هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما
به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین
- شروع کننده موضوع secret_f
- تاریخ شروع
تمام تن پرنده ها پر است...
ادم خود يك پرنده است
برخي آدمها پرهايشان را فراموش كرده اند
پس نمي پرند...
ادم خود يك پرنده است
برخي آدمها پرهايشان را فراموش كرده اند
پس نمي پرند...
گاهي از روي اوج دلتنگي ، سر خود را به شانه ام بگذار
يا به عنوانِ تكيه گاه گدار ، باورم كن ! به من پناه بيار !
دست هايم كوير يخ زده اند ، دست هايت نوازشِ باران
نظم هر دفعه را بريز به هم ، مهربان باش و بر كوير ببار
شاخه هايم يكي يكي دارند ، زير آوار برف مي شكنند
مرگ همسايه ي من است ولي ، مي نشينم به انتظار بهار
مادرم گفت خوب درس بخوان ، تا براي خودت كسي بشوي
من براي خودم كسي شده ام ، اينكه ديوانه ي توام به كنار
كاش مثلِ نگاهمان مي شد ، حرفمان را به سادگي بزنيم
دوستت دارم مرا بپذير ، با همين بيتِ ساده و معيار
يا به عنوانِ تكيه گاه گدار ، باورم كن ! به من پناه بيار !
دست هايم كوير يخ زده اند ، دست هايت نوازشِ باران
نظم هر دفعه را بريز به هم ، مهربان باش و بر كوير ببار
شاخه هايم يكي يكي دارند ، زير آوار برف مي شكنند
مرگ همسايه ي من است ولي ، مي نشينم به انتظار بهار
مادرم گفت خوب درس بخوان ، تا براي خودت كسي بشوي
من براي خودم كسي شده ام ، اينكه ديوانه ي توام به كنار
كاش مثلِ نگاهمان مي شد ، حرفمان را به سادگي بزنيم
دوستت دارم مرا بپذير ، با همين بيتِ ساده و معيار
ديروز در نگاه تو آب شدم
امروز در نگاه تو شگوفه مي كنم
به فردا مي انديشم
كه چگونه در نگاهت
پر پر خواهم شد....!
امروز در نگاه تو شگوفه مي كنم
به فردا مي انديشم
كه چگونه در نگاهت
پر پر خواهم شد....!
sogand.sogand
عضو جدید
می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
می روم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه ی امید محال
می روم زنده به گورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
می روم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه ی امید محال
می روم زنده به گورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
دوش یار می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا دل غم زده ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهر اشوبی
جامعه ای بود که او بر قامت خود دوخته بود
تا کجا دل غم زده ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهر اشوبی
جامعه ای بود که او بر قامت خود دوخته بود
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی گمان نمیکنی و میشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی نمیشود که نمیشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی گدای گدایی و بخت یار نیست[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی تمام شهر گدای تو میشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی نمیشود که نمیشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی گدای گدایی و بخت یار نیست[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گاهی تمام شهر گدای تو میشود[/FONT]
گيسو طلا! دوباره فراموش كرده اي
رقصي كه همنشين شباهنگ مي شود
كوبيده است ماه قشنگي كنار دار
طفلي كه بر تلالوئي آونگ مي شود...
رقصي كه همنشين شباهنگ مي شود
كوبيده است ماه قشنگي كنار دار
طفلي كه بر تلالوئي آونگ مي شود...
دلم گرفته از اين روزها، دلم تنگ است
ميـان ما و رسيدن، هـزار فرسنگ است
مرا گشايش چنـدين دريچه کافــي نيست
هـزار عرصه براي پريـــدنم تنگ است
اسيــر خاکـم و پرواز، سرنوشتــــم بود
فـرو پريدن و در خاک بودنم ننگ است
چگونه سر کنـد اينـجا ترانه ي خود را
دلي که با تپـش عشق او همـاهنگ است
هـزار چشـــمه ي فرياد در دلـم جوشيد
چگونه راه بجويد که رو به رو سنگ است
مـرا به زاويه ي بـاغ عشق مهمان کـن
در اين هزاره فقط عشق پاک و بي رنگ است
ميـان ما و رسيدن، هـزار فرسنگ است
مرا گشايش چنـدين دريچه کافــي نيست
هـزار عرصه براي پريـــدنم تنگ است
اسيــر خاکـم و پرواز، سرنوشتــــم بود
فـرو پريدن و در خاک بودنم ننگ است
چگونه سر کنـد اينـجا ترانه ي خود را
دلي که با تپـش عشق او همـاهنگ است
هـزار چشـــمه ي فرياد در دلـم جوشيد
چگونه راه بجويد که رو به رو سنگ است
مـرا به زاويه ي بـاغ عشق مهمان کـن
در اين هزاره فقط عشق پاک و بي رنگ است
سرودی بود و ما مستانه خواندیم
به چشم مست او اشکی نشاندیم
شبی تاریک بود و بستری نرم
دلش می خواست اما ما نماندیم.
به چشم مست او اشکی نشاندیم
شبی تاریک بود و بستری نرم
دلش می خواست اما ما نماندیم.
می دانم به مقصد می رسم
مثل قطاری
که از ریل خارج شده است...
مثل قطاری
که از ریل خارج شده است...
shirinjojo
عضو جدید
تقدیم به تو دوست عزیز:
در منی و این همه ز من جدا
با منی و دیده ات به سوی غیر
بهر من نمانده راه گفتگو
تو نشسته گرم گفتگوی غیر
غرق غم دلم به سینه می تپد
با تو بی قرار و بی تو بی قرار
وای از آن دمی که بی خبر ز من
برکشی تو رخت خویش ازین دیار
سایه ی توام به هرکجا روی
سر نهاده ام به زیر پای تو
چون تو در جهان نجسته ام هنوز
تا که برگزینمش به جای تو
شادی و غم منی به حیرتم
خواهم از تو...در تو آورم پناه
موج وحشیم که بی خبر ز خویش
گشته ام اسیر جذبه های ماه
گفتی از تو بگسلم ..دریغ و درد
رشته وفا مگر گسستنی ست؟
بگسلم ز خویش و از تو نگسلم
عهد عاشقان مگر شکستنی ست؟
دیدمت شبی به خواب و سرخوشم
وه...مگر به خوابها ببینمت
غنچه نیستی که مست اشتیاق
خیزم و ز شاخه ها بچینمت
شعله میکشد به ظلمت شبم
آتش کبود دیدگان تو
ره مبند...بلکه ره برم شوق
در سراچه ی غم نهان تو
"فروغ فرخزاد"
پدري با پسري گفت به قهر
که تو آدم نشوي جان پدر
حيف از آن عمر که اي بي سروپا
در پي تربيتت کردم سر
دل فرزند از اين حرف شکست
بي خبر از پدرش کرد سفر
رنج بسيار کشيد و پس از آن
زندگي گشت به کامش چو شکر
عاقبت شوکت والايي يافت
حاکم شهر شد و صاحب زر
چند روزي بگذشت و پس از آن
امر فرمود به احضار پدر
پدرش آمد از راه دراز
نزد حاکم شد و بشناخت پسر
پسر از غايت خودخواهي و کبر
نظر افگند به سراپاي پدر
گفت گفتي که تو آدم نشوي
تو کنون حشمت و جاهم بنگر
پير خنديد و سرش داد تکان
گفت اين نکته برون شد از در
«من نگفتم که تو حاکم نشوي
گفتم آدم نشوي جان پدر»
که تو آدم نشوي جان پدر
حيف از آن عمر که اي بي سروپا
در پي تربيتت کردم سر
دل فرزند از اين حرف شکست
بي خبر از پدرش کرد سفر
رنج بسيار کشيد و پس از آن
زندگي گشت به کامش چو شکر
عاقبت شوکت والايي يافت
حاکم شهر شد و صاحب زر
چند روزي بگذشت و پس از آن
امر فرمود به احضار پدر
پدرش آمد از راه دراز
نزد حاکم شد و بشناخت پسر
پسر از غايت خودخواهي و کبر
نظر افگند به سراپاي پدر
گفت گفتي که تو آدم نشوي
تو کنون حشمت و جاهم بنگر
پير خنديد و سرش داد تکان
گفت اين نکته برون شد از در
«من نگفتم که تو حاکم نشوي
گفتم آدم نشوي جان پدر»
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
نفر قبلی رو تو یه بیت توصیف کن | اشعار و صنايع شعری | 111 | |
|
// ... به نفر بعدیتون یک شعر هدیه بدین ...\\ | اشعار و صنايع شعری | 1176 | |
|
آموزش وزن شعر فارسی | اشعار و صنايع شعری | 0 | |
|
شعر-بحر طویل | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
کارگاه شعر تجربی و آموزش | اشعار و صنايع شعری | 28 |