این شعرو از طرف آرزو به تمام بچه های باشگاه هدیه میکنم

[ie222]

سلام دوستان​

یکی از دوستانم به اسم آرزو یه شعر برام میل کرده ، نمیدونم خودش گفته یا نه ولی من خوشم اومد میزارمش اینجا تا همه بچه ها بخونن​

از آرزو هم متشکرم​

عشق واقعی وجود داره؟؟؟​

نمی دونم از کجا شروع کنم قصه تلخ سادگیمو ​

نمی دونم چرا قسمت می کنم روزهای خوب زندگیمو​

چرا تو اول قصه همه دوستم دارند​

وسط قصه که میشه سر به سرم میذارند​

تا می خواد قصه تموم بشه همه تنهام می زارند​

می تونم مثل همه دورنگ باشم و دل نبازم ​

می تونم مثل همه یه عشق بادی بسازم تا با یک نیش زبون بترکه و خراب بشه​

تا بیان جمعش کننند حباب دل سراب بشه​

می تونم بازی کنم با عشق و احساس کسی ​

می تونم درست کنم ترس دل و دلواپسی ​

می تونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم ​

می تونم پشت دلها قایم بشم کمین کنم ​

ولی با این همه حرفها بازم منم مثل اونام ​

یه دروغگو میشم و همیشه ورد زبونام ​

یه نفر پیدا بشه به من بگه چی کار کنم ؟​

با چه تیری اونی که می خوام شکار کنم ؟​

من باید از چی بفهمم چه کسی دوستم داره؟​

تو دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره؟؟؟​

من عاشقم​

من عاشقم عاشق کسی که وقتی بهش می گم دوسش دارم من و از خودش​

نمی رونه ،عاشق کسی که وقتی می گم می خوامش تو دهنم نمی زنه،​

عاشق کسی که هر لحظه در حاله عبادت کردنشم،عاشق کسی که یک​

لحظه فراموشش نمی کنم ،کسی که هر وقت صداش می زنم می یاد​

و به تک تک حرفام گوش می ده ،کسی که هستی و نیستیم​

دستشه،کسی که بدون اون هیچیم،کسی که اگر دستام و رها کنه یک​

لحظه نمی تونم روی پاهام وایسم ،کسی که یک لحظه به خودم اجازه نمی دم​

بهش خیانت کنم و هیچ وقت بهم خیانت نمی کنه،کسی که می دونم اشکام​

ارزش ریختن به خاطرش و داره ،کسی که بودنش باعث آرامش و نبودنش​

برام معنی مرگ و می ده ،کسی که ازش می ترسم که نکنه گناهی کنم و​

من و نبخشه،کسی که برای رسیدن بهش لحظه شماری می کنم ،​

آره من عاشق اونم​