طب سنتی دریچه ایست که در چند سال اخیر به طور جدی تر با تأسیس دانشکده طب سنتی و پذیرش دانشجو در دو رشته تخصصی طب و داروسازی سنتی در مقابل جامعه علمی کشور گشوده شده است .
طب علمی است حاصل از تجربیات بشر و تکامل این تجربیات در طول سالها و قرنها ، بنابراین گسسته دیدن این روند تکاملی و تقسیم طب به دو بخش سنتی و نوین از اساس کاری اشتباه است . این خطا از زمانی منشأ میگیرد که بشر با باز شدن باب مواد شیمیایی و تکنولوژی های جدید در پیش رویش ، تصور نمود تنها با داشته هایی از همین جنس میتواند بر تمام نادانسته های زندگی خود آگاهی یافته و جمیع دردهای خود را دوا کند . بر همین اساس با زدن برچسب سنتی بر تولیدات علمی آن زمان به طور غرض ورزانه ای این بخش از طب به موضع انفعال کشانده شد . اما اکنون با گذشت سالها از پیدایش طب نوین دانشمندان و اهالی علم از یک سو و مردم از سوی دیگر میتوانند با دیدی همه جانبه نقاط قوت ، توانمندی ها و تکنولوژی های پیشرفته حاصل از طب نوین را در کنار خلأها ، نیازمندیها و نقاط ضعف بنیادی و دیدگاهی آن سنجیده و پی به نیاز امروز ما به شکستن قالب های به نا حق قرار داده شده در این زمینه و رسیدن به مفهوم واحد "طب" ببرند .
با بررسی حرکت مردم و همچنین حرکت سازمانهای بین المللی به سمت گسترش طب سنتی ، می توان دلایلی را برای چنین رویکردی برشمرد ، بخشی از این دلایل در کتاب استراتژی سازمان جهانی بهداشت در زمینه طب سنتی ترجمه دکتر حسین رضایی زاده منتشر شده است. ما نیز در اینجا تعدادی از علل اهمیت طب سنتی را بیان میکنیم :
با توجه به اینکه طب نوین از ابتدا بر پایه دیدگاههای مادی و انسان محور بنا شده نمیتوان آن را علمی دانست که به سمت تکامل حقیقی انسان گام برمیدارد و در راه کمال بااطمینان بر آن تکیه کرد، بلکه به نظر میرسد باید با الهام گرفتن از مبانی فکری حاکم بر مکتب طب ایرانی اسلامی خود و بازگشتن به فطرت خداجو ، در ضمن داشتن یک جهان بینی صحیح از پیشرفتهای امروز علم و تکنولوژی بهره جست .
طب سنتی بخش عمده ای از تلاش خود را در راه رساندن هر فرد ، سالم یا بیمار به روش صحیح زندگی متناسب با ویژگیهای مزاجی خاص خودش و از این طریق ثابت ماندن در مسیر سلامتی صرف میکند و دارودرمانی تنها ، بخشی از اصول حفظ و بازگرداندن سلامتی در این مکتب طبی است در حالیکه به نظر میرسد جای چنین دیدگاهی در طب نوین نسبت به سلامتی، و برنامه ریزی و سرمایه گزاری اساسی برروی این بخش به جای متمرکز شدن بر دارودرمانی، تا حدودی خالیست .
طب نوین در مورد برخی از بیماریها به منطق علامت درمانی بسنده کرده و به راه حل های اساسی دست نیافته است، در حالیکه امید میرود با استفاده از منطق درمان محور در طب سنتی و یا کلّی نگری این مکتب بتوان به راهکاری برای درمان علت چنین بیماریهایی دست پیدا نمود.
طب سنتی هر ملّتی با فرهنگ و عقاید آن ملّت درهم آمیخته است بنابراین باتوجّه به اثر قابل توجه باور به یک روش یا مکتب درمانی در رسیدن به نتیجه مورد نظر، میتوان از این ظرفیت طب سنتی در جهت بازگرداندن هرچه بیشتر سلامتی به میان مردم استفاده کرد .
کشورهایی که غالب مردم در آنجا توانایی استفاده از خدمات طب نوین را ندارند ، میتوانند با زنده کردن اصول طب سنتی خود ، به کاربستن آنها و استفاده از گیاهان دارویی کشور خود ،گامی مهم در جهت خودکفایی در بخشی از نیازهای درمانی خود بردارند و از این طریق معضل اساسی ناتوانی مالی برای استفاده از خدمات طب نوین در این کشورها تا حدودی رفع خواهدشد.
یکی از نکات مهمی که باید به آن توجّه داشت این است که در برهه ای از تاریخ عده ای به سادگی با غرض ورزی و سوءاستفاده از انفعال ما در مقابل یافته های جدید به شیوه ای غیراخلاقی از بطن تولیدات علمی ما استفاده کرده ولی در ظاهر آنها را به گوشه ای راندند و به این ترتیب ما را از جایگاه تولیدکننده به جایگاه مصرف کننده همیشگی تنزّل دادند ولی اکنون که علاوه بر مردم در نقاط مختلف دنیا ، سازمانهای جهانی نیز به دلایل لزوم بازگشت علمی به سمت طب سنتی رسیده و برای چگونگی محقق شدن این هدف برنامه ریزی میکنند ، ما باید بدانیم که از هر کسی بهتر میتوانیم با منابع طب سنتی خود ارتباط برقرار کرده ، اطّلاعات مورد نیاز را استخراج نموده و به صورت علمی امروزی ارائه دهیم ، و از این طریق جایگاه خود را در زمینه تولیدکنندگی علم بازیابی کنیم .
طب علمی است حاصل از تجربیات بشر و تکامل این تجربیات در طول سالها و قرنها ، بنابراین گسسته دیدن این روند تکاملی و تقسیم طب به دو بخش سنتی و نوین از اساس کاری اشتباه است . این خطا از زمانی منشأ میگیرد که بشر با باز شدن باب مواد شیمیایی و تکنولوژی های جدید در پیش رویش ، تصور نمود تنها با داشته هایی از همین جنس میتواند بر تمام نادانسته های زندگی خود آگاهی یافته و جمیع دردهای خود را دوا کند . بر همین اساس با زدن برچسب سنتی بر تولیدات علمی آن زمان به طور غرض ورزانه ای این بخش از طب به موضع انفعال کشانده شد . اما اکنون با گذشت سالها از پیدایش طب نوین دانشمندان و اهالی علم از یک سو و مردم از سوی دیگر میتوانند با دیدی همه جانبه نقاط قوت ، توانمندی ها و تکنولوژی های پیشرفته حاصل از طب نوین را در کنار خلأها ، نیازمندیها و نقاط ضعف بنیادی و دیدگاهی آن سنجیده و پی به نیاز امروز ما به شکستن قالب های به نا حق قرار داده شده در این زمینه و رسیدن به مفهوم واحد "طب" ببرند .
با بررسی حرکت مردم و همچنین حرکت سازمانهای بین المللی به سمت گسترش طب سنتی ، می توان دلایلی را برای چنین رویکردی برشمرد ، بخشی از این دلایل در کتاب استراتژی سازمان جهانی بهداشت در زمینه طب سنتی ترجمه دکتر حسین رضایی زاده منتشر شده است. ما نیز در اینجا تعدادی از علل اهمیت طب سنتی را بیان میکنیم :
با توجه به اینکه طب نوین از ابتدا بر پایه دیدگاههای مادی و انسان محور بنا شده نمیتوان آن را علمی دانست که به سمت تکامل حقیقی انسان گام برمیدارد و در راه کمال بااطمینان بر آن تکیه کرد، بلکه به نظر میرسد باید با الهام گرفتن از مبانی فکری حاکم بر مکتب طب ایرانی اسلامی خود و بازگشتن به فطرت خداجو ، در ضمن داشتن یک جهان بینی صحیح از پیشرفتهای امروز علم و تکنولوژی بهره جست .
طب سنتی بخش عمده ای از تلاش خود را در راه رساندن هر فرد ، سالم یا بیمار به روش صحیح زندگی متناسب با ویژگیهای مزاجی خاص خودش و از این طریق ثابت ماندن در مسیر سلامتی صرف میکند و دارودرمانی تنها ، بخشی از اصول حفظ و بازگرداندن سلامتی در این مکتب طبی است در حالیکه به نظر میرسد جای چنین دیدگاهی در طب نوین نسبت به سلامتی، و برنامه ریزی و سرمایه گزاری اساسی برروی این بخش به جای متمرکز شدن بر دارودرمانی، تا حدودی خالیست .
طب نوین در مورد برخی از بیماریها به منطق علامت درمانی بسنده کرده و به راه حل های اساسی دست نیافته است، در حالیکه امید میرود با استفاده از منطق درمان محور در طب سنتی و یا کلّی نگری این مکتب بتوان به راهکاری برای درمان علت چنین بیماریهایی دست پیدا نمود.
طب سنتی هر ملّتی با فرهنگ و عقاید آن ملّت درهم آمیخته است بنابراین باتوجّه به اثر قابل توجه باور به یک روش یا مکتب درمانی در رسیدن به نتیجه مورد نظر، میتوان از این ظرفیت طب سنتی در جهت بازگرداندن هرچه بیشتر سلامتی به میان مردم استفاده کرد .
کشورهایی که غالب مردم در آنجا توانایی استفاده از خدمات طب نوین را ندارند ، میتوانند با زنده کردن اصول طب سنتی خود ، به کاربستن آنها و استفاده از گیاهان دارویی کشور خود ،گامی مهم در جهت خودکفایی در بخشی از نیازهای درمانی خود بردارند و از این طریق معضل اساسی ناتوانی مالی برای استفاده از خدمات طب نوین در این کشورها تا حدودی رفع خواهدشد.
یکی از نکات مهمی که باید به آن توجّه داشت این است که در برهه ای از تاریخ عده ای به سادگی با غرض ورزی و سوءاستفاده از انفعال ما در مقابل یافته های جدید به شیوه ای غیراخلاقی از بطن تولیدات علمی ما استفاده کرده ولی در ظاهر آنها را به گوشه ای راندند و به این ترتیب ما را از جایگاه تولیدکننده به جایگاه مصرف کننده همیشگی تنزّل دادند ولی اکنون که علاوه بر مردم در نقاط مختلف دنیا ، سازمانهای جهانی نیز به دلایل لزوم بازگشت علمی به سمت طب سنتی رسیده و برای چگونگی محقق شدن این هدف برنامه ریزی میکنند ، ما باید بدانیم که از هر کسی بهتر میتوانیم با منابع طب سنتی خود ارتباط برقرار کرده ، اطّلاعات مورد نیاز را استخراج نموده و به صورت علمی امروزی ارائه دهیم ، و از این طریق جایگاه خود را در زمینه تولیدکنندگی علم بازیابی کنیم .
