مگذار سختی های این راه نفس گیر
پروانه امید را آسان بگیرد
روزی می آید تا که سقف زندگی را
باهم بسازیم و دلم سامان بگیرد
پروانه امید را آسان بگیرد
روزی می آید تا که سقف زندگی را
باهم بسازیم و دلم سامان بگیرد
یک شب چو ستاره گر نخسبی تا روز
تابد به تو اینچنین مه جانافروز
در تاریکیست آب حیوان تو مخسب
شاید که شبی در آب اندازی پوز
شب همگی به خیر...خوب بخوابید..(گل) (گل)
تشکرهای منم ته کشیده آسمان !تو را به ساحل شعرم هنوز می خوانماگر چه اسکله ی انتظار یعنی توقرار شد که به شعری تو را خلاصه کنمخلاصه تر !؟ تب شبهای تار یعنی تو
شرمنده راسل جان تشکرام تموم شدن!
وفا مجوي ز دشمن که پرتوي ندهدمن با لبان سرد نسیم صبح
سر می کنم ترانه برای تو
من آن ستاره ام که درخشانم
هر شب در آسمان سرای تو
دلا خو کن به تنهاییترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]در من ترانه های قشنگی نشسته اند[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]انگار از نشستن ِ بیهوده خسته اند[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]انگا ر سالهای زیادی ست بی جهت [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]امید خود به این دل ِ دیوانه بسته اند[/FONT]
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام،گرم یاد آوری یا نه، من از یادت نمی کاهم؛ترا من چشم در راهم.
دلا تا کی در این کاخ مجازیدقت نکرده ای به غزل های من مگر؟
این روزها عجیب کبوتر کبوترند!
یک قطره اب بود با دریا شددر شگفت از آن همه گلهای خوش،
آرزو داری که هر یک را ببویی ،
پس نباید پر غضب خود را ملامت کنی
Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
---|---|---|---|---|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | ||
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |