مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

از سرود درد من در بزم او افتاد شور

نی ز درد من بنالید و فغان از رود خاست

​

 

[ARASH AZ]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

 

[barg]

تو می روی و مرا چشم دل به جانب توست
ولی چه سود که جانب نگه نمی داری ​

 

[ARASH AZ]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم؟
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[naghmeirani]

ساقی بیا و جام می مشکبو بیار

این دم که باد صبح به عنبر فشانی است

​

 

[hamid_61]

تا شکن زلف توست سلسله جنبان دل​

جمع نخواهد شدن حال پریشان دل

​

گر چه صبوری خوش است در همه کاری ولی

​

کردن صبر از رخت کی شود امکان دل​

 

[barg]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است​

 

[ARASH AZ]

تا چند عمر در هوس آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود

 

[barg]

دوش عقلم هوس وصل تو شیدا می کرد
دلم آتشکده و دیده چو دریا می کرد​

 

[armstrong]

دل بنهند بر کنی توبه کنند بشکنی
این همه خود تو می کنی بی تو به سر نمیشود

 

[elva]

دوش عقلم هوس وصل تو شیدا می کرد


دلم آتشکده و دیده چو دریا می کرد​

دردا که ز خود بی خبرم باید مرد
آغشته به خون جگرم باید مرد

چون زندگی خویش نمی یابم باز
هر روز به نوعی دگرم باید مرد

 

[barg]

دیدم آن چشم و دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگه ندارد​

 

[araz_heidari]

دیدم آن چشم و دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگه ندارد​

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار
چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم
​

 

[naghmeirani]

می‌کشیدند ملایک همه چون سرمه به چشم

هر غباری که ترا از سم توسن برخاست

 

[araz_heidari]

می‌کشیدند ملایک همه چون سرمه به چشم

هر غباری که ترا از سم توسن برخاست

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
كه غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد
​

 

[barg]

دلا من قدر وصل او ندانستم تو می دانی
کنون دانستم و سودی نمی دارد پشیمانی!!!!

شب همگی خوش​

 

[araz_heidari]

دلا من قدر وصل او ندانستم تو می دانی
کنون دانستم و سودی نمی دارد پشیمانی!!!!

شب همگی خوش​

یکی وصل یکی هجرون پسندد
یکی درد و یکس درمون پسندد
مو از درمون و درد و وصل و هجرون
پسندم آنچه را جانون پسندد
شب خوش
​

 

[naghmeirani]

شبت قشنگ عزیزم!​

دل من غمگين است
غصه ام سنگين است
گر چه بي هم نفسم
زندگي شيرين است
ميل گل در من نيست
بال من خونين است
اشک غم بايد ريخت
رسم دنيا اين است​

 

[گلابتون]

تافت از آن خرگه جان صورت تركم به از آن
دست ببردم سوي او دست مرا زد كه بهل!
گفتم تو همچو فلان ، ترش شدي، گفت بدان
من ترش مصلحتم ني ترش كينه و غل

 

[naghmeirani]

لذّتِ وصل نداند مگر آن سوخته ای

که پس از دوریِ بسیار به یاری برسد

 

[گلابتون]

در عشق جان سپاران مانند ما هزاران
هستند ليك چون تو درخواب هم نديديم

 

[naghmeirani]

مۀ روشن ،میانِ اختران پنهان نمی ماند

میانِ شاخه هایِ گل مشو پنهان که پیدائی

 

[*زهره*]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[barg]

سر برون کن از دریچه جان ببین عشاق را
از صبوحی​های شاه آگاه کن فساق را​

 

[naghmeirani]

از هر دو کون بی خبر و مست بندگی

آزادی زمالک و رضوانم آرزوست

​

​

 

[*زهره*]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

 

[elva]

اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که این چونست و آن چون

یکی را داده صد گونه نعمت
یکی را قرص جو آلوده در خون

 

[elva]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

من زین دل بی خبر به جان آمده ام
وز جان ستمکش به فغان آمده ام

چون کار جهان با من و بی من یکسان
پس من به چه کار در جهان آمده ام؟

 

[*زهره*]

میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز

وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

 

[naghmeirani]

تنها نه دل فیض خراب از نگه تست

کو دل که نه زآن غمزه مستانه خرابست

​