خلاقیت در معماری
خلاقیت در معماری
خلاقیت فرایندی است که به واسطه آن
قوه تصور در جهان شکل می گیرد . خلاقیت به عنوان نوعی فرآیند ، به واقع یکی از ویژگی های عالمگیر و فرجامین است که شکل دهنده انجام و نهایت چیزهاست . به یک معنی ، خلاقیت مترادف با معنای «
ماده آغازین » ارسطویی است ، با این تفاوت که نه کنش پذیر است نه پذیرا .....
خلاقیت ممکن است به صورت زمینه کاملا فعالی از تمامی چیزهایی که به وجود می آیند جلوه گر شود ، که البته توصیف ناپذیر است . خلاقیت .... مفهوم غایی والاترین کلیت است که بر پایه
واقعیت شکل می گیرد . خلاقیت می تواند در تمام زمینه های فعالیت بشری از جمله علم ، هنر و فرهنگ حضوری همیشگی داشته باشد . تمام عناصر فرهنگ - زبان ، اسطوره ، هنر ، علم ، تاریخ و مذهب در تکامل خلاقیت سهیم اند .
معماری بطور قطع و یقین ، نظامی فراگیر و چند ساحتی ( چند بعدی ) است . معماری پدیده ای است
مرکب که عملا تمام زمینه های فعالیت بشری را تحت پوشش قرار می دهد .
معماری نه تنها نوعی هنر و حرفه است ، بلکه بیانی از ذهنیت نیز هست .
بنابراین اگر می خواهید معماری خلاق باشید ، باید دارای قوه تصور باشید و در بسیاری از زمینه های گوناگون ----برخی عقلانی و هنری محض و برخی علمی (فن آوری ، سازه ، مصالح و تجهیزات ) و حرفه ای ( عکس العمل ها و برخوردهای مناسب ، اخلاق و تجارب ) ---- خلاقیت داشته باشید .
امری که در مورد هنر معماری بسیار طبیعی است ، خدمت آن به بشریت است . معماری حتی در معنوی ترین شکل حود ، هنری کاربردی است . به همین دلیل معماری نمی تواند از
حیطه عمل گرایی خارج گردد و به هنری خالص ، تک بعدی ، جزمی و صرفا شکل گرا تبدیل شود .
ادامه دارد
....