به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین

[*** s.mahdi ***]

غم مخور ایام هجران رو به پایان می رسد
این خماری از سر ما می گساران می رود
پرده را از روی ماه خویش بالا می زند
غمزه را سر می نهد، غم از دل و جان می رود
بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود
زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود
ابرها از نور خورشید رخش پنهان شوند
پرده از رخسار آن سرو خرامان می رود
وعده ی دیدار نزدیک است یاران مژده باد
روز وصلش می رسد، ایام هجران می رود

 

[گلابتون]

تاریکم ای یلدا مهتاب می خواهم
لب تشنه ام ای اشک سیلاب میخواهم

در حسرت موجم باران کفافم نیست
درمان درد من باران نم نم نیست

پس تشنه میمانم غرق پریشانی
تا آسمانها را بر من بگریانی

 

[blue bee]

سعدی

سعدی

دگر چون ناشکیبایی ببینم صادقش خوانم
که من در نفس خویش از تو نمی‌بینم شکیبایی

از این پس عیب شیدایان نخواهم کرد و مسکینان
که دانشمند از این صورت برآرد سر به شیدایی

 

[چاووش]

دگر چون ناشکیبایی ببینم صادقش خوانم
که من در نفس خویش از تو نمی‌بینم شکیبایی

از این پس عیب شیدایان نخواهم کرد و مسکینان
که دانشمند از این صورت برآرد سر به شیدایی

چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم

چو درمانم نبخشیدی به درد خویش خو کردم


چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تو

به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو کردم


خیالت ساده دل تر بود و با ما از تو یک رو تر

من اینها هر دو با آئینه دل روبرو کردم


فشردم باهمه مستی به دل سنگ صبوری را

زحال گریهٔ پنهان حکایت با سبو کردم


فرود آ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو

سرای دیده با اشک ندامت شست و شو کردم


صفائی بود دیشب با خیالت خلوت ما را

ولی من باز پنهانی ترا هم آرزو کردم


ملول از نالهٔ بلبل مباش ای باغبان رفتم

حلالم کن اگر وقتی گلی در غنچه بو کردم


تو با اغیار پیش چشم من می در سبو کردی

من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم


حراج عشق وتاراج جوانی وحشت پیری

در این هنگامه من کاری که کردم یاد او کردم


ازین پس شهریارا ما و از مردم رمیدنها

که من پیوند خاطر با غزالی مشک مو کردم

 

[blue bee]

جز یاد تو بر خاطر من نگذرد ای جان
با آن که به یک باره‌ام از یاد بهشتی

 

[eksir]

برو ای فقیه دانا به خدای بخش ما را

تو و زهد و پارسایی من و عاشقی و مستی

 

[Ekram]

ترا از دور می بینم چه حاصل
به پهلویت نمیشینم چه حاصل
درخت حسن تو گلزار گشته
ازان گل ها نمی چینم چه حاصل

 

[گلابتون]

جایی خواندم:
"آدم بزرگ ها خیلی چیزها را درک می کنند .
می فهمند که وقتی سنگی روی زمین جای آدمی را گرفت،
باید چند قطره اشک ریخت،
دل داد به سکوت و صبر ...
سنگی نیست،
تو نیستی،
اشکی نیست ...
ولی من آرام و "منتظر" دل داده ام به صبر و سکوت..."

 

[MOON.LIGHT]

نشنو از نی ، نی حصیری بی نواست

بشنو از دل ، دل حریم کبریاست

نی بسوزد خاک و خاکستر شود

دل بسوزد خانه ی دلبر شود

 

[گلابتون]

دراز کشیدم بر خاک سیاه​

تا بادهای سرد بگذرند​

خوابم برد​

بیدار که شدم​

مرده بودم​

 

[eksir]

دانم که اشک گرم تو دیگر دروغ نیست
چون مرحمی ، صدای تو با درد من یکی است

 

[گلابتون]

من با تو، به یک اتاقک کاه گلی احساس دل خوشم...​

که هر روزش،​

پرده های فاصله را کنار بزنم،​

پنجره را باز کنم،​

و دوباره، از نو، نگاه ابرها را لمس کنم...​

باید باورکنم که،​

بوی خوش شکوفه های سفید گلدان احساسمان این روزها،​

مرا با خودم آشتی می دهد!!!​

این معجزه ی بودن توست.....​

 

[eksir]

گر تو را با ما تعلق نیست ما را شوق هست
ور تو را بی ما صبوری هست ما را تاب نیست
گفتی اندر خواب بینی بعد از این روی مرا
ماه من در چشم عاشق آب هست و خواب نیست

 

[گلابتون]

دور دلم حصار کشیده بودم،​

تا دیگر به هیچ احساسی اطمینان نکنم !​

و اکنون،​

باورش سخت است برایم،​

این همه تلاش "تو" برای رها ساختنم;​

از این حصـــــــــــــــــــــــــــــــار ...​

 

[eksir]

مردی در راه می‌زند نی

و آواش فسرده بر می‌آید

تن‌های دگر منم کم از چشم

توفان سرشک می‌گشاید

جستارتا تصيح ميشود.

مردی در راه می زند نی
و آواش فسرده بر می آید.
تنهای دگر منم که چشمم
طوفان سرشک می گشاید.

 

[mahboobeyeshab]

وقتي كه آسمان تو را ذكر مي كنم
چشمان مهربان تو را ذكر مي كنم
وقتي كه از درخت و خزان حرف مي زنم
اندام ناتوان تو را ذكر مي كنم

 

[دختر شرقی]

وه...چه زیبا بود اگر پاییز بودم​

وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم​

شاعری در چشم من می خواند...شعری آسمانی​

در كنارم قلب عاشق شعله میزد​

در شرار آتش دردی نهانی​

 

[mahboobeyeshab]

بيا كه غرق غبارم، بيا ستاره من
اسير اين شب تارم، بيا ستاره من
به هر كجا كه رسيدم،فريب دامي بود
كجا قدم بگذارم؟بيا ستاره من
صداي اسب سپيدت چرا نمي آيد
بيا شبي به شكارم ،بيا ستاره من

 

[eksir]

من نمي‌گويم درين عالم
گرم پو، تابنده، هستي بخش
چون خورشيد باش
تا تواني،
پاك، روشن،
مثل باران،
مثل مرواريد باش

 

[دختر شرقی]

چه می بینم ؟ خدایا ! باورم نیست
تویی : همرزم من !‌ هم سنگر من
چه می بینم پس از یک چند دوری
که می لرزد ز شادی پیکر من
تو را می بینم و می دانم امروز
همان هستی که بودی سال ها پیش
درین چشم و درین چهر و درین لب
نشانی نیست از تردید و تشویش
تو رامی بینم و می لرزم از شوق
که دامان ت را ننگی نیالود
پرندی پرتو خورشید ، آری
نکو دانم که با رنگی نیالود
تو را می دانم ای همگام دیرین
که چون کوه گران و استواری
نه از توفان غم ها می هراسی
نه از سیل حوادث بیم داری
غروری در جبینت می درخشد
نگاهت را فروغی از امدیست
تو می دانی ، به هر جای و به هر حال
شب تاریک را صبحی سپیدست
ز شادی می تپد دل در بر من
به چشمم برق اشکی می نشیند
بلی ، اشکی که چشمانم به صد رنج
فرو می بلعدش تا کس نبیند

 

[eksir]

همين تويي تنها
كه عاشقانه ترين نغمه را دوباره بخواني.
بخوان به نام گل سرخ، و عاشقانه بخوان:
"حديث عشق بيان كن، بدان زبان كه تو داني"

 

[دختر شرقی]

بی توخوش نیست دلم بی تو ای محرم راز
چه کنم با گل سرخ ؟
چه کنم با گل ناز ؟ ​

تک و تنها چه بگویم به بهار ؟
گر سراغ از تو گرفت چه بگویم به نسیم ؟
گر بهاران پرسد :
« لاله زار تو کجاست » ؟​

من پر از عطر خوش هم نفسی
تو چرا تنهائی ؟
غمگسار تو کجاست ؟
من و این سینه تنگ من و پائیز غم آلوده درد
همدمم سایه تنهائی خویش بی بهار رخ یار
تک و تنها چه بگویم چه بگویم به بهار ؟ ​

بی تو ای راحت جان با دل شیدا چه کنم
با جهانی غم و حسرت من تنها چه کنم
عشق و بی تابی من مایه بدنامی توست
با تو پاکیزه تر از گل من رسوا چه کنم
در پی گمشده ای گرد جهان می گردم​

ای خدا گر نشد این گم شده پیدا چه کنم
مردمان قطره آبی به کف آرند و خوشند
من که مردم زعطش برلب دریا چه کنم
گرچه امروز مرا نیست زپی فردائی
گرنبندم دل از امروز به فردا چه کنم
روی برتافت زمن آنکه جهان هست
بعد از این گر نکنم پشت به دنیا چه کنم​

 

[امیر افشار]

روی تو زیبا شده آفت دلها شده وای از تو
تا این دل رسوا شده در عالم

 

[eterno]

من با لبان سرد نسیم صبح
سر میکنم ترانه برای تو
من آن ستاره ام که درخشانم
هر شب در آسمان سرای تو

 

[گلابتون]

از آن فراز و از اين فرود غم مخور
زمانه بر بلند و پست ميرود

 

[دختر شرقی]

با اجازه

سالها بعد یاد تو از خاطرم خواهد گذشت و نخواهم دانست کجایی
اما آرزوی من برای خوشبختی تو, تو را در خواهد یافت.....
و احساس خواهی کرد , اندکی شادتر و اندکی خوشبخت تري و نخواهی دانست که چرا....​

 

[گلابتون]

فدات بشم با اجازه

تو شعر گمشده سايه اي ، شناختمت
به سايه روشن مهتاب خامشانه مگرد

 

[امیر افشار]

دوش یار می آمد رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غم زده ای سوخته بود
رسم عاشق کشی شیوه شهر آشوبی
جامه ای بود که او بر قامت خود دوخته بود

 

[eksir]

بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب،
که باغ ها همه بیدار و بارور گردند

 

[*** s.mahdi ***]

ای که مایوس از همه سوی بسوی عشق روکن
قبله دلهاست اینجا هرچه خواهی آرزو کن
تادلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید
حال ما خواهی اگر از گفته ما جستجو کن
چرخ کجرو نیست تو کج بینی ای دور از حقیقت
گر همه کس را نکو خواهی برو خود را نکو کن