مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

آسـان شدند يكـسره مشكل ها** اينـك در آسـتانه نـوروزيـم​

بشكف‌چو‌فروردين‌من‌اي نوروز** سـاقي! بريز بـاده كه پيـروزيم

​

 

[oneunited]

می رود صبح و اشارت می کند
کاین گلستان خنده واری بیش تیست

 

[torpheh]

می رود صبح و اشارت می کند
کاین گلستان خنده واری بیش تیست

ترك آن زیبا رخ فرخنده حال
از محال است، از محال است، از محال

 

[maryam_22]

لاجرم دست ارادت به در پير مغان

خادم كعبه چو در بر رخ ما بست زديم

 

[torpheh]

لاجرم دست ارادت به در پير مغان

خادم كعبه چو در بر رخ ما بست زديم

مست مستم ساقیا دستم بگیر
تا نیفتادم ز پا دستم بگیر

 

[maryam_22]

روزي اندر خاكت افتم ور به بادم مي رود سر

كان كه در پاي تو ميرد جان به شيريني سپارد

 

[Faeze Ardeshiry]

مست مستم ساقیا دستم بگیر
تا نیفتادم ز پا دستم بگیر

روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست

 

[ENERJHI]

دید کش دور بهانجام رسید
آفتابش به لب بام رسید

 

[ENERJHI]

روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست

تو را این همه ایدر آراسته ست
اگر شهریاری، وگر خواسته ست

 

[maryam_22]

تو گر خواهي كه جاويدان جهان يكسر بيارايي

صبا را گو كه بردارد زماني برقع از رويت

 

[ENERJHI]

تو یقین می دان که صد عالم گناه
از تف یک توبه برخیزد ز راه

 

[pani33]

وحشی بافقی

وحشی بافقی

تو یقین می دان که صد عالم گناه
از تف یک توبه برخیزد ز راه

هست اميد قوتي بخت ضعيف حال را​

مژده‌ي يک خرام ده منتظر وصال را​

​

​

گوشه‌ي نااميديم داد ز سد بلا امان​

​

​

​

هست قفس حصار جان مرغ شکسته بال را​

​

​

​

​

 

[ENERJHI]

از ره چشم ستوری منگر اندر بوستان
ای برادر تا بدانی زرد خار از شنبلید


(ناصر خسرو)

 

[maryam_22]

اشنايان ره عشق گرم خون بخورند

ناكسم گر به شكايت سوي بيگانه روم

 

[maryam_22]

از ره چشم ستوری منگر اندر بوستان
ای برادر تا بدانی زرد خار از شنبلید


(ناصر خسرو)

در نمازم خم ابروي تو با ياد امد

حالتي رفت كه محراب به فرياد امد

 

[ENERJHI]

در چنین ره کان نه بن دارد نه سر
کس مبادا ایمن از مکر و خطر

 

[maryam_22]

روزي كه از اين دير فنا در گذريم

با هفت هزار سالگان سر به سريم

 

[ENERJHI]

موی ترسایی نمودندش ز دور
شد ز عقل و دین و شیخی ناصبور

 

[pani33]

وحشی بافقی

وحشی بافقی

روزي كه از اين دير فنا در گذريم

با هفت هزار سالگان سر به سريم

من که به وصل تشنه‌ام خضر چه آبم آورد؟​

رفع عطش نمي‌شود تشنه‌ي اين زلال را​

​

​

دل ز فريب حسن او بزم فسوس و اندرو​

​

​

​

انجمني به هر طرف آرزوي محال را​

​

​

​

​

 

[سپنت دات]

در چنین ره کان نه بن دارد نه سر
کس مبادا ایمن از مکر و خطر

رواناندروگوهر دل فروز کو روشناییگرفتست روز

 

[ENERJHI]

رواناندروگوهر دل فروز کو روشناییگرفتست روز

ز دلها همه ترس بیرون کنید
زمین را ز خون رود جیحون کنید

 

[سپنت دات]

من که به وصل تشنه‌ام خضر چه آبم آورد؟​

رفع عطش نمي‌شود تشنه‌ي اين زلال را​

​

​

دل ز فريب حسن او بزم فسوس و اندرو​

​

​

انجمني به هر طرف آرزوي محال را​

​

​

​

​

ایا آن که آفتابی تو همی چه بودت که بر من نتابی همی

 

[maryam_22]

زهي همت حافظ راست از دنيا و از عقبي

نيايد هيچ در چشمش به جز خاك سر كويت

 

[سپنت دات]

ز دلها همه ترس بیرون کنید
زمین را ز خون رود جیحون کنید

دو رز و دو شب روی ننمایدا همانا که گردش بفرسایدا

 

[maryam_22]

ایا آن که آفتابی تو همی چه بودت که بر من نتابی همی

يوسف گمگشته باز ايد به كنعان غم مخور

كلبه ي احزان شود روزي گلستان غم مخور

 

[سپنت دات]

زهي همت حافظ راست از دنيا و از عقبي

نيايد هيچ در چشمش به جز خاك سر كويت

ترا دانش و دین رهاند درست ره رستگاری ببایدت جست

 

[ENERJHI]

راست است اینکه مرا تیز پرست
لیک پرواز زمان تیزتر است

 

[pani33]

ایا آن که آفتابی تو همی چه بودت که بر من نتابی همی

يا که به راه آرم اين صيد دل رميده را​

​

يا به رهت سپارم اين جان به لب رسيده را​

​

​

​

يا ز لبت کنم طلب قيمت خون خويشتن​

​

​

​

​

يا به تو واگذارم اين جسم به خون تپيده را​

​

​

​

​

​

کودک اشک من شود خاک‌نشين ز ناز تو​

​

​

​

​

​

​

خاک‌نشين چرا کني کودک نازديده را؟​

​

​

​

​

​

​

​

 

[سپنت دات]

يوسف گمگشته باز ايد به كنعان غم مخور

كلبه ي احزان شود روزي گلستان غم مخور

رده بر کشیده سپاهش دو میل به دست چپش هفتصد ژنده پیل

 

[ENERJHI]

ترا دانش و دین رهاند درست ره رستگاری ببایدت جست

تو بدین قامت و بال ناساز
به چه فن یافته ای عمر دراز؟