**مشاعره با اشعار سهراب سپهری**
- شروع کننده موضوع Hamid Ghobadi
- تاریخ شروع
ياد من باشد، هرچه پروانه كه مي افتد در آب
زود از آب درآرم...
ياد من باشد، كاري نكنم كه به قانون زمين برخورد
ياد من باشد، فردا لب جوي، حوله ام را هم با چوبه بشويم
ياد من باشد تنها هستم ...
يك نفر دلتنگ است.
يك نفر مي بافد.
يك نفر مي شمرد.
يك نفر مي خواند.
در دل من چيزي است، مثل يك بيشه نور، مثل خواب دم صبح
و چنان بي تابم، كه دلم مي خواهد
بدوم تا ته دشت، بروم تا سر كوه،
دورها آوايي است، كه مرا مي خواند...
من، و دلتنگ، و اين شيشه خيس،
مي نويسم، و فضا...
مي نويسم، و دو ديوار، و چندين گنجشك...
تا اناري تركي برمي داشت
دست فواره خواهش مي شد...................
دست من در رنگ هاي فطري بودن شناور شد:
پرتقالي پوست مي كندم.
شهرها در آيينه پيدا بود.
دوستان من كجا هستند؟
روزهاشان پرتقالي باد!
در ابعاد اين عصر خاموش،
من از طعم تصنيف در متن ادراك يك كوچه تنها ترم،
...
بيا تا برايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است،
بيا تا برايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است،
و تنهايي من شبيخون حجم ترا پيش بيني نمي كرد،
و خاصيت عشق اين است...
دوره گردي خواهم شد، كوچه ها را خواهم گشت،
جار خواهم زد: اي شبنم، شبنم،شبنم.
جار خواهم زد: اي شبنم، شبنم،شبنم.
رهگذر خواهد گفت: راستي را، شب تاريكي است،
كهكشاني خواهم دادش...
juju junam
عضو جدید
در دور دست
قويي پريده بي گاه از خواب
شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد .
لب هاي جويبار
لبريز موج زمزمه در بستر سپيد .
در هم دويده سايه و روشن .
لغزان ميان خرمن دوده
شبتاب مي فروزد در آذر سپيد .
همپاي رقص نازك ني زار
مرداب مي گشايد چشم تر سپيد .
خطي ز نور روي سياهي است :
گويي بر آبنوس درخشد زر سپيد .
ديوار سايه ها شده ويران .
دست نگاه در افق دور
كاخي بلند ساخته با مرمر سپيد .(منظومه مرگ نور-سپیده)
قويي پريده بي گاه از خواب
شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد .
لب هاي جويبار
لبريز موج زمزمه در بستر سپيد .
در هم دويده سايه و روشن .
لغزان ميان خرمن دوده
شبتاب مي فروزد در آذر سپيد .
همپاي رقص نازك ني زار
مرداب مي گشايد چشم تر سپيد .
خطي ز نور روي سياهي است :
گويي بر آبنوس درخشد زر سپيد .
ديوار سايه ها شده ويران .
دست نگاه در افق دور
كاخي بلند ساخته با مرمر سپيد .(منظومه مرگ نور-سپیده)
juju junam
عضو جدید
نوري به زمين فرود آمد:
دو جا پا بر شن هاي بيابان ديدم.
از كجا آمده بود؟
به كجا مي رفت؟
تنها دو جا پا ديده مي شد.
شايد خطايي پا به زمين نهاده بود.
دو جا پا بر شن هاي بيابان ديدم.
از كجا آمده بود؟
به كجا مي رفت؟
تنها دو جا پا ديده مي شد.
شايد خطايي پا به زمين نهاده بود.
juju junam
عضو جدید
ناگهان جا پاها براه افتادند.
روشني همراهشان مي خزيد.
جا پاها گم شدند،
خود را از روبرو تماشا كردم:
گودالي از مرگ پر شده بود.
و من در مرده خود براه افتادم.
صداي پايم را از راه دوري مي شنيدم،
روشني همراهشان مي خزيد.
جا پاها گم شدند،
خود را از روبرو تماشا كردم:
گودالي از مرگ پر شده بود.
و من در مرده خود براه افتادم.
صداي پايم را از راه دوري مي شنيدم،
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
مشاعره با اشعار شاهنامه | مشاعره | 17 | |
| S | مشاعره با اشعار بداهه ... | مشاعره | 151 | |
|
مشاعره با اشعار فروغ فرخ زاد | مشاعره | 441 | |
|
مشاعره با اشعار ترکی | مشاعره | 215 | |
|
مشاعره با نام کاربر قبلی | مشاعره | 2075 |