مشاعرۀ سنّتی

[maryam bano]

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسد آنکه زحمتی نکشد​

 

[pashe_naz2001]

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سر گشته را چه آمد پیش

 

[maryam bano]

دل غمین به گوشه ای چرا نشسته ای

جان من مگر تو عمر جاودان کنی ​

 

[hamid_61]

ياري كه داد بر باد آرام و طاقتم را

اي واي اگر نداند قدر محبتم را

 

[بشارت]

ای که بر کوچه معشوقه ما میگذری
برحذر باش که سر میشکند دیوارش

 

[arashtitan]

شب است و شمع وشراب و شیرنی
غنیمت است دمی روی دوستان بینی

 

[pak]

یاد باد آنکه چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایتها بود

 

[maryam bano]

یوسف گمگشده باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[Mehran Aalto]

روم به خواب که شاید تو را به خواب بینم
کجاست خواب مگر خواب را به خواب بینم

 

[GHASEM201]

در عصری که حق و شرم حسابش از هم جداست و عشق سوء تفاهمی است که با متاسفم گفتنی فراموش می شود...

 

[GHASEM201]

دردیست در دل که گر از پیش پای چشم

بردارم آستین برود تا به دامنم​

سعدی​

 

[maryam bano]

ما هم از مستان این می بوده ایم
عاشقان درگه وی بوده ایم

مولانا​

 

[elnaz66]

من درد ترا ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم
مولوی

 

[faezeh-j]

من از براي مصلحت در حبس دنيا مانده ام
حبس از كجا من از كجا مال كه را دزديده ام

 

[maryam bano]

مستیم درد منو دیگه دوا نمیکنه
غم با من زاده شده منو رها نمی کنه

 

[VRWH]

هردوعالم یک فروغ روی اوست

گفتمت پیدا و پنهان نیز هم

 

[elnaz66]

مهتاب به نور ، دامن شب بشکافت

می خور که دمی بهتر از این نتوان یافت

خوش باش و بیاندیش که مهتاب شبی

خوش بر سر خاک یک به یک خواهد تافت
عطار

 

[بشارت]

تا دهان را به گفته وا میکرد
شور وحالی دگر به پا میکرد
او همان آفتاب تابان بود
یا که چشمان من خطا میکرد
مولوی هم اگر در آنجا بود
دامن شمس را رها میکرد

 

[elnaz66]

در گلستان چشمم ز چه رو همیشه باز است

به امید آنکه شاید تو به چشم من در آیی

سر برگ گل ندارم ز چه رو روم به گلشن

که شنیده ام ز گلها همه بوی بی وفایی

عراقی

 

[Eghlima]

يا وفا يا خبر وصل تو يا مرگ رقيب

بود آيا كه فلك زين دو سه كاري بكند ؟!
​

 

[maryam bano]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند

به پشت پر ملال ما پرنده سر نمی زند​

 

[ashkyekom]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند

به پشت پر ملال ما پرنده سر نمی زند​

در كوي نيكنامان ما را گذر ندادند
گر تو نمي ژسندي تغيير ده قضا را

 

[hamid_61]

اي يوسف خوشنام ما خوش ميروي بر بام ما
اي در شكسته جام ما اي بر دريده دام ما

اي رستخيز ناگهان وي رحمت بي منتها
اي آتشي افروخته در بيشه انديشه ها

 

[elnaz66]

ای همه هستی ز تو پیدا شده

خاک ضعیف از تو توانا شده

زیر نشین علمت کاینات

ما به تو قایم چو تو قایم به ذات

نظامی

 

[بشارت]

تلخ است دهان عیشم از صبر
ای تنگ شکر بیار قندی
ای سرو به قامتش چه مانی؟
زیباست ولی نه هر بلندی

 

[melika62]

يغمای عقل و دين را بيرون خرام سرمست
در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان

 

[بشارت]

نور حق را میتواند دید در دیر و حرم
آنکه با خلق خدا کارش نکوکرداری است

 

[farhadi1980s]

تا چند زمین نهاد بودن
سیلی خور خاک و باد بودن
چون باد دویدن از پی خاک
مشغول شدن به خار و خاشاک
بادی که وکیل خرج خاکست
فراش گریوهء مغاکست
بستاند ازین بدان سپارد
گه مایه برد گهی بیارد
چندانکه زمیست مرز بر مرز
خاکیست نهاده درز بر درز

 

[بشارت]

زمن اکنون طمع صبرو دل وهوش مدار
کاین تحمل که تو دیدی همه برباد آمد

 

[farhadi1980s]

در دو عالم قاعده نیش است وآنگه ذوق نوش
تو ورای هر دو عالم نوش بی نیش آمدی