مشاعره با شعر سعدی

[Ekram]

تو خاموشی بیاموز از بهایم
نیاموزد بهایم از تو گفتار

 

[eksir]

روی تو خوش می‌نماید آینه ما

کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا

چون می روشن در آبگینه صافی

خوی جمیل از جمال روی تو پیدا

 

[دختر شرقی]

ای که از سرو روان قد تو چالاکترست

دل به روی تو ز روی تو طربناکترست

دگر از حربه خون خوار اجل نندیشم

که نه از غمزه خون ریز تو ناباکترست

 

[Ekram]

امید عافیت آنگه بود موافق عقل
که نبض را به طبیعت شناس بنمائی

 

[دختر شرقی]

امید عافیت آنگه بود موافق عقل
که نبض را به طبیعت شناس بنمائی

گویا همزمان پست داشتیم ! شما باید با "ت" می نوشتین

یار از برای نفس گرفتن طریق نیست

ما نفس خویشتن بکشیم از برای یار

 

[Ekram]

آره فکر کنم حق با شماست.............
راست خواهی هزار چشم چنان
کور بهتر که آفتاب سیاه

 

[salvador]

هر چه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست

پنجه بر زورآوران انداختن فرهنگ نیست

 

[mahyam68]

هر چه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست

پنجه بر زورآوران انداختن فرهنگ نیست

ترا نادیدن ما غم نباشد
که درخیلت به ازما کم نباشد

 

[salvador]

دیده از دیدار خوبان برگرفتن مشکلست

هر که ما را این نصیحت می‌کند بی‌حاصلست

 

[mahyam68]

دیده از دیدار خوبان برگرفتن مشکلست

هر که ما را این نصیحت می‌کند بی‌حاصلست

تنگ چشمان نظر به میوه کنند
ما تماشاکنان بستانیم

 

[salvador]

مگر تو روی بپوشی و گر نه ممکن نیست

که آدمی که تو بیند نظر بپوشاند

 

[eksir]

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست

ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگست

برادران طریقت نصیحتم مکنید

که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگست

 

[دختر شرقی]

تو را نادیدن ما غم نباشد

که در خیلت به از ما کم نباشد

 

[salvador]

درد دل پیش که گویم غم دل با که خورم

روم آن جا که مرا محرم اسرار آن جاست

 

[محـسن ز]

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

 

[eksir]

ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب

صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب

مانند تو آدمی در آباد و خراب

باشد که در آیینه توان دید و در آب

 

[دختر شرقی]

بی تو حرامست به خلوت نشست

حیف بود در به چنین روی بست

 

[eksir]

تا سر نکنم در سرت ای مایهٔ ناز

کوته نکنم ز دامنت دست نیاز

هرچند که راهم به تو دورست و دراز

در راه بمیرم و نگردم ز تو باز

 

[salvador]

زمانه را چو شناسی که چیست عادت او

روا بود که کسی تکیه بر زمانه کند

 

[naghmeirani]

دریاب کنون که نعمتت هست به دست

کین دولت و مُلک می رود دست به دست

 

[salvador]

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید

مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید

 

[eksir]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت

نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

به خدا که پرده از روی چو آتشت برافکن

که به اتفاق بینی دل عالمی سپندت

 

[دختر شرقی]

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

 

[salvador]

امروز یقین شد که تو محبوب خدایی

کز عالم جان این همه دل با تو روان کرد

 

[دختر شرقی]

در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن

اینست که دور از لب و دندان منست آن

 

[salvador]

نرگس مست وی آزار دلم می‌طلبد

آنکه در عربده می‌آورد او مستان را

 

[blue bee]

سعدی

سعدی

گر ببینم رخ خوبش نکنم میل به باغ
زانکه چون عارض او نیست گلی بستان را

 

[دختر شرقی]

از همگان بی‌نیاز و بر همه مشفق

از همه عالم نهان و بر همه پیدا

 

[blue bee]

پرتو نور سرادقات جلالش
از عظمت ماورای فکرت دانا

خود نه زبان در دهان عارف مدهوش
حمد و ثنا می‌کند که موی بر اعضا

 

[salvador]

ای روی تو آرام دل خلق جهانی

بی روی تو شاید که نبینند جهان را