کاش ما هم قدر شهدایمان را می دانستیم!

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
امروز یه ایمیل برام اومد متنش این بود :

پنجاه نفرعلیرغم خطر مرگ برای کنترل در راکتورفوکوشیما باقي مانده اند.مردم ژاپن به آنها سامورایی مي گويند
این گروه کوچک مهندسین و تکنسین ها بصورت قهرمانان ملی ژاپن درآمده اند.به آنها “کامی کازی” و سامورایی گفته می شود. آنها در معرض تشعشعات بسیار قوی رادیو اکتیو هستند و بدون شک بسیاری از پیامد آن جان خواهند سپرد. جایشان را هر پانزده دقیقه عوض می کنند که از تشعشع نسوزند. پنجاه نفر داوطلبانه برای کنترل راکتور در مرکز مانده اند. بیست نفر دیگر علیرغم خطر مرگ به آنها پیوسته اند تا راکتور را از کار بیندازند.امروز در ژاپن همه می دانند که اگر از بروز فاجعه ای عظیم جلوگیری شده، بخاطر فداکاری مردانی بوده که هویتشان اعلام نشده است. میدانیم در میان آنها مردی 59 ساله است که تنها هجده ماه به بازنشستگیش مانده است. دختر او پیامی تکان دهنده در سایتی که به قربانیان زمین لرزه اختصاص یافته، منتشر کرده است.

حالا ديگه وقتي پرسيدن دليل پيشرفت يك كشور چيه نگيد هوش و ذكاوت، فرهنگ قديمي و... بگيد تعهد و از خودگذشتگي، بگيد فرهنگ بالا، فرهنگي كه توش سامورايي ها افسانه نيست بلكه واقعيته ....
من خودم بعيد بدونم كه بتونم مثل اونها بزرگ باشم، ولي اميدوارم بتونم براي اونها احترام لازم رو قائل بشم

شاید بپرسید خوب ، چه ارتباطی به این تالار داره! الان عرض می کنم

یادتونه همین دو دهه پیش ما هزاران پرستوی عاشق داشتیم شاید خیلی عزیزتر از این سامورایی های ژاپنی ! اسطوره هایی که با سن کمشون حماسه خلق کردند!

سنم نمی رسه ولی شنیدم جوونهایی که درسشون رو رها کردن و سینه شون رو سپر کردن که نکنه یه وجب از خاکشون آسیب ببینه! اگه ژاپنی ها پیرمرد 59 ساله ای رو داشتند که هجده ماه به بازنشستگیش مونده ما عزیزایی داشتیم که تازه نامزد کرده بودند و به دنبال عشق واقعی رفتن! داشتیم کسایی رو که با نوزاد چند ماهه شون خدا حافظی کردن. دنیا رو گذاشتند رو رفتن که نکنه آب تو دل مردمشون تکون بخوره!

ولی فرق ما با ژاپنی ها چیه ؟ ژاپنی ها قهرمانان ملی شون رو بزرگ می شمارند ولی توی مملکت ما هستند که یا اسطوره هاشون رو فراموش کردند یا عمل اسطورهاشون رو زیر سوال می برند! بعضی هامون هم که خون به دل شهدا می کنیم با کارهامون..... حالا بگذریم که یه عده هستند که وقتی اسم شهدا و دفاع مقدس میاد صداشون در میاد که اَه ! دست از سرمون بر نمی دارن!

من صحبت این دختر جوان رو اصلاح می کنم


حالا ديگه وقتي پرسيدن دليل پيشرفت يك كشور چيه نگيد هوش و ذكاوت، فرهنگ قديمي و... بگيد تعهد و از خودگذشتگي، بگيد قدر شناسی مردم اون کشور !
 

m4material

مدیر تالار مهندسی مواد و متالورژی
مدیر تالار
بدي كرديم خوبي يادمان رفت
ز دلها لايروبي يادمان رفت
به ويلاي شمالي خو گرفتيم
شهيدان جنوبي يادمان رفت

اللهم الرزقنا شهادة في سبيلك....
ممنون به خاطر تاپيك زيباتون
خودمو عرض ميكنم كه اصلا لياقتشونو نداشتم، اينهمه خوبي در حقمون كردن و اونقت من حقير ........:(
كاش ذره اي به خودم بيام.....يا مهدي ادركني:gol:
 

Eshragh-Archi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
این متن یکی از آخرین نوشته هایه که از جیب یکی از شهدایی که در منطقه فکه به شهادت رسیده پیدا شده ...

شهدای فکه در پنج روز اسارت و نهایت مظلومیت با لب تشنه به شهادت رسیدند .

کاش قدر این مردونگی ها و از خود گذشتگی ها رو میدونستیم.

امروز روز پنجم است که در محاصره هستیم.
آب و نان را جیره بندی کرده‌ایم. عطش همه را هلاک کرده، به جز شهدا.
حالا همه با شهدا در کنار هم خوابیده‌ایم. دیگر کسی تشنه نیست و امیدوارند به‌دست سیدالشهداء سیراب شوند.





 

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
این متن یکی از آخرین نوشته هایه که از جیب یکی از شهدایی که در منطقه فکه به شهادت رسیده پیدا شده ...

شهدای فکه در پنج روز اسارت و نهایت مظلومیت با لب تشنه به شهادت رسیدند .

کاش قدر این مردونگی ها و از خود گذشتگی ها رو میدونستیم.


امروز روز پنجم است که در محاصره هستیم.
آب و نان را جیره بندی کرده‌ایم. عطش همه را هلاک کرده، به جز شهدا.
حالا همه با شهدا در کنار هم خوابیده‌ایم. دیگر کسی تشنه نیست و امیدوارند به‌دست سیدالشهداء سیراب شوند.







مرسی عزیزم خیلی تاثیر گذار بود....

گاهی از خودم می پرسم اگه روزی ما هم در این موقعیت قرار بگیریم می تونیم مثل اونها باشیم ؟!
 

Eshragh-Archi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
مرسی عزیزم خیلی تاثیر گذار بود....

گاهی از خودم می پرسم اگه روزی ما هم در این موقعیت قرار بگیریم می تونیم مثل اونها باشیم ؟!

:gol::gol:

توی وصیت نامه یکی از شهدا مطلبی رو دیدم جالب بود خطاب به دخترش نوشته بود ...
نقل به مضمون میکنم ...


[زمانی که جنگ شروع شد قرار شد ما به سمت جبهه ها حرکت کنیم خبری از شهید و شهادت نبود
ولی شمایی که خبر شهید و شهادت بهتون میرسه وظیفه سنگین تری دارین .]



میخوام بگم ما جوون های دهه شصتی توی همون سالها به دنیا اومدیم انشاالله بتونیم مثل پدرامون باشیم . ایمانی مثه اون ها داشته باشیم .

شهدا ایمان قوی داشتند خدا هم ایمانشونو نقد ( با شهادت) ازشون خرید .

 

mohamadi_m

عضو جدید
سلام
چرا كسي قدر زنده ها رو نمي دونه
چرا كسي قدر مرز نشينها رو نمي دونه
چرا كسي قدر اونايي كه پشت جبهه زحمت كشيدن نميدونه
چرا كسي قدر آوارگي ما رو ندانست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا
چرا
چرا
 

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
چرا كسي قدر زنده ها رو نمي دونه
چرا كسي قدر مرز نشينها رو نمي دونه
چرا كسي قدر اونايي كه پشت جبهه زحمت كشيدن نميدونه
چرا كسي قدر آوارگي ما رو ندانست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا
چرا
چرا

سلام راست می گید باید قدر این بزرگوار ها رو هم دونست

اگه شهرها خالی می شد، دشمن تا خرخره جلو می اومد ... من قدر اینها رو می دونم چون پدرم اون زمان مسئول بازسازی بنیاد مسکن بود در غرب کشور ... با خانواده ام توی آوارگی ها زندگی کردیم . صدای آژیر با اینکه نوزاد بودم هنوز تو گوشمه

گرچه وسطای جنگ برگشتیم تهران ولی قدر شما ها رو می دونم ، پدرم می گن وقتی دیوار صوتی می شکست باید تا شب همه خونه ها رو شیشه می زدیم که مردم شهر رو ترک نکنن ! شبها نباید یه چراغ هم روشن می شد که نکنه هواپیماهای عراق ببینن ....

دست مریزاد بزرگوارا :gol:
 
  • Like
واکنش ها: 7742

mohamadi_m

عضو جدید
عزيز ندانستن
هميشه سرمان رو گول ماليدن با عبارات ملت غيور و زجر كشيده و اين حرفا
اما اينا براي ما دوران شيرين بچگي كه از دست داديم نميشه
اينا شهر از ترقي جا مانده ما رو نمي سازه
اينا حق كار كردن ما نميشه
ما 8 سال تو اون شرايط بوديم
اما....
اما الان كه استخدامي شركت كردم، گفتن حق و اولويت با فرزند و خانواده شهدا و جانبازانه
نگفتن كه اون موقع پدر ما هم تو بيمارستانها 1ماه به يك ماه خانه نمي آمد
نگفتن ما توي كوه و چادر زندگي كرديم بدون پدر
نگفتن الان شهر ما محروم مانده
نگفتن .........
محمديان جان بخدا دلم از اين تبعيضها خون شده
بخدا .........................
 

mohamadi_m

عضو جدید
من اون موقع اول ابتدايي بودم
سال آخر جنگ
كلي راه رو با بقيه بچه ميرفتيم تا به يه روستا برسيم بريم سر كلاس و درس
اما الان اون سواد اصلا به دردم نخورد
جايي كه امتحان دادم
نمره خوب گرفتم
مصاحبه رفتم با نمرات عالي
مدرك كارشناسي داشتم
باورت نميشه
يك فرزند شهيد كه امتحان نداده بود با مدرك كارداني رو جاي من گذاشتن و يه فرزند جانباز با مدرك كارداني با نمراتي كه كمتر از نصف نمره من بودن
حالا چطور دلم نسوزه
حالا هم شرط سني مارو گرفت
الكي درس خوانديم
گله كردم گفتن مجلس تصويب كرده
مجلس ما اون هشت سال كجا بودن كه مارو نديدن
الان هم البته نمي بينن
چون الان هم داريم تو گرد و خاك خفه ميشيم ولي كسي در عمل به روي مبارك نمي آره
 

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
من اون موقع اول ابتدايي بودم
سال آخر جنگ
كلي راه رو با بقيه بچه ميرفتيم تا به يه روستا برسيم بريم سر كلاس و درس
اما الان اون سواد اصلا به دردم نخورد
جايي كه امتحان دادم
نمره خوب گرفتم
مصاحبه رفتم با نمرات عالي
مدرك كارشناسي داشتم
باورت نميشه
يك فرزند شهيد كه امتحان نداده بود با مدرك كارداني رو جاي من گذاشتن و يه فرزند جانباز با مدرك كارداني با نمراتي كه كمتر از نصف نمره من بودن
حالا چطور دلم نسوزه
حالا هم شرط سني مارو گرفت
الكي درس خوانديم
گله كردم گفتن مجلس تصويب كرده
مجلس ما اون هشت سال كجا بودن كه مارو نديدن
الان هم البته نمي بينن
چون الان هم داريم تو گرد و خاك خفه ميشيم ولي كسي در عمل به روي مبارك نمي آره

برادر بزرگوار می دونم ، من همیشه می گم هیچ نظامی صد در صد نیست باید سعی بشه اصلاح بشه ، شما درست می گی شرایط سختیه

صحبتتون رو قبول دارم خیلی ها توی جنگ آسیب دیدن ولی به حقشون نرسیدند ... پدر خود من از ناحیه گوش آسیب دیده امکان عملش هم نیست ولی جانبازی نگرفت خیلی ها در مرکز تهران جانبازی دارند ولی آرمان پدرای ما ارزشمندتره ... من خودم اگر پدرم هم جانبازی داشت از تسهیلاتش استفاده نمی کردم چون ارزش کار پدرامون رو خیلی بزرگتر از این می بینم.

شما بیشتر آسیب دیدید و همونطور که گفتم کاملا بهتون حق می دم ...
 

mohamadi_m

عضو جدید
دوست خوبم
من مينا محمدي هستم
اسم كاربري من يه ذره ظاهرا مبهمه

ما هم واگذار كرديم به اوني كه اون بالا كارها و نيتهاي ما رو مي بينه
 

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
دوست خوبم
من مينا محمدي هستم
اسم كاربري من يه ذره ظاهرا مبهمه

ما هم واگذار كرديم به اوني كه اون بالا كارها و نيتهاي ما رو مي بينه

ببخشید که اشتباه کردم

از آشناییت خوشبختم ، مثل کاربری منه :دی

مرسی که به تاپیک سر زدی ...
 

mec1386

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان عزیز
فکنم کمی به حق خانواده های شهدا کم لطفی شده
به نظر من دولت باید یه خانواده های شهدا کمک کنه بدون شک
نمیگم که از حقوق دیگران در دانشگاه یا جاهای دیگه بگیره اما لازمه که برای این افراد هم ظرفیت سازی کنه
و اینکه الان میبینم که همه به سهمیه ها به خصوص دانشگاه حمله میکنن و حتی تو صدا و سیما زیاد میبینیم که اگه فرزند شهید
مثبتی بخوان نشون بده کسی است کاملا مثبت که از کوچکترین سهمیه ای استفاده نکرده
بشدت با این مخالفم
چه کسی میفهمد که فردی که دو سه ماهه باباش رفته و بعد از 17-18 سال میارنش تو زندگیش چی کشیده
چگونه زندگی کرده
چه رنجهایی کشیده
چکسی میفهمه وقتی من بابامو صدا میکنم وبرق چشمهای فرزند شهید میبینم که برام دیوانه کنندس تو دل اون دیگه چی میگذره
خواهشا ببینید الان خانوداهای شهدا چی میکشن
بچه های شهدا کجا هستن اکثرا بچه های شهید یه ادم حزب اللهی و.....میبینن ولی ببینیم .............

و نکته دیگه اینکه قبول دارم که عده زیادی از خونه و زندگشیون اواره شدن و در بدبختی زندگی کردن
اما واقعا فرق بین کسی که از دل کویر و راحتی پاشده و زندگیشو گذاشته
یا کسی که از همون مناطق با تمام وجود از ملتش دفاع کرده با کسی که
جنگ باعث جنگ زدگیش شده و سختی کشیده
 

محمدیان

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان عزیز
فکنم کمی به حق خانواده های شهدا کم لطفی شده
به نظر من دولت باید یه خانواده های شهدا کمک کنه بدون شک
نمیگم که از حقوق دیگران در دانشگاه یا جاهای دیگه بگیره اما لازمه که برای این افراد هم ظرفیت سازی کنه
و اینکه الان میبینم که همه به سهمیه ها به خصوص دانشگاه حمله میکنن و حتی تو صدا و سیما زیاد میبینیم که اگه فرزند شهید
مثبتی بخوان نشون بده کسی است کاملا مثبت که از کوچکترین سهمیه ای استفاده نکرده
بشدت با این مخالفم
چه کسی میفهمد که فردی که دو سه ماهه باباش رفته و بعد از 17-18 سال میارنش تو زندگیش چی کشیده
چگونه زندگی کرده
چه رنجهایی کشیده
چکسی میفهمه وقتی من بابامو صدا میکنم وبرق چشمهای فرزند شهید میبینم که برام دیوانه کنندس تو دل اون دیگه چی میگذره
خواهشا ببینید الان خانوداهای شهدا چی میکشن
بچه های شهدا کجا هستن اکثرا بچه های شهید یه ادم حزب اللهی و.....میبینن ولی ببینیم .............

و نکته دیگه اینکه قبول دارم که عده زیادی از خونه و زندگشیون اواره شدن و در بدبختی زندگی کردن
اما واقعا فرق بین کسی که از دل کویر و راحتی پاشده و زندگیشو گذاشته
یا کسی که از همون مناطق با تمام وجود از ملتش دفاع کرده با کسی که
جنگ باعث جنگ زدگیش شده و سختی کشیده


برادر بزرگوار کسی کار عظیم شهدا رو و سهمیه ای که به عزیزان ایشان تعلق می گیره رو منکر نمی شه ، یکی از ابعادش اینه که این عزیزان در آینده گرداننده ی نظام باشن ، به خاطر تعهدی که قبلا در خانواده ایشان بوده ....

ولی کار کسانی که در مناطق جنگزده بودند هم کم نبوده ! این هشت سال خیلی ها مجبور بودن پشت جبهه ها خدمت کنن! همین پدر بنده بارها اقدام کردن برای رفتن ، متن نامه به این صورت بود . حضور شما در پشت جبهه ها واجبتر از حضور در جبهه است! مطمئنا پدر بنده هم تمایل داشته سینه به سینه با دشمن بجنگه کما اینکه اگه پدر خیلی ها بعد از جنگ به کنارشون برگشت ، پدر من همچنان در صحنه موند . در زلزله رودبار چند ماه ما هم طعم دوری از پدر رو کشیدیم ، زلزله بم ... و همین الان هم یک هفته در میان ما از حضور پدرم محرومیم چون بایستی به ساخت و سازها در 28 استان کشور سرکشی کنه ! البته شاید کار ایشون به بزرگی شهدا نبود ولی ایشون و امثال ایشون هنوز سنگر ها رو رها نکردند فقط اون موقع مجبور شدند که در پشت جبهه ها بمونن

اهمیت حضور در پشت جبهه ها این بود کمک به خانواده هایی بود که در مناطق مرزی بودند برای اینکه اونها هم کارشون کم از رزمنده ها نبوده!

اگه شنیده باشید جنگ روانی عراق برای خالی کردن مرزها از سکنه بسیار گسترده بوده !

صحبت این دوستمون هم کم کردن ارزش شهدا و خانواده هاشون نبود ، منظورشون این بود که بایستی قدر کار ما هم دونسته بشه ... هشت سال شبها بدون برق بودن ، شکسته شدن دیوار صوتی مکرر ، بمب هایی که بر سر مردم ریخته می شد ، ساعتهایی که در سنگرها گذرونده می شد یا خونه هایی که با بمب زده می شد و خانواده ها بایسی زیر چادرها زندگی می کردن! ارزش این موارد هم به اندازه کار شهدا نیست ولی کم هم نیست .....
 

mec1386

عضو جدید
کاربر ممتاز
برادر بزرگوار کسی کار عظیم شهدا رو و سهمیه ای که به عزیزان ایشان تعلق می گیره رو منکر نمی شه ، یکی از ابعادش اینه که این عزیزان در آینده گرداننده ی نظام باشن ، به خاطر تعهدی که قبلا در خانواده ایشان بوده ....

ولی کار کسانی که در مناطق جنگزده بودند هم کم نبوده ! این هشت سال خیلی ها مجبور بودن پشت جبهه ها خدمت کنن! همین پدر بنده بارها اقدام کردن برای رفتن ، متن نامه به این صورت بود . حضور شما در پشت جبهه ها واجبتر از حضور در جبهه است! مطمئنا پدر بنده هم تمایل داشته سینه به سینه با دشمن بجنگه کما اینکه اگه پدر خیلی ها بعد از جنگ به کنارشون برگشت ، پدر من همچنان در صحنه موند . در زلزله رودبار چند ماه ما هم طعم دوری از پدر رو کشیدیم ، زلزله بم ... و همین الان هم یک هفته در میان ما از حضور پدرم محرومیم چون بایستی به ساخت و سازها در 28 استان کشور سرکشی کنه ! البته شاید کار ایشون به بزرگی شهدا نبود ولی ایشون و امثال ایشون هنوز سنگر ها رو رها نکردند فقط اون موقع مجبور شدند که در پشت جبهه ها بمونن

اهمیت حضور در پشت جبهه ها این بود کمک به خانواده هایی بود که در مناطق مرزی بودند برای اینکه اونها هم کارشون کم از رزمنده ها نبوده!

اگه شنیده باشید جنگ روانی عراق برای خالی کردن مرزها از سکنه بسیار گسترده بوده !

صحبت این دوستمون هم کم کردن ارزش شهدا و خانواده هاشون نبود ، منظورشون این بود که بایستی قدر کار ما هم دونسته بشه ... هشت سال شبها بدون برق بودن ، شکسته شدن دیوار صوتی مکرر ، بمب هایی که بر سر مردم ریخته می شد ، ساعتهایی که در سنگرها گذرونده می شد یا خونه هایی که با بمب زده می شد و خانواده ها بایسی زیر چادرها زندگی می کردن! ارزش این موارد هم به اندازه کار شهدا نیست ولی کم هم نیست .....

ازنظرهم من کار در پشت جبهه ها ویا خط مقذم....هیچ تفاوتی باهم نداره
وظیفه وظیفه اس
فقط به نظرم کسی که به اقتضای جنگ مجبور به زندگی اینچنینی شده با کسانی که خودشون با تمام وجود رفتن حالا چه پشت جبهه چه .......چه از شمال یا جنوب یا حتی غرب.... یه تفاوتهایی هست
البته اون حرف شما هم صحیح که اینگونه افراد هم به هرحال سختیهای زیادی کشیدن و خاک خودشون رها نکردن و.............
 

s1m5j8

عضو جدید
کاربر ممتاز
بدي كرديم خوبي يادمان رفت
ز دلها لايروبي يادمان رفت
به ويلاي شمالي خو گرفتيم
شهيدان جنوبي يادمان رفت

اللهم الرزقنا شهادة في سبيلك....
 

.:ارمیا:.

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
ما هاکلا آدمای قدر نشناسی هستیم...هستند کسایی که حتی تاحالا سعی نکردن اسم یه شهیدو به خاطر بسپارن چه برسه به اینکه بخوان آرمانشونو درک کنن!!

من تا چند سال پیش عاشق این بودم که اطلاعات به روز راجع به فلان خواننده و بازیگر داشته باشم!!!و فقط مطالعات پراکنده ای درمورد شهدا داشتم...حتی ارزششونو نمیدونستم!!
ولی حالا واقعا به این نتیجه رسیدم که اون چیزی که الان نیازمه و بهم بال و پر میده و به انسانیت نزدیکم میکنه همین اسطوره های فراموش ناشدنیند که در کمال شجاعت و معنویت پرکشیدن!!
باور کنید که هنوز ما در اول راه شناخت شهدا هم نیستیم...هنوز خیلی چیزها هست که اگه بفهمیم روز ب روز فاصله مونو با غایت شهدا کوتاهتر میکنیم...
بعضی وقتا فکر میکنم که این ژاپنیا از ما مسلمانترن...!!!
باور کنید 100ها سال بعد هم اینا اسطوره هاشونو فراموش نمیکنن و قدرشونو میدونن...
چیزی که تو ایران فقط شده چند تا دونه همایش و گرد هماییهای تکراری!!

شهدا فقط خاطره نیستند،مکتب ما هستند....
 
آخرین ویرایش:

مرتضی ساعی

کاربر فعال دفاع مقدس
کاربر ممتاز
به قول شهید علمدار:
ای کاش شور جنگ در ما کم نمیشد / این نامرادی شیوه مردم نمیشد ....

ای کاش....
 

اورابانی

عضو جدید
جنازه مرا بر روی مین ها بیندازید، تا منافقین فکر نکنند، ما در راه خدا از جنازه‌مان دریغ داریم، به دامادی دوماهه من نگرید، دامادی بزرگی در پیش داریم.
شهید غلامعلی پیچک

کو آدمای اینطوری؟
الانه ماها تا روی فلان تخت با فلان تشک فلان مارک نخوابیم خوابمون نمیگیره...عروسی هامونم ک دیگه....تا مدتها هم عروس و داماد جدیدیم و کسی نباید بهمون بگه بالای چشمت ابرو...
کاش..
 
بالا