► •*♥*•◄ تاپیک جامع مقالات نجوم ► •*♥*•◄

[*** s.mahdi ***]

سونامي خورشيدي واقعيت دارد

سونامي خورشيدي واقعيت دارد

سونامي خورشيدي واقعيت دارد ....


جام جم آنلاين: سال‌ها پيش وقتي فيزيكدانان خورشيدي دلايلي مبني بر وجود امواج شديد ناشي از گردش پلاسماي گرم در امتداد خورشيد ارائه كردند در ارتباط با دريافتشان دچار شك و ترديد شدند. اندازه پديده مشاهده شده سرسام‌آور و گيج‌كننده بود. بزرگ‌تر از خود زمين بود و از مركز يك الگوي دايره‌شكل با محيطي حدود ميليون‌ها كيلومتر به طور موج‌دار حركت مي‌كرد.

ناظران باور دارند كه اين قضيه ممكن است خطاي چشم بوده و شبحي از پديده‌هاي ديگر باشد، ولي به يقين يك موج واقعي نيست. جو گارمن، يكي از متخصصان فيزيك خورشيدي در مركز پرواز فضايي گدارد مي‌گويد: امروز ما مي‌دانيم كه سونامي‌هاي خورشيدي واقعيت دارند.

وجود سونامي‌هاي خورشيدي به وسيله فيلم گرفته شده از سوي فضاپيماي STEREO در فوريه 2009 وقتي لكه خورشيدي 11012 به شكل اتفاقي فوران كرد به تاييد رسيد.


​

اين انفجار، ابرگازي يك ميليون تني را در فضا پرتاب كرد و باعث ايجاد سونامي در سطح خورشيد شد. اين امواج توسط فضاپيماي STEREO از 2 موقعيت مختلف ثبت شد و نماي بي‌نظيري از اين اتفاق را براي محققان به وجود آورد. محققان معتقدند قطعا اين يك موج است، اما نه موجي از آب، بلكه موجي غول‌پيكر از پلاسماي گرم و امواج مغناطيسي. نام فني و تخصصي اين امواج به طور خلاصهMHD است.


​

STEREO دنباله‌اي به بلندي 100 هزار كيلومتر را مشاهده كرد كه با سرعت 560 هزار مايل بر ساعت به سمت خارج در حركت بود كه انرژي آن معادل 2400 مگاتن تي. ان. تي بود. سونامي‌هاي خورشيدي پيش از اين در سال 1997 توسط رصدخانه SOHO كشف شده بود. در ماه مي همان سال يك ابرگازي (CME) از ناحيه‌اي فعال در سطح خورشيد شروع به وزيدن كرد و اين رصدخانه سونامي‌اي را كه از محل انفجار بلند شده بود، ثبت كرد.


​

محققان شگفت‌زده شدند. آيا اين يك موج است يا سايه‌اي بالاي سر ابر CME؟ تنها ثبت اين واقعه توسط SOHO براي پاسخ به پرسش كافي نبود. نه تنها براي اولين موج مشاهده شده از اين دست كه براي تمامي اتفاقات مشابه ثبت شده از سوي اين رصدخانه بود. اين سوال تا سال 2006 و پرتاب STEREO همچنان باقي ماند و در سال 2009 به جواب رسيد. سونامي‌هاي خورشيدي خطر مستقيمي براي زمين محسوب نمي‌شوند، با وجود اين موضوع مهمي براي مطالعه هستند. ما مي‌توانيم با استفاده از آنها شرايط خورشيد را تشخيص دهيم. همچنين امواج سونامي مي‌تواند در پيش‌بيني آب و هواي فضايي به ما كمك كند. ​

 

[*** s.mahdi ***]

توسط كاوشگر زميني / كشف درختان ‌مريخي

توسط كاوشگر زميني / كشف درختان ‌مريخي

توسط كاوشگر زميني مشخص شد ....

كشف درختان ‌مريخي


جام جم آنلاين: کاوشکر Mars Orbiter از منطقه اي بر روي سياره سرخ تصاويري تهيه کرده است که به نظر مي رسد شبيه به جنگي پر از درختان مريخي باشد.

پس از کشف زن سبز رنگ مريخي ، چهره انسان، اثر انگشت انسان و صورتک خندان بر روي سياره سرخ، اکنون نوبت به درخت هاي مريخي است که تصاوير آنها به زمين برسد.
اين تصاوير ديدني را کاوشگر Mars Orbiter با دستگاه HiRISE تهيه کرده است. HiRISE قويترين حسگر نوري است که تاکنون به فضا فرستاده شده است.


اين تصاوير نشان مي دهد که بين ريگزارهاي مريخ، خطوط عمودي تيره اي ديده مي شوند که به نظر مي رسند شاخه هاي درختان واقعي باشند.


اما اين جنگل فرازميني در واقع يک خطاي ديد بيشتر نيست به طوري که اين تصاوير تنها يک منطقه ريگزار در انتهاي شمال مريخ را که تنها 400 کيلومتر از قطب فاصله دارد نشان مي دهند.



در روي اين ريگزار يک لايه دي اکسيد کربن يخي وجود دارد که با فرا رسيدن فصل بهار در سياره سرخ بخار مي شود و حرکت اين بخارات از دور اين تصور را ايجاد مي کند که درختاني ديده مي شوند.


براساس گزارش تلگراف، در اين خصوص يک محقق ناسا توضيح داد:«اين چيزي که مي بينيم در واقع ريگ روان در يک لايه يخ است که بالاي ريگزار حرکت مي کند و شبيه به درخت به نظر مي رسد».

 

[*** s.mahdi ***]

ناسا در تلاش براي پرتاب به موقع شاتل انديوور

ناسا در تلاش براي پرتاب به موقع شاتل انديوور

ناسا در تلاش براي پرتاب به موقع شاتل انديوور ....

فضا- همشهري آنلاين:

علي‌رغم مشكلي كه در شلنگ خنك كننده مدول جديد ايستگاه فضايي بين‌المللي رخ داده است، سازمان فضايي آمريكا مصمم است تا اين مدول را سر موقع توسط شاتل انديوور به ايستگاه منتقل كند.

شاتل فضايي انديوور بر اساس برنامه قرار است در روز يكشنبه 18 بهمن‌ماه امسال از پايگاه كيپ كاناورال در مركز فضايي كندي فلوريدا پرتاب شود. اين شاتل حامل جديدترين مدول ساخته شده ايستگاه فضايي بين‌المللي، مدول Tranquility (به معناي آرامش) خواهد بود.


در هنگام آزمايش اين مدول توسط مهندسين ناسا، دو شلنگ از مجموع چهار شلنگ خنك كننده آن كه مسئول خنك كردن كامپيوترها و ساير تجهيزات الكترونيكي مدول به كمك بخار آمونياك هستند، در فشار 1500 psi به علت جداشدن پوشش فلزي آنها از محل اتصال شلنگ از كار افتادند. اين در حالي است كه اين شلنگ‌هاي خنك كننده بايد بتوانند دو برابر اين فشار را تحمل كنند.


بلافاصله پس از اين اتفاق، مهندسين ناسا شروع به ساخت شلنگ‌هاي جديد كردند تا تاخيري در پرتاب اين مدول به وجود نيايد. چنانچه ناسا موفق به ساخت به موقع اين قطعات جديد نشود، ممكن است شاتل به همراه مدول Tranquility سر موقع پرتاب شده اما اين مدول تا زمان رسيدن اين دو قطعه توسط شاتل‌هاي بعدي، يعني حدود 2 ماه بعد، فعاليت خود را به طور كامل آغاز نكند.

 

[*** s.mahdi ***]

3 ماموريت فضايي جديد در سال 2010

3 ماموريت فضايي جديد در سال 2010

3 ماموريت فضايي جديد در سال 2010
فضا- همشهري آنلاين:

ناسا قصد دارد در سال 2010 سه ماموريت فضايي را با اهداف شناخت بيشتر خورشيد، آب و هوا و اقيانوس‌هاي زمين به مرحله اجرا درآورد ...

بر اساس اعلام رسمي مقامات ناسا، دو ماموريت به بررسي ميزان تجمع نمك در اقيانوس‌هاي زمين و ذرات معلق، مانند دوده در جو زمين خواهد پرداخت كه دستاوردهاي آنان در تحقيقات مربوط به گرمايش زمين بسيار مفيد خواهد بود. اين در حالي است كه ماموريت سوم با هدف مطالعه تاثير خورشيد بر شرايط محيطي منظومه شمسي و اختلالات ناشي از فعاليت‌هاي خورشيدي بر شبكه‌هاي ارتباطي زمين تعريف شده است.

به گزارش سازمان فضايي ايران، اين سه ماموريت در سالي اجرايي خواهند شد كه قرار است شاتل فضايي بازنشسته شود و تصميمات مهمي در خصوص سرنوشت برنامه‌هاي فضايي آتي آمريكا در كنگره اين كشور اتخاذ شود.

 

[*** s.mahdi ***]

سه فينالیست براي ماموريت فضايي

سه فينالیست براي ماموريت فضايي

سه فينالیست براي ماموريت فضايي ....

فضا- همشهري آنلاين:

ناسا از ميان طرح‌هاي پيشنهادي، سه طرح را به منظور انجام ماموريت فضايي به يكي از سه كره سماوي در منظومه شمسي به عنوان فيناليست‌هاي نهايي انتخاب كرده است.هدف مشترك اجراي اين پروژه‌ها درك بهتر تشكيل كره زمين و شكل‌گيري حيات در اين سياره عنوان شده است.

كاوش جو و پوسته سياره زهره، تهيه نمونه‌اي از يكي از سيارك‌هاي نزديك به زمين براي انجام مطالعات بيشتر، و يا ارسال يك ماه‌نشين رباتيك به يكي از حفره‌هاي قطب جنوب ماه به منظور تهيه و آوردن نمونه‌اي از سنگ‌ريزه‌هاي ماه به زمين، محورهاي اصلي اين سه پروژه است كه از ميان مجموع 8 پيشنهادي كه در سال 2009 ميلادي به ناسا ارائه شده، برگزيده شده است.

از ميان اين سه طرح در نهايت تنها يك طرح پس از انجام مطالعات و بررسي‌هاي لازم قبول شده و اجرايي مي‌شود. مطالعات از اوايل سال جديد 2010 آغاز شده و اواسط سال 2011 ميلادي برنده نهايي اعلام خواهد شد. هر يك از اين سه پروژه كه در نهايت انتخاب شود بايد حداكثر تا 30 دسامبر 2018 آماده پرتاب شده باشد. صرفنظر از هزينه پرتاب، ساير هزينه‌هاي آن ماموريت نيز نبايد از 650 ميليون دلار تجاوز كند.


به گزارش سازمان فضايي ايران، سه طرح پيشنهادي كه تاكنون موفق به راهيابي به اين مرحله شده‌اند شامل موارد زير است:

• كاوشگر ژئومكانيك جو و سطح سياره زهره (SAGE): در اين طرح يك كاوشگر در بالاي جو سياره زهره رها شده كه در هنگام فرود محاسبات متعددي در مورد عناصر موجود در جو سياره و همچنين شرايط آب‌وهوايي آن انجام مي‌دهد. سپس اين كاوشگر بر سطح سياره فرود آمده و به وسيله تجهيزات خود شروع به مطالعه عناصر تشكيل‌دهنده و كاني‌هاي سطح بيروني و لايه‌هاي زيرين آن مي‌كند. هدف از انجام چنين مطالعاتي درك روند تشكيل سياره زهره و علت تفاوت فاحش آن با زمين است.


• كاوشگر سيارك‌هاي نزديك به زمين، موسوم به Osiris-Rex: در اين طرح، كاوشگر به مدار يكي از سيارك‌هاي نزديك به زمين ارسال شده و پس از محاسبات متعدد و فرود بر روي سطح آن، حدود 60 گرم از خاك سيارك را به عنوان نمونه برداشته و به زمين مي‌آورد. بررسي اين نمونه‌ها مي‌تواند به درك بهتر تشكيل منظومه شمسي و منشا ملكول‌هايي كه براي شكل‌گيري حيات لازم است، كمك كند.


• ماموريت آوردن نمونه‌هاي خاك از گودال اتيكان در قطب جنوب ماه، موسوم به MoonRise: در اين ماموريت يك ماه‌نشين بر روي يكي از حفره‌هاي عريض ماه در نزديكي قطب جنوب آن فرود آمده و حدود يك كيلوگرم از نمونه‌هاي موجود را تهيه كرده و به زمين بازمي‌گرداند. اين نمونه‌ها در درك بهتر تاريخچه دوران نخستين تشكيل سيستم زمين و ماه موثر خواهد بود.

 

[*** s.mahdi ***]

ماه، فرزندخوانده يا فرزند زمين؟

ماه، فرزندخوانده يا فرزند زمين؟

بازنويسي تاريخ، با شناسنامه جديد ماه ...
ماه، فرزندخوانده يا فرزند زمين؟ ....

جام جم آنلاين: به گفته دانشمندان، در صورتي كه چرخش نظري جديد نسبت به نظريه قديم خاستگاه ماه درست باشد، بازنويسي سرگذشت منظومه شمسي اجتناب‌ناپذير است؛ چون كه شرايط در حيات متقدم منظومه شمسي، حاكي از روايت ديگري خواهد بود كه براساس آن ماه در اصل در بطن مدار عطارد شكل گرفته و بعد با خروج از آن و تغيير مسير، رهسپار زمين شده و در آغوش مدار آن آرام گرفته است.

اين انگاره كه در رويارويي با اجماع و اتفاق نظر علمي رايج سر برافراشته، رقيب جدي و سرسختي تحت عنوان فرضيه برخورد غول‌آسا را به چالش فرامي‌خواند كه مدعي است ماه از خرده بقاياي آتشيني شكل گرفته كه محصول تصادم عظيم شيئي در اندازه سياره مريخ با سياره زمين در حدود 4.5 ميليارد سال قبل بوده است.

در واقع قمر زمين به جاي آن‌كه زاده زمين باشد، ممكن است از سوي سياره ما به فرزندخواندگي پذيرفته شده باشد.

نظريه خاستگاه بيگانه ماه يا همان فرضيه تسخير و به غنيمت گرفته شدن اين قمر از سوي زمين در حالي بار ديگر و طي همايش سالانه زمين‌شناسي آمريكا مطرح مي‌شود كه به اعتقاد عموم دانشمندان، اين فرضيه جنجالي نمي‌تواند براي ويژگي‌هاي خاص و نادر اين قمر كه تاكنون براي بشر محقق شده، توضيحي داشته باشد؛ اما چند دهه مي‌شود كه دانشمنداني از جمله رابرت مالكيت از دانشگاه دنيسون بر سر پذيرش ديدگاه ثانويه و جايگزيني از تاريخچه قمر زمين بحث و جدل مي‌كنند.


در اين ميان هرچند برخي صاحب‌نظران در زمينه تعريف خاستگاه زمين و قمر آن، فرضيه حاضر را صرفا انگاره‌اي جنجالي و چالش‌برانگيز مي‌خوانند و حتي عده‌اي از جمله اصحاب كليسا روايت رابرت مالكيت از وقايع قديم زمين و ماه را چيزي معادل كفرگويي مي‌پندارند اما دانشمندان نيز اخيرا به شواهد كاني‌هاي معدني 4 ميليارد ساله‌اي در استراليا دست يافته‌اند كه حكايت از اين دارد سياره ما بسيار سردتر از آن بوده كه دگرگوني عظيم و ناگهاني در رديف برخورد تشكيل‌دهنده ماه در دوران متقدم‌تر تاريخچه حيات خود را از سر گذرانده باشد.


به اعتقاد مالكيت و محققان هم‌عقيده با وي، هر چيزي در مدل برخورد غول‌آسا، توجه‌برانگيز است و درواقع با آنچه در شواهد و سوابق زمين‌شناختي مشاهده مي‌كنيم، مطابقت و همخواني ندارد. طبق شواهد آشكار زمين‌شناختي، زمين در آن زمان سرد بوده و از شرايط مناسب براي تشكيل اقيانوس‌هايي از آب بر سطح خود، برخوردار بوده است.
مالكيت كه نظريه‌اش را در همايش سالانه انجمن زمين‌شناسي آمريكا در پورتلند اورگان ارائه كرده است، با ارجاع به مطالعات مدل‌سازي رايانه‌اي خود كه سابقه شروع آن به دهه 1980 برمي‌گردد بخوبي نشان مي‌دهد براي كشش گرانشي زمين اين امكان وجود داشته است كه ماه را به عنوان قمر خود گرفتار كند.



قمر زمين به جاي آن‌كه زاده زمين باشد، ممكن است از سوي سياره ما به فرزندخواندگي پذيرفته شده باشد

براساس نتايج به دست آمده، در ابتداي امر، محور تاب‌خور مدارات ماه بسيار بيضوي و نزديك به زمين بوده است و پس از آن در حدود 8 مرتبه در سال دورتر شده‌اند.
كشش گرانشي از هر بار گذر چيزي حدود 18 تا 20 كيلومتر سياره را تا نزديك استوا كشيده و بسط داده است كه در نتيجه پوسته داغ را مثل فرآيند كره‌گيري دائما و شديدا تكان داده و به هم زده است. در اين ميان سنگ‌هاي نزديك‌تر به قطبين، نظير نمونه‌هايي كه اكنون در استراليا پيدا شده، از وقايعي است كه در زمين در جريان بوده و در امان مانده‌اند.
از طرفي لايه‌هاي فوقاني و تازه‌تر نيز از سايش و اصطكاك گرانشي به صورت گداخته و نرم درآمده‌اند و اين ماجرا تا زماني كه مدار اين قمر در حدود 3 ميليارد سال قبل تثبيت شود، ادامه يافته است.


براساس اجماع و اتفاق نظر علمي كه به شكل سنتي تاكنون مطرح بوده است، دانشمندان چگالي پايين ماه و فقدان عنصر آهن را به عنوان دلايل منشاء گرفتن ماه از زمين ذكر مي‌كنند. در اين ميان وقوع رويداد برخورد غول‌آسا به شكلي عمل كرده كه نظير فرآيند سرباره‌گيري و كف‌گيري هرچه مواد سبك وزن مربوط به لايه‌هاي فوقاني و جديدتر زمين را جمع كرده و به سوي مدار پرتاب كرده است.



اين در حالي است كه برخي محققان از جمله جك ليژور از ناسا، درستي انگاره مالكيت را غيرمحتمل مي‌دانند و معتقدند مكانيسم به غنيمت گرفتن ماه از سوي زمين بسياربسيار دشوار است و اين فرآيند به داشتن سرعت صحيح و پارامترهاي بسيار مخصوصي است تا همه چيز دقيقا درست از كار درآيد.

به باور اين محققان، واقعيت امر اين است كه سرد بودن زمين در 4 ميليارد سال قبل به معناي آن نيست كه ماه به تسخير و اسارت زمين درآمده است و صدالبته استدلال آنها در توجيه اين فرض از اين قرار است كه گرما و حرارت حاصل از اين برخورد با سرعت زيادي پراكنده و از هم پاشيده شده است و نبايد از نظر دور داشت كه چنين فرآيندي 100 ميليون سال زمان نبرده و مسلما 500 ميليون سال نيز طول نكشيده است و از قرار معلوم اين برخورد، نقشي تاثيرگذار در زمين 4 ميليارد سال قبل نداشته است.

با اين اوصاف، مخالفان فرضيه فرزندخواندگي قمر زمين و خاستگاه بيگانه آن پذيرفته‌اند كه نظريه رايج برخورد غول‌آساي مربوط به تشكيل ماه ممكن است هنوز جاي تجديدنظر و حتي جايگزيني داشته باشد؛ اما احتمالا مدل به تسخير درآمدن ماه رابرت مالكيت گزينه اول آن نخواهد بود.

 

[*** s.mahdi ***]

سيارات فراخورشيدي جديد

سيارات فراخورشيدي جديد

سيارات فراخورشيدي جديد ....



فضاپيماي كپلر ناسا كه به تازگي با هدف كشف سيارات زمين ‌مانند در خارج از منظومه شمسي ماموريت خود را آغاز كرده است، در اولين كشف خود موفق به شكار 5 سياره غول‌پيكر شد.


اين 5 سياره كه به ترتيب كپلر 4b، 5b، 6b، 7b، 8b ناميده شده‌اند به واسطه حساسيت بالاي تجهيزات فضاپيماي كپلر كه آن را قادر به كشف سيارات فراخورشيدي كوچك و بزرگ كرده است كشف شده‌اند.



خبر و گزارش اين اكتشاف در كنفرانسي مطبوعاتي كه در حاشيه اجلاس انجمن ستاره‌شناسي آمريكا برگزار شده بود، توسط تيم علمي ماموريت فضايي كپلر اعلام شد. در اين كنفرانس مطبوعاتي، ويليام بوروكي، از مركز تحقيقاتي ايميز ناسا كه مديريت اين گروه تحقيقاتي را نيز بر عهده دارد، گفت: "اين مشاهدات به ما در درک پيدايش و سير تحولات سيستم‌هاي سياره‌اي شناخته شده از قرص‌هاي گاز و غبار كه محل پيدايش ستارگان و سيارات هستند، كمك مي‌كنند. اينگونه اكتشافات همچنين به ما نشان مي‌دهند كه تجهيزات علمي ما به خوبي كار مي‌كنند."


تصاوير زير همگي تصاوير شبيه سازي شده اي هستند که در اجلاس فوق براي بيان بهتر اکتشافات کپلر تهيه شده اند. نگاهي کوتاه به هر تصوير مي تواند به شما اطلاعات بسيار مناسبي درباره اين سيارات ارائه دهد.(براي ديدن تصاوير در اندازه بزرگتر بر روي آن ها کليک کنيد.)




اندازه سيارات: در تصوير بالا مي توانيد اندازه اين 5 سياره کشف شده را با سيارات زمين و مشتري مقايسه کنيد. همان گونه که ملاحظه مي کنيد به جز سياره kepler 4b بقيه سيارات به طور قابل توجهي بزرگتر از زمين هستند.





اندازه و دماي سيارات: در تصوير فوق علاوه بر مقايسه اندازه سيارات منظمومه شمسي و سيارات فراخورشيدي کشف شده توسط کپلر مي توانيد دماي آن ها را نيز با يکديگر مقايسه کنيد. در اين نمودار کاملا مشخص است که دماي اين 5 سياره بسيار بيشتر از دماي سيارات منظومه شمسي است. اين نکته را به ياد داشته باشيد که سياره عطارد در فاصله کمي نسبت به خورشيد قرار دارد و به طور طبيعي داراي سطح سوزاني خواهد بود. دماي اين سياره در روز به طور ميانگين در حدود ???‌ سانتيگراد است و اين در حالي است که دماي سياره kepler 8b در حدود 1726 سانتيگراد است.





نمودار سيارات فراخورشيدي کپلر: نموداري که در بالا مشاهده مي کنيد موقعيت اين 5 سياره را بر اساس جرم (بر اساس جرم زمين) و فاصله از ستاره (بر اساس واحد نجومي که همان فاصله زمين تا خورشيد است) بيان مي کند. 5 دايره قرمز رنگ، سيارات فراخورشيدي هستند که کپلر آن ها را کشف کرده است. نوار سبزرنگ کمربند حيات است که مکان و فاصله مناسب از ستاره مادر را براي زندگي در فضا نشان مي دهد.(در فاصله اي نزديکتر به ستاره، آب بخار مي شود و در فاصله اي دورتر آب منجمد مي شود.) همان طور که ملاحظه مي کنيد زمين در اين کمربند واقع شده است.

سيارات با جرم کم به اندازه کافي گرانش ندارند که بتوانند جو خود را نگه دارند و سيارات با جرم بالا به قدري نيروي گرانش دارند که با نگه داشتن عناصر مختلف، تبديل به غول هاي گازي مي شوند. اين همان دليلي است که موجب مي شود اين 5 سياره به صورت گازي شکل نمايان شوند.

فضاپيماي كپلر حداقل تا نوامبر 2012 ميلادي در جستجوي سيارات فراخورشيدي زمين‌مانند ماموريت خود را ادامه خواهد داد.

 

[*** s.mahdi ***]

ستاره‌شناسان در جستجوي سیاره‌هايی مانند زمین

ستاره‌شناسان در جستجوي سیاره‌هايی مانند زمین

ستاره‌شناسان در جستجوي سیاره‌هايی مانند زمین
فضا- همشهری آنلاین:

ستاره‌شناسان می‌گویند در آستانه یافتن سیاره‌های مانند کره زمین هستند که به دور ستاره‌های دیگر می‌چرخند

و اين گام مهمی استدر تعیین این كه آیا ما در کیهان تنها هستیم یا نه.
به گزارش آسوشیتدپرس یک مقام ارشد ناسا و سایر دانشمندان پیشگام می‌‌گویند تنها در طول چهار تا پنج سال آینده آنها باید اولین سیاره مانند کره زمین را که حیات بتواند در آن ایجاد شود یا از قبل ایجاد شده باشد، پیدا کنند.

حتی همین امسال اگر نشانه‌های مقدماتی به دست آمده از یک تلسکوپ فضایی جدید تجزیه و تحلیل شود،‌ ممکن است سیاره‌ای به اندازه کره زمین کشف شود.
به گزارش آسوشیندپرس در کنفرانس سالانه جامعه نجوم آمریکا در این هفته، هر کشفی که شامل "سیاره‌های خارجی"- سیاره‌های خارج از منظومه شمسی می‌شدند- به همین نتیجه می‌رسیدند. سیاره‌های آرامی مانند کره زمین که حیات بتواند در آنها نشو و نما پیدا کنند، علیرغم جهان خشن ستاره‌های در حال انفجار، سیاهچاله‌های نابود کننده و کهکشان‌های در حال برخورد، احتمالا فراوانند.

تلسکوپ جدید کپلر ناسا و تعداد زیادی از پژوهش‌های جدید در حوزه ناگهان مورد توجه قرارگرفته و رقابت‌آمیز سیاره‌های خارجی سروصدای قابل‌توجهی را در این اجلاس به پا کرد.

دانشمندان درباره این صحبت می‌کنند که در "نقطه خاص فوق‌العاده‌ای در تاریخ" قرار داریم و به پاسخ دادن به سوالی که از ابتدای تمدن ذهن انسان‌ها را مشغول کرده است، نزدیک شده‌ایم.
سایمون ووردن که رئیس مرکز پژوهشی ایمس در ناسا است، می‌گوید: "این سوال بنیادی این است: آیا ما تنها هستیم؟ برای اولین بار این خوش‌بینی به وجود آمده است که در زمانی در طول عمر ما بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم."

حتی کلیسای کاتولیک رم کنفرانس‌های علمی در مورد چشم‌انداز حیات خارج‌زمینی از جمله در اجلاسی در نوامبر گذشته برگزار کرد.
عالیجناب خوزه فونس، رئیس رصدخانه واتیکان در کنفرانس این هفته گفت: "سوالات بزرگی وجود دارند که بر معنای نوع بشر در جهان تاثیر می‌گذارند."

ووردن می‌گوید: "من با قطعیت انتظار دارم که در طول چهار تا پنج سال آینده سیاره‌ای به اندازه کره زمین که در منطقه‌ای قابل زندگی قرار داشته باشد، پیدا کنیم."
مرکز ووردن تلسکوپ کپلر را هدایت می‌کند که در بخش کوچکی از کهکشان به جستجوی فشرده‌ای برای یافتن سیاره‌ها پرداخته است.

​

تلکسوپ کپلر بر خلاف تلسکوپ فضایی هابل که یک ابزار رصد عمومی است، یک تلسکوپ تخصصی برای یافتن سیاره‌ها است. تنها ابزار آن یک نورسنج است که درخشندگی‌های بیش از 100000 ستاره را هم‌زمان اندازه می‌گیرد، و هر چیزی را باعث شود نور یک ستاره محو شود،‌ تحت نظر دارد. این محو شدن اغلب هنگامی رخ می‌دهد که سیاره‌ای از جلوی ستاره در حال عبور باشد.

و ستاره‌ای که بتواند از حیات حمایت کنند، تقریبا به طور قطع باید سنگی باشد نه گازی. و این امر نیاز به آن دارد که سیاره در جای مناسبی قرار داشته باشد. سیاره‌‌هایی که خیلی به ستاره‌‌شان نزدیک هستند،‌ بیش از حد داغند،‌ و سیاره‌هایی که خیلی دورند، بیش از حد سردند.

اسکات گودی، ستاره شناس از دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: "هر صخره منفردی که به آن بر بخوریم، یک سیاره است. این سیاره‌ها در همه محیط‌ها و همه نوع مکان‌ها قرار دارند."
پژوهشگران اکنون با سرعتی شگفت‌آور در حال کشف سیاره‌های خارجی هستند. در دهه 1990 ستاره‌شناسان هر سال چند سیاره کشف می‌کردند، اما در دهه گذشته این رقم به چند سیاره در هر ماه رسیده است.

امسال به یمن تلسکوپ کپلر، سیاره‌های جدید به صورت روزانه کشف می‌‌شوند. شمار سیاره‌های خارجی کشف‌شده اکنون از 400 گذشته است. اما هیچکدام از آنها اجزای مناسب برای حیات را نداشته‌اند.
اما به گفته کارشناسان این وضعیت در حال تغییر است.
جف مارسی از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی می‌گوید: "ما نشانه‌های قوی‌از وجود سیاره‌های کوچکتر در شمار فراوان داریم، اما هنوز وجود آنها ثابت نشده است." او یکی از پدران بنیانگذار حوزه شکار سیاره‌ها و دانشمند پروژه کپلر است.

اما یک مانع بزرگ بر سر این راه وجود دارد. به گفته بیل بروکی، دانشمند ارشد پروژه کپلر، اغلب نامزدهای جستجوی بوسیله کپلر بعدها بعد ار بررسی دوباره یا سه‌باره چیزی به جز سیاره از آب درآمدند، مانند عبور ستاره‌‌ای دیگر از دیدگاه تلسکوپ.

کپلر بر روی حدود یک چهارصدم آسمان شب متمرکز است، و بیش از 100000ستاره را اسکن می‌کند، که فاصله آنها زمین از چند صد سال نوری تا چند هزار سال نوری متفاوت است. یک سال نوری فاصله‌ای حدود 9.5 تریلیون کیلومتر است. بنابراین چنین سیاره‌هایی دورتر از آن هستند که بشود به آنها مسافرت کرد،‌و به طور مستقیم هم مانند سیاره‌های منظومه شمسی ما قابل مشاهده نیستند.

به گفته مارسی اگر یک جسم شبیه کره زمین در ناحیه‌ای که کپلر جستجو می‌کند، وجود داشته باشد، تلسکوپ آن را پیدا می‌کند. اما ممکن است سه سال طول بکشد تا مسیر مداری سیاره معین شود.
مارسی که در این هفته یافتن سیاره‌ای درست چهار برابر کره زمین را اعلام کرد، علاقه ‌ندارد که در مورد تعداد سیاراتی مشابه کره زمین پیش‌بینی کند. اما می‌گوید: "70 درصد کل سیارات سنگی هستند."

در حالیکه ستاره‌شناسان در این اجلاس در مورد سیاره‌های خارجی هیجان‌زده بودند،‌ برخی از کارشناسان مانند مارسی نظری تردیدآمیز در این باره دارند.

آنها می‌گویند که هنوز این احتمال وجود دارد که این جستجوها به نتیجه‌ای نرسد. مارسی می‌گوید احتمال کمی وجود دارد که سیاره‌ها به اندازه کره زمین به آسانی تشکیل نشوند، و اغلب سیاره‌ها بزرگتر هستند.

هنگامی که سیاره شبیه کره زمین در جای مناسبی یافت شود، تعیین اینکه در آن اجزای لازم برای ایجاد حیات وجود دارد، مشکل دیگری است.

این کار به یک تلسکوپ جدید گران‌قیمت نیاز دارد. یک تلسکوپ فضایی بزرگ که بتواند سیاره‌های شبیه کره زمین را از لحاظ داشتن اکسیژن، آب، دی‌اکسیدکربن مورد جستجو قرار دهد، 5 میلیارد دلار هزینه برمی‌دارد.
در حال حاضر پولی برای تامین چنین هزینه هنگفتی در دست نیست، اما این وضع ممکن است تغییر کند.

 

[*** s.mahdi ***]

هابل ابتدایی‌ترین عکس از جهان را نشان داد

هابل ابتدایی‌ترین عکس از جهان را نشان داد

هابل ابتدایی‌ترین عکس از جهان را نشان داد
عکس روز- همشهری آنلاین:

تلسکوپ فضایی هابل ابتدایي‌ترین تصویر تاکنون از جهان را ثبت کرده است - درست 60 میلیون سال پس از انفجار بزرگ، هنگامی جهان تازه در دوران نوباوگی خود بود.

دانشمندان روز سه‌شنبه 5 ژانویه این تصویر را در جامعه نجوم آمریکا منتشر کردند. این کامل‌ترین عکس از ابتدای جهان است که کهکشان‌هایی حاوی ستاره‌ها را که از در همان هنگام صدها میلیون‌ها سال عمر داشتند، را به همراه نشانه‌هایی اولیه تردیدناپذیر از اولین خوشه‌های ستاره‌ها نشان می‌دهد.

این کهکشان‌ها جوان هنوز شکل‌‌های آشنای مارپیچی یا بیضوی خود را پیدا نکرده‌اند و بسیار کوچکتر و از لحاظ رنگ کاملا آبی هستند. به گفته گارث ایلینگورث، استاد نجوم، از دانشگاه کالیفرنیا، سانتاکروز، این وضع عمدتا به خاطر آن است که در این مرحله این کهکشان‌ها حاوی فلزات سنگین نیستند

​

​

او گفت: "ما کوچکترین کهکشهان‌هایی را می‌بینیم که هسته‌های کهکشان‌های بزرگ امروز هستند."
به گفته ایلینگوورث تا پیش از تعمیر و ارتقای تلسکوپ هابل در سال گذشته بوسیله ناسا، قدیمی‌ترین عکس از جهان مربوط به 900 میلیون سال پس از انفجار بزرگ می‌شد. هابل ابزار کلیدی برای تعیین سن جهان در حدود 13.7 میلیارد سال قبل بوده است و یک دهه پیش به منازعه درازمدت در این مورد پایان داد.

با وجودی که هابل می‌تواند تا مدت‌ها قبل را ببیند،‌ هنوز نمی‌تواند اولین کهکشان را ببیند. برای این کار ناسا هنوز باید صبر کند تا تلسکوپ 4.5 میلیارد دلاری جیمز وب چهار سال دیگر به فضا فرستاده شود.
نیل دگراس تایسون، اخترفیزیکدان از موزه تاریخ طبیعی آمریکا در این باره گفت: "ما در آغاز راه هستیم. هر گامی که به آغاز جهان نزدیکتر می‌شویم، چیزهایی را درمی‌یابیم که پیش از این نمی‌دانستیم."

تصویر جدید هابل آن کهکشان‌های ساده‌تر دوردست را در مجاورت کهکشان‌های نزدیک‌تر و جدیدتر و تحول‌ یافته‌را نشان می‌دهد. نتیجه یک عکس خانوادگی کیهانی است که کهکشان‌هایی با سنین متفاوت و مراحل متفاوت تحول در یک دوره بیش از 13 میلیارد سالی نشان می‌دهد.

 

[*** s.mahdi ***]

پرده‌برداری از فضاپیمای مسافربر / اسپیس شیب 2"

پرده‌برداری از فضاپیمای مسافربر / اسپیس شیب 2"

پرده‌برداری از فضاپیمای مسافربر
فضا- همشهري آنلاين:

اسپیس شیب 2" در موهاوی واقع در ایالت کالیفرنیا پرده برداری می‌شود.این دستگاه پرنده طی 18 ماه آینده تحت آزمایش قرار خواهد گرفت و پس از آن اجازه خواهد یافت با فروش بلیت افراد را در سفرهای کوتاه به نقطه‌ای بالاتر از جو زمین ببرد. سر ریچارد برنسون که هدایت "گروه ویرجین" را به عهده دارد قصد دارد اولین پروازها را از ایالت نیومکزیکو انجام دهد و پس از آن پرواز را از سایر نقاط جهان انجام خواهد داد. سر ریچارد پیش از پرده‌برداری رسمی به خبرنگاران گفت: "ما می‌خواهیم این برنامه یک شروع کاملا تازه در عصر تجاری مسافرت فضایی باشد."


"اس اس 2" بر مدل فضاپیمای "اسپیس شیپ 1" بنا شده است که ابتدا با یک هواپیما به هوا برده شده و از آنجا راهی فضا می‌شد. آن فضاپیما اولین فضاپیمای خصوصی جهان با یک رشته پروازهای آزمایشی در سال 2004 بود.

"اس اس 2" اما دو برابر "اس اس 1" است و طول آن به 18 متر می‌رسد. و درحالی که فضاپیمای قبلی فقط یک خلبان و ظرفیت حمل دو مسافر را داشت، مدل تازه دو خدمه و جای شش مسافر را خواهد داشت.گزارش شده که تاکنون 300 نفر برای سفر با آن به فضا ثبت نام کرده‌اند. اینها کسانی هستند که حاضرند 200 هزار دلار برای این سفر دو ساعته که شش دقیقه آن در حالت بی‌وزنی خواهد بود پرداخت کنند. ریچار برنسون به بی بی سی گفت: "باور نکردنی است که تاکنون فقط 450 نفر به فضا رفته‌اند؛ این شامل همه روس‌ها، همه چینی‌ها و همه آمریکایی‌ها با هم است. ما با کمک ویرجین گالاکتیک، شرکت تازه فضانوردی تجاری خود، باید بتوانیم در دوازده ماه اول پس از شروع به کار حدود هزار نفر را به فضانورد تبدیل کنیم."

​

به گزارش آسمان پارس، بسیاری از این فضانوردان آینده در مراسم پرده‌برداری از اس اس 2 در "فرودگاه هوایی و فضایی موهاوی" شرکت کردند. شرکت "ویرجین گالاکتیک" رقبایی خواهد داشت، اما در صورتی که آزمایش اس اس 2 با موفقیت انجام شود، مسلما اولین شرکتی است که وارد بازار خواهد شد. هواپیمایی که اس اس 2 را به هوا خواهد برد تا از آنجا به فضا پرتاب شود "وایت نایت 2" نام دارد که سال گذشته تکمیل شده و آزمایش آن اکنون شروع شده است.

 

[*** s.mahdi ***]

دنباله‌دار‏ها / منشا آب کشف شده در ماه هستند

دنباله‌دار‏ها / منشا آب کشف شده در ماه هستند

دنباله‌دار‏ها منشا آب کشف شده در ماه هستند
فضا- همشهري آنلاين:

برخورد کاوشگر LCROSS به ماه وجود آب را تایید کرده است. شواهد به دست آمده از این ماموریت نشان می‏دهد که بخش عمده این آب از طریق دنباله‌دار‏ها به ماه آورده شده است. معمای چگونگی پیدایش آب روی ماه احتمالا به زودی حل خواهد شد. شواهد به دست آمده از ماموریت کاوشگر LCROSS نشان می‏دهد که بخش عمده این آب از طریق دنباله‌دار‏ها به ماه آورده شده است. به این ترتیب فرضیه شکل‏گیری آب روی ماه بر اثر باد خورشیدی به نظر نادرست می‏رسد.


ماه گذشته، ناسا طی ماموریتی، دو سفینه را به سطح ماه کوبید: ابتدا یک مرحله از موشک پرتاب‏کننده و چند دقیقه بعد خود کاوشگر LCROSS. محل برخورد یکی از دهانه‏های ماه نزدیک قطب جنوب آن بود. پیش از برخورد، LCROSS به تهیه تعدادی عکس از برخورد موشک با ماه و همچنین طیف‌سنجی ذرات پراکنده‏شده در نتیجه برخورد پرداخت. عکس‏های ارسالی و نتایج به دست‏آمده از طیف‏سنجی به وضوح حاکی از وجود آب در ماه دارند.

در ماموریت‏های فضایی پیشین نیز نشانه‏هایی از وجود آب در ماه به دست آمده بود اما منشا این آب مشخص نبود. یکی از فرضیه‏های مطرح شده بادهای خورشیدی را عامل پیدایش آب می‏داند. بر مبنای این فرضیه، وقتی اتم‏های هیدروژن بادهای خورشیدی با اتم‏های اکسیژن موجود در خاک ماه برخورد می‏کنند، واکنش شیمیایی بینشان رخ می‏دهد و آب تولید می‏شود. اما اکنون شواهد به دست‏آمده نشان ‏می‏دهد که این فرضیه احتمالا نادرست است و آب موجود در ماه از خارج آن می‏آید.

به گزارش ماهنامه نجوم، اولین دلیلی که نشان می‏دهد آب موجود در سطح ماه توسط دنباله‌دار‏ها به آن آورده شده این است که بر مبنای طیف‏سنجی‏های LCROSS، سطح ماه حاوی مواد فراری است که به سرعت تبخیر می‏شوند. این مواد که حاوی کربن و هیدروژن هستند، می‏بایست میلیاردها سال قبل، درست بعد از زمانی که ماه شکل گرفت، در فضا گم شده باشند. به همین دلیل آب تولید شده توسط برهم‏کنش بادهای خورشیدی با خاک ماه باید خالص و عاری از مواد فرار باشد.

اما دنباله‌دار‏ها گلوله‏های یخی "کثیفی" هستند که حاوی مواد فراری نظیر متان می‏باشند. به عقیده یکی از محققين دانشگاه تنسی به نام لری تیلور (Larry Taylor) «اگر ما بتوانیم منشا آب روی ماه را مشخص کنیم، اطلاعات زیادی راجع به گذشته ماه و برخورد دنباله‌دار‏ها با آن در طی چند میلیارد سال گذشته را به دست خواهیم آورد».

یکی دیگر از شواهدی که در جهت تقویت فرضیه نقش دنباله‌دار‏ها مطرح می‏شود مربوط به حجم آب کشف شده در ماه است. بادهای خورشیدی حجم اندکی آب تولید می‏کنند، به میزانی که تراکم آن در خاک ماه بیش‏تر از 1 درصد نخواهد بود. اگر چه پژوهشگران تیم LCROSS هنوز مشغول تجزیه و تخلیل شواهد به دست‏آمده هستند، نتایج مقدماتی نشان می‏دهد که درصد تراکم آب در ماه به مراتب بیش از این میزان است و به بیش از چند درصد می‏رسد.

کشف مواد فرار علاوه بر ارتباطشان با دنباله‌دار‏ها، از یک جهت دیگر نیز مهم هستند: ارزش آن‏ها به عنوان منبع سوخت برای ماموریت‏های آینده انسان روی ماه. احتمال یافتن موادی نظیر اتانول و متان که می‏توانند به صورت مستقیم به عنوان سوخت استفاده شوند، بازگشت انسان به ماه را از نظر اقتصادی توجیه می‏کند. به همین دلیل پترو نوا (Noah Petro)، پژوهشگر مرکز فضایی گودارد ناسا معتقد است: «LCROSS بلیت بازگشت به ماه را به ما داده است».

 

[*** s.mahdi ***]

انتشار کتاب آشپزي ويژه فضانوردان

انتشار کتاب آشپزي ويژه فضانوردان

چگونه در فضا آشپزي کنيم؟
انتشار کتاب آشپزي ويژه فضانوردان ....


جام جم آنلاين: کتابي جديد با عنوان "کتاب آشپزي فضانوردان" دستور غذاهايي که فضانوردان بايد طي حضور خود در فضا مصرف کنند را منتشر کرده است.

اين کتاب که در نوع خود اولين به شمار مي رود ترکيبي از اطلاعات رژيمهاي غذايي ناسا، مواد تشکيل دهنده غذاهاي فضايي و غذاهاي مورد علاقه فضانوردان است که توسط بورلند گردآوري شده است. چالز بورلند نويسنده اين کتاب محقق امور تغذيه بازنشسته سازمان ناسا بوده است.


وي در زمينه فناوري غذا در سازمان ناسا از سالها تجربه برخوردار است و سعي کرده است تا در کتابش دستور غذاها را به درست ترين شيوه ارائه کند.


اين کتاب از بخشهاي ويژه اي درباره برنامه غذاهاي فضايي روسي برخوردار است و نشان مي دهد چگونه مي توان غذاي مورد نياز در يک ماموريت فضايي را تهيه کرد. در عين حال اطلاعات جالب توجهي مي توان در اين کتاب يافت از جمله اينکه چرا نان ذرت مکزيکي در برنامه غذايي فضانوردان جايگزين نان گندم شده است.


بر اساس گزارش نيوساينتيست، در اين کتاب آمده است: نان از ذرات ريزي تشکيل شده است که در خلاء باعث آلودگي هوا شده و وارد ريه فضانوردان مي شود. در عين حال دليل ارجحيت شير خشک به شير مايع سنگين تر بودن شير طبيعي و فاسد شدن زودهنگام آن عنوان شده است.

 

[*** s.mahdi ***]

اخترک 2020 یک ستاره‌ کوچک معمولی نیست

اخترک 2020 یک ستاره‌ کوچک معمولی نیست

جهان در شب

​

​

فضا- اخترک 2020 یک ستاره‌کوچک معمولی نیست!

می‌­شود گفت که یکی از معدود جرم‌­های آسمانی اهل مطالعه و کنجکاو، در همسایگی کهکشان راه شیری است که بر حسب اتفاق یک روز وقتی با تلسکوپ نقره‌ای رنگش که به گفته خودش آدم­‌ها تا 1000 سال دیگر هم نمی‌­توانند یکی مثل آن را بسازند، به سیاره زمین نگاه می‌­کرد، متوجه نشریه دوچرخه شد و شروع به خواندن آن کرد. (البته این را هم بگویم که اخترک 2020 از وقتی که کره زمین را کشف کرده دیگر کار و زندگی‌­اش را ول کرده است و مدام در زندگی و کار ما زمینی‌­ها سرک می­‌کشد و گه گاه ایراداتی هم می­‌گیرد!) همین طور که با اشتیاق مشغول خواندن دوچرخه بود، از بین مطلب‌­ها، توجهش به خبرهای نجومی جلب شد و بعد از کمی تحقیق، فهمید که خوانندگان ما علاقه زیادی به نجوم و اتفاق‌­هایی که در جهان می‌افتد دارند. آنجا بود که فکری به نظرش رسید و تصمیم گرفت که کار تازه‌ای را شروع کند. از طریق ماهواره­ ارتباطی‌­اش با ما تماس گرفت و گفت که حاضر است با ما همکاری کند و خبرهای مربوط به فضا و ستاره‌­ها را برایمان بفرستد!

این شد که ما هم ستونی را مخصوص جناب اخترک 2020 اختصاص دادیم تا هر چند وقت یک بار ما را از اتفاق‌­هایی که در گوشه و کنار کیهان می­‌افتد با خبر کند و با توضیحات اخترکی خودش، به ما بگوید که آن دور دورها چه می گذرد.

فضاپيماي مسافربري اس-اس-2


​

​

كشور شيلي يكي از مكان‌هايي بود كه برنامه جهان در شب با موفقيت و استقبال زيادي در آنجا برگزار شد؛ 30 منطقه در 20 شهر شيلي ميزبان اين برنامه بودند​

سلام! در چند ماه گذشته سر من خیلی شلوغ بود و به همین دلیل نتوانستم خبرهای جدید را برای‌تان بفرستم. این‌طور که پیداست شما زمینی‌ها با سرعت زیادی در علم نجوم پیشرفت می‌کنید و هر روز به اطلاعات جدیدی دسترسی پیدا می‌کنید. من هم مجبور شدم کار و زندگی‌ام را ول کنم و یک‌سره از پشت تلسکوپم خبرها را دنبال کنم. در چند ماه گذشته به مناسبت تمام شدن سال جهانی نجوم در سراسر دنیا برنامه‌های مختلفی برپا بود. یکی از جالب‌ترین آنها که می‌دانم برای خوانندگان دوچرخه اهمیت دارد، برنامه «جهان در شب» بود. این پروژه با ابتکار بابک امین‌تفرشی- منجم آماتور، عكاس و روزنامه‌نگار علمي- و حمایت انجمن منجمان بدون مرز اجرا شده بود و گروه بزرگی از عکاس‌های آسمان شب را دور هم جمع می‌کرد تا با سفر به کشورهای مختلف جهان، زیبایی‌ها و جذابیت‌های آن را در کنار شکوه بناهای تاریخی به تصویر بکشند. نمایشگاه‌ها و کارگاه‌های آموزشی زیادی در سراسر دنیا برگزار شد و مردم استقبال خوبی از آن کردند. اما متأسفانه این برنامه هنوز در ایران که خانه مبتکر آن است برگزار نشده. البته بنا بر خبر سایت نجوم، تلاش می‌شود تا در 12 تا 14 اسفند، شهر زنجان میزبان این برنامه جهانی باشد.

خبر دیگر این که به کمک یکی از فضاپیماهای ناسا(سازمان فضايي امريكا)، مقداری آب بر روی کره ماه کشف شد. البته این خبر شايد آن قدر مهم به نظر نرسد، ولی اهمیتش از آن جهت است که در جاهایی از ماه که دانشمندان تصور نمی‌کردند، آب پیدا شده است. قطب جنوب ماه مکانی بسیار سرد و کم نور است که بعد از برخورد فضاپیما به یکی از گودال‌های آن، دوربین‌ها وجود آب را در آنجا ثبت کردند. جالب است بدانيد كه سازمان ناسا براي انجام اين مأموريت دو سفينه را عمداً به سطح ماه كوبيد تا با ايجاد حفره‌اي بزرگ و جمع‌آوري ذرات و غبار حاصل، ‌آزمايش‌هايي انجام دهد. صحنه اين برخورد به كمك تلسكوپ از زمين به راحتي قابل ديدن بود.

اين جست و جوگر وظيفه نقشه‌برداري از آسمان را بر عهده دارد

​

25 دي ماه حدود 25درصد قرص خورشيد در آسمان اصفهان پوشيده شد/ عكس از محمد سلطان الكتابي

​

​

​

بر روي سطح قطب جنوب ماه مقداري آب وجود دارد كه دانشمندان تا به حال از وجود آن بي خبر بوده‌اند​

اما یک خبر خوب هم بدهم برای شما زمینی‌ها که خیلی علاقه دارید به فضا سفر کنید و برای رسیدن به این آرزو، روز و شب تلاش زیادی می‌کنید. به تازگی از یک فضاپیمای مسافربری در امریکا پرده‌برداری شد. این فضاپیما که نام آن اس- اس -2 است، 18 متر درازا دارد و شش مسافر و دو خدمه را حمل می کند. «ریچارد برنسون» که هدایت سفرها را به عهده دارد، در زمان رونمایی از اس –اس- 2 گفت: «تا به حال تنها 450 نفر در دنيا به فضا رفته‌اند که ما با آغاز کار این فضاپیما امیدواریم این تعداد به هزاران نفر افزایش یابد.» البته این را هم بگویم که تا به حال 300 نفر برای این سفر که دو ساعت و شش دقيقه طول خواهد کشید، ثبت‌نام کرده‌اند و حاضرند 200 هزار دلار بپردازند. متقاضی‌های سفر به فضا باید تا 18 ماه دیگر صبر کنند تا فعالیت آزمایشی فضاپیما با موفقیت تمام شود.

یک خبر هم از یکی از جست وجوگرهای فضا بدهم که دانشمندان با پرتاب آن در اواخر آذر ماه، امیدوارند تصویرهای جدیدی از کیهان و اجرام آسمانی دریافت کنند. وظیفه این جست‌وجوگر نقشه‌برداری از آسمان است و این کار را به کمک نور فرو سرخ انجام خواهد داد. این فضاپیما قادر است تا 755 عکس در روز بگیرد و به زمین بفرستد.

 

[*** s.mahdi ***]

رصد دورترين سياه چاله جرم ستاره اي

رصد دورترين سياه چاله جرم ستاره اي

رصد دورترين سياه چاله جرم ستاره اي ....


جام جم آنلاين: گروهي از ستاره شناسان انگليسي با استفاده از تجهيزات پيشرفته تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبي اروپا واقع در شيلي موفق شدند دورترين سياه چاله جرم ستاره اي را که تاکنون رصد شده است شناسايي کنند.

ستاره شناسان دانشگاه شفيلد با استفاده از دستگاه FORS2 تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبي اروپا (اسو) در شيلي اين سياه چاله را در کهکشان مارپيچ NGC 300 واقع در فاصله 6 ميليون سال نوري از زمين رصد کنند.


اين سياه چاله که جرم آن 15 برابر جرم خورشيد است هر 32 ساعت يکبار به دور ستاره خود با عنوان Wolf-Rayet مي چرخد و با هر چرخش، اين سياه چاله به مکيدن ماده ستاره همراه خود ادامه مي دهد.


اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: "ما متوجه شديم که بخش اعظم سياه چاله هاي بزرگ در کهکشانهاي کوچکتري که محتوي حداقل ميزان از عناصر شيميايي سنگين هستند قرار دارند. کهکشانهاي بزرگتر مثل راه شيري که همچنين غني از مواد شيميايي سنگين نيز هستند تنها به ندرت سياه چاله هاي با جرم بزرگ توليد مي کنند."


اين ستاره شناسان معتقدند که بيشترين ميزان تمرکز عناصر سنگين بر روي تکامل يک ستاره حجيم تاثير مي گذارد و ميزان ماده از دست رفته اين ستاره ها را افزايش مي دهد. به اين ترتيب با فرا رسيدن زمان فروپاشي ستاره، يک سياه چاله کوچک ايجاد مي شود.
براساس گزارش ريجستر، محققان پيش بيني کرده اند که تا يک ميليون سال آينده ستاره Wolf-Rayet تبديل به يک ابرنواختر و يک سياه چاله خواهد شد.

 

[*** s.mahdi ***]

تصوير واضح از يک سياه چاله غول پيکر

تصوير واضح از يک سياه چاله غول پيکر

ناسا تهيه كرد
تصوير واضح از يک سياه چاله غول پيکر ...


جام جم آنلاين: ستاره شناسان ناسا با کمک تلسکوپ فضايي اسپيتزر تصويري بسيار واضح از سياه چاله اي غول پيکر در هسته يک کهکشان مارپيچ دور دست تهيه کردند.

اين کهکشان مارپيچ که NGC 1097 نام دارد در صورت فلکي کوره در فاصله 50 ميليون سال نوري از زمين قرار گرفته است.


اکنون دانشمندان مرکز فضايي اسپيتزر در ناسا تصويري واضح در طيف فراسرخ از اين کهکشان تهيه کردند که نشان مي دهد در مرکز کهکشان NGC 1097 يک سياه چاله غول پيکر وجود دارد که شبيه به يک چشم بزرگ است.


براساس گزارش نيويورک تايمز، جرم اين سياه چاله 100 ميليون برابر بزرگتر از جرم خورشيد است و به همين دليل تاکنون مرکز اين کهکشان با تلسکوپهاي نور مرئي به صورت يک نقطه بزرگ تاريک ديده مي شد.


اين تصاوير را تلسکوپ فضايي اسپيتزر در سه طول موج مختلف در طيف فراسرخ تهيه کرده است.

 

[*** s.mahdi ***]

تاييد زمان پرتاب شاتل انديور

تاييد زمان پرتاب شاتل انديور

تاييد زمان پرتاب شاتل انديور ...


جام جم آنلاين: سازمان فضايي آمريكا، ناسا تاريخ هفتم فوريه را به منظور پرتاب شاتل فضايي انديور و انتقال اتاقکي جديد به ايستگاه فضايي بين المللي تاييد کرد.

بر اساس اين برنامه انديور 4:39 دقيقه صبح هفتم فوريه از پايگاه فضايي کندي در فلوريدا سفر خود را به سوي ايستگاه فضايي بين المللي آغاز خواهد کرد اين آخرين بار براي هميشه خواهد بود که يکي از شاتلهاي سازمان ناسا در تاريکي صبحگاه سفر خود را آغاز مي کند.


مديران ارشد ماموريتهاي شاتلهاي ناسا روز چهارشنبه به منظور بحث بر سر آمادگي پرواز اين شاتل با يکديگر ملاقات کردند زيرا به اعتقاد آنها ماموريت جديد انديور يکي از پيچيده ترين ماموريتهاي فضايي است سرنشينان انديور طي اين ماموريت 13 روزه اتاقک Tranquility و اتاقک رصد کاپولا را به ايستگاه وصل خواهند کرد.


اتاقک Tranquility اتاقکي 7.3 متري و استوانه اي است و وزني برابر 18 هزار و 143 کيلوگرم دارد. اين اتاقک به تدريج به اتاقک کنترل بازوي رباتيک ايستگاه، جايگاه سيستمهاي حياتي و تجهيزات ورزشي تبديل خواهد شد. کاپولا نيز دامنه ديد پانورامايي را از زمين در اختيار ساکنان ايستگاه قرار خواهد داد. فضانوردان انديور سه راهپيمايي فضايي را به منظور نصب اين اتاقکها طي اين ماموريت انجام خواهند داد.


بر اساس گزارش بي بي سي، پرواز انديور صد و سي امين پرواز شاتلهاي ناسا خواهد بود، ماموريتهايي که از سال 1981 آغاز شدند. اين پرواز در عين حال اولين پرواز از پنج پرواز آخر ماموريتهاي شاتلهاي ناسا خواهد بود که به زودي و در پاييز سال جاري بازنشسته خواهند شد.

 

[*** s.mahdi ***]

نوار عظیم در لبه منظومه شمسی چیست؟

نوار عظیم در لبه منظومه شمسی چیست؟

سال گذشته تلسکوپ فضایی ایبکس ناسا (کاوش مرز های بین ستاره ی) نوار عظیمی را در لبه منظومه خورشیدی ما کشف کرد که باعث حیرت و شگفتی پژوهشگران شده است. پژوهشگران این نوار را "نتیجه تکان" نامیدند، اما منشاء آن را نمی دانستند، ولی حالا این معما حل شده.
یونس بخشی

نوار عظیم در لبه منظومه شمسی چیست؟ آیا این معما حل شده؟ ...

سال گذشته تلسکوپ فضایی ایبکس ناسا (کاوش مرز های بین ستاره ی) نوار عظیمی را در لبه منظومه خورشیدی ما کشف کرد که باعث حیرت و شگفتی پژوهشگران شده است. پژوهشگران این نوار را "نتیجه تکان" نامیدند، اما منشاء آن را نمی دانستند، ولی حالا این معما حل شده.

به گفته جاکوب هیروخوسین پژوهشگر خورسپهر مهمان از دانشگاه آلاباما در هونتسویل "ما باور داریم که این نوار یک انعکاس است. همین جاست که ذرات باد های خورشیدی به فضای بیرون شتاب می یابند و دوباره بر اساس میدان مغناطیسی کهکشانی به فضای داخل منظومه شمسی بازتاب می یابند".
به گفته دانشمندان مسئول در پروژه ایبکس در ناسا " این یافته خیلی مهم است، زیرا فضای بین ستاره ی یا بیرون از مرز های منظومه شمسی تا کنون کشف نشده و برای ما ناشناخته است. اما حالا دانشمندان میدانند که یک میدان مغناطیسی بسیار قوی و منظم پشت در های منظومه شمسی قرار داد.

اطلاعات بدست آمده از ایبکس حالا با نتایج اخیر ویجر 1 و 2 که در مرز های منظومه شمسی قرار دارند و فشار مغناطیسی قوی را در نزدیکی خود حس نموده اند، به خوبی مطابقت دارد. اندازه گیری های ویجر ها تا حدی به محیط اطراف سفینه ها مربوط است. اما ایبکس در یک "تصویر بزرگتر" این کار را انجام میدهد. این نوار بزرگ که در سراسر آسمان گسترده شده نشان میدهد که میدان مغناطیسی پشت سر آن باید بسیار وسیع باشد.
هر چند تصویر نوار یک جرم درخشان را نشان میدهد، اما خود نوار نور بازتاب نمی دهد. در عوض خود را از طریق ذراتی بنام "اتم های خنثی پر انرژی" که عمدتأ اتم های متنوع هیدروژن اند، آشکار می سازد. نوار این ذرات را از خود بازتاب میدهد که توسط ایبکس در مدار زمین کشف شده اند.

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید

تصویر: ترکیبی از رصد های ایبکس (چپ) با نمونه سه بعدی بازتاب مغناطیسی (راست) تصاویر و اطلاعات بیشتر در اینجا.

پروسه بازتاب که توسط آقای هیروخوسین ثبت شده، اندکی پیچیده است، زیرا شامل چندین واکنش "تبادل بار یا شارژ" میان اتم های پروتون و هیدروژن است. ذرات داخل باد خورشید که از سطح آن تا فاصله های 100 واحد نجومی (15 میلیارد کیلومتر) دور میروند، با میدان مغناطیسی بین ستاره ی روبرو میشوند. نیرو مغناطیسی ذرات بادار را متوقف ساخته و با شدت دوباره به مسیری که آمده پرتاب میکند.
به عقیده آقای هیروخوسین اگر این میکانیزم درست باشد در آنصورت نوار دیده شده چیز های زیادی در مورد جهت گیری میدان مغناطیسی در این گوشه از کهکشان راه شیری به ما می گوید.
منظومه شمسی ما از منطقه ی از کهشکان راه شیری عبور میکند که پر از تابش های کیهانی و ابر های بین ستاره ی است. میدان مغناطیسی خورشید ما به وسیله باد خورشیدی بصورت یک حباب شکل گرفته که به هیلوسفیر یا خورسپهر یاد میشود و ما را در برابر این خطرات کهکشانی و دیگر ستاره ها محافظت می کند. اما خود این حباب در برابر میدان های بیرونی یا خارجی آسیب پذیر است. یک میدان مغناطیسی بیرون از منظومه شمسی میتواند هیلوسفیر را فشرده ساخته و به روش های که نمی دانیم با آن تعامل کند. اما آیا این اتفاق پوشش یا سپر طبیعی ما را تقویت می کند و یا ضعیف؟ هیچ یک نمی دانند.

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید

تصویر هنری ابر های بین ستاره ی در همسایگی خورشید در فضای کهکشانی.

تلسکوپ فضایی ایبکس طی ماه ها و سالهای آینده این نوار را از نزدیک بررسی میکند. دانشمندان به کمک ایبکس شکل و در نتیجه تغییرات نوار را زیر نظر خواهند داشت تا بفهمند که چگونه منظومه شمسی ما با فضای کهکشانی تقابل و برخورد میکند.

منبع : kabulsky.com

​

 

[*** s.mahdi ***]

پیامدهای کشف حیات فرازمینی چیست؟

پیامدهای کشف حیات فرازمینی چیست؟

پیامدهای کشف حیات فرازمینی چیست؟

​

رویال سوسایتی لندن، این روزها میزبان کنفرانسی با موضوع حیات فرازمینی است که به بررسی رویدادهای پس از کشف احتمالی موجودات زنده در خارج از زمین می‌پردازد.
تدوین قانونی برای واکنش زمینی‌ها پس از کشف ای.تی‌ها و سرنوشت احتمالی ادیان و مذاهب روی زمین، از جمله مباحث مطرح‌شده در این کنفرانس است.

آنتن‌های ماهواره‌ای فراوانی روی زمین نصب شده تا به دنبال اثری از حیات در سیاره‌های فراخورشیدی بگردند، اما معلوم نیست که اگر این پروژه‌ها موفق شوند و پیامی از بیگانگان فرازمینی دریافت کنند،‌ چه باید کرد. آیا باید پیغام خوشامدگویی برایشان فرستاد؟ آیا قوانین و سیاست‌های بین‌المللی در این مورد وجود دارد؟

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید

به گزارش نیچر، اخترشناسان و زیست‌شناسانی که در زمینه جستجوی حیات در دیگر سیارات فعالند، در مورد نبود قوانین کافی و سیاست‌های اخلاقی در این زمینه اظهار نگرانی کرده‌اند.

مارتین دومینیک، اخترفیزیک‌دان در دانشگاه سنت‌اندروی انگلستان که کنفرانس حیات فرازمینی را در رویال‌سوسایتی لندن ترتیب داده، در این مورد گفت: «هیچ دولتی در این زمینه برنامه مشخصی ندارد. در حال حاضر تنها چهارچوب موجود برای مواجهه با موجودات فرازمینی، پیش‌نویس سندی است که پژوهشگران فعال در پروژه جستجوی هوش فرازمینی (SETI) تهیه کرده‌اند. در این پیش‌نویس پیشنهاد شده که در صورت برقراری ارتباط با هوشمندان فرازمینی، ابتدا نتایج با دقت تایید و از صحت آنها اطمینان حاصل شود،‌ سپس در سراسر جهان اعلام شود و موکدا از پاسخ سریع و شتاب‌زده اجتناب شود.

دومینیک معتقد است سازمان ملل متحد نیز باید سیاست مشابهی را برای قانون‌گذاری هماهنگ در این مورد در پیش بگیرد، چرا که قانون‌گذاری در این مورد برای تمام کشورهای جهان بسیار لازم و ضروری است.

سیمون موریس، زیست‌باستان‌شناس در دانشگاه کمبریج درباره پیامدهای یافتن حیات فرازمینی هشدار داد. وی به نمونه‌هایی از هم‌گرایی در تاریخ تحول زیستی زمین اشاره می‌کند که در آن،‌ راه‌حل‌های کمی برای حل مشکلات سازمان‌دهی اجتماعی و حسی وجود داشته است. به اعتقاد وی، حس‌گرهای فضایی‌ها می‌تواند مشابه حس‌گرهای زمینی‌ها باشد،‌ حتی زندگی اجتماعی آن‌ها هم می‌تواند به زندگی زمینی‌ها شباهت داشته باشد،‌ درست مثل این که مورچه‌ها حمله می‌کنند و غارت می‌کنند و آدم‌ها هم می‌جنگند و غارت می‌کنند. وی می‌گوید: «پس اگر این تلفن زنگ زد،‌ نباید به آن جواب داد».

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید

حیات‌ ابتدایی
در عین حال، برخی پژوهشگران فکر می‌کنند که حتی برای کشف زندگی‌های خیلی ساده‌تر هم به الزامات سیاسی و قوانین مهمی نیاز داریم. برای مثال،‌ میکروب‌هایی که به احتمال زیاد در سیاره مریخ زندگی کنند،‌ خیلی با میکروب‌های زمینی فرق دارند؛ چون آن‌ها تنها موجودات سیاره مریخ خواهند بود و نسبت به میکروب‌های زمینی، در طبقه متفاوتی قرار می‌گیرند. هیچ‌کس تا به حال در مورد این‌که می‌توان از میکروب‌های منظومه شمسی استفاده تجاری کرد، یا تا چه حد باید از آن‌ها محافظت نمود، تصمیم نگرفته است.

کریستوفر مک‌کی، اخترزیست‌شناس در مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا در این باره گفت: «در حالی که میکروب‌ها در زمین توجهات اخلاقی کمی را به خود اختصاص داده‌اند، در مریخ این میکروب‌ها در دسته‌بندی‌های متفاوتی قرار خواهند گرفت؛ زیرا شاید آن‌ها تنها گونه زنده در سطح این سیاره به حساب بیایند. به هر حال، ناسا به قوانینی که توسط کمیته‌های بین‌المللی تحقیقات فضایی وضع می‌شود، در ماموریت‌های جستجو در ماه و دیگر سیارات پایبند خواهند ماند».

به هر حال محققان می‌خواهند از درگیری‌ها و دست‌پاچگی‌هایی مشابه با آن‌چه بعد از ادعای سال 1996 / 1375 مبنی بر وجود علائم اولیه حیات در شهاب‌سنگ مریخی ALH 84001 به وجود آمد، پیشگیری کنند.

ژاکلین برنل، اخترفیزیک‌دان در دانشگاه آکسفود در این باره گفت: «اعلان‌هایی با این سطح که پشتوانه علمی کافی نداشته باشند، می‌تواند عواقبی جدی برای اعتبار و سرمایه‌های پژوهشی در زمینه تحقیقات فضایی داشته باشد».

با این که تا به حال قانونی در این زمینه در هیچ کشوری وجود نداشته،‌ به نظر می‌رسد دفتر علم و فناوری پارلمانی انگلستان برنامه‌ای در نظر دارد، چرا که اعلام کرده این موضوع را در افق فکری خود قرار داده است.​

 

[*** s.mahdi ***]

سرنوشت مذاهب دنیا بعد از کشف موجودات فرازمینی
یکی دیگر از موضوعات بحث در این کنفرانس که با استقبال مخاطبان نیز روبرو شد، این بود که آیا بعد از کشف موجودات فضایی مذاهب جهان پابرجا خواهند ماند یا آن‌چنان دچار تناقضات گوناگون می‌شوند که در نهایت تاریخ مصرف آن‌ها به پایان خواهد رسید؟

به گزارش نیوساینتیست، در تحقیقی که در این کنفرانس انجام شد، مشخص شد مذاهب جهان به قوت خود باقی خواهند ماند.

در این تحقیق که توسط تد پیترس، استاد مذهب‌شناسی سیستماتیک طراحی شده، از 1300 نفر خواسته شد در مورد این نظر دهند ‌که بعد از کشف موجودات فرازمینی، آیا عقایدشان قوی‌تر خواهد شد یا دچار تزلزل می‌شود و هم‌چنین تا چه میزان روی عقاید دیگر دین‌ها تاثیر گذار خواهد بود.

همه بودایی‌هایی که در این تحقیق شرکت داشتند، اعلام کردند با کشف موجودات فضایی خللی در اعتقاداتشان به وجود نخواهد آمد، اما 40 درصد بر این باور بودند که این کشف می‌تواند مشکلاتی برای دیگر ادیان به وجود آورد.

این در حالی بود که کاتولیک‌‌ها بیش‌تر در این زمینه اظهار نگرانی کردند. 8درصد از دانشمندان کاتولیک اعلام کردند با کشف موجودات فضایی، عقایدشان دچار تناقضات جدی می‌شود؛ 22درصد آن را تاثیر گذار دانسته و 30درصد نیز معتقد بودند این امر می‌تواند پیروان دیگر ادیان را با مشکل روبه‌رو کند.

این نتایج کم و بیش در مورد دیگر پیروان مسیحیت نیز برقرار بود، اما در مورد ادیان دیگر مانند اسلام و هندو، تحقیقات کافی در این زمینه صورت نگرفته است.

در میان بی‌دینان نیز مانند بی‌خدایان، فقط یک درصد اعلام کردند با کشف موجودات فضایی دچار مشکل می‌شوند و 69 درصد باور داشتند این کشف می‌تواند پیروان دیگر ادیان را با مشکلات جدی مواجه کند.

پاول دیویس، اخترشناس در دانشگاه ایالتی آریزونا معتقد است ادیان جهان نمی‌توانند خود را با کشف موجودات فضایی تطبیق دهند و چنین کشفی می‌تواند مشکلات جدی خصوصا برای مسیحیان به وجود آورد. آن‌ها معتقدند مسیح فقط برای نجات انسان‌ها و نه دلفین‌ها یا موجودات فضایی به زمین آمده؛ اما به این ترتیب یا باید برای ساکنان فرازمینی نیز فردی مشابه با نقش مسیح در زمین در نظر گرفت، یا باید برای این‌که چرا فقط برای هدایت انسان‌ها پیامبری فرستاده شده و نه برای دیگر موجودات فرا زمینی، دلیلی خاص پیدا کرد.

منبع : خبر آنلاين

 

[*** s.mahdi ***]

پایان برنامه آمریکا برای اعزام فضانورد به ماه

پایان برنامه آمریکا برای اعزام فضانورد به ماه

پایان برنامه آمریکا برای اعزام فضانورد به ماه
فضا- همشهري آنلاين:

رییس جمهور آمریکا هدف اعزام دوباره فضانورد به ماه را کنار گذاشته است.خبرگزاری اتریش از واشنگتن گزارش داد، برنامه "صورت فلکی" که جورج بوش، سلف باراک اوباما آغاز کرد، در نظر داشت تا سال 2020 دوباره فضانوردان آمریکایی را به ماه بفرستد، اما به گفته محافل نزدیک به کاخ سفید این برنامه "مرده" است.

به گفته این محافل، اوباما به این ترتیب از توصیه کمیسیون کارشناسان که پایان سال گذشته میلادی ارایه شد، پیروی می‌کند. بنا به نظر این کارشناسان، باید به کارگیری راکت Ares I باید کنار گذاشته شود، برنامه سفر فضایی فضانوردان با شاتل‌های فضایی در پایان 2010 یا اوایل 2011 به حال تعلیق در آید و همکاری با ایستگاه فضایی بین‌المللی ISS تا 2020 ادامه یابد.

بودجه بیشتر برای ناسا
علاوه بر این اوباما قصد دارد پروازهای تجاری به سوی ISS را خواستار شود. بر این اساس، نخستین پرواز تجاری قرار است 2015 یا زودتر آغاز شود.


اوباما قصد دارد راهبرد جدید خود درباره سیاست فضایی را روز دوشنبه در قالب برنامه بودجه 2011 در کنگره آمریکا اعلام کند.
بودجه سازمان فضانوردی آمریکا، ناسا، قرار است در پنج سال آینده به 5.9 میلیارد دلار افزایش یابد.

 

[*** s.mahdi ***]

يافته‌هاي تازه درباره منظومه شمسی

يافته‌هاي تازه درباره منظومه شمسی

يافته‌هاي تازه درباره منظومه شمسی
فضا- همشهري آنلاين:

نتایج شبیه‌سازی‌اي كه اخیراً از ابر دنباله‌دار‌ها در اطراف منظومه شمسی انجام شده است نشان می‌دهد که شاید منظومۀ شمسی متراكم‌تر از آنچه می‌پنداریم باشد

به گزارش ماهنامه نجوم، بيش از نيمی‌ از دنباله‌دارهايی‌ كه دورۀ تناوب طولانی دارند از ابر اورت می‌آيند كه حاكی از آن‌ است كه شاید منظومه شمسی متراكم‌تر از آنچه می‌پنداریم باشد.

دنباله‌دارهایی كه دورۀ تناوب بیش از 200 سال دارند، در همه جهات در آسمان حركت می‌كنند. مدتهاست كه منجمين تصور می‌كنند دنباله‌دار‌ها از هالۀ پراكنده‌ای از اجرام یخی در اطراف منظومه شمسی به نام ابر اورت می‌آیند.

شاید این اجرام از همان صفحه‌ای كه سیارات از آن تشكیل شده‌اند به وجود آمده و صدها میلیون سال بعد توسط مشتری و زحل به بیرون پراكنده شده باشند.

با این كه به دلیل تاریكی ابر اورت با تلسكوپ رؤیت پذیر نیست اما ستاره‌شناسان معتقدند كه از دو بخش تشكیل شده است.
تصور می‌شود، دنباله‌دارهایی كه دورۀ تناوب طولانی دارند از بخش خارجی كه در فاصلۀ 20،000 تا 200،000 واحد نجومی (AU) از خورشید قرار دارد، می‌آیند.

پیش‌بینی شده كه منظومۀ شمسی یك قشر داخلی نيز در فاصلۀ 3000 تا 20،000 AUاز خورشید داشته‌باشد. اما پژوهشگران معتقدند كه اجرامی كه در داخل این قشر در حال گردش‌اند، هرگز به خورشید نزدیك نمی‌شوند تا مناظر زیبای دنباله‌دارها را در نزدیكی خورشید بسازند. آنها به محض نزدیك شدن به مشتری و زحل به فضای بین ستاره بیرون رانده می‌شوند.

یك شبیه‌سازی جدید رایانه‌ای نشان‌ می‌دهد كه این مانع گرانشی در جاهایی دارای شكاف‌ است كه باعث ورود برخی اجرام به مدار مشتری می‌شود. عملا مشتری و زحل این مزاحمین را در مسیری طولانی‌تر قرار می‌دهند كه به خورشید نزدیك‌تر می‌شوند.

 

[jimmi]

از چشم کاسینی

از چشم کاسینی

نمیدونم این عکس واقعیه یا نه اما زیرش نوشته بود:
Saturn from Cassini. Image credit: NASA/JPL/SSI
معنیش اینه که واقعیه و شاید فقط رنگ و لعاب بهش دادن.
این منظره ی گرفت خورشید توسط زحل ه که انعکاس نور خورشید از حلقه هاش این تصویر منحصربفرد رو ایجاد کرده.

اینم گرفت ماه زحل(درست نمیشناسمش اما فککنم اروپاشون باشه!) اوه نه ببخشید تیتان ه!! اوه نه ببخشید بازم اشتباه کردم اسمش "انسلادوس" ه! ششمین قمر بزرگ زحل که یک دهم اولیشون(تیتان) ه!!!

امیدوارم تصاویر ساختگی نبوده باشن!!
فعلاً...

 

[jimmi]

نگاه هابل به تصادف سیارکی

نگاه هابل به تصادف سیارکی

نگاه هابل به تصادف سیارکی
اخیراًَ خبرهایی از مشاهدات زمینی از شواهد برخورد دو سیارک در کمربند سیارکها(بین مریخ و مشتری) منتشر شد. اکنون تلسکوپ فضایی هابل نگاهی به شکل Xمانند خرده ریزها و دنباله های غبار انداخته است. با نگاه تیزبین هابل، ستاره شناسان احتمال برخورد سربه سر دو جرم آسمانی را تأیید کرده اند.
ستاره شناسان مدتهاست می دانند که کمربند سیارکها درنتیجه برخوردهای اجرام ایجاد شده است، اما چنین تصادمی پیش از این هرگز رؤیت نشده بود.

David Jewitt از دانشگاه کالیفرنیا می گوید: "این مورد کمی متفاوت از غبارهای هموار سیارکهاست. رشته ها از غبار و خرده سنگ تشکیل شده اند که احتمالاً به تازگی از هسته بیرون ریخته اند. بخشی از آن دراثر فشار تابشی خورشید به عقب رانده شده و رگه ی مستقیمی را تشکیل داده. درون رشته ها حبابهایی از غبار که از متلاشی شدن اجزاء بزرگتری ایجاد شده اند وجود دارد."

تصادفهای نجومی بطور متوسط سرعت برخوردی بیش از 20هزار کیلومتر برساعت دارند(سرعتی پنج برابر شلیک گلوله از تفنگ)! شبه دنباله دار مشاهده شده با هابل P/2010 A2 نامگذاری شده است که نخستین بار توسط پژوهشگاه LINEAR در 16دی دیده شد و تصاویر هابل در 5 و 9بهمن شکل Xمانندی را در نزدیکی هسته نشان داد.
هابل نشان میدهد هسته اصلی این جرم بیرون دنباله ی غبار واقع شده. این موضوع هرگز در شبه دنباله دار دیگری مشاهده نشده است. قطر جرم مرکزی 140متر تخمین زده می شود.
دنباله دارهای معمولی از ناحیه ی یخی کمربند کویپر و ابر اورت به نواحی داخلی منظومه شمسی می آیند. با نزدیک شدن به خورشید گرم می شوند و یخ روی سطح آنها بصورت جت مانند از جرم جامدشان متصاعد می گردد. اما P/2010 A2 احتمالاً منشأ متفاوتی دارد. چراکه در ناحیه گرم درحال دوران است و همسایگانش همگی اجرامی صخره ای و خشک و عاری از مواد فررار هستند.
این موضوع ، درمورد منشأ غبار مخلوط دنباله این جرم، احتمال برخورد بین دو جرم فضایی را بجای تصعید ساده ی یخ از یک دنباله دار به ذهن متبادر می کند.
Jewitt می گوید: "اگر این تفسیر درست باشد، دو جرم کوچک و رصد نشده اخیراً باهم تصادف کرده اند و بارشی از غبار و خرده ریز را که دراثر فشار تابش خورشید به عقب رانده شده ایجاد کرده اند."
هسته اصلی P/2010 A2 باید جرم بازمانده از این تصادف فوق سریع فضایی [جرم بزرگتر] باشد.
Jewitt می گوید: "دنباله با تمام دنباله هایی که تاکنون با هابل رصد شده متفاوت و مؤید فرایند متفاوت شکل گیری آن است." منشأ برخورد همچنین باید با نبود گاز در طیف نگاری ها نیز مطابقت داشته باشد.
کمربند سیارکی حاوی شواهد بسیاری از برخوردهای قدیمی است که اجرام آن را شکسته و به خرده صخره هایی تبدیل کرده اند. مدار P/2010 A2 با عضویت در خانواده سیارکهای Flora مطابقت دارد که حاصل خردشدنهای مربوط به بیش از 100میلیون سال پیش می باشد. یکی از آن قطعات احتمالاً 65میلیون سال پیش به زمین خورده و انقراضهای وسیع دایناسورها را درپی داشته است. اما تاکنون عملاً برخورد سیارک-سیارک ی ای ثبت نشده بود.
در زمان ثبت تصاویر هابل، این جرم حدود 300میلیون کیلومتری خورشید و حدود 150میلیون کیلومتری زمین بوده است. تصاویر هابل با ابزار جدیدش، دوربین با زاویه دید باز WFC3 ثبت شده است.
نوشته: Nancy Atkinson
منبع: HubbleSite
ترجمه: jimmi
منبع: universetoday.com

 

[@spacechild@]

خیلی جالب بود.قشنگه!

 

[*** s.mahdi ***]

«پلوتو» درخشان‌تر و سرخ‌تر مي‌شود

«پلوتو» درخشان‌تر و سرخ‌تر مي‌شود

«پلوتو» درخشان‌تر و سرخ‌تر مي‌شود سازمان فضايي آمريكا (ناسا) گزارش داد: «پلوتو» كه گردش 248 ساله‌اش به دور خورشيد فصول آن را تغيير مي‌دهد، درخشان‌تر و سرخ‌تر مي‌شود.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سازمان فضايي آمريكا (ناسا) تصاوير جديدي را از اين جرم آسماني منتشر كرده كه توسط تلسكوپ فضايي هابل تهيه شده‌اند.

تصاوير به دست آمده نشان مي‌دهد كه نيمكره شمالي اين سياره در حال روشن‌تر و درخشان‌تر شدن است و رنگ كلي آن قرمزتر به نظر مي‌رسد.

موسسه علوم تلسكوپ فضايي ناسا در بالتيمور در بيانيه‌اي اعلام كرد: اين تغييرات به احتمال زياد پيامد يخ‌هاي سطحي ذوب شده روي قطب آفتابگير و انجماد دوباره آنها روي قطب ديگر است كه طي اين تغييرات اين كوتوله سفيد در آستانه يك مرحله بعدي چرخه فصلي 248 ساله قرار مي‌گيرد

 

[*** s.mahdi ***]

بر اساس تحقيقات هابل / پلوتون جهاني پويا و فعال شناخته شد

بر اساس تحقيقات هابل / پلوتون جهاني پويا و فعال شناخته شد

بر اساس تحقيقات هابل؛
پلوتون جهاني پويا و فعال شناخته شد ...


جام جم آنلاين: اخترشناسان بر روي اتمسفر پلوتون با ظاهر يخي و رنگ آهکي اش تغييرات جوي فصلي قابل توجهي را مشاهده کرده اند که نشان مي دهد پلوتون تنها يک توپ يخي و سنگي بزرگ نيست بلکه جهاني فعال و پر تحرک است.

به گزارش مهر، تصاوير هابل نشان مي دهند اين جهان يخي با رنگ يکنواخت در واقع از لکه هاي رنگي متعددي برخوردار است و نيم کره شمالي آن رو به درخشان شدن گذاشته است بر اساس تحقيقات هابل، اين جرم که زماني دورترين و نهمين سياره منظومه خورشيدي به شمار مي رفت و اکنون از مقام سياره بودن به يک سياره کوتوله تنزل مقام پيدا کرده است، به هزاران دليل ناشناخته نسبت به دو سال گذشته تا حد قابل توجهي قرمزتر شده و در منطقه استوايي آن مي توان لکه اي بزرگ و درخشان را ديد که منشا آن ناشناخته است.


به گفته مايک براون از دانشگاه کلتک تنها اجرام منظومه خورشيدي که در سطح آنها مي توان تغييرات عمده و شديدي را مشاهده کرد مريخ و زمين هستند که در حال حاظر تغييرات مشاهده شده در پلوتون قابل توجه تر از هر جرم ديگري در اين منظومه است. تصاوير هابل در عين حال نقشي کليدي در هدايت و تعيين مسير کاوشگر سياره اي New Horizons که در سال 2006 پرتاب شده و در جولاي 2015 به پلوتون خواهد رسيد، به عهده دارد. اين کاوشگر با چنان سرعتي از کنار پلوتون عبور خواهد کرد که تنها قادر به ثبت تصاويري از يکي از نيمکره ها و بخشهاي محدودي از آن خواهد بود.


بيش از 350 تصوير توسط هابل در سالهاي 2002 و 2003 به ثبت رسيده اند اما اين تصاوير به اندازه اي دور هستند که تصوير پلوتون در ميان آنها تنها از چند پيکسل وسعت برخوردار است به همين دليل دانشمندان با استفاده از شبکه اي از رايانه هاي به هم پيوسته موفق به دستيابي به تصويري با وضوح بالا از پلوتون شدند.


پلوتون از مداري کاملا نامتعارف برخوردار است و هر سال آن برابر 248 سال زميني است. اين جرم در سال 1989 در نزديکترين موقعيت خود از خورشيد قرار گرفت و به اندازه اي گرم شد که يخهاي نيتروژني و مونوکسيد کربني آن ذوب شدن را آغاز کنند اما هنوز به اندازه اي منجمد است که حرارت آن از منفي 396 تا منفي 378 درجه فارنهايت ثابت باقي مانده است.


در مقايسه با تصاويري که در سال 1994 توسط هابل از اين جرم به ثبت رسيده است، اتمسفر پلوتون دو برابر شده و فشار اتمسفري آن يک ميليونيوم اتمسفر زمين است. محققان همچنين نوار متحرکي از بخار منجمد نيتروژن را بر روي سطح پلوتون مشاهده کردند که از قطبي که در معرض نور خورشيد قرار دارد به سوي قطب تاريک حرکت مي کند.


بر اساس گزارش ان بي سي، پس از ثابت باقي ماندن وضعيت اين جرم به مدت 50 سال، اخترشناسان همچنين مشاهده کردند رنگ سطح اين جرم 20 تا 30 درصد قرمزتر شده است که به گفته اخترشناسان اين تفاوت نمي تواند ناشي از خطاهاي تلسکوپي باشد زيرا رنگ قمرهاي پلوتون که در تصاوير ديده مي شوند همچنان ثابت باقي مانده اند.

 

[*** s.mahdi ***]

پلوتون مظلومترين جرم آسماني

پلوتون مظلومترين جرم آسماني

طبقه بندي جديد اجرام آسماني؛
پلوتون مظلومترين جرم آسماني ....


جام جم آنلاين: اتحاديه بين المللي نجوم در طبقه بندي جديد خود اعلام کرد که منظومه شمسي از 8 سياره و 2 پلوتوئيد تشکيل شده است. اين اتحاديه همچنان معتقد است پلوتون سياره نيست هر چند که بسياري از ستاره شناسان با اين طبقه بندي مخالف هستند.

به گزارش مهر، اتحاديه بين المللي نجوم طبقه بندي جديد خود را در خصوص سيارات و اجرام آسماني منظومه شمسي اعلام کرد.



در آگوست 2006 اين اتحاديه در شهر پراگ کشور چک، سياره پلوتون را از فهرست سيارات اين منظومه خارج کرد و عنوان خرده سياره و يا "سيارک" را براي آن برگزيد. در آن زمان تعداد آراي مخالف با اين نامگذاري به حد نصاب نرسيد.
اکنون اين اتحاديه اصطلاح جديدي با عنوان «پلوتوئيدها» (plutoids) را براي گونه اي از اجرام آسماني منظومه شمسي برگزيده است. اين اصطلاح جديد در مورد تمام اجرام حاضر در فراسوي مدار سياره نپتون استفاده مي شود که ويژگيهاي مشابه پلوتون آخرين سياره سابق منظومه شمسي را دارند.



در حال حاضر تنها دو جرم آسماني با ويژگيهاي «پلوتوئيدها» در فراسوي مدار سياره نپتون شناخته شده است که به ترتيب «پلوتون» و «اريس» هستند. سال گذشته اعلام شد که اريس بزرگتر از پلوتون است.


براساس گزارش تلگراف، درحال حاضر بسياري از ستاره شناسان با اين نامگذاري جديد مخالف هستند به طوري که «آلن استرن» سياره شناس دانشگاه انجمن تحقيقات فضا در مريلند اظهار داشت:«پلوتوئيد اسمي عجيب است که وزني شبيه به واژگان Hemorrhoid و asteroid (شهاب) دارد اما اين اجرام آسماني شهاب نيستند بلکه سياره هستند بنابراين طبقه بندي جديد اتحاديه بين المللي نجوم به نظر من بي ربط است. اين اتحاديه فردا مي تواند اعلام کند که آسمان سبز است اما همه مي دانند که اين حقيقت ندارد».



اتحاديه بين المللي نجوم (IAU) از سال 1900 مسئول نامگذاري و طبقه بندي سيارات و اقمار آنها است. برپايه اين قدرت IAU در سال 2006 تصميمي تاريخي اتخاذ کرد و تعداد سيارات منظومه شمسي را از 9 به 8 عدد کاهش داد. به اين ترتيب پلوتون از فهرست سيارات اين منظومه خارج شد و منظومه شمسي با سيارات عطارد، زهره، زمين، مريخ، مشتري، زحل، اورانوس و نپتون باقي ماند.



نپتون که درحال حاضر آخرين سياره منظومه شمسي است در فاصله 5/4 ميليارد کيلومتري از خورشيد قرار دارد و هر 8/164 سال يک بار به دور اين ستاره مي چرخد.

 

[*** s.mahdi ***]

نجات زمين از شر شهاب ‌سنگ‌ها

نجات زمين از شر شهاب ‌سنگ‌ها

نجات زمين از شر شهاب ‌سنگ‌ها ....


جام جم آنلاين: در سال 2001 توسط فضاپيماي گاليله عكسي از يك شهاب‌سنگ به نام 243ida گرفته شد. دانشمندان روسي بسرعت جلسه‌اي محرمانه به منظور ايجاد طرحي براي نجات زمين از يك برخورد احتمالي فاجعه‌انگيز با يك شهاب ‌سنگ غول‌پيكر در 36 سال بعد تشكيل دادند.

آناتولي پرمينوف به راديو صداي روسيه گفت: قرار است مجددا دانشمندان طي جلسات محرمانه و تشكيل شوراي فني مهندسي بررسي كنند تا متوجه شوند به منظور جلوگيري از برخورد شهاب آپوفيس به سياره زمين در سال 2036 چه كاري مي‌توان انجام داد، چرا كه ما درباره زندگي و حيات انسان‌ها صحبت مي‌كنيم.

پرمنيوف معتقد است صرف ميليون‌ها دلار براي ايجاد سيستم جلوگيري از برخورد، بهتر از اين است كه دست روي دست بگذاريم و منتظر باشيم اين اتفاق بيفتد و صدها‌هزار انسان كشته شوند.

قطر شهاب‌سنگ آپوفيس چيزي حدود 350 متر است و طبق گزارش خبرگزاري ريانووستي، چنانچه اين شهاب‌سنگ هنگام گذشتن از كنار زمين در سال 2036 به زمين برخورد كند صحراي جديد ديگري به اندازه وسعت كشور فرانسه روي سياره زمين به وجود خواهد آمد.

طرح جامع جلوگيري از اين برخورد ممكن است طرحي بين‌المللي با شركت متخصصان هوافضاي روسيه، اروپا، آمريكا و چين باشد. يك گزينه مي‌تواند ساخت وسيله فضايي جديد فقط به منظور منحرف كردن مسير آپوفيس و عبور بي‌خطر آن از كنار زمين باشد.البته امكان يك انفجار هسته‌اي وجود نخواهد داشت و هر اتفاقي كه بيفتد براساس قوانين فيزيك خواهد بود و ما همه اين قوانين را آزمايش مي‌كنيم.


براساس محاسبات جديد انجام شده توسط ناسا روي مسير حركت آپوفيس امكان اين رويارويي خطرناك در سال 2036 بسيار كاهش يافته است.


محاسبات انجام گرفته براساس روش‌هاي الگوريتميك و اطلاعات جديد ثبت شده نشان مي‌دهد احتمال برخورد آپوفيس به زمين در 13 آوريل 2036 از يك در 45 هزار به 4 در يك ميليون كاهش يافته است. به گزارش ريا‌نووستي اين شهابسنگ در سال 2036 از فاصله 30 هزار كيلومتري زمين عبور مي‌كند.

 

[*** s.mahdi ***]

رکورد دورترين خوشه‌ي کهکشاني

رکورد دورترين خوشه‌ي کهکشاني

رکورد دورترين خوشه‌ي کهکشاني ...

خوشه‌ي کهکشاني 041JKCS، رکورد دورترين خوشه‌ي کهکشاني را شکست. رکورد قبلي از آن خوشه‌اي بود که در فاصله‌اي حدود 1 ميليارد سال نوري از ما قرار داشت.



اين جرم، که دورترين خوشه‌ي کهکشاني کشف‌شده تاکنون است، با ترکيب داده‌هاي رصد‌خانه‌ي پرتو ايکس چاندراي ناسا و تلسکوپ‌هاي نوري و فروسرخ شناسايي شده است. اين خوشه، که در فاصله‌ي حدود 2/10 ميليارد سال نوري از ما قرار گرفته، متعلق به زماني است که عالم فقط يک چهارم عمر فعلي خود را داشته است.

خوشه‌هاي کهکشاني بزرگ‌ترين اجرام موجود درعالم‌اند که اجزايشان به‌سبب نيروي گرانش کنار هم جمع‌اند. کشف چنين ساختار عظيمي در آن دوران آغازين عالم مي‌تواند اطلاعات مهمي را درباره‌ي چگونگي تحول کيهان در اين مرحله‌ي بحراني در اختيارمان قرار دهد.

خوشه‌ي کهکشاني 041JKCS زماني شناسايي شد که دانشمندان به اين باور رسيدند که خوشه‌هاي کهکشاني را مي‌توان براساس مدت زمان سپري‌شده از تشکيل آنها، در آغاز عالم يافت. بنابراين، با بررسي ويژگي‌هاي اين خوشه‌ي کهکشاني -مانند ترکيبات، جرم و دما- مي‌توان اطلاعاتي از چگونگي شکل‌گيري عالم به دست آورد.

در اغلب موارد، خوشه‌هاي کهکشاني دوردست را نخست با رصدهاي مرئي و فروسرخ شناسايي مي‌کنند که آشکارساز ستاره‌هاي پير و سرخ حاکم در کهکشان‌هاي سازنده‌ي خوشه‌هاست. خوشه‌ي کهکشاني 041JKCS در حقيقت در سال 2006/1385 در نتيجه‌ي مطالعاتي کشف شد که با تلسکوپ فروسرخ بريتانيا (UKIRT) صورت گرفت. سپس، فاصله‌ي اين خوشه را به کمک رصدهاي مرئي و فروسرخ تلسکوپUKIRT ، تلسکوپ کانادا-فرانسه-هاوايي و تلسکوپ فضايي اسپيتزر ناسا مشخص کردند.

هنوز ممکن نيست که با شناسايي تنها يک خوشه‌ي کهکشاني در فاصله‌ي بسيار دوردست بتوان مدل‌هاي کيهان‌شناختي را بررسي کرد، اما تحقيقات جهت شناسايي ديگر خوشه‌هاي کهکشاني در فواصل بسيار دور همچنان ادامه دارد.​

رصدهاي فروسرخ اهميت بيشتري دارند، چراکه نور مرئي کهکشان‌ها به‌سبب انبساط عالم در فواصل بسيار زياد به طول موج‌هاي فروسرخ انتقال مي‌يابد.

داده‌هاي چاندرا آخرين مدرک بود که 041JKCS واقعاً يک خوشه‌ي کهکشاني به معناي حقيقي کلمه است. تابش پرتو ايکس انبساط ‌يافته‌اي که چاندرا ديد، نشان‌دهنده‌ي اين است که در بين اين کهکشان‌ها گازهاي داغي وجود دارد که اين مسئله را مي‌توان از خوشه‌هاي کهکشاني انتظار داشت تا از خوشه‌هايي که در حال شکل‌گيري‌اند. همچنين، بدون مشاهدات پرتو ايکس اين احتمال باقي مي‌ماند که اين جرم ترکيبي از گروه‌هاي مختلف کهکشاني است که در امتداد مسير ديد ما قرار گرفته يا اينکه رشته‌اي بلند است از کهکشان‌ها و گاز که از مقابل ديده مي‌شود. جرم و دماي اين گاز داغ، که از رصدهاي چاندرا به دست آمد، تمام اين احتمالات را منتفي کرد.

گستردگي و شکل اين تابش ايکس همراه با نبود منبع راديويي مرکزي، اين احتمال را مورد ترديد قرار مي‌دهد که گسيل پرتو ايکس به‌سبب پراکنده شدن تابش زمينه‌ي ريزموج کيهاني به‌وسيله‌ي ذرات گسيل‌کننده‌ي امواج راديويي، ايجاد شده باشد.

هنوز ممکن نيست که با شناسايي تنها يک خوشه‌ي کهکشاني در فاصله‌ي بسيار دوردست بتوان مدل‌هاي کيهان‌شناختي را بررسي کرد، اما تحقيقات جهت شناسايي ديگر خوشه‌هاي کهکشاني در فواصل بسيار دور همچنان ادامه دارد. به گفته‌ي بِن موگان، از دانشگاه بريستول در بريتانيا، «اين کشفي هيجان‌انگيزاست چراکه شبيه اين است که فسيلي از دايناسور تيرانوزروس رِکس بيابيم که بسيار قديمي‌تر از ديگر نمونه‌هاي شناسايي شده باشد.


يک فسيل ممکن است درست با شناخت ما از دايناسورها منطبق باشد اما اگر تعداد بسياري فسيل شناسايي کنيم مي‌بايست به بررسي مجدد چگونگي تکامل دايناسورها بپردازيم. همين مسئله را مي‌توان به خوشه‌هاي کهکشاني و شناخت ما از کيهان‌شناسي نيز تعميم داد».​

 

[*** s.mahdi ***]

اصطلاحات رايج در ستاره شناسي

اصطلاحات رايج در ستاره شناسي

اصطلاحات رايج در ستاره شناسي ...

براي بسياري از مردم خواندن متون و مقاله هاي مرتبط با علم نجوم بسيار دشوار است چرا که در آن اصطلاحات و عباراتي به کار گرفته مي شود که شايد براي آن ها ناآشنا باشد. به همين دليل معمولا سراغ اين گونه اخبار يا مقالات نمي روند و يا اگر هم از دوست داران اين علم باشند، زماني که به يک کلمه يا يک عبارت پيچيده مي رسند آن متن را رها مي کنند و از خواندن ادامه آن منصرف مي شوند.

در اين نوشته قصد داريم شما را با برخي از کلمات و اصطلاحات رايج در علم نجوم که آن ها را معمولا در روزنامه ها و مجلات مي خوانيد و يا از صدا و سيما مي شنويد آشنا کنيم:

قدر ظاهري: معياري از روشنايي يک ستاره يا اشياي ديگر سماوي به گونه اي که از زمين مشاهده مي شوند.
اختلاف منظر: جابه جا شدن ظاهري يک شي نسبت به زمينه‌اش که به خاطر جابه جا شدن ناظر باشد.

اختلاف منظر خورشيد مرکزي: به حرکت ظاهري ستارگان نسبت به زمينه ستارگان دوردست «اختلاف منظر خورشيد مرکزي» گفته مي‌شود.

واحد نجومي: يکي از واحد هاي کاربردي در علم نجوم که برابر متوسط اندازه فاصله بين زمين تا خورشيد است.
دقيقه قوسي: واحدي است در مبحث زوايا که معادل يک شصتم يک درجه است.
ثانيه قوسي: واحدي است در مبحث زوايا که معادل يک شصتم يک دقيقه قوسي است.
پارسک: يکي از واحد هاي بيان فواصل نجومي که برابر با 3.259 سال نوري است. پارسک در واقع فاصله اي است که يک واحد نجومي به اندازه يک ثانيه قوسي ديده مي شود.
قطر زاويه اي: زاويه اي که قطر جسم با چشمان ناظر ايجاد مي کند.

کوتوله سفيد: آخرين مرحله تکامل بسياري از ستارگان. ستاره‌هايي که جرمشان تقريباً معادل جرم خورشيد (?/? جرم خورشيد) و يا کمتر از آن است به احتمال زياد همگي به کوتوله سفيد تبديل مي‌شوند.


سياهچاله
: سياه‌چاله‌ جرمي پرجرم است که ميدان گرانشي فوق العاده بالايي دارد به طوري که هيچ چيز حتي نور نمي‌تواند از ميدان گرانشي آن بگريزد.

سحابي: ابرهاي عظيمي از غبار، گاز و پلاسما که محل تولد ستاره ها مي‌باشند.
صور فلکي: گروهي از ستاره‌ها که در ديدظاهري شکل و پيکربندي مشخصي را تشکيل داده اند و براي شناخت آسمان استفاده مي شوند.


غول سرخ: ستاره، بعد از طي کردن بيش‌تر عمر خود در حالت بلوغ، مرحله‌ي نهايي نورافشاني خود را به صورت غول سرخ آغاز مي‌کند که عمل همجوشي هسته‌اي، در لايه بيروني مرکز اين ستاره اتفاق مي‌افتد.

ستاره دوتايي: به دو ستاره گفته مي‌شود که به هم نزديک هستند و به دور مرکز ثقلشان گردش مي‌کنند. به ستاره کوچکتر ستاره همدم گفته مي‌شود.
ابرنواختر: ستارگاني که در مراحل پاياني خود بر اساس برهمکنش هاي گرانشي و نيروي فشار گازهاي داخل ستاره، دچار انفجار بسيار بزرگي شده و براي مدت نسبتا کوتاهي درآسمان، روشن تر ار حالت عادي خود به نظر مي رسند.


خوشه هاي ستاره اي: گروه هايي از ستارگان هستند که بر اثر نيروي گرانش (يا جاذبه) به دور يکديگر جمع شده اند.

اقمار گاليله اي مشتري
: 4 قمر سياره مشتري به نام هاي يو، گانيمد، اروپا و كاليستو که گاليله با تلسكوپ ابتدايي خود اين قمرها را براي اولين بار مشاهده كرد.

ابر اورت: ابرکروي بزرگي است که منظومه شمسي ما را پوشانده است و مکاني است که بسياري از ستاره‌هاي دنباله‌دار از آن سرچشمه مي‌گيرند.

اخترشناسي راديويي: اخترشناسي راديويي يکي از شاخه‌هاي مهم اخترشناسي است که به مطالعه اجرام سماوي در زمينه امواج الکترومغناطيسي مي‌پردازد. تکنيک‌هاي اخترشناسي راديويي شبيه به تکنيک‌هاي اخترشناسي اپتيکي است با اين تفاوت که در اخترشناسي راديويي از راديو تلسکوپ استفاده مي‌شود ولي در اخترشناسي از تلسکوپ نوري. از اين رو تنها مي‌تواند از منابع راديويي اطلاعت بگيرد.

وويجر: دو کاوشگر ويجر ? و ويجر ? پيشگام اکتشاف سيارات دوردست منظومه خورشيدي و اولين ابزار ساخت بشر هستند که از محدوده منظومه شمسي خارج شده و به فضاي ژرف وراي آن سفر کرده‌اند.​