به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین

[amir ut]

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
كجاست دير مغان و شراب ناب كجا

 

[ghisoo_tala]

شادي را هديه كن حتي به كسانيكه ان را
از تو گرفتند
عشق بورز به انها كه حتي دلت را شكستند

 

[Mitra_Galaxy]

زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند
آن چنان زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت ...

 

[eksir]

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا

 

[ghisoo_tala]

" دلت شاد و لبت خندان بماند " برایت عمر جاویدان بماند " خدا را میدهم سوگند بر عشق " هرآن خواهی برایت آن بماند " بپایت ثروتی افزون بریزد " که چشم دشمنت حیران بماند " تنت سالم سرایت سبز باشد " برایت زندگی آسان بماند "

 

[eksir]

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است​

چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است​

جانا به حاجتی که ترا هست با خدای​

کاخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است​

 

[راضیه (ت)]

بی تو مهتاب شبی باز ان کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدارتو لبریز شد از جام وجودم
شدم ان .......................


(شعر کوچه از فریدون مشیری)

 

[eksir]

بخت از دهان دوست نشانم نمی‌دهد
دولت خبر ز راز نهانم نمی‌دهد

از بهر بوسه‌ای ز لبش جان همی‌دهم
اينم همی‌ستاند و آنم نمی‌دهد

مردم در اين فراق و در آن پرده راه نيست
يا هست و پرده دار نشانم نمی‌دهد

 

[ghazalle]

ماه
رنگ تفسیر مس بود
مثل اندوه تفهیم بالا می آمد
سرو
شیهه بارز خاک بود
کاج نزدیک
مثل انبوه فهم
صفحه ساده فصل را سیاه
می زد
کوفی خشک تیغال ها خوانده می شد
از زمین های تاریک
بوی تشکیل ادراک می آمد
دوست
توری هوش را روی اشیا
لمس می کرد
جمله جاری جوی را می شنید
با خود انگار می گفت
هیچ حرفی به این روشنی نیست
من کنار زهاب
فکر می کردم
امشب
راه معراج اشیا چه صاف است

 

[eksir]

[FONT=times new roman, times, serif]مــائـیـم و آستـــانـۀ عـشــق و ســر نـیــــاز[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]تا خواب خوش که را بَرَد اندر کنار دوست[/FONT]

 

[ghisoo_tala]

شاد بودن یک سفر دائمیست نه یک مقصد از پیش تعیین شده ، و برای شاد بودن هیچ زمانی بهتر از " اکنون " و هیچ دلیلی برتر از " بودن " نیست

 

[mahyam68]

دوش آگهی زیار سفر کرده داد باد
من نیز دل باد دهم هرچه باد،باد​

 

[eksir]

منم که دیده به دیـدار دوست کـردم بـاز
چه شکر گویمت ای کار ساز بنده نواز

 

[گلابتون]

سلام اي كهنه عشق من كه ياد تو چه پا برجاست
سلام بر روي ماه تو عزيزدل سلام از ماست...
تو يه روياي كوتاهي دعاي هر سحرگاهي
شدم خواب عشقت چون مرا اينگونه ميخواهي

 

[eksir]

بتی دارم که گرد گل زسنبل سایبان دارد
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

 

[ghisoo_tala]

گمنامی گم نشده​

میان همه ی جویها، که همراه همه رودها، به دریا سرازیر میشدند​

جوی کوچکی هم بود که هیچ میل سرازیر شدن به دریا را نداشت!​

وقتی سایر جویها پرسیدند چرا؟ گفت: من هر چند در مقابل عظمت​

دریا بس ناچیز و خوارم! .. اما من ..​

" گمنامی گم نشده" را بیشتر از"شهرت گم شده" دوست دارم ..​

 

[eksir]

گمنامی گم نشده​

میان همه ی جویها، که همراه همه رودها، به دریا سرازیر میشدند


جوی کوچکی هم بود که هیچ میل سرازیر شدن به دریا را نداشت!


وقتی سایر جویها پرسیدند چرا؟ گفت: من هر چند در مقابل عظمت


دریا بس ناچیز و خوارم! .. اما من ..

" گمنامی گم نشده" را بیشتر از"شهرت گم شده" دوست دارم ..​

دوست عزيز ممنونم از لطفتون.... شما هم شعر هاي زيبايي ارسال مينمائيد


مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کويش را چو جان خويشتن دارم

 

[eksir]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بين که چون همی‌سپرم

 

[گلابتون]

به خدای لبخند ..​

به خدای شادی ..​

به خدای همه آنچه که از خوبی هاست ..​

به خدای همه آنچه که از زیبایی هاست ..​

دل من غمگین نیست ..​

دل من گمشده , شاید ؛ اما .. ​

 

[hamedinia_m51]

همه دنيا رو نوشتي ،
دل ما رو بنويس

تو که دستت به نوشتن آشناست
دلت از جنس دل خسته ي ماست
دل دريا رو نوشتي،
همه دنيا رو نوشتي ،
دل ما رو بنويس

بنويس هر چه که ما رو به سر اومد
بد قصه ها گذشت و بدتر اومد
بگو از ما که به زندگي دچاريم
لحظه ها رو مي کشيم نمي شماريم
بنويس از ما که در حال فراريم
توي اين پاييز بد فکر بهاريم
دل دريا رو نوشتي ،
همه دنيا رو نوشتي ،
دل ما رو بنويس

دست من خسته شد از بس که نوشتم
پاي من آبله زد بس که دويدم
تو اگر رسيده اي ما رو خبر کن
چرا اونجا که تويي من نرسيدم
تو که از شکنجه زار شب گذشتي
از غبار بي سوار شب گذشتي
تو که عشق و با نگاه تازه ديدي
بادبان به سينه ي دريا کشيدي
دل دريا رو نوشتي ،
همه دنيا رو نوشتي ،
دل ما رو بنويس

بنويس از ما عشقو نشناختيم
حرف خالي زديم و قافيه باختيم
بگو از ما که تو خونمون غريبيم
لحظه لحظه در فرار و در فريبيم
بگو از ما که به زندگي دچاريم
لحظه ها رو مي کشيم نمي شماريم...

 

[eksir]

من و تو يكي شديم

از هر شعله اي برتر

كه هيچگاه شكست را بر ما چيرگي نيست

چرا كه از عشق رو ئينه تنيم!


​

 

[ghisoo_tala]

به دیدارم چه روزی خواهی آمد که من زیباترین جامه بپوشم ​

بپیچم آنقدر گل های زیبا که اندیشی که من یک گل فروشم​

از آن ترسم تو را تا من ببینم ز شادی من ببازم عقل و هوشم​

اگر روزی به دیدارم نیایی دگر تا آخر دنیا خموشم ​

 

[eksir]

ساقي بده پيمانه اي ز آن مي كه بي خويشم كند
بر حسن شور انگيز تو عاشق تر از پيشم كند
زان مي كه در شبهاي غم بارد فروغ صبحدم
غافل كند از بيش و كم فارغ ز تشويشم كند
نور سحرگاهي دهد فيضي كه مي خواهي دهد
با مسكنت شاهي دهد سلطان درويشم كند
سوزد مرا سازد مرا در آتش اندازد مرا
وز من رها سازد مرا بيگانه از خويشم كند

​

 

[گلابتون]

کسی هرگز به گلدانهای خشک قلب ما آبی نخواهد داد.
کسی هرگز کنار کوچه های شهر ما نرگس نخواهد کاشت.
کسی هرگز کبوترهای زیبا را به اوج آسمان دعوت نخواهد کرد.
دل از افسانه ها بر کن .
کسی پیدا نخواهد شد .
مکن دل خوش به هر باریکه راه خالی مهجور
مبین هر کهنه چرمی را درفش کاوه ی رنجور
دل از اسطوره ها بر کن .
و بتهای حریم ذهن را با تیشه ی اندیشه ات بشکن .
تو خود اسطوره خواهی شد .
اگر باور کنی خود را

 

[amir ut]

مسیح سر به صلیبم تو ای حواری عاشق برقص اگر که بمیرم چنان قناری عاشق
چکیده از لب عشرت دوباره شبنم مستی بیا بنوش و بنوشان شب خماری عاشق

 

[sahar-architect]

ما که میترسیم از هجرت دوست
کاش میدانستیم
لحظه هایی که به هم نزدیکیم
چه بهایی دارد
کاش میدانستیم
حس دلتنگی هر روز غروب چه دلیلی دارد

 

[eksir]

کنار برکه ای بودیم در خواب
تو با جام می ربودی ماه از آب
چو نوشیدم از آن آب گوارا
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب​

 

[mashti]

تا که اشارات نظر نامه رسان من و توست
کس نشود باخبر از آنچه میان من و توست

 

[m_janitabar]

دوست نشمار آنکه در نعمت زند
لاف مردی و برادر خواندگی
دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

 

[shiva_21_2]

خوشا آنان که در بازار گیتی خریدار وفا بودند و هستند
خوشا آنان که در راه رفاقت رفیق با وفا بودند و هستند