// ... به نفر بعدیتون یک شعر هدیه بدین ...\\

[koochooloo_m]

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم...

 

[vahm]

یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم
گرچه در خود شکستیم صدایی نکنیم

 

[eterno]

شب رسید و آسمان مهتاب شد
با خیالت دیده ام پر آب شد
در خیالم آمدی از راه دور
کوله بارت مملو از عشق و غرور
آمدی همچون نفس در سینه ام
شاد کردی این دل بی کینه ام

 

[mahsa_vicy_moon]

چه كسي ميداند......
كه تو در پيله تنهايي خود تنهايي......؟
چه كسي مي داند
كه تو در حسرت يك روزنه در فردايي........؟


پيله ات را بگشا.......!


تو به اندازه يك پروانه..........زيبايي....................

​

 

[Mehr noosh]

مرسی عزیزم اختیار داری.

آن غنچه كه گل گشت دگر غنچه نگردد
وين طرفه لب يار گهي غنـچه گهي گـل

 

[koochooloo_m]

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

 

[Mehr noosh]

تا تو از هیچ به ارامش دریا برسی
تا تو در همهمه همراه سکوتم باشی

به حریم خلوت عشق تو تنها برسی
می نویسم مینویسم از تو تا تن کاغذ من جا دارد

با تو از حادثه ها خواهم گفت گریه این گریه اگر بگذارد
مینویسم همه ی با تو نبودن ها را

تا تو از خواب مرا به با تو بودن ببری
تا تو تکیه گاه امن خستگی هام باشی

 

[comudf]

دریچه ها

وضع بهتر شده بود
دریچه های آرزو را کمی باز کردم
دریایی متلاطم بود
پایانی نداشت
و هر دریچه
دریچه دیگری را باز کرد
بهتر آن دیدم که دریچه ها را ببندم

 

[koochooloo_m]

حرف ها دارم
با تو ای مرغی که می خوانی نهان از چشم
و زمان را با صدایت می گشایی
چه ترا دردی است
کز نهان خلوت خود می زنی آوا
و نشاط زندگی را از کف من می ربایی؟

 

[comudf]

عبور

افق مرا می خواند
من می خواندم
هیبت هستی را
اگر چه شعرم کلمه ای بیش نبود
زندگی را
عبور از وهم وحیرت می خواستم
به سادگی
نه
نمی توانستم بیان کنم
یقینا ، ساده نبود عبور من

 

[comudf]

عبور

افق مرا می خواند
من می خواندم
هیبت هستی را
اگر چه شعرم کلمه ای بیش نبود
زندگی را
عبور از وهم وحیرت می خواستم
به سادگی
نه
نمی توانستم بیان کنم
یقینا ، ساده نبود عبور من

 

[koochooloo_m]

نها تو را ستودمت كه بدانند مردمان

محبوب من به سان خدايان ستودني ست
حمید مصدق

 

[vahm]

زندگی با همه وسعت خویش
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادنو پژمردن نیست
زندگی خوردن و خوابیدن نیست
اضطراب وهوس دیدن ونادیدن نیست
زندگی جنبش وجاری شدن است
زندگی کوشش وراهی شدن است
از تماشاگه اغاز حیات تا به جایی که خدا میداند...

 

[behnam-t]

زاهدو عجب و نماز ومن ومستی ونیاز
تا تو خود ز میان با که عنایت باشد

 

[m_farasatpoor]

اي صميمى اي دوست **گاه بيگاه لب پنجره‎ ‎خاطره ام مي آيي. اي قديمي اي خوب **تو مرا ياد كني يا نكني، من به يادت هستم. **آرزويم همه‎ ‎سرسبزي توست. **دايم از خنده، لبانت لبريز **دامنت پر گل باد.

 

[pink83]

هيچ کس ويرانيم را حس نکرد .وسعت تنهائيم را حس نکرد .در ميان خنده هاي تلخ من .گريه پنهانيم را حس نکرد .در هجوم لحظه هاي بي کسي درد بي کس ماندنم را حس نکرد .آن که با آغاز من مانوس بود . لحظه پايانيم را حس نکرد
​

 

[hitech]

وصل تو اجل را ز سرم دور همي‌داشت
از دولت هجر تو کنون دور نماندست!

 

[m2002k]

وصل تو اجل را ز سرم دور همي‌داشت
از دولت هجر تو کنون دور نماندست!

از هجر مگو به پیش سلطان وصال

میترس کزین حدیث محروم شوی




​

 

[vahm]

در دام حادثات ز کس یاری مجو
بگشا گره زناخن همت ز پای خویش

سعی طبیب موجب درمان درد نیست
ازخود طلب دوای دل مبتلای خویش

 

[snazari]

نیستیم از دوریت با داغ حرمان نیستیم

دل پشیمان است لیکن ما پشیمان نیستیم


گر چه از دل میرود عشق به جان امیخته

با وجود این وداع صعب گریان نیستیم

وحشی بافقی

 

[amator-2]

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم.

 

[snazari]

ان دوست که عهد دوستداران بشکست
میرفت و منش گرفته دامان در دست

می گفت که بعد از این به خوابم بینی
پنداشت که بعد از او مرا خوابی هست

 

[bardiajoon]

و این تقدیم به نفر بعدی
​

​

لحظه ای چشمانم را می بندم​

رویاها پیش رویم صف می کشند​

نوبتی هم که باشد نوبت تو است​

من وتو در سکوتی بی پایان​

باز هم شب ، عاشقانه شاهراهی بلورین برایم ساخت​

تا سوار بر اسب سپید خیال از جاده نور بگذرم​

و به فضای بی ریای نگاهت راه یابم​

و تو چه خالصانه چکاوکهای دلتنگی ات را سوی من پرواز دادی​

تا در میان آسمان سرخ قلبم پر کشند​

و نغمه های دوری و غربت را تصنیف وار ​

همراه ساز دلکش باد صبا به تو تقدیم کنند...​

صد افسوس که تا چشم گشودم ، پیوندم گسست​

باز چشمانم را بستم ، دیگر تو نبودی​

یکباره همه چیز نابود شد​

کاش قلم حقیرم گویای حرف دلم بود​

نبودت را تاب نیاوردم​

قطره های باران با اشکم ، دوبیتی دلتنگی می ساختند...​

من رهگذری تنها ، فراری از ندامتگاه عشق ​

به قلب خورشید قدم نهادم تا خنکایش​

تاول داغ بی کسی ام را آرام کند​

طبق عادت ، نیمه شب با چشمانی اشک آلود بر سر مزارت می آیم​

تا کتاب زندگی ام را ورق بزنم
​

ولی باز هم نامی جز تو نمی بینم​

تویی که صادقانه می پذیری عاشقانه هایم را​

​

بردیا تیرماه 87 سانفراسیکو ​

 

[amator_2]

ز دو ديده خون فشانم ز غمت شب جدايي
چه كنم كه هست اينها گل باغ آشناي
...
به كدام مذهب است اين ه كدام ملت است اين
كه كشند عاشقي را كه تو عاشقم چرايي؟؟؟؟

 

[MaaRyaaM]

چند نقطه و ...
ابتدای اين شعر را باد برده است
چرا که نه
بگذار بيايد و همه چيز را با خود ببرد
حتی ياد شکوفه ی بادام چشم های تو را
جهان بدون تو
برهوتی است ...

 

[hamedinia_m51]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برای آخرین بار خدا کنه بباره
تو این شب کویری
یه قطره از ستاره

همیشه بودی و من تو رو ندیدم انگار
بگو ، بگو که هستی ، برای آخرین بار

وقتی دوری ، تنهاییم نزدیکه
قلبم بی تو می ترسه تاریکه



چه لحظه ها که بی تو
یکی یکی گذشتن
عمرمو بردن امّا یه لحظه بر نگشتن

تو چشم من نگاه کن
منو به گریه نسپار
حالا که با تو هستم
برای اوّلین بار

برای آخرین بار


وقتی دوری ، تنهاییم نزدیکه
قلبم بی تو می ترسه تاریکه[/FONT] ​

 

[koochooloo_m]

بازآي دل تنگ مرا مونس جان باش...

 

[samaneh66]

از گل واشده در دورترین بوته خاک به تو ای دوست سلام
حالت آیا خوب است
روزگارت آبیست

 

[hamedinia_m51]

آن که دلم را
برده خدایا
زندگیم را
کرده تبه
کو؟
آن که دلم را
برده خدایا
زندگیم را
کرده تبه
کو؟
همنفسم کو؟
آن که نگاهش
روز من از غم
کرده سیه کو؟​

 

[hamedinia_m51]

تويه صحنه غريب زندگي همه مون در نقش يك بازيگريم
با هميم تو بازيهاي روزگار از درون هم ولي بي خبريم
زندگي تولد يه خاطره ست انگاري شروع يك نمايشه
كاشكي از دنياي اين خاطره ها سهم ما تموم خوبي ها بشه
تويه پشت صحنه دنياي ما خوبي و بدي ميمونه يادگار
زندگي براي ما يه خاطره ست از تمام قصه هاي روزگار
بهتره به قلبامون دروغ نگيم زندگي هر طور كه باشه ميگذره
منو تو مسافريم تو اين روزا مثل خورشيد تو نگاه پنجره
هممون پشت نگاه صورتك هميشه از صبح تا شب قايم ميشيم
واسه پنهون كردن گريه هامون رويه قلب و روحمون خط ميكشيم

اگه باز از روزگار دلت گرفت لحظه ها ثانيه ها ابري شدند
بیا با من بيا با من ​