دقیقا نکته همینجاست این 12 صفحه هم سر کل کل کردن پر شده و من هم که فیلم رو ندیدم نتونستم از این بین این همه صحبت راجع به خود فیلم چیزی پیدا کنم آخر سر رفتم سایت های تقد فیلم و یک تیزر فیلم رو دیدم و موضوع دستم اومد. جالبه بیشتر کسانی که نظر می دهند می گویند فیلم رو ندیده اند یکی نفر هم محض رضای خدا بیاد در مورد خود فیلم صحبت کنه نه حواشی.
افتخار ملی
- شروع کننده موضوع مجتبی اس
- تاریخ شروع
دقیقا نکته همینجاست این 12 صفحه هم سر کل کل کردن پر شده و من هم که فیلم رو ندیدم نتونستم از این بین این همه صحبت راجع به خود فیلم چیزی پیدا کنم آخر سر رفتم سایت های تقد فیلم و یک تیزر فیلم رو دیدم و موضوع دستم اومد. جالبه بیشتر کسانی که نظر می دهند می گویند فیلم رو ندیده اند یکی نفر هم محض رضای خدا بیاد در مورد خود فیلم صحبت کنه نه حواشی.
نه لزوما همه اثرهای ایرانی، اثرهایی که در این سطح مطرح میشه باید به جای باین نکات منفی نکات مثبتو بگه بیشتر.
اتفاقا این برداشت شما که بین مردم و حکومت هم تفکیک قائل میشین و میشن هم باز در راستای هدف همون کسانی است که بهش جایزه دادن! فرهنگ ایرانی صلح جویی + دورغ گویی در تمام شئون زندگیه؟
آمریکایی ها دوست ندارن، آمریکایی ها هدفشون چسبوندن امثال فرهادی و گلشیفته به خودشون و جدا کردنشون از فرهنگ و مردم و حکومت ایرانه، اونم به هر طریقی، برای هر کس هم به یه شیوه متوسل میشن
این همه همه جا تو اتوبوس و تاکسی حرف سیاسی میزنن، حالا دیگه نمیشه تو مملکت حرف سیاسی زدی!!!
نه لزوما همه اثرهای ایرانی، اثرهایی که در این سطح مطرح میشه باید به جای باین نکات منفی نکات مثبتو بگه بیشتر.
اتفاقا این برداشت شما که بین مردم و حکومت هم تفکیک قائل میشین و میشن هم باز در راستای هدف همون کسانی است که بهش جایزه دادن! فرهنگ ایرانی صلح جویی + دورغ گویی در تمام شئون زندگیه؟
آمریکایی ها دوست ندارن، آمریکایی ها هدفشون چسبوندن امثال فرهادی و گلشیفته به خودشون و جدا کردنشون از فرهنگ و مردم و حکومت ایرانه، اونم به هر طریقی، برای هر کس هم به یه شیوه متوسل میشن
این همه همه جا تو اتوبوس و تاکسی حرف سیاسی میزنن، حالا دیگه نمیشه تو مملکت حرف سیاسی زدی!!!
تو اتوبوس و تاکسی بله، ولی جایی که صدات رو همه قرار باشه بشنون نه، اونجا اگه حرف بزنی دیگه نزدی
حتی آقایون حرفهای عماد افروغ که تئورسین اصولگراهاست رو تحمل نکردن، چه برسه به مخالفان
تفکیک بین مردم و حکومت هم من ایجاد نکردم، حکومت ایجاد کرده
دروغ گویی هم توی این مملکت زیاد شده، جزء فرهنگ ما نیست، ولی داره میشه
از بقال گرفته تا رییس جمهور
در کل این بحث اینجا جاش نیست مصطفی جان، تاپیک منحرف میشه
نظر من درمورد فیلم:
خود فیلم به نظر من فیلم قوی نبود
حرف هایی برای گفتن داشت آقای فرهادی، ولی خوب بیان نشد
حرف فیلم به راحتی به بیننده منتقل نمیشه
فیلم برداری چندان خوب نیست، مخصوصا جاهایی که از دوربین روی دست استفاده کرده
بازی بازیگرهاش خیلی خوبه، شهاب حسینی ، پیمان معادی، لیلا حاتمی خیلی خوبن
چند تا قرینه خوب هم توی فیلم هست،
فیلم هایی توی ایران داشتیم که به لحاظ ساختار سینمایی از این فیلم خیلی قویتر بودن
سگ کشی از فیلم خیلی سرتر بود، شب های روشن خیلی سر بود،
به لحاظ محتوا هم من یه فیلم مثل طلا و مس رو خیلی بیشتر می پسندم
دیدم پیشرفت گلشیفته رو
به کوری چشم حسودانو هستم
من هم فقط نظر دادم، شما کانالیزش کردی
کلا وقتی کم می آری بحثو عوض می کنی؟
کی از گلشیفته حرف زد؟ کلا با خودت چند چندی تو؟:دی
البته این عکس آخریه سانسور شده ها:دی
واي واي ، عجب افتضاحي
پيشنهاد ميدم بعد از برگشتنش از جشنواره به دار مجازات بياويزندش تا عبرتي باشه براي ديگر هنرمندان
وای وای!
این مقاله هم چیزهای جالبی گفته که بنظرم قابل تامل هست .
جدایی نادر از سیمین اولین فیلم ایرانی است که در جشنواره اسکار یک میهمان ویژه! خواهد بود و احتمالاً جایزه اسکار را هم می‌گیرد.
این مسأله تا آن حد از نشانه، مدرک و اماره برخوردار است که هیچ ذهن عاقلی نمی‌تواند پیش‌بینی دیگری غیر از تصویر فرهادی بر روی سن جشنواره اسکار داشته باشد.
اما سوال اینجاست که جدایی نادر از سیمین چه طُرفه‌ای با خود داشت که از مدت‌ها قبل از آغاز اکران نیز مورد توجه جهان استکبار و رسانه‌هایش قرار گرفته بود...!؟
آیا مسأله آن بود که این فیلم فقط به این دلیل که در رقابت با "اخراجی‌ها" قرار گرفته است، می‌بایست توسط جبهه ضد انقلاب پشتیبانی می‌شد...!؟
در واقع آنهایی که این معنای سطحی را پذیرفته بودند گویا "لیلا حاتمی" و مصاحبه‌هایش در رسانه‌های صهیونیستی را قبل از اکران فراگیر جدایی نادر از سیمین ندیده بودند.
پذیرندگان این نظریه که دشمن در حال اقبال نشان دادن به جدایی نادر از سیمین است به این دلیل که این فیلم در مقابل اخراجی‌ها قرار دارد حتماً رسانه‌های خارجی و ضد انقلاب را قبل از مطرح شدن چنین نظراتی نخوانده و ندیده بودند که چگونه در رثای استعدادهای شگرف یک کارگردان بزرگ در ایران(اصغر فرهادی) سخن می‌سرایند.
با رد شدن خواه ناخواه این فرض اما نگاهی دوباره به پیام‌های اصلی فیلم خوشساخت اما بدمفهوم جدایی نادر از سیمین، ما را در فهم بیشتر و بهتر مسأله و پاسخ چرایی اقبال دشمنان ایران به داستان یک جدایی یاری می‌کند.
*نگاهی به مفاهیم فیلم فرهادی
مسعود فراستی در مورد این فیلم نظراتی واقعی‌تر از سایر منتقدان دارد، این منتقد سینما، شخصیت سیمین (با بازی لیلا حاتمی) را تنها شخصیت راستگوی حاضر در فیلم فرهادی می‌داند که البته در انتهای فیلم نیز تنها راه ممکن را خروج از ایران می‌یابد.
نکته‌ای که فراستی به آن اشاره می‌کند در واقع متضمن این پیام در فیلم است که یگانه راه نجات از مشکلاتی که فرهادی در فیلمش به تصویر می‌کشد گذاشتن و رفتن از سرزمین مادری است.
مسئله‌ای که البته کاراکتر سیمین نیز در بخشی از فیلم و در اعتراض به چرایی اصرار همسرش در زمینه ماندن فرزندشان در ایران اینطور به آن اشاره می‌کند"چیو یاد بگیره...!؟ لجبازی‌رو...!؟"
کاراکتر سیمین در فیلم فرهادی نمادی است از آدم‌هایی که خوب می‌خواهند و خوب می‌زی‌اند اما از نظر سازنده فیلم گویا راهی جز ترک ایران هم ندارند. کاراکتر فیلم البته از نظر کارگردان شباهت غریبی هم با منش و روش برخی آدم‌های این روزگار و البته کسانی دارد که در فتنه سال 88 رنگ سبز به خود بسته بودند.
*آنچه سیمین با خود می‌برد آوازهای شجریان است
این "سیمین" فرهادی است که در قسمتی از فیلم و در هنگام ترک خانه با صدای بلند به شوهرش می‌گوید تنها چیزی را که با خود از خانه می‌برد "آوازهای شجریان" است.
آیا همین اشارت و سابقه‌ای که با بردن نام شجریان در ذهن متبلور می‌شود کفایت نمی‌کند ما را از این که بدانیم اصغر فرهادی مشغول فرستادن چه فرکانس‌هایی برای مخاطبانش است...!؟
نماهایی که در فیلم فرهادی وجود دارد تماماً نماهایی ناخوب از ایران هستند.
اتاق‌های کوچک و شلوغ، شهر پر ازدحام و آلوده، دیوارهای کثیف و...
این در حالی است که بر اساس گفته‌های فراستی نیز کارگردان در این فیلم با تصویربرداری از روی دست و چرخش مداوم دوربین قصد دارد فضا را (بخوانید فضای ایران را) ملتهب نشان دهد.
به راستی ایران اسلامی ما و ما مردم چه گناهی در حق امثال فرهادی کرده بودیم که باید فضایی که ما در آن زندگی می‌کنیم و نفس می‌کشیم،
اینگونه ملتهب و مشوّش نشان داده شود؟ و از طرفی آیا فرهادی واقعاً از حقیقت رونمایی کرده است یا از غرض خویشتن؟
فرهادی همچنین فضای فیلمی را ملتهب نشان می‌دهد که در یک سوی آن نمادهای تجدد (نادر و سیمین)، زیست میکنند و در سوی دیگر آن نمادهای دین و شرع (راضیه و حجت) و البته بد نیست به زبان خود آقای فرهادی به این نکته هم اذعان کنیم که این دو قشر در فیلم جدایی نادر از سیمین با یکدیگر در تضاد قرار می‌گیرند و اساس داستان و پیامی هم که فرهادی قصد دارد آن را به عنوان رکن اصلی فیلم به ذهن مخاطبانش خطور دهد بر مبنای رخدادهایی است که در تقابل روشنفکری قشر متجدد با بنیادگرایی و عقب‌ماندگی قشر دینمدار در فیلم او ظاهر می‌شوند.
آنهایی که واقعاً نمی‌دانند چرا فیلم فرهادی اینگونه توسط شبکه‌های مافیایی استکبار جهانی مورد تمجید و البته تشکر قرار می‌گیرد خوب است بدانند که فرهادی به عنوان یک کارگردان ایرانی در فیلم خود چه تصویری را از دو قشر یاد شده و البته در تقابل قرار گرفته نشان می‌دهد.
آدم‌های متدین فیلم فرهادی بیچاره و مفلوکند. آنها برای امرار معاش حتی حاضرند لگن بگذارند زیر آدم‌های پس مانده از قشر متجدد. البته در این راه سعی میکنند تمام شرعیاتشان را هم رعایت کنند. اما خب. راهشان برای امرار معاش همین است و همین.
کاراکتر "حجت" با بازی شهاب حسینی که نقش همسر خدمتکار نادر و سیمین را بازی می‌کند نیز کفش‌دوز است.
حجت اگرچه مدام قسم‌های جلاله بر زبانش جاری است و فرهادی(کارگردان فیلم) سعی می‌کند به مخاطب القا کند که او وابسته به یک تفکر مذهبی است اما باید بدانیم که تنها نماد خشونت، بی‌پروایی و ضرب و شتم در فیلم همین حجت! آقا است.
*حجت فرهادی برای وجود خشونت در ایران
در واقع او حجت فرهادی برای معرفی خشونت و رفتارهای غیر منطقی در میان قشر مذهبی در ایران است.
مسعود فراستی در بخش دیگر از نقدی که راجع به فیلم فرهادی عنوان کرده است، می‌گوید: مهمترین پیام این فیلم و طرح اصلی آن این است که "جامعه امروز ایران فرو رفته در دروغ است."
فراستی راست می‌گوید. فرهادی حتی اگر در هنگام دریافت یکی از جایزه‌های غربی‌اش تأکید کند که مردم ایران مردمی صلح‌دوست هستند اما حرف اصلی‌ترش را در فیلمش می‌زند و با معرفی ایران به عنوان جامعه‌ای دروغ زده و سرشار از خشونت، تحکم و لجبازی؛ خوش‌خدمتی‌ای را به استکبار جهانی می‌کند که مشخص نبود دشمن پس از صرف چه مدت زمان و چه میزان پولی می‌توانست به چنین رهیافتی دست پیدا کند.
فرهادی که در سال 88 و حتی پس از آن بارها به صورت علنی به حمایت از فتنه سبز پرداخت و خود را به عنوان یک "ستاره سبز" معرفی کرد در فیلم خود یک قاضی را هم نشان می‌دهد که در میانه تمام تقابلات متجددین و متشرّعین حضور دارد و دعواهای آنها را فیصله می‌دهد.
فردی دارای محاسن و نشسته بر مسند قضاوت که گویا نمادی از همه آنچیزی است که اصغر فرهادی در هنگام روزهای سبز زندگی خود! به مقابله با آن برخاسته بود.
مردی که مخاطب فرهادی اثری از منطق در حرفهایش نمی‌یابد و تکیه کلامش نیز این است: "می‌فرستمت بازداشت".
قاضی‌ای که در فرازی از فیلم به کاراکترهای مقابلش می‌گوید: "اینکه کی دروغ می‌گه، کی راست می‌گه رو من تشخیص می‌دم!"
در واقع، اصغر فرهادی در لحظه به لحظه فیلمش در حال ارسال پیامی به مخاطبانش است که دشمنان ایران اسلامی بیش از 32 سال است که در حال تلاش برای القای آنها هستند.
*شاه بیت فیلم فرهادی
مفاهیمی مثل جلوه دادن خشونت، خشک‌مغزی، عقب‌ماندگی، تقابل زندگی خوب با دین و شرع و حجاب، نبودن امید مطلوب در ایران و... همه و همه مفاهیمی است که شاه بیت آنها را می‌توان در فیلم فرهادی دید.
نکته‌ای که البته در فیلم‌هایی مثل سگ‌کشی، بدون دخترم هرگز و سنتوری هم به خوبی نمایان بود.
دیالوگ‌های گلشیفته فراهانی در فیلم سنتوری هنوز در یاد جامعه ایرانی مانده است که چطور از وجود خشونت! در کشورش سخن می‌گفت.
و البته شاید مخاطبان ما هم‌اکنون راز مجیزگویی‌های بی‌حد و حصر برخی روزنامه‌های (عموماً اصلاح‌طلب) کشور از بهرام بیضایی (کارگردان سگ‌کشی) و اصغر فرهادی و چرایی تیتر یک شدن مطالب مربوط به این دو نفر را متوجه شده باشند.
در واقع همانطور که کامران نجف‌زاده، خبرنگار شاخص ایرانی نیز در یکی از صحبت‌های خود تأکید می‌کند، همواره کارگردانان و فیلم‌هایی توسط شبکه‌های مافیایی استکبار مورد توجه قرار می‌گیرند که از ایران تصویری خاکی‌تر و عقب‌مانده‌تر ارائه کنند و ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که این معادله را با نگاهی به سابقه فرهادی و مواضع سیاسی‌اش که عمدتاً یا در حمایت از فتنه سبز ایراد شده و یا در آرزوی حضور دوباره‌ای از "گلشیفته فراهانی" و "جعفر پناهی" بیان شده‌اند تحلیل کنیم.
حتماً نه آقای فرهادی، نه مخاطبانش و نه هیچ‌یک از ما هنوز صحبت‌های او را در جشن خانه سینما و یا در کنفرانس‌های خبری فراموش نکرده‌اند.
اما در این زمینه نگاه به جدایی اصغر فرهادی از منظر استراتژیک نیز حائز اهمیت است. مقوله‌ای که البته باید دانست راز دسته گل‌هایی که از سوی دشمن به سمت فرهادی پرتاب می‌شود در آن نهفته است.
*دشمن همواره تلاش می‌کند به رنگ مؤلفه‌های جامعه درآید
سعدالله زارعی کارشناس مسائل استراتژیک است.
او در گفت‌وگو با ما به مبحثی با عنوان روش‌های تلاش دشمن برای سیطره بر یک جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید: دشمن همواره تلاش می‌کند به رنگ مؤلفه‌های یک جامعه دربیاید و از ظرفیت‌های درونی آن جامعه برای رسیدن به هدفش استفاده کند.
وی با بیان اینکه این یک پدیده شناخته شده است که همواره در طول تاریخ و در چالش‌های میان ادیان با کفار وجود داشته است، گفت: قرآن کریم در این زمینه به ماجرای پسر حضرت نوح(ع) اشاره می‌کند. این در حالی است که مسلماً پسر نوح نبی(ع) از نظر مبانی فکری تفاوت عمده چندانی با بنیان‌های فکری پدر خود نداشته و حتماً حضرت نوح(ع) و یا لوط(ع) به اندازه سایر مردم و حتی بیش از آنها در مورد فرزندان و خانواده‌هایشان کار فکری و عقیدتی انجام می‌داده‌اند. اما می‌بینیم که پسر نوح(ع) سخنان کفار را بیان می‌کند و تریبون کفار می‌شود و البته سرانجام نیز با آنها هم‌سرنوشت می‌شود.
این کارشناس مسائل استراتژیک می‌افزاید: این مسئله نشان می‌دهد که دشمن به خانه نوح نبی(ع) نفوذ کرده و می‌خواسته است از این ظرفیت برای شکست دین خدا استفاده کند.
آیا هنوز هم می‌توان دیالوگ‌های منطبق با تئوری غرب پرستی و خودزنی متبلور در فیلم اصغر فرهادی را مشتی دیالوگ اتفاقی دانست و توسط فرهادی و از سر هنری که به آن منتسب شده در فیلم گنجانیده شده است؟
آیا اکنون نمی‌توان از ورای رقص نورهای جشنواره‌هایی مثل گلدن گلوب، آسیا پاسیفیک، بفتا و در آینده اسکار که در تمام آنها داستان جدایی نادر از سیمین به عنوان برنده و مهمان اکرام شده مطرح بوده و خواهد بود؛ به این سؤال پاسخ داد که چرا این جشنواره‌ها با این آب و تاب و راه و بیراه به این فیلم ایرانی و روایت فرهادی از جدایی جایزه می‌دهند؟
*همه طرفداران فرهادی...
در این راستا البته ما با مخالفان دانه‌درشتی هم مواجه هستیم.
همه کسانی از جمله احمد مسجدجامعی وزیر ارشاد خاتمی و جواد شمقدری معاون سینمایی وزارت ارشاد احمدی نژاد.
لابد آنها با تمام این استدلال‌ها و نشانه‌های بیّن مخالف‌اند که اینچنین با آب و تاب به تعریف و تمجید از این جدایی خطرناک! می‌پردازند و از جایزه دادن‌های استکبار به آن بر خود می‌بالند.
مسجدجامعی و شمقدری هر دو از بابت دریافت گلدن گلوب به فرهادی تبریک گفته‌اند و از آن جالب‌تر ابراز تبریک مطول‌تر شمقدری است که برای کارگردان فیلم خوشساخت اما بدمفهوم اصغر فرهادی اینچنین فرکانس می‌فرستد که: "اگر حجاب‌ها و موانع و تعصب‌ها کناری برود، هر روز شاهد اقبال و توجه دیگران به آثار فرهنگی و تولیدات سینمایی ایران خواهیم بود. آقای «اصغر فرهادی» توانست از این حجاب‌ها و موانع بگذرد!"
البته در اینجا فرض نخواهیم کرد که خوشحالی و به خود بالیدن‌های شمقدری و مسجدجامعی برای این است که فرهادی با آنجلینا جولی عکس یادگاری گرفته و یا با جودی فاستر آمریکایی همنشین شده است.
ما و امثال حاجی بخشی‌ها، مردمی که 9 دی را خلق کردند، بسیجی‌هایی که در فتنه سال 78 و 88 شهید و مجروح شدند و همه کسانی که این کشور عزیز را با همه سختی‌هایش عاشقانه دوست داریم اما با این عرض ارادت‌های مقامات وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد دو دولت یاد شده به این پی می‌بریم که اولاً دشمن تا آن اندازه در حرکت نرمش علیه ما موفق بوده است که دو مدیر فرهنگی ما به هیچ وجه متوجه عملیات‌های خطرناک او نیستند و به راحتی در بزرگی اسم‌ها و جذابیت رقص نورهای لیزری جشنواره‌های خارجی گم می‌شوند و ثانیاً نتیجه واضح‌تر این عرض ارادت‌ها آن است که گویا از نظر آقایان مفاهیم مطرح شده در فیلم فرهادی نه دروغ‌اند و نه ظالمانه و همچنین سر و دست شکستن برخی عوامل فیلم برای عکس یادگاری گرفتن و دست دادن با نمادهای پورنوی استکبار جهانی هم اشکالی ندارد.
البته تبریک یک مقام دولت مشایی و احمدی نژاد به جدایی نادر ازسیمین
چندان هم گزینه پیش‌بینی نشده‌ای نبود.
چه آنکه دیدارهای مسبوق به سابقه مشایی با بازیگرانی بعضاً دارای پرونده قضایی یا بازیگرانی که بعداً تصاویر رقص و پایکوبی آنها منتشر شد مؤید همین قبیل پیش بینی‌ها بود.
ضمن اینکه دفاع‌های تمام قد برخی روزنامه‌ها از فرهادی و روایت جدایی‌اش که از مدت‌ها قبل شروع شده بود خود برای اهل معنا بیانگر کادوهای گل‌زده جریان انحرافی و جریان فتنه برای فرهادی بود.
*ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
صحنه واضح آن است که این پیام‌های تبریک، این تیتر یک‌ها و اما آن جایزه‌ها و آن زنان برهنه و آن جشنواره‌ها همگی یک سعی واضح دارند و آن گم کردن حرف اصلی جدایی نادر از سیمین و لطمه‌ای است که این فیلم سعی دارد به نظام و کشور عزیز ایران بزند.
اگر اصغر فرهادی خیال کرده است که آن جایزه‌ها و دست‌های لطیفی را که به حرام مسح می‌کند به خاطر عمق هنری بوده است که در فیلمش به خرج داده سخت در اشتباه است.
حتماً شخص فرهادی هم معترف است که اگر جدایی نادر از سیمین ارزش هنری دارد حتماً فیلم‌های دیگری هم در ایران ساخته شده‌اند که ارزش هنری‌شان اگر در یک حالت بیشتر از فیلم فرهادی هم نبوده باشد کمتر از آن هم نیست اما اینکه چرا به‌به و چه‌چه اندیشکده‌های جنگ نرم آمریکا برای فیلم "جدایی نادر از سیمین" بلند است سؤالی است که اصغر فرهادی به آن بیندیشد شاید بهتر باشد.
اعتراضاتی که شاید این روزها اصغر فرهادی از گوشه و کنار و از حلقوم امت حزب‌الله می‌شنود نه به‌خاطر این است که چرا در هنگام دریافت گلدن گلوب کراوات زده است و یا چرا با آنجلینا جولی دست داده است.
*نه، آقای فرهادی
نه آقای فرهادی. حتی اگر در ظاهر هم می‌بینی که اشارت‌هایی به این انتقادات می‌شود به این دلیل است که مردم پی به حرف اصلی‌تر و زهری است که هنر شما دارد در کام مردم و کشورتان می‌ریزد.
آقای فرهادی، بزرگانی مثل سیدحسن نصرالله گفته‌اند که توان یک فیلم مستند حتی از یک گردان نیروی استشهادی هم بیشتر است.
در دو طرف این جدایی به تصویر کشیده شده توسط شما، این ما و نظام سلطه هستیم که به خوبی معنای حرف نصرالله را می‌فهمیم آقای فرهادی.
شما یا آقای شمقدری یا آقای مسجدجامعی یا هر کس دیگری که این روزها دلش به سوی شما پر می‌کشد شاید متوجه این معنا نشود (که گویا نمی‌شود!) اما محض اطلاع شما و همه آنهایی که دارند در کشورهای حامی ترور، جنگ و نسل‌کشی به شما جایزه می‌دهند، بگذارید، بگوییم که دریغ است ایران که ویران شود و ادامه ماجرا...!
و حرف آخر...
کاش پیش خودمان می‌ماندید آقای فرهادی و همه دوستانتان
ما اگرچه دلمان گرفت وقتی پشت بلندگوی گلدن گلوب بی‌خیال هرچه مخاطب ایرانی از "مایکل بارکر" تشکر کردید و با آنجلینا جولی و جودی فاستر مسّ حرام داشتید.
ما اگرچه تأکیدمان و تمام انتقادمان به پیام بد فیلم شماست و اینکه حواس شما و حواس آنهایی که دارند راه و بیراه بهتان جایزه می‌دهند، باشد که ما کلک مرغابی‌تان را فهمیده‌ایم و حنایتان دیگر در جامعه ایران رنگی ندارد.
ولی اما آقای فرهادی همان که اول این سخن آخر گفتیم...
ما دوست داشتیم پیش خودمان می‌ماندید. پیش ما بچه‌های ایران می‌ماندید و کف‌های مرتب و سوت‌های بلبلی ما در سینماها را به جایزه‌های ماتیک زده غربی نمی‌فروختید.
آقای فرهادی، ما حتی اگر از دست شما عصبانی هم باشیم ولی معرفتمان که خدشه‌ای ندارد، دارد؟
دل ما از این می‌سوزد که شما احتمالاً متوجه نبوده‌اید از دامن کسانی جایزه گرفته‌اید که نه تنها به مردم خودشان هم رحم نمی‌کنند و در وال‌استریت و ماجرای کلیسای دیویدی‌ها و غیره نمونه‌هایش را دیده‌اید بلکه خودشان هم بارها گفته‌اند به خون ایران و ایرانی تشنه‌اند.
*چنانکه افتاد و دیدی
جناب آقای فرهادی بخدا ما از این غلت زدن‌های شما در مقابل کسانی که یک روز سمیرا مخملباف را بردند و روز دیگر هم چنانکه افتاد و دیدی! گلشیفته فراهانی را با خود بردند.
آقای فرهادی ولی ما همچنان دعا می‌کنیم که هیچوقت روی دیگر این آدم‌ها برای شما و خانواده‌تان آشکار نشود.
راستی آقای فرهادی... آنها! به فیلمتان می‌گویند جدایی. منظورشان جدایی کی از کی است...؟! به این معنا اندیشیده‌اید؟
این مسأله تا آن حد از نشانه، مدرک و اماره برخوردار است که هیچ ذهن عاقلی نمی‌تواند پیش‌بینی دیگری غیر از تصویر فرهادی بر روی سن جشنواره اسکار داشته باشد.
اما سوال اینجاست که جدایی نادر از سیمین چه طُرفه‌ای با خود داشت که از مدت‌ها قبل از آغاز اکران نیز مورد توجه جهان استکبار و رسانه‌هایش قرار گرفته بود...!؟
آیا مسأله آن بود که این فیلم فقط به این دلیل که در رقابت با "اخراجی‌ها" قرار گرفته است، می‌بایست توسط جبهه ضد انقلاب پشتیبانی می‌شد...!؟
در واقع آنهایی که این معنای سطحی را پذیرفته بودند گویا "لیلا حاتمی" و مصاحبه‌هایش در رسانه‌های صهیونیستی را قبل از اکران فراگیر جدایی نادر از سیمین ندیده بودند.
پذیرندگان این نظریه که دشمن در حال اقبال نشان دادن به جدایی نادر از سیمین است به این دلیل که این فیلم در مقابل اخراجی‌ها قرار دارد حتماً رسانه‌های خارجی و ضد انقلاب را قبل از مطرح شدن چنین نظراتی نخوانده و ندیده بودند که چگونه در رثای استعدادهای شگرف یک کارگردان بزرگ در ایران(اصغر فرهادی) سخن می‌سرایند.
با رد شدن خواه ناخواه این فرض اما نگاهی دوباره به پیام‌های اصلی فیلم خوشساخت اما بدمفهوم جدایی نادر از سیمین، ما را در فهم بیشتر و بهتر مسأله و پاسخ چرایی اقبال دشمنان ایران به داستان یک جدایی یاری می‌کند.
*نگاهی به مفاهیم فیلم فرهادی
مسعود فراستی در مورد این فیلم نظراتی واقعی‌تر از سایر منتقدان دارد، این منتقد سینما، شخصیت سیمین (با بازی لیلا حاتمی) را تنها شخصیت راستگوی حاضر در فیلم فرهادی می‌داند که البته در انتهای فیلم نیز تنها راه ممکن را خروج از ایران می‌یابد.
نکته‌ای که فراستی به آن اشاره می‌کند در واقع متضمن این پیام در فیلم است که یگانه راه نجات از مشکلاتی که فرهادی در فیلمش به تصویر می‌کشد گذاشتن و رفتن از سرزمین مادری است.
مسئله‌ای که البته کاراکتر سیمین نیز در بخشی از فیلم و در اعتراض به چرایی اصرار همسرش در زمینه ماندن فرزندشان در ایران اینطور به آن اشاره می‌کند"چیو یاد بگیره...!؟ لجبازی‌رو...!؟"
کاراکتر سیمین در فیلم فرهادی نمادی است از آدم‌هایی که خوب می‌خواهند و خوب می‌زی‌اند اما از نظر سازنده فیلم گویا راهی جز ترک ایران هم ندارند. کاراکتر فیلم البته از نظر کارگردان شباهت غریبی هم با منش و روش برخی آدم‌های این روزگار و البته کسانی دارد که در فتنه سال 88 رنگ سبز به خود بسته بودند.
*آنچه سیمین با خود می‌برد آوازهای شجریان است
این "سیمین" فرهادی است که در قسمتی از فیلم و در هنگام ترک خانه با صدای بلند به شوهرش می‌گوید تنها چیزی را که با خود از خانه می‌برد "آوازهای شجریان" است.
آیا همین اشارت و سابقه‌ای که با بردن نام شجریان در ذهن متبلور می‌شود کفایت نمی‌کند ما را از این که بدانیم اصغر فرهادی مشغول فرستادن چه فرکانس‌هایی برای مخاطبانش است...!؟
نماهایی که در فیلم فرهادی وجود دارد تماماً نماهایی ناخوب از ایران هستند.
اتاق‌های کوچک و شلوغ، شهر پر ازدحام و آلوده، دیوارهای کثیف و...
این در حالی است که بر اساس گفته‌های فراستی نیز کارگردان در این فیلم با تصویربرداری از روی دست و چرخش مداوم دوربین قصد دارد فضا را (بخوانید فضای ایران را) ملتهب نشان دهد.
به راستی ایران اسلامی ما و ما مردم چه گناهی در حق امثال فرهادی کرده بودیم که باید فضایی که ما در آن زندگی می‌کنیم و نفس می‌کشیم،
اینگونه ملتهب و مشوّش نشان داده شود؟ و از طرفی آیا فرهادی واقعاً از حقیقت رونمایی کرده است یا از غرض خویشتن؟
فرهادی همچنین فضای فیلمی را ملتهب نشان می‌دهد که در یک سوی آن نمادهای تجدد (نادر و سیمین)، زیست میکنند و در سوی دیگر آن نمادهای دین و شرع (راضیه و حجت) و البته بد نیست به زبان خود آقای فرهادی به این نکته هم اذعان کنیم که این دو قشر در فیلم جدایی نادر از سیمین با یکدیگر در تضاد قرار می‌گیرند و اساس داستان و پیامی هم که فرهادی قصد دارد آن را به عنوان رکن اصلی فیلم به ذهن مخاطبانش خطور دهد بر مبنای رخدادهایی است که در تقابل روشنفکری قشر متجدد با بنیادگرایی و عقب‌ماندگی قشر دینمدار در فیلم او ظاهر می‌شوند.
آنهایی که واقعاً نمی‌دانند چرا فیلم فرهادی اینگونه توسط شبکه‌های مافیایی استکبار جهانی مورد تمجید و البته تشکر قرار می‌گیرد خوب است بدانند که فرهادی به عنوان یک کارگردان ایرانی در فیلم خود چه تصویری را از دو قشر یاد شده و البته در تقابل قرار گرفته نشان می‌دهد.
آدم‌های متدین فیلم فرهادی بیچاره و مفلوکند. آنها برای امرار معاش حتی حاضرند لگن بگذارند زیر آدم‌های پس مانده از قشر متجدد. البته در این راه سعی میکنند تمام شرعیاتشان را هم رعایت کنند. اما خب. راهشان برای امرار معاش همین است و همین.
کاراکتر "حجت" با بازی شهاب حسینی که نقش همسر خدمتکار نادر و سیمین را بازی می‌کند نیز کفش‌دوز است.
حجت اگرچه مدام قسم‌های جلاله بر زبانش جاری است و فرهادی(کارگردان فیلم) سعی می‌کند به مخاطب القا کند که او وابسته به یک تفکر مذهبی است اما باید بدانیم که تنها نماد خشونت، بی‌پروایی و ضرب و شتم در فیلم همین حجت! آقا است.
*حجت فرهادی برای وجود خشونت در ایران
در واقع او حجت فرهادی برای معرفی خشونت و رفتارهای غیر منطقی در میان قشر مذهبی در ایران است.
مسعود فراستی در بخش دیگر از نقدی که راجع به فیلم فرهادی عنوان کرده است، می‌گوید: مهمترین پیام این فیلم و طرح اصلی آن این است که "جامعه امروز ایران فرو رفته در دروغ است."
فراستی راست می‌گوید. فرهادی حتی اگر در هنگام دریافت یکی از جایزه‌های غربی‌اش تأکید کند که مردم ایران مردمی صلح‌دوست هستند اما حرف اصلی‌ترش را در فیلمش می‌زند و با معرفی ایران به عنوان جامعه‌ای دروغ زده و سرشار از خشونت، تحکم و لجبازی؛ خوش‌خدمتی‌ای را به استکبار جهانی می‌کند که مشخص نبود دشمن پس از صرف چه مدت زمان و چه میزان پولی می‌توانست به چنین رهیافتی دست پیدا کند.
فرهادی که در سال 88 و حتی پس از آن بارها به صورت علنی به حمایت از فتنه سبز پرداخت و خود را به عنوان یک "ستاره سبز" معرفی کرد در فیلم خود یک قاضی را هم نشان می‌دهد که در میانه تمام تقابلات متجددین و متشرّعین حضور دارد و دعواهای آنها را فیصله می‌دهد.
فردی دارای محاسن و نشسته بر مسند قضاوت که گویا نمادی از همه آنچیزی است که اصغر فرهادی در هنگام روزهای سبز زندگی خود! به مقابله با آن برخاسته بود.
مردی که مخاطب فرهادی اثری از منطق در حرفهایش نمی‌یابد و تکیه کلامش نیز این است: "می‌فرستمت بازداشت".
قاضی‌ای که در فرازی از فیلم به کاراکترهای مقابلش می‌گوید: "اینکه کی دروغ می‌گه، کی راست می‌گه رو من تشخیص می‌دم!"
در واقع، اصغر فرهادی در لحظه به لحظه فیلمش در حال ارسال پیامی به مخاطبانش است که دشمنان ایران اسلامی بیش از 32 سال است که در حال تلاش برای القای آنها هستند.
*شاه بیت فیلم فرهادی
مفاهیمی مثل جلوه دادن خشونت، خشک‌مغزی، عقب‌ماندگی، تقابل زندگی خوب با دین و شرع و حجاب، نبودن امید مطلوب در ایران و... همه و همه مفاهیمی است که شاه بیت آنها را می‌توان در فیلم فرهادی دید.
نکته‌ای که البته در فیلم‌هایی مثل سگ‌کشی، بدون دخترم هرگز و سنتوری هم به خوبی نمایان بود.
دیالوگ‌های گلشیفته فراهانی در فیلم سنتوری هنوز در یاد جامعه ایرانی مانده است که چطور از وجود خشونت! در کشورش سخن می‌گفت.
و البته شاید مخاطبان ما هم‌اکنون راز مجیزگویی‌های بی‌حد و حصر برخی روزنامه‌های (عموماً اصلاح‌طلب) کشور از بهرام بیضایی (کارگردان سگ‌کشی) و اصغر فرهادی و چرایی تیتر یک شدن مطالب مربوط به این دو نفر را متوجه شده باشند.
در واقع همانطور که کامران نجف‌زاده، خبرنگار شاخص ایرانی نیز در یکی از صحبت‌های خود تأکید می‌کند، همواره کارگردانان و فیلم‌هایی توسط شبکه‌های مافیایی استکبار مورد توجه قرار می‌گیرند که از ایران تصویری خاکی‌تر و عقب‌مانده‌تر ارائه کنند و ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که این معادله را با نگاهی به سابقه فرهادی و مواضع سیاسی‌اش که عمدتاً یا در حمایت از فتنه سبز ایراد شده و یا در آرزوی حضور دوباره‌ای از "گلشیفته فراهانی" و "جعفر پناهی" بیان شده‌اند تحلیل کنیم.
حتماً نه آقای فرهادی، نه مخاطبانش و نه هیچ‌یک از ما هنوز صحبت‌های او را در جشن خانه سینما و یا در کنفرانس‌های خبری فراموش نکرده‌اند.
اما در این زمینه نگاه به جدایی اصغر فرهادی از منظر استراتژیک نیز حائز اهمیت است. مقوله‌ای که البته باید دانست راز دسته گل‌هایی که از سوی دشمن به سمت فرهادی پرتاب می‌شود در آن نهفته است.
*دشمن همواره تلاش می‌کند به رنگ مؤلفه‌های جامعه درآید
سعدالله زارعی کارشناس مسائل استراتژیک است.
او در گفت‌وگو با ما به مبحثی با عنوان روش‌های تلاش دشمن برای سیطره بر یک جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید: دشمن همواره تلاش می‌کند به رنگ مؤلفه‌های یک جامعه دربیاید و از ظرفیت‌های درونی آن جامعه برای رسیدن به هدفش استفاده کند.
وی با بیان اینکه این یک پدیده شناخته شده است که همواره در طول تاریخ و در چالش‌های میان ادیان با کفار وجود داشته است، گفت: قرآن کریم در این زمینه به ماجرای پسر حضرت نوح(ع) اشاره می‌کند. این در حالی است که مسلماً پسر نوح نبی(ع) از نظر مبانی فکری تفاوت عمده چندانی با بنیان‌های فکری پدر خود نداشته و حتماً حضرت نوح(ع) و یا لوط(ع) به اندازه سایر مردم و حتی بیش از آنها در مورد فرزندان و خانواده‌هایشان کار فکری و عقیدتی انجام می‌داده‌اند. اما می‌بینیم که پسر نوح(ع) سخنان کفار را بیان می‌کند و تریبون کفار می‌شود و البته سرانجام نیز با آنها هم‌سرنوشت می‌شود.
این کارشناس مسائل استراتژیک می‌افزاید: این مسئله نشان می‌دهد که دشمن به خانه نوح نبی(ع) نفوذ کرده و می‌خواسته است از این ظرفیت برای شکست دین خدا استفاده کند.
آیا هنوز هم می‌توان دیالوگ‌های منطبق با تئوری غرب پرستی و خودزنی متبلور در فیلم اصغر فرهادی را مشتی دیالوگ اتفاقی دانست و توسط فرهادی و از سر هنری که به آن منتسب شده در فیلم گنجانیده شده است؟
آیا اکنون نمی‌توان از ورای رقص نورهای جشنواره‌هایی مثل گلدن گلوب، آسیا پاسیفیک، بفتا و در آینده اسکار که در تمام آنها داستان جدایی نادر از سیمین به عنوان برنده و مهمان اکرام شده مطرح بوده و خواهد بود؛ به این سؤال پاسخ داد که چرا این جشنواره‌ها با این آب و تاب و راه و بیراه به این فیلم ایرانی و روایت فرهادی از جدایی جایزه می‌دهند؟
*همه طرفداران فرهادی...
در این راستا البته ما با مخالفان دانه‌درشتی هم مواجه هستیم.
همه کسانی از جمله احمد مسجدجامعی وزیر ارشاد خاتمی و جواد شمقدری معاون سینمایی وزارت ارشاد احمدی نژاد.
لابد آنها با تمام این استدلال‌ها و نشانه‌های بیّن مخالف‌اند که اینچنین با آب و تاب به تعریف و تمجید از این جدایی خطرناک! می‌پردازند و از جایزه دادن‌های استکبار به آن بر خود می‌بالند.
مسجدجامعی و شمقدری هر دو از بابت دریافت گلدن گلوب به فرهادی تبریک گفته‌اند و از آن جالب‌تر ابراز تبریک مطول‌تر شمقدری است که برای کارگردان فیلم خوشساخت اما بدمفهوم اصغر فرهادی اینچنین فرکانس می‌فرستد که: "اگر حجاب‌ها و موانع و تعصب‌ها کناری برود، هر روز شاهد اقبال و توجه دیگران به آثار فرهنگی و تولیدات سینمایی ایران خواهیم بود. آقای «اصغر فرهادی» توانست از این حجاب‌ها و موانع بگذرد!"
البته در اینجا فرض نخواهیم کرد که خوشحالی و به خود بالیدن‌های شمقدری و مسجدجامعی برای این است که فرهادی با آنجلینا جولی عکس یادگاری گرفته و یا با جودی فاستر آمریکایی همنشین شده است.
ما و امثال حاجی بخشی‌ها، مردمی که 9 دی را خلق کردند، بسیجی‌هایی که در فتنه سال 78 و 88 شهید و مجروح شدند و همه کسانی که این کشور عزیز را با همه سختی‌هایش عاشقانه دوست داریم اما با این عرض ارادت‌های مقامات وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد دو دولت یاد شده به این پی می‌بریم که اولاً دشمن تا آن اندازه در حرکت نرمش علیه ما موفق بوده است که دو مدیر فرهنگی ما به هیچ وجه متوجه عملیات‌های خطرناک او نیستند و به راحتی در بزرگی اسم‌ها و جذابیت رقص نورهای لیزری جشنواره‌های خارجی گم می‌شوند و ثانیاً نتیجه واضح‌تر این عرض ارادت‌ها آن است که گویا از نظر آقایان مفاهیم مطرح شده در فیلم فرهادی نه دروغ‌اند و نه ظالمانه و همچنین سر و دست شکستن برخی عوامل فیلم برای عکس یادگاری گرفتن و دست دادن با نمادهای پورنوی استکبار جهانی هم اشکالی ندارد.
البته تبریک یک مقام دولت مشایی و احمدی نژاد به جدایی نادر ازسیمین
چندان هم گزینه پیش‌بینی نشده‌ای نبود.
چه آنکه دیدارهای مسبوق به سابقه مشایی با بازیگرانی بعضاً دارای پرونده قضایی یا بازیگرانی که بعداً تصاویر رقص و پایکوبی آنها منتشر شد مؤید همین قبیل پیش بینی‌ها بود.
ضمن اینکه دفاع‌های تمام قد برخی روزنامه‌ها از فرهادی و روایت جدایی‌اش که از مدت‌ها قبل شروع شده بود خود برای اهل معنا بیانگر کادوهای گل‌زده جریان انحرافی و جریان فتنه برای فرهادی بود.
*ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
صحنه واضح آن است که این پیام‌های تبریک، این تیتر یک‌ها و اما آن جایزه‌ها و آن زنان برهنه و آن جشنواره‌ها همگی یک سعی واضح دارند و آن گم کردن حرف اصلی جدایی نادر از سیمین و لطمه‌ای است که این فیلم سعی دارد به نظام و کشور عزیز ایران بزند.
اگر اصغر فرهادی خیال کرده است که آن جایزه‌ها و دست‌های لطیفی را که به حرام مسح می‌کند به خاطر عمق هنری بوده است که در فیلمش به خرج داده سخت در اشتباه است.
حتماً شخص فرهادی هم معترف است که اگر جدایی نادر از سیمین ارزش هنری دارد حتماً فیلم‌های دیگری هم در ایران ساخته شده‌اند که ارزش هنری‌شان اگر در یک حالت بیشتر از فیلم فرهادی هم نبوده باشد کمتر از آن هم نیست اما اینکه چرا به‌به و چه‌چه اندیشکده‌های جنگ نرم آمریکا برای فیلم "جدایی نادر از سیمین" بلند است سؤالی است که اصغر فرهادی به آن بیندیشد شاید بهتر باشد.
اعتراضاتی که شاید این روزها اصغر فرهادی از گوشه و کنار و از حلقوم امت حزب‌الله می‌شنود نه به‌خاطر این است که چرا در هنگام دریافت گلدن گلوب کراوات زده است و یا چرا با آنجلینا جولی دست داده است.
*نه، آقای فرهادی
نه آقای فرهادی. حتی اگر در ظاهر هم می‌بینی که اشارت‌هایی به این انتقادات می‌شود به این دلیل است که مردم پی به حرف اصلی‌تر و زهری است که هنر شما دارد در کام مردم و کشورتان می‌ریزد.
آقای فرهادی، بزرگانی مثل سیدحسن نصرالله گفته‌اند که توان یک فیلم مستند حتی از یک گردان نیروی استشهادی هم بیشتر است.
در دو طرف این جدایی به تصویر کشیده شده توسط شما، این ما و نظام سلطه هستیم که به خوبی معنای حرف نصرالله را می‌فهمیم آقای فرهادی.
شما یا آقای شمقدری یا آقای مسجدجامعی یا هر کس دیگری که این روزها دلش به سوی شما پر می‌کشد شاید متوجه این معنا نشود (که گویا نمی‌شود!) اما محض اطلاع شما و همه آنهایی که دارند در کشورهای حامی ترور، جنگ و نسل‌کشی به شما جایزه می‌دهند، بگذارید، بگوییم که دریغ است ایران که ویران شود و ادامه ماجرا...!
و حرف آخر...
کاش پیش خودمان می‌ماندید آقای فرهادی و همه دوستانتان
ما اگرچه دلمان گرفت وقتی پشت بلندگوی گلدن گلوب بی‌خیال هرچه مخاطب ایرانی از "مایکل بارکر" تشکر کردید و با آنجلینا جولی و جودی فاستر مسّ حرام داشتید.
ما اگرچه تأکیدمان و تمام انتقادمان به پیام بد فیلم شماست و اینکه حواس شما و حواس آنهایی که دارند راه و بیراه بهتان جایزه می‌دهند، باشد که ما کلک مرغابی‌تان را فهمیده‌ایم و حنایتان دیگر در جامعه ایران رنگی ندارد.
ولی اما آقای فرهادی همان که اول این سخن آخر گفتیم...
ما دوست داشتیم پیش خودمان می‌ماندید. پیش ما بچه‌های ایران می‌ماندید و کف‌های مرتب و سوت‌های بلبلی ما در سینماها را به جایزه‌های ماتیک زده غربی نمی‌فروختید.
آقای فرهادی، ما حتی اگر از دست شما عصبانی هم باشیم ولی معرفتمان که خدشه‌ای ندارد، دارد؟
دل ما از این می‌سوزد که شما احتمالاً متوجه نبوده‌اید از دامن کسانی جایزه گرفته‌اید که نه تنها به مردم خودشان هم رحم نمی‌کنند و در وال‌استریت و ماجرای کلیسای دیویدی‌ها و غیره نمونه‌هایش را دیده‌اید بلکه خودشان هم بارها گفته‌اند به خون ایران و ایرانی تشنه‌اند.
*چنانکه افتاد و دیدی
جناب آقای فرهادی بخدا ما از این غلت زدن‌های شما در مقابل کسانی که یک روز سمیرا مخملباف را بردند و روز دیگر هم چنانکه افتاد و دیدی! گلشیفته فراهانی را با خود بردند.
آقای فرهادی ولی ما همچنان دعا می‌کنیم که هیچوقت روی دیگر این آدم‌ها برای شما و خانواده‌تان آشکار نشود.
راستی آقای فرهادی... آنها! به فیلمتان می‌گویند جدایی. منظورشان جدایی کی از کی است...؟! به این معنا اندیشیده‌اید؟
مجتبی اس
عضو جدید
واسه چی اونوقت یه جوری میگی واسه دیگران انگار اینجا کسی ازین کارا نمیکنه خوبه تو قاضی نشدی وگرنه انسان رو زمین باقی نمیموند
هر ایرانی که این خبر رو شنید ، به ایرانی بودنش افتخار کرد ..... با این وضع فیلم ساختن تو ایران ...!!! واقعا" کار معرکه ای کرد و حقش رو هم گرفت .. مبارک آقای فرهادی باشه...........
ببخشيد دوست من ، تو حرفام كنايه نهفته بود ولي مثل اينكه شما متوجهش نشديد.
وگرنه كه به نظر من چه داخل چه خارج كسي از اين كارا بكنه به هيچ احد الناسي مربوط نيست.
نامه کمال تبریزی به اصغر فرهادی!
http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-26-pid-6299.html
هوالصاحب الفنون
سلام بر تو ای اصغر فرهادی سینمای ایران! نمیدونی چقدر بابت این جایزه ای که گرفتی خوشحالم! ولی افسوس که در این شرایط ایده آل! نمی تونم احساسم رو به کسی ابراز کنم... شهر شلوغه و همه به هم، گیر دادن! می ترسم بهت تبریک بگم و بابت همین تبریک خشک و خالی، بشم عامل بیگانه و صهیونیزم جهانی و طرفدار مراسم فواحش هالیوود! اونوقت خر بیار باقالی بارکن! ولی خوب که فکر می کنم همش تقصیر توئه! آخه عزیز دل برادر! الان هم وقت جایزه گرفتن بود؟! اونم از گلدن گلوب ؟! آدمه دیگه! فکر نکردی تو این شیر توشیری بزن وببند خانه سینما، حسادت بعضی ها گل کنه؟؛ کلا در خانه سینما رو گل بگیرن؟!.. این همه متلک بارمون کنن!؟ آخه به فکر ما نیستی، به فکر سینما باش با این جایزه گرفتنت! رفتی اون جایزه گنده گنده رو گرفتی! حالا ما چه خاکی به سرمون کنیم؟! خیلی نامردی! بی معرفت! اقلا میگفتی جایزه مارو اعلام نمی کردن! همون پشت صحنه یه جوری زیر میزی می گرفتی می رفت پی کارش دیگه! بالاغیرتا، حالا که دیگه خراب کردی و همه عالم و آدم فهمیدن سینمای ایران جایزه مهم جهانی گرفته، عیب نداره؛ بیا و ازاین به بعد دیگه صداشو درنیار!.. مثل تلویزیون خودمون، شتر دیدی ندیدی!.. جایزه های احتمالی بعدی هم، علی الخصوص اسکارو که دیگه نگو!.. اگه دادن، پیشنهاد می کنم اصلا نگیری! یا اگرهم مجبور شدی بگیری، لااقل تقدیمش کن به اینایی که سریال ها و فیلم های جهانی ظرف 33 روز می سازن؛... بلکه سینما یه کم از دست و زبان اشون در امان باشه!.. یه حسن دیگه هم داره، اگه این جایزه هایی رو که تو گرفتی، اینا بگیرن، دیگه میشه جزو افتخارات ما و به احتمال زیاد، از تلویزیون خودمون هم نشونش میدن! اصغر جون، من و بقیه خونواده سینما، واقعا بابت این لطفی که در حق ما میکنی، ازت ممنونیم؛ جایزه هاتو تو بوق نکن!..بخصوص گنده هاشو!.. حرف آخرمون هم یادت نره؛...دیگه نشنویم جایزه اسکار و این حرفا ها... ! خدا خیرت بده!.. موفق باشی!
دمش گرم
http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-26-pid-6299.html
هوالصاحب الفنون
سلام بر تو ای اصغر فرهادی سینمای ایران! نمیدونی چقدر بابت این جایزه ای که گرفتی خوشحالم! ولی افسوس که در این شرایط ایده آل! نمی تونم احساسم رو به کسی ابراز کنم... شهر شلوغه و همه به هم، گیر دادن! می ترسم بهت تبریک بگم و بابت همین تبریک خشک و خالی، بشم عامل بیگانه و صهیونیزم جهانی و طرفدار مراسم فواحش هالیوود! اونوقت خر بیار باقالی بارکن! ولی خوب که فکر می کنم همش تقصیر توئه! آخه عزیز دل برادر! الان هم وقت جایزه گرفتن بود؟! اونم از گلدن گلوب ؟! آدمه دیگه! فکر نکردی تو این شیر توشیری بزن وببند خانه سینما، حسادت بعضی ها گل کنه؟؛ کلا در خانه سینما رو گل بگیرن؟!.. این همه متلک بارمون کنن!؟ آخه به فکر ما نیستی، به فکر سینما باش با این جایزه گرفتنت! رفتی اون جایزه گنده گنده رو گرفتی! حالا ما چه خاکی به سرمون کنیم؟! خیلی نامردی! بی معرفت! اقلا میگفتی جایزه مارو اعلام نمی کردن! همون پشت صحنه یه جوری زیر میزی می گرفتی می رفت پی کارش دیگه! بالاغیرتا، حالا که دیگه خراب کردی و همه عالم و آدم فهمیدن سینمای ایران جایزه مهم جهانی گرفته، عیب نداره؛ بیا و ازاین به بعد دیگه صداشو درنیار!.. مثل تلویزیون خودمون، شتر دیدی ندیدی!.. جایزه های احتمالی بعدی هم، علی الخصوص اسکارو که دیگه نگو!.. اگه دادن، پیشنهاد می کنم اصلا نگیری! یا اگرهم مجبور شدی بگیری، لااقل تقدیمش کن به اینایی که سریال ها و فیلم های جهانی ظرف 33 روز می سازن؛... بلکه سینما یه کم از دست و زبان اشون در امان باشه!.. یه حسن دیگه هم داره، اگه این جایزه هایی رو که تو گرفتی، اینا بگیرن، دیگه میشه جزو افتخارات ما و به احتمال زیاد، از تلویزیون خودمون هم نشونش میدن! اصغر جون، من و بقیه خونواده سینما، واقعا بابت این لطفی که در حق ما میکنی، ازت ممنونیم؛ جایزه هاتو تو بوق نکن!..بخصوص گنده هاشو!.. حرف آخرمون هم یادت نره؛...دیگه نشنویم جایزه اسکار و این حرفا ها... ! خدا خیرت بده!.. موفق باشی!
دمش گرم
نامه کمال تبریزی به اصغر فرهادی!
http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-26-pid-6299.html
هوالصاحب الفنون
سلام بر تو ای اصغر فرهادی سینمای ایران! نمیدونی چقدر بابت این جایزه ای که گرفتی خوشحالم! ولی افسوس که در این شرایط ایده آل! نمی تونم احساسم رو به کسی ابراز کنم... شهر شلوغه و همه به هم، گیر دادن! می ترسم بهت تبریک بگم و بابت همین تبریک خشک و خالی، بشم عامل بیگانه و صهیونیزم جهانی و طرفدار مراسم فواحش هالیوود! اونوقت خر بیار باقالی بارکن! ولی خوب که فکر می کنم همش تقصیر توئه! آخه عزیز دل برادر! الان هم وقت جایزه گرفتن بود؟! اونم از گلدن گلوب ؟! آدمه دیگه! فکر نکردی تو این شیر توشیری بزن وببند خانه سینما، حسادت بعضی ها گل کنه؟؛ کلا در خانه سینما رو گل بگیرن؟!.. این همه متلک بارمون کنن!؟ آخه به فکر ما نیستی، به فکر سینما باش با این جایزه گرفتنت! رفتی اون جایزه گنده گنده رو گرفتی! حالا ما چه خاکی به سرمون کنیم؟! خیلی نامردی! بی معرفت! اقلا میگفتی جایزه مارو اعلام نمی کردن! همون پشت صحنه یه جوری زیر میزی می گرفتی می رفت پی کارش دیگه! بالاغیرتا، حالا که دیگه خراب کردی و همه عالم و آدم فهمیدن سینمای ایران جایزه مهم جهانی گرفته، عیب نداره؛ بیا و ازاین به بعد دیگه صداشو درنیار!.. مثل تلویزیون خودمون، شتر دیدی ندیدی!.. جایزه های احتمالی بعدی هم، علی الخصوص اسکارو که دیگه نگو!.. اگه دادن، پیشنهاد می کنم اصلا نگیری! یا اگرهم مجبور شدی بگیری، لااقل تقدیمش کن به اینایی که سریال ها و فیلم های جهانی ظرف 33 روز می سازن؛... بلکه سینما یه کم از دست و زبان اشون در امان باشه!.. یه حسن دیگه هم داره، اگه این جایزه هایی رو که تو گرفتی، اینا بگیرن، دیگه میشه جزو افتخارات ما و به احتمال زیاد، از تلویزیون خودمون هم نشونش میدن! اصغر جون، من و بقیه خونواده سینما، واقعا بابت این لطفی که در حق ما میکنی، ازت ممنونیم؛ جایزه هاتو تو بوق نکن!..بخصوص گنده هاشو!.. حرف آخرمون هم یادت نره؛...دیگه نشنویم جایزه اسکار و این حرفا ها... ! خدا خیرت بده!.. موفق باشی!
دمش گرم
اي وللللللل كمال تبريزي
نامه کمال تبریزی به اصغر فرهادی!
http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-26-pid-6299.html
هوالصاحب الفنون
سلام بر تو ای اصغر فرهادی سینمای ایران! نمیدونی چقدر بابت این جایزه ای که گرفتی خوشحالم! ولی افسوس که در این شرایط ایده آل! نمی تونم احساسم رو به کسی ابراز کنم... شهر شلوغه و همه به هم، گیر دادن! می ترسم بهت تبریک بگم و بابت همین تبریک خشک و خالی، بشم عامل بیگانه و صهیونیزم جهانی و طرفدار مراسم فواحش هالیوود! اونوقت خر بیار باقالی بارکن! ولی خوب که فکر می کنم همش تقصیر توئه! آخه عزیز دل برادر! الان هم وقت جایزه گرفتن بود؟! اونم از گلدن گلوب ؟! آدمه دیگه! فکر نکردی تو این شیر توشیری بزن وببند خانه سینما، حسادت بعضی ها گل کنه؟؛ کلا در خانه سینما رو گل بگیرن؟!.. این همه متلک بارمون کنن!؟ آخه به فکر ما نیستی، به فکر سینما باش با این جایزه گرفتنت! رفتی اون جایزه گنده گنده رو گرفتی! حالا ما چه خاکی به سرمون کنیم؟! خیلی نامردی! بی معرفت! اقلا میگفتی جایزه مارو اعلام نمی کردن! همون پشت صحنه یه جوری زیر میزی می گرفتی می رفت پی کارش دیگه! بالاغیرتا، حالا که دیگه خراب کردی و همه عالم و آدم فهمیدن سینمای ایران جایزه مهم جهانی گرفته، عیب نداره؛ بیا و ازاین به بعد دیگه صداشو درنیار!.. مثل تلویزیون خودمون، شتر دیدی ندیدی!.. جایزه های احتمالی بعدی هم، علی الخصوص اسکارو که دیگه نگو!.. اگه دادن، پیشنهاد می کنم اصلا نگیری! یا اگرهم مجبور شدی بگیری، لااقل تقدیمش کن به اینایی که سریال ها و فیلم های جهانی ظرف 33 روز می سازن؛... بلکه سینما یه کم از دست و زبان اشون در امان باشه!.. یه حسن دیگه هم داره، اگه این جایزه هایی رو که تو گرفتی، اینا بگیرن، دیگه میشه جزو افتخارات ما و به احتمال زیاد، از تلویزیون خودمون هم نشونش میدن! اصغر جون، من و بقیه خونواده سینما، واقعا بابت این لطفی که در حق ما میکنی، ازت ممنونیم؛ جایزه هاتو تو بوق نکن!..بخصوص گنده هاشو!.. حرف آخرمون هم یادت نره؛...دیگه نشنویم جایزه اسکار و این حرفا ها... ! خدا خیرت بده!.. موفق باشی!
دمش گرم
من متوجه شدم ازین مباحث که:
1) جشنواره فیلم فجر خودمون هم در راستای خوشایند استکبار جایزه میده
2) اگه قراره فیلم اجتماعی بسازیم، باید از زیباییهای جامعه بگیم چون جامعه ما سراسر زیبایی و شکوفاییه > ازهر جنبه که بخواید نگاه کنید علی الخصوص اقتصادی
3) اسم شجریانو تو فیلممون نیاریم
4) با نامحرم دست ندیم
5) جایزه نگیریم
1) جشنواره فیلم فجر خودمون هم در راستای خوشایند استکبار جایزه میده
2) اگه قراره فیلم اجتماعی بسازیم، باید از زیباییهای جامعه بگیم چون جامعه ما سراسر زیبایی و شکوفاییه > ازهر جنبه که بخواید نگاه کنید علی الخصوص اقتصادی
3) اسم شجریانو تو فیلممون نیاریم
4) با نامحرم دست ندیم
5) جایزه نگیریم
اگه از قیمت سکه توی دو روز متوالی بگیم چی؟ مثلا امروز 830 فردا 930؟ اون موقع اکشال (!) داره؟
یا از قیمت دلار؟
یا از به آتش کشیدن پرچم بعضی ها؟ و عواقب اون؟؟
نه این دروغا رو بگی به کشورت و مردمت خیانت کردی... حالا از ما گفتن بود...
یکی خلاصه نامه رو بگه دوس دارم بدونم حوصله خوندنشو ندارم
اين مطلبو تو يه وبلاگي ديدم، گفتم بذارم اينجا بقيه هم فيض ببرن :دي
توجه: این مطلب، طنز است
اصغر فرهادي به روايت بعضي ها !
خیال می کنید همه مثل ما دیروز آن وقت صبح بیدار شدند و مراسم اهدای جوایز گلدن گلوب را نگاه کردند و وقتی«جدایی نادر از سیمین» جایزه بهترین فیلم خارجی را گرفت، بعد از مدت ها شادی و افتخار گمشده را در قلبشان احساس کردند و از خوشحالی فریاد زدند و اشک ریختند؟ نه عزیزان من... دور نباشد روزی که از زبان بعضی ها چنین چیزهایی بشنویم:
« باز هم دست تهاجم فرهنگي از آستين استكبار جهاني بيرون آمد و طي يك فقره جنگ نرم، در يك محفل گرم و نرم، با يك سري شركت كنندگان معلوم الحال نرم و استغفرالله لابد گرم، به شكل گلوله اي طلايي، آرمان هاي ما را نشانه گرفت.
شما فكر مي كنيد چرا به يك فيلم ايراني كه سوژه اصلي اش طلاق است، اين همه جايزه مي دهند؟ معلوم است، چون مي خواهند كانون خانواده هايمان را سست كنند، تبليغ طلاق را بكنند و قبح آن را در جامعه بريزند تا ما هم بشويم مثل خودشان. وگرنه چرا به ميم مثل مادر جايزه ندادند؟ چون زن برايشان فقط ابزار تبليغات و فساد است. چون نقش مادر برايشان بي اهميت است. چون نمي خواهند تصوير خوبی از زنان جامعه ما ارائه بشود. البته كه بازيگر آن ميم مثل مادر هم آدم موجهي نبود و بعدا گندش در آمد. همان بهتر كه جايزه نگرفت.
برگرديم به همين جايزه اخير... واقعا چه افتخاري دارد زني كه تمام گذشته و حال و حول زندگي اش از نظر ما زيرسوال و محل اشكال است و روي سن، آن شوخي هاي زننده را درباره بي عفتي خودش مي كند، بلافاصله بعدش به يك كارگردان ايراني جايزه بدهد؟ اين يك حركت معنادار است كه بايد همه را به فكر فرو ببرد، به خصوص اگر آن پايين هم يك تعداد از فاحشه هاي سينماي آمريكاي جهانخوار نشسته باشند و با دست هاي ناخن لاك زده شيطانيشان، تشويق بكنند و روي ميزهايشان نجاست شيطان ديده شود. كارگردانمان هم شبيه خودشان، گردن آويز دراز زينتي بزند و از همسر مهربانش تشكر كند و بخواهد به دنيا بگويد ما ايراني ها خوبيم و تو را به خدا دوستمان داشته باشيد. منظورش اين بود كه تحريممان نكنيد. چرا بايد اين طور از موضع ضعف وارد شد و التماس آن ابرقدرت پوشالي را كرد كه ما را بپذيرد؟ ما خودمان مديريت جهان را برعهده داريم. آنها بايد بيايند التماس ما را بكنند.
آقايان حواستان باشد كه اينها مظاهر فتنه اند. تازه اين اصغرشان است، خدا به دادمان برسد اگر اكبرشان بخواهد برود در آن چنان محافلي.
مگر ما خودمان كارگردان ارزشي نرمشي كم داريم كه در جنگ نرم، دست روي دست بگذاريم تا آنها دست روي همه جايمان... يعني همه ارزش هايمان بگذارند؟ چرا اين مجالس اهريمني را الگو قرار مي دهيم و فرش قرمز پهن مي كنيم جلوي پاي شيطان؟ اينها افتخار نيست، نشستن كنار جودي فاستر و جايزه گرفتن از دست مدونا و سلام و عليك با مريل استريپ افتخار نيست. البته من خودم اينها را نمي شناسم، به من گفته اند زن هاي آنجا چنين اسامي داشته اند.
من مانده ام اين مسوولان دارند چه كار مي كنند؟ چرا ويزا داده اند به يك ايراني كه برود آنجا اين همه حرف و حديث براي ما توليد كند؟ ما براي مردم فقط بايد حديث توليد كنيم، نه حرف و حديث. اين توطئه ها را بايد به موقع شناسايي و خنثي كرد. حواستان باشد. نفس كش... نه، ببخشيد ايها الناس!»
توجه: این مطلب، طنز است
اصغر فرهادي به روايت بعضي ها !
خیال می کنید همه مثل ما دیروز آن وقت صبح بیدار شدند و مراسم اهدای جوایز گلدن گلوب را نگاه کردند و وقتی«جدایی نادر از سیمین» جایزه بهترین فیلم خارجی را گرفت، بعد از مدت ها شادی و افتخار گمشده را در قلبشان احساس کردند و از خوشحالی فریاد زدند و اشک ریختند؟ نه عزیزان من... دور نباشد روزی که از زبان بعضی ها چنین چیزهایی بشنویم:
« باز هم دست تهاجم فرهنگي از آستين استكبار جهاني بيرون آمد و طي يك فقره جنگ نرم، در يك محفل گرم و نرم، با يك سري شركت كنندگان معلوم الحال نرم و استغفرالله لابد گرم، به شكل گلوله اي طلايي، آرمان هاي ما را نشانه گرفت.
شما فكر مي كنيد چرا به يك فيلم ايراني كه سوژه اصلي اش طلاق است، اين همه جايزه مي دهند؟ معلوم است، چون مي خواهند كانون خانواده هايمان را سست كنند، تبليغ طلاق را بكنند و قبح آن را در جامعه بريزند تا ما هم بشويم مثل خودشان. وگرنه چرا به ميم مثل مادر جايزه ندادند؟ چون زن برايشان فقط ابزار تبليغات و فساد است. چون نقش مادر برايشان بي اهميت است. چون نمي خواهند تصوير خوبی از زنان جامعه ما ارائه بشود. البته كه بازيگر آن ميم مثل مادر هم آدم موجهي نبود و بعدا گندش در آمد. همان بهتر كه جايزه نگرفت.
برگرديم به همين جايزه اخير... واقعا چه افتخاري دارد زني كه تمام گذشته و حال و حول زندگي اش از نظر ما زيرسوال و محل اشكال است و روي سن، آن شوخي هاي زننده را درباره بي عفتي خودش مي كند، بلافاصله بعدش به يك كارگردان ايراني جايزه بدهد؟ اين يك حركت معنادار است كه بايد همه را به فكر فرو ببرد، به خصوص اگر آن پايين هم يك تعداد از فاحشه هاي سينماي آمريكاي جهانخوار نشسته باشند و با دست هاي ناخن لاك زده شيطانيشان، تشويق بكنند و روي ميزهايشان نجاست شيطان ديده شود. كارگردانمان هم شبيه خودشان، گردن آويز دراز زينتي بزند و از همسر مهربانش تشكر كند و بخواهد به دنيا بگويد ما ايراني ها خوبيم و تو را به خدا دوستمان داشته باشيد. منظورش اين بود كه تحريممان نكنيد. چرا بايد اين طور از موضع ضعف وارد شد و التماس آن ابرقدرت پوشالي را كرد كه ما را بپذيرد؟ ما خودمان مديريت جهان را برعهده داريم. آنها بايد بيايند التماس ما را بكنند.
آقايان حواستان باشد كه اينها مظاهر فتنه اند. تازه اين اصغرشان است، خدا به دادمان برسد اگر اكبرشان بخواهد برود در آن چنان محافلي.
مگر ما خودمان كارگردان ارزشي نرمشي كم داريم كه در جنگ نرم، دست روي دست بگذاريم تا آنها دست روي همه جايمان... يعني همه ارزش هايمان بگذارند؟ چرا اين مجالس اهريمني را الگو قرار مي دهيم و فرش قرمز پهن مي كنيم جلوي پاي شيطان؟ اينها افتخار نيست، نشستن كنار جودي فاستر و جايزه گرفتن از دست مدونا و سلام و عليك با مريل استريپ افتخار نيست. البته من خودم اينها را نمي شناسم، به من گفته اند زن هاي آنجا چنين اسامي داشته اند.
من مانده ام اين مسوولان دارند چه كار مي كنند؟ چرا ويزا داده اند به يك ايراني كه برود آنجا اين همه حرف و حديث براي ما توليد كند؟ ما براي مردم فقط بايد حديث توليد كنيم، نه حرف و حديث. اين توطئه ها را بايد به موقع شناسايي و خنثي كرد. حواستان باشد. نفس كش... نه، ببخشيد ايها الناس!»
Elham.mir
عضو جدید
[FONT="]وقتی صحبت های فراستی برایتان جالب باشد و بهترین فیلم برای شما اخراجی های 3 باشد دیگر حرفی نمیماند[/FONT]....
[FONT="]اخراجی ها همه جوره ایران را زیر سوال برد و اصغر فرهادی فقط برشی از یک زندگی در ایران را نشان داد که دروغ نبود[/FONT]....
[FONT="]راستی مردم ایران باید کنجکاو بشن تا یک فیلم را ببینند[/FONT]...
[FONT="]این فیلم با جدایی نادر از سیمین در ایران گل کرد و انجا خواست که فقط جدایی باشد[/FONT]...
[FONT="]دیگر نیازی به توضیح نبود[/FONT]....
[FONT="]مردم امریکا تصور میکنند که ایران هنوز برای ساخت فیلم به نگاه های چند دهه اخیر بسنده کرده ولی فرهادی سعی کرد با درباره ی الی و جدایی عکس این جریان را ثابت کند[/FONT]...
[FONT="]سال 2002 بود که دختر 17 ساله مخملباف برای سیاست گذاری گلدن گلاب را گرفت ولی فرهادی نه[/FONT]....
[FONT="]مقاله خوبی نبود واقعا متاسفم[/FONT]...
[FONT="]اخراجی ها همه جوره ایران را زیر سوال برد و اصغر فرهادی فقط برشی از یک زندگی در ایران را نشان داد که دروغ نبود[/FONT]....
[FONT="]راستی مردم ایران باید کنجکاو بشن تا یک فیلم را ببینند[/FONT]...
[FONT="]این فیلم با جدایی نادر از سیمین در ایران گل کرد و انجا خواست که فقط جدایی باشد[/FONT]...
[FONT="]دیگر نیازی به توضیح نبود[/FONT]....
[FONT="]مردم امریکا تصور میکنند که ایران هنوز برای ساخت فیلم به نگاه های چند دهه اخیر بسنده کرده ولی فرهادی سعی کرد با درباره ی الی و جدایی عکس این جریان را ثابت کند[/FONT]...
[FONT="]سال 2002 بود که دختر 17 ساله مخملباف برای سیاست گذاری گلدن گلاب را گرفت ولی فرهادی نه[/FONT]....
[FONT="]مقاله خوبی نبود واقعا متاسفم[/FONT]...
همه حرفا درست
ولی فکرشو بکنید اخراجی ها می رفت اسکار !!
یا فیلم های آقای سلحشور ..
چه خنده بازاری می شد این وسط ..
کی میشه تو کشور ما یکی یه کاری بکنه کسی بهش ایراد نگیره
اخه اگه یکی ایراد بگیره که چیزی بارش باشه ملالی نیست ولی تویی که ...
حسادت بد دردیه بخدا .... حداقل می ذاشتن بیاد ایران بعد هو کنن . یعنی موفقیت یه فیلمساز ایرانی که سعی میکنه وابسته به جناحی نباشه و فیلم های خودشو بسازه اینقدر دردناکه ؟!
ولی اینایی که من میشناسم
اگر خدا هم بیاد پایین براش طاقچه بالا میذارن و ازش ایراد میگیرن . شما به خودت نگیر اصغر .
آقای فرهادی عزیز شما کار خودتو بکن
همین که موقع جایزه گرفتن ایرانی بودنتو یادت نرفت کلی برامون ارزش داره
خواهشا تو همین ایران خودمون بمون و سعی کن فیلم های بهتری بسازی . به این حرف ها هم اهمیتی نده . همش از حسودیه .
یه راه حل هم برات دارم
اسم فیلم بعدیتو بزار ازدواج حاج نادر و حاجیه سیمین تا اینقدر بهت گیر ندن و نشی عامل استکبار جهانی .
ولی فکرشو بکنید اخراجی ها می رفت اسکار !!
یا فیلم های آقای سلحشور ..
چه خنده بازاری می شد این وسط ..
کی میشه تو کشور ما یکی یه کاری بکنه کسی بهش ایراد نگیره
اخه اگه یکی ایراد بگیره که چیزی بارش باشه ملالی نیست ولی تویی که ...
حسادت بد دردیه بخدا .... حداقل می ذاشتن بیاد ایران بعد هو کنن . یعنی موفقیت یه فیلمساز ایرانی که سعی میکنه وابسته به جناحی نباشه و فیلم های خودشو بسازه اینقدر دردناکه ؟!
ولی اینایی که من میشناسم
اگر خدا هم بیاد پایین براش طاقچه بالا میذارن و ازش ایراد میگیرن . شما به خودت نگیر اصغر .
آقای فرهادی عزیز شما کار خودتو بکن
همین که موقع جایزه گرفتن ایرانی بودنتو یادت نرفت کلی برامون ارزش داره
خواهشا تو همین ایران خودمون بمون و سعی کن فیلم های بهتری بسازی . به این حرف ها هم اهمیتی نده . همش از حسودیه .
یه راه حل هم برات دارم
اسم فیلم بعدیتو بزار ازدواج حاج نادر و حاجیه سیمین تا اینقدر بهت گیر ندن و نشی عامل استکبار جهانی .