نقش مدرسه محله در احياء مراكز محله اي وتوسعه شهري پايدار در ايران

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
نويسنده:
[ ناصح يوسفي ] - كارشناسي ارشد معماري، مدرسو مدير گروه معماري دانشگاه جامع علمي كاربر


خلاصه مقاله:
تجربه طراحي و يا به عبارتي كلي تر، طراحي محيطهاي يادگيري براي معماران مختلف دوران معاصر همواره چالش بر انگيز بوده است. معمارهاي مختلف در اين حوزه به ارائه طرح هايي با توجه به ويژگيهاي طراحي خود نموده اند و بعضا توانسته اند با توجه به تئوريهاي آموزشي و خواست از آموزش به خلق مكانهاي مناسب همت گمارند. در نظريه هاي هنجاري طراحي محيط اظهار نظرهاي زيادي راجع به تاثير طراحي بر تعامل اجتماعي مردم شده است . اين موضوع از سالها قبل مورد بحث طراحان شهري بوده و مباحث آن مورد استفاده اكثر طرح هاي بزرگ معماري نيز مي باشد. مدرسه محله بعنوان يك محيط يادگيري نه تنها مي تواند عملكردهاي مختلفي به خود بگيرد بلكه مي تواند به عنوان كانون فرهنگي و اجتماعي محله ، در تعاملات رفتاري و اجتماعي آنان نيز موثر باشد كه از مزيت هاي مهم آن به غير از مشاركت مردمي ، صرفه جويي اقتصادي حاصل از آن و رفع نابرابري هايي است كه در اثر فقدان تسهيلات در بسياري از مدارس و محله ها در مناطق مختلف كشور از خود بروز دهد و به تقويت هويت محله و احياء مركز محله كمك خواهد نمود . در اين مقاله كه به روش كيفي _ توصيفي صورت گرفته با فرض اينكه مدرسه محله نقش مهمي در ارتقاء تعاملات اجتماعي و احياء مراكز محله اي دارد،مي تواند در توسعه شهري پايدار موثر باشد . از همين رو به بررسي و شناخت مدرسه محله و پتانسيل هاي آن در جهت توسعه شهري پايدار مي پردازد و همچنين با تعريف چنين محيط هاي يادگيري در محلات سعي در احياء هويت محله اي و مركز محله اي بعنوان كانون هاي مهم شهري در ايران دارد.

دانلود :
CSUD01_070_1143838_a42be.pdf
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
بالا