1) نگهداری و تعميرات مبتني بر شكست (Breakdown Maintenance )
1) نگهداری و تعميرات مبتني بر شكست (Breakdown Maintenance )
lنگهداري و تعميرات مبتني بر شكست ( تعمير بعد از خرابی ) بر اين فرضيه بنا شده است كه تا قطعه اي شكسته و يا معيوب نشده باشد آن را تعويض و تعمير نكنند . به بيان ديگر از تجهيز تا زمانی که به مرحله شکست يا خرابی نرسيده است بهره برداری می شود و در موقع خرابی نسبت به تعمير آن اقدام می گردد . و در ایران عنوان EM ( Emergency Maintenance ) برای این روش مورد استفاده قرار میگردد .
lدر دوران گذشته ، پيامدها و آثار اينگونه اعمال به عنوان يك امر اجتناب ناپذير به شمار نمي آمد ولی امروزه به دليل پيچيده شدن اقلام ، تنوع بالا و تعداد اقلام و تجهيزات تحت پوشش فعاليتهای نگهداری و تعميرات ، اجرای اين رويه برای تمامی اقلام به عنوان يك ضرر با اهميت به شمار مي رود . در اين روش ( BM ) اجرای فعاليتهای نگهداری و تعميرات هنگامي انجام مي شود كه عملكرد تجهيزات بطور چشمگير كاهش پيدا كرده و يا شكست و ازكارافتادگي واقعي اتفاق افتاده باشد . در نتيجه تجهيزات با اجراي فعاليتهاي نگهداري و تعميرات مبتني بر شكست تحت كنترل قرار مي گيرند .
lتجهيزات حساس ( از نظر فنی و استراتژيک ) و يا تجهيزاتی كه مستلزم اجراي عمليات تعميرات سنگين و پر هزينه می باشند مجاز به پيروي از مدل نگهداري و تعميرات مبتني بر شكست نيستند و در بعضي از موارد عدم رعايت اين موضوع مي تواند فاجعه ببار بياورد .
هزينه هاي مضاعف اين سیستم:
1.هزينه هاي مستقيم اضافي
2.هزينه هاي رسيدگي به تعيين ريشه دلايل خرابي و كار افتادگي .
3.کارکرد نامناسب و فاقد كيفيت و عدم داشتن استانداردهاي لازم و نارضايتي کاربران از كاهش كيفيت کارآيي
4.بيکار شدن کاربران .
5.پرداخت اضافه كاري براي پرسنل تعميرات و نگهداري ( تن ) و پيمانكاران خارج از سيستم
6. هزينه هاي تسريع در تهيه لوازم يدكي .
7.تاخير در اجرای ماموريتهای محوله .