[FONT=tahoma, new york, times, serif]ادب اصیل ما[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]شب سردی بود …. پیرزن بیرون میوه فروشی زل زده بود به مردمی که میوه میخریدن …شاگرد میوه فروش تند تند پاکت های میوه رو توی ماشین مشتری ها میذاشت و انعام میگرفت … پیرزن باخودش فکر میکرد چی میشد اونم میتونست میوه بخره ببره خونه … رفت نزدیک تر … چشمش افتاد به جعبه چوبی بیرون مغازه که میوه های خراب و گندیده داخلش بود … با خودش گفت چه خوبه سالم ترهاشو ببره خونه … میتونست قسمت های خراب میوه ها رو جدا کنه وبقیه رو بده به بچه هاش … هم اسراف نمیشد هم بچه هاش شاد میشدن … برق خوشحالی توی چشماش دوید ..دیگه سردش نبود !پیرزن رفت جلو نشست پای جعبه میوه …. تا دستش رو برد داخل جعبه شاگرد میوه فروش گفت : دست نزن نِنه ! وَخه برو دُنبال کارت ! پیرزن زود بلند شد …خجالت کشید ! چند تا از مشتریها نگاهش کردند ! صورتش رو قرص گرفت … دوباره سردش شد ! راهش رو کشید رفت … چند قدم دور شده بود که یه خانمی صداش زد : مادر جان …مادر جان ! پیرزن ایستاد … برگشت و به زن نگاه کرد ! زن لبخندی زد و بهش گفت اینارو برای شما گرفتم ! سه تا پلاستیک دستش بود پر از میوه … موز و پرتغال و انار ….پیرزن گفت : دستِت دَرد نِکُنه نِنه….. مُو مُستَحق نیستُم ! زن گفت :
اما من مستحقم مادر من … مستحق داشتن شعور انسان بودن و به هم نوع توجه کردن و دوست داشتن همه انسانها و احترام به همه آنها بي هيچ توقعي …اگه اینارو نگیری دلمو شکستی ! جون بچه هات بگیر ! زن منتظر جواب پیرزن نموند … میوه هارو داد دست پیرزن و سریع دور شد … پیرزن هنوز ایستاده بود و رفتن زن رو نگاه میکرد … قطره اشکی که تو چشمش جمع شده بود غلتید روی صورتش … دوباره گرمش شده بود … با صدای لرزانی گفت : پیر شی ننه …. پیر شی ! خیر بیبینی[/FONT]
اما من مستحقم مادر من … مستحق داشتن شعور انسان بودن و به هم نوع توجه کردن و دوست داشتن همه انسانها و احترام به همه آنها بي هيچ توقعي …اگه اینارو نگیری دلمو شکستی ! جون بچه هات بگیر ! زن منتظر جواب پیرزن نموند … میوه هارو داد دست پیرزن و سریع دور شد … پیرزن هنوز ایستاده بود و رفتن زن رو نگاه میکرد … قطره اشکی که تو چشمش جمع شده بود غلتید روی صورتش … دوباره گرمش شده بود … با صدای لرزانی گفت : پیر شی ننه …. پیر شی ! خیر بیبینی[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]در تصاویرحکاکی شده بر سنگهای تخت جمشید هیچکس عصبانی نیست [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]هیچکس سوار بر اسب نیست [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]هیچکس را در حال تعظیم نمی بینید [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]در بین این صدها پیکر تراشیده شده حتی یک تصویر برهنه وجود ندارد. [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]این ادب اصیلمان است:نجابت -قدرت- احترام- مهربانی- خوشرویی[/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]… [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]… [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]برای همه ایرانیان تا یادمان [/FONT]
[FONT=tahoma, new york, times, serif]نرود که هستیم… [/FONT]