وز گردش روزگار می​لرز چو بید

گفتی که پس از سیاه رنگی نبود
پس موی سیاه من چرا گشت سفید
حافظ

 

[fairy a]

ز آن جلوه ی جانبخش خبر کن ما را
فارغ ز هوای سیم و زر کن ما را
بنواز بگوش خفته ناقوس وصال
از مقصد کاروان خبر کن ما را

م.صمدپور

 

[نسیم-سحر]

صد خنجر اگر به پشت داریم ز دوست

کی شکوه به پیش دشمن آریم ز دوست

صد زخم دگر نیز گر از دوست رسد

در دیده بجز مهر نداریم ز دوست

----------------------------------
نسیم

 

[eksir]

[FONT=courier new, courier, mono]دلا خوبان دل خونین پسندند[/FONT]

[FONT=courier new, courier, mono]دلا خون شو که خوبان این پسندند[/FONT]
[FONT=courier new, courier, mono]متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست[/FONT]

[FONT=courier new, courier, mono]گروهی آن گروهی این پسندند[/FONT]​

 

[نسیم-سحر]

دل می گوید زعشق بی تابم من

گم گشته به رویای تو تا خوابم من

آخر تو بگو که هر صبا من چه کنم

با گم شده دل که باز می یابم من

---------------------------------
نسیم

 

[naghmeirani]

* نگاه
نگاهت آسمانم بود و گم شد
دو چشمت سايبانم بود و گم شد
به زير آسمان در سايه تو
جهان در ديدگانم بود و گم شد...

 

[دختر شرقی]

گر دست تو در خون روانم باشد

مندیش که آن دم غم جانم باشد

گویم چه گناه از من مسکین آمد

کو خسته شد از من غم آنم باشد

سعدی

 

[fairy a]

حالیست مرا که شور می بارد از او
خورشید خوشم که نور می بارد از او
این چیست به جز عشق که بر جانم زد؟
بنگر به رخم سرور می بارد از او

م.اوجی

 

[eksir]

اين کوزه چو من عاشق زاری بوده است​

در بند ســر زلف نــگاری بــوده است​

ايــن دسته کــه بر گردن او می بـینی​

دستی است که بر گردن ياری بوده است​

 

[fairy a]

حالیست مرا که عشق تعبیرش کن
رنج خوش و درد شاد تفسیرش کن
خواهی که به کُنهِ حال ما پی ببری
آهی ز جگر برآر و تصویرش کن

م.اوجی

 

[نسیم-سحر]

گر عشق رود دلم به گَردَش نرسد

جز غم به بَرَم با دَم سردش نرسد

بر من ز گل سرخ که نقشی ست ز عشق

جز ساقه خشک و برگ زردش نرسد

نسیم
----------------------------------------------

 

[maryam_22]

برخیز وبتا بیا برای دل ما
حل کن به جمال خویشتن مشکل ما
یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم
زان پیش که کوزه ها کنند از گل ما

 

[salvador]

در دل کردی قصد بد اندیشی ما

ظاهر کردی عیب کما بیشی ما



ای جسته به اختیار خود خویشی ما

بگرفت ملالتت ز درویشی ما



- سنایی غزنوی

 

[mahyam68]

گر پنهان کرد عیب و گر پیدا کرد

منت دارم ازو که بس برجا کرد


تاج سر من خاک سر پای کسیست

کو چشم مرا به عیب من بینا کرد

 

[نسیم-سحر]

بر برگ دلت گر زده ام پا تو ببخش

رنجیده شد ار خاطرت از ما تو ببخش

شرمنده ام از گفته و از کرده ی خویش

محیام تو ببخش جان محیا تو ببخش

نسیم
----------------------------------

 

[fairy a]

حالیست مرا که لاله می داند و بس
اهل غم و درد و ناله می داند و بس
من عاشقم و به مِی حوالت شده ام
اندوه مرا پیاله می داند و بس

م.اوجی

 

[eksir]

گر دست دهد دولت ایام وصال

ور سر برود در سر سودای محال

یک بوسه برین نیمه خالی دهمش

از رویش و یک بوسه بران نیمهٔ خال

 

[salvador]

ای یاد تو آفت سکون دل من

هجر و غم تو ریخته خون دل من




من دانم و دل که در فراقت چونم

کس را چه خبر ز اندرون دل من


- عراقی

 

[ranalean]

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

دانی که از آدمی چه ماند پس مرگ
عشق است و محبت است و باقی همه هیچ

 

[salvador]

ای چرخ مرا دلی ست بیداد پسند

بیمم دهی از سنگ حوادث تا چند



من شیشه نیم که بشکند سنگ توام

مرغ قفسم که گشتم آزاد ز بند


- وحشی بافقی

 

[fairy a]

گشتیم ولی راه گذر گم شده است
ما شکل سئوالیم و خبر گم شده است
یک عمر دویدیم به دنبال کلید
حالا که رسیده ایم،در گم شده است

ع.دولت خواهی