تو کلاس بودیم که یکی خودشو راحت کرد و دیگران را ناراحت.البته بعضی ها را هم خنداند! یکی از بچه ها گفت:آقا آقا زودتر تا دیر نشده در و پنجره ها را باز کنید!گفتم مگه چی شده که دیدم بله دیگه کار از کار گذشته و ما هم بی نصیب نموندیم! یکی از بچه ها گفت :آقا اگه ما نخوایم این لطف به ما بشه باید کی را ببینیم یا کجا بریم؟ گفتم یه سوال ، به نظر شما چرا باید این اتفاق بیفته؟ یکی دیگه از بچه ها گفت آقا بازم شما ، ما که در منطقه خطر قرار گرفتیم و اول از همه نصیب ما شد چی، بازم من فداکاری کردم و یه کمی از اونا خوردم!بالاخره ما باید در راه علم جان فشانی کنیم! گفتم نه نه به خاطر من این کارا را نکنید!اما جدا از این مطلب چرا من دیرتر از شما متوجه شدم؟یکی از بچه ها گفت: خوب آقا این بوی خوش را هر کس به اندازه لیاقتش دریافت می کنه و منطقه ای که واقع شده، البته بو می خواست نزد شما برا پا بوسی بیاد اما چون ما در مسیرش قرار داشتیم مجبور شد تغییر مسیر بده و راهش را عوض کنه! گفتم آفرین دقیقاً همین طور است.مولکولهای آن با مولکولهای هوا برخورد کرده اند و لذا بر اثر برخورد ملکولها به یکدیگر ، تغییر مسیر داده اند از این رو مسیر طی شده دیگر به صورت یک خط راست نمی باشد بلکه مسیر شکسته است و برای همین هم زمان رسیدن طولانی تر می شود.البته پس از مدتی همه از وجود آن بهره مند می شویم! یکی دیگه از بچه ها گفت پس خوش به حال کسانی که در خلا هستند! گفتم بچه ها این پدیده را در فیزیک پدیدۀ "پخش" می نامیم و اصولاً در مورد گازها به کار می بریم. ازشون خواستم تا در مورد این که اگه در فضای خلا کسی همچین کاری بکنه آیا دیگران می تونند سرزنشش کنند؟نظر شما چیه؟ موفق و موید باشید.
