رباعی و دو بیتی

[salvador]

ای کرده غمت غارت هوش دل ما

درد تو شده خانه فروش دل ما


رمزی که مقدسان ازو محرومند

عشق تو مر او گفت به گوش دل ما


- ابوسعید ابوالخیر

 

[fairy a]

آیینه و آب حاصل یاد شماست
آمیزه ی درد و داغ همزاد شماست
این خاک که از ترنم لاله پر است
دفترچه ی خاطرات فریاد شماست

وحید امیری

 

[881471309]

سعید و محمد

سعید و محمد

ما بی تو هزار داغ و یک دل داریم ......................بر حادثه ها امید باطل داریم
یک روز و دو روز نیست این مشکل ما.....................ما سیصدوشصت وپنج مشکل داریم

 

[نسیم-سحر]

تو رفتی و صدات تو خونه مونده

من و اشکی که روی گونه مونده

قناری قشنگم مرده امّا

بخواب می بینمش بی دونه مونده

نسیم-سحر

 

[دختر شرقی]

برخیز و بیا بتا برای دل ما

حل کن به جمال خویشتن مشکل ما

یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم

زان پیش که کوزه‌ها کنند از گل ما

خیام

 

[eksir]

چون بخت به تدبیر نکو نتوان کرد

بیفایده سعی و گفت و گو نتوان کرد

گفتم بروم صبر کنم یک چندی

هم صبر برو که صبر ازو نتوان کرد

 

[دختر شرقی]

این قافله عمر عجب میگذرد

دریاب دمی که با طرب میگذرد

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله را که شب میگذرد

 

[fairy a]

من با تو طلوع کرده ام،می دانی؟
تا سرخ غروب پیش من می مانی
این کوچه ی کهکشان ات مال من است
تا کی دل من تو بی افق می خوانی

سها

 

[دختر شرقی]

تا چند زنم بروی دریاها خشت

بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت

خیام که گفت دوزخی خواهد بود

که رفت بدوزخ و که آمد ز بهشت

 

[نسیم-سحر]

راستی اشکال نداره که من رباعی های خودم رو بنویسم اینجا؟


اندوه تو با فصل خزان شد به ره ام

ابریست دل و نگاه بر پنجره ام

بُغضی به سکوت مانده در فریادم

نقش تو و مرگ برگ در منظره ام


نسیم

 

[eksir]

یاران به سماع نای و نی جامه‌دران
ما، دیده به جایی متحیر نگران
عشق آن منست و لهو از آن دگران
من چشم برین کنم شما گوش بر آن​

 

[دختر شرقی]

آرند یکی و دیگری بربایند

بر هیچ کسی راز همی نگشایند

ما را ز قضا جز این قدر ننمایند

پیمانه عمر ما است می‌پیمایند

خیام

 

[fairy a]

ما ابر محبتیم و گل بنده ی ماست
عطریم و حریم غنچه آکنده ی ماست
خوبست سری به خانه ی گل بزنیم
شاید که هنوز تشنه ی خنده ی ماست

سها

 

[دختر شرقی]

کس مشکل اسرار اجل را نگشاد

کس یک قدم از دایره بیرون ننهاد

من می‌نگرم ز مبتدی تا استاد

عجز است به دست هر که از مادر زاد

خیام

 

[eksir]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این قـافـله عـمر عجب می گذرد[/FONT]​

​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دریاب دمی که با طرب می گذرد[/FONT]​

​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ساقی غم فردای حریفان چه خوری[/FONT]​

​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پیش آر پیاله را کـه شب می گذرد[/FONT]​

​

 

[دختر شرقی]

گرچه غم و رنج من درازی دارد

عیش و طرب تو سرفرازی دارد

بر هر دو مکن تکیه که دوران فلک

در پرده هزار گونه بازی دارد

خیام

 

[نسیم-سحر]

در بحر فنا حباب عمرم هیچ است

اندازه آن زیاد و یا کم هیچ است

امید به چشمان تو دارم ور نه

دلبستگی ام به عمر یک دم هیچ است

نسیم

 

[نسیم-سحر]

دریا دریا دلم دلم طوفانیست

در موج چراغ ساحلی پیدا نیست

جز چشم تو کز عشق سخن می گوید

باقی به دلم غرق غم و ویرانیست

نسیم

 

[دختر شرقی]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست

از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست

گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود

ورنیک نیامد این صور عیب کراست

خیام

 

[fairy a]

عشق آمد و دل نجابت بید گرفت
پندار بنفشه بوی ناهید گرفت
وقتی گره مقنعه را می بستی
انگار میان روز خورشید گرفت

ج.پیمان

 

[Ekram]

گر بر سر ماه برنهی پایه ی تخت
ور همچو سلیمان شوی از دولت و بخت
چون عمر تو پخته گشت بربندی رخت
میوه چو شود پخته بیفتد ز درخت

 

[نسیم-سحر]

از بخت بد آسمان بی کوکب من

بی روی مه ات چه تیره کرد امشب من

افروخته ام شمع دو چشمم به رهت

ای دوست بیا لبت بنه بر لب من

نسیم

 

[نسیم-سحر]

آن دلبر ما چو آمد اندر بر ما

برد از بر دل قرار و دل از بر ما

هر دل که شنید قصه دلبر ما

دلسوخته شد ز دلبر و دل بر ما

نسیم

 

[نسیم-سحر]

هر لحظه بجزعشق تو در جانم نیست

وز گریه دل قرار و سامانم نیست

با دل گویم ترا علاجی باید

گوید چه کنی که راه درمانم نیست

نسیم

 

[salvador]

هجری که به روز غم مبادا دل و دست

بر دامن دل که گرد ننشست نشست


وصلی که چو دل به دست بودی پیوست

دردا که ازو درد دلی ماند به دست



- انوری

 

[fairy a]

با عشق بگو ناز تو را مشتری ام
بر بالش گلجوش غمت بستری ام
تنپوش تو بوی اطلسی می پاشد
یک لحظه بیا به خواب خاکستری ام

ج.پیمان

 

[نسیم-سحر]

بر برج جنون نشسته ام ای ساقی

از پلّۀ غم گذشته ام ای ساقی

تا دور در آفاق چو من می نگرم

در دشتی پر ز کشته ام ای ساقی
نسیم

 

[دختر شرقی]

رفتم که در این منزل بیداد بدن

در دست نخواهد بر خنگ از باد بدن

آن را باید به مرگ من شاد بدن

کز دست اجل تواند آزاد بدن

خیام

 

[eksir]

اين کوزه چو من عاشق زاری بوده است​

در بند ســر زلف نــگاری بــوده است​

ايــن دسته کــه بر گردن او می بـینی​

دستی است که بر گردن ياری بوده است​

 

[دختر شرقی]

مائیم که اصل شادی و کان غمیم

سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم

آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم

خیام