که چی بشه مثلا ؟ یعنی فکر کردی زیباتر میشی؟
چرا یه عده خانمهای مسن هم لاک ناخن قرمز و صورتی میزنن؟
آرایش ظاهری به چه دردی میخوره؟
چرا ما از شعور برتر خودمون استففاده نمیکنیم و همش ظاهر آرائی میکنیم؟
( جوابهای منطقی رو عشق است )
چون نصف دنیا بر پایه ی ظاهر هست و نصف دیگرش بر پایه ی باطن
من همیشه مثال زیست محیطی میزنم،حتی توی حیوانات هم قضیه ی ظاهر از اهمیت بالایی برخوردار هست و مثلا برخی پرنده ها بخاطر سوخته شدن بالهاشون توسط جرقه های سیم های فشار قوی برق،اگر نمیرن،چون ظاهر خوبی پیدا نمیکنن احتمال جفت گیریشون بسیار کمتره و نسلشون از بین میره ، از طرفی مثال های بسیار بسیار زیادی از اهمیت ظاهر در مسائل دیگه در حیوانات هم هست
نصف دیگر دنیا هم بر اساس باطنه ( دنیای جانداران حداقل)
حالا کسی که این تعادل رو رعایت نکنه چه پیرزن ق*بلزن چه دختری که به خودش اصلا نمیرسه یا حتی توی مرد ها هم هست مثل ترو تمیز و خوش تیپ بودن و غیره
، نه ازاینور بوم بیفتیم نه اونور بوم
حتی مثلا در دراویش هم داریم که (اگر ذره ای به صحبت هاشون احترام بزاریم) میگویند که نماز یک چیز ظاهری هست در واقع تا باطنی.
فقط میگم جواب اینه »
تعادل در رعایت هر دوتاش.
و اینکه بهتره به همه ی نظرات احترام بزاریم حتی عجیب و غریب ترینشون،بلدیم کمک کنیم خوبه ؛ فلانی اینکارو نکن بیشتر به ضررته فولانی اونکارو کنی به فلانی ها صدمه میرسونی و غیره