// ... به نفر بعدیتون یک شعر هدیه بدین ...\\
- شروع کننده موضوع Baran*
- تاریخ شروع
venus4164
عضو جدید
در اين جا چار زندان است
به هر زندان دو چندان نقب، در هر نقب چندين حجره، در هر
حجره چندين مرد در زنجير ...
از اين زنجيريان، يك تن، زنش را در تب تاريك بهتاني به ضرب
دشنه ئي كشته است .
از اين مردان، يكي، در ظهر تابستان سوزان، نان فرزندان خود
را، بر سر برزن، به خون نان فروش
سخت دندان گرد آغشته است .
از اينان، چند كس، در خلوت يك روز باران ريز، بر راه ربا خواري
نشسته اند
كساني، در سكوت كوچه، از ديوار كوتاهي به روي بام جسته اند
كساني، نيم شب، در گورهاي تازه، دندان طلاي مردگان را
شكسته اند.
من اما هيچ كس را در شبي تاريك و توفاني نكشته ام
من اما راه بر مردي ربا خواري نبسته ام
من اما نيمه هاي شب ز بامي بر سر بامي نجسته ام .
***
در اين جا چار زندان است
به هر زندان دو چندان نقب و در هر نقب چندين حجره، در هر
حجره چندين مرد در زنجير ...
در اين زنجيريان هستند مرداني كه مردار زنان را دوست مي دارند .
در اين زنجيريان هستند مردني كه در رويايشان هر شب زني در
وحشت مرگ از جگر بر مي كشد فرياد .
من اما در زنان چيزي نمي يابم - گر آن همزاد را روزي نيابم ناگهان، خاموش -
من اما در دل كهسار روياهاي خود، جز انعكاس سرد آهنگ صبور
اين علف هاي بياباني كه ميرويند و مي پوسند
و مي خشكند و مي ريزند، با چيز ندارم گوش .
مرا اگر خود نبود اين بند، شايد بامدادي همچو يادي دور و لغزان،
مي گذشتم از تراز خاك سرد پست ...
جرم اين است !
جرم اين است !
به هر زندان دو چندان نقب، در هر نقب چندين حجره، در هر
حجره چندين مرد در زنجير ...
از اين زنجيريان، يك تن، زنش را در تب تاريك بهتاني به ضرب
دشنه ئي كشته است .
از اين مردان، يكي، در ظهر تابستان سوزان، نان فرزندان خود
را، بر سر برزن، به خون نان فروش
سخت دندان گرد آغشته است .
از اينان، چند كس، در خلوت يك روز باران ريز، بر راه ربا خواري
نشسته اند
كساني، در سكوت كوچه، از ديوار كوتاهي به روي بام جسته اند
كساني، نيم شب، در گورهاي تازه، دندان طلاي مردگان را
شكسته اند.
من اما هيچ كس را در شبي تاريك و توفاني نكشته ام
من اما راه بر مردي ربا خواري نبسته ام
من اما نيمه هاي شب ز بامي بر سر بامي نجسته ام .
***
در اين جا چار زندان است
به هر زندان دو چندان نقب و در هر نقب چندين حجره، در هر
حجره چندين مرد در زنجير ...
در اين زنجيريان هستند مرداني كه مردار زنان را دوست مي دارند .
در اين زنجيريان هستند مردني كه در رويايشان هر شب زني در
وحشت مرگ از جگر بر مي كشد فرياد .
من اما در زنان چيزي نمي يابم - گر آن همزاد را روزي نيابم ناگهان، خاموش -
من اما در دل كهسار روياهاي خود، جز انعكاس سرد آهنگ صبور
اين علف هاي بياباني كه ميرويند و مي پوسند
و مي خشكند و مي ريزند، با چيز ندارم گوش .
مرا اگر خود نبود اين بند، شايد بامدادي همچو يادي دور و لغزان،
مي گذشتم از تراز خاك سرد پست ...
جرم اين است !
جرم اين است !
با دستهای کوچک خوش
بشکاف از هم پرده ی پاک هوا را
بشکن حصار نور سردی را که امروز
در خلوت بی بام و در کاشانه ی من
پر کرده سر تا سر فضا را
با چشمهای کوچک خویش
کز آن تراود نور بی نیرنگ عصمت
کم کم ببین این پر شگفتی عالم ناآشنا را
دنیا و هر چیزی که در اوست
از آسمان و ابر و خورشید و ستاره
از مرغها ، گلها و آدمها و سگها
وز این لحاف پاره پاره
تا این چراغ کور سوی نیم مرده
تا این کهن تصویر من ، با چشمهای باد کرده
تا فرش و پرده
کنون به چشم کوچک تو پر شگفتی ست
هر لحظه رنگی تازه دارد
بشکاف از هم پرده ی پاک هوا را
بشکن حصار نور سردی را که امروز
در خلوت بی بام و در کاشانه ی من
پر کرده سر تا سر فضا را
با چشمهای کوچک خویش
کز آن تراود نور بی نیرنگ عصمت
کم کم ببین این پر شگفتی عالم ناآشنا را
دنیا و هر چیزی که در اوست
از آسمان و ابر و خورشید و ستاره
از مرغها ، گلها و آدمها و سگها
وز این لحاف پاره پاره
تا این چراغ کور سوی نیم مرده
تا این کهن تصویر من ، با چشمهای باد کرده
تا فرش و پرده
کنون به چشم کوچک تو پر شگفتی ست
هر لحظه رنگی تازه دارد
shahabelec
عضو جدید
كار خيلي جالبيه مثل يه مشاعره ميمونه.به اغازگر اين تاپيك تبريك ميگم فكر جالبي به ذهنش رسيد.
و اما... :
مثل كبريت كشيدن در باد ديدنت دشوار است
اما من
كه به معجزه عشق ايمان دارم مي كشم آخرين دانه كبريتم را در باد
هر چه بادا باد.
و اما... :
مثل كبريت كشيدن در باد ديدنت دشوار است
اما من
كه به معجزه عشق ايمان دارم مي كشم آخرين دانه كبريتم را در باد
هر چه بادا باد.
اینک در ،
سکوت نیمه شبهای تنهایی ،
میتوان ،
غبار آیینه ها را،
با اشکهای چشمانت زدود ،
اگـر چه غفلت ،
ــ جوانی ــ
را با خود برد .
سکوت نیمه شبهای تنهایی ،
میتوان ،
غبار آیینه ها را،
با اشکهای چشمانت زدود ،
اگـر چه غفلت ،
ــ جوانی ــ
را با خود برد .
هر ذره که در روی زمینی بوده است
خورشید رخی ، زهره جبینی بوده است
گرد از زخ نازنین به آرزم فشان
کان هم رخ و زلف نازنینی بوده است
عشق یعنی قلم از تیشه و دفتر از سنگ
که به عمری نتوان دست در آثارش برد .
که به عمری نتوان دست در آثارش برد .
اجزای پیاله ای که در هم پیوست
بشکستن آن روا نمیدارد مست
چندین سروپای نازنین بر سر و دست
بر مهر که پیوست و به نام که شکست
بشکستن آن روا نمیدارد مست
چندین سروپای نازنین بر سر و دست
بر مهر که پیوست و به نام که شکست
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی / تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید / ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم / با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی
سلطان من خدا را زلفت شکست ما را / تا کی کند سیاهی چندین درازدستی
در گوشه سلامت مستور چون توان بود / تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
آن روز دیده بودم این فتنه‌ها که برخاست / کز سرکشی زمانی با ما نمی‌نشستی
عشقت به دست طوفان خواهد سپرد حافظ / چون برق از این کشاکش پنداشتی که جستی
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید / ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم / با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی
سلطان من خدا را زلفت شکست ما را / تا کی کند سیاهی چندین درازدستی
در گوشه سلامت مستور چون توان بود / تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
آن روز دیده بودم این فتنه‌ها که برخاست / کز سرکشی زمانی با ما نمی‌نشستی
عشقت به دست طوفان خواهد سپرد حافظ / چون برق از این کشاکش پنداشتی که جستی
روشنی ها در پریشانی بود ، دل بد مکن
هر کجا ویرانه ای دیدم پر از مهتاب بود
هر کجا ویرانه ای دیدم پر از مهتاب بود
shahabelec
عضو جدید
خوشا آنان که الله یارشان بی بحمد و قل هو الله کارشان بی
خوشا انان که دایم در نمازند بهشت جاودان بازارشان بی
(بابا طاهر)
خوشا انان که دایم در نمازند بهشت جاودان بازارشان بی
(بابا طاهر)
خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است؟
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است؟
جانا به حاجتی که تو را هست با خدا
کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است؟
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است؟
جانا به حاجتی که تو را هست با خدا
کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است؟
ماه من غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ایت،از لب پنجره عشق ،زمین خورد وشکست
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست وخدا هست وخداهست
یا دل شیشه ایت،از لب پنجره عشق ،زمین خورد وشکست
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست وخدا هست وخداهست
خورشید باش ، که اگر خواستی بر کسی نتابی نتوانی.
چند سوزیم من و شمع شبستان همه شب
چند سازیم چنین بی سر و سامان همه شب
تا تودر چشم منی از نظرم دور نشد
ذره‌ای چشمه خورشید درخشان همه شب
چند سازیم چنین بی سر و سامان همه شب
تا تودر چشم منی از نظرم دور نشد
ذره‌ای چشمه خورشید درخشان همه شب
یه روزی خوبی کشت می شه
دنیا بازم بهشت می شه!
دنیا بازم بهشت می شه!
با این غروب از غم سبز چمن بگو
اندوه سبزه های پریشان به من بگو
اندیشه های سوخته ی ارغوان بین
رمز خیال سوختگان بی سخن بگو
آن شد که سر به شانه ی شمشاد می گذاشت
آغوش خاک و بی کسی نسترن بگو
اندوه سبزه های پریشان به من بگو
اندیشه های سوخته ی ارغوان بین
رمز خیال سوختگان بی سخن بگو
آن شد که سر به شانه ی شمشاد می گذاشت
آغوش خاک و بی کسی نسترن بگو
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
نفر قبلی رو تو یه بیت توصیف کن | اشعار و صنايع شعری | 111 | |
| S | به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین | اشعار و صنايع شعری | 2831 | |
|
آموزش وزن شعر فارسی | اشعار و صنايع شعری | 0 | |
|
شعر-بحر طویل | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
کارگاه شعر تجربی و آموزش | اشعار و صنايع شعری | 28 |