آذر دخت
عضو جدید
آلن دلون بازیگر مشهور فرانسوی، ۸ نوامبر (13 آبان) سال۱۹۳۵ در دهكده ای به نام شوئه در حوالی پاریس به دنیا آمد. وی در طول زندگی حرفه ای خود با کارگردان‌های شناخته شده ای هم چون لوکینو ویسکونتی، ژان لوک گودار، ژان پیر ملویل، میکل آنجلو آنتونیونی و لویی مال کار کرده و افتخار دریافت جوایز معتبر سینمایی مانند جایزه سزار را داشته است.
زندگی خصوصی
«آلن دلون» در سال ۱۹۶۴ با «ناتالی کانوواس» ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد و در سال ۱۹۶۹ این دو از هم جدا شدند. آنتونی در حال حاضر بازیگر سینماست، اما هنوز نتوانسته مانند پدرش معروف شود، البته او تا حدی شبیه پدرش است اما مانند او جذابیت ندارد. آلن در سال ۱۹۹۸ در فیلم «نیمه شانس» در کنار «ژان پل بلوموندو» بازی کرد و سپس اعلام بازنشستگی کرد.
نام پدرش «فایبان» و مادرش «ادیت» بود. زمانی که آلن ۴ سال بیشتر نداشت پدر و مادرش از هم جدا شدند و به ناچار سرپرستی‌اش به خانواده ای دیگر واگذار شد. او در خانه ای رشد کرد که روبه روی یک زندان بود و آلن با بچه‌های نگهبان زندان هم بازی بود. پس از چند سال پدر و مادر خوانده‌اش بر اثر حادثه‌ای کشته شدند. او در دوران کودکی به دوچرخه سواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقه وافری داشت و دوران تحصیلی خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آن جا که پسر شلوغی بود چندین بار از مدرسه اخراج شد. در ۱۵ سالگی، درس و تحصیل را ترک کرد پس به ناچار ناپدری‌اش او را به مغازه قصابی برد تا این حرفه را به او بیاموزد اما آلن هیچ علاقه ای به این حرفه نداشت و در سن ۱۷ سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش پیوست. وی در ارتش در یگان تفنگداران دریایی به عنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. آلن در ۱۹۵۶ از خدمت ترخیص شد و به عنوان باربر و سپس به عنوان پیش‌خدمت در کافه‌های مختلف پاریس مشغول به كار شد. طی همین مدت با بسیاری از بازیگران که در کافه‌های محل کارش رفت و آمد داشتند، آشنا شد. یکی از بازیگران، ژان کلود بریالی بود. حضور اتفاقی آلن و ژان كلود بریالی در جشنواره كن سال 1957 او را به دنیای سینمای حرفه ای كشاند. آلن که یک آدم معمولی بود، هیچ گونه تجربه بازیگری نداشت و آن شب هم با یک دست لباس کرایه‌ای به جشنواره رفت اما پس از بازگشت از جشنواره به یک فوق ستاره تبدیل شد و خیلی سریع او در فیلمی از ایو آلگره به نام «وقتی زن دستپاچه می‌شود» بازی كرد. چهره فوق‌العاده جذاب او در آن مجلس به طور كامل سرآمد همگان بود؛ در آن جا بود که کارگردانان مختلف به سراغ او آمدند. او بیشتر در نقش دزد و یا آدم کش اجیر شده بازی می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰ علاوه بر بازی در فیلم، دومین کمپانی تولید فیلم خود را تأسیس کرد. وی دیگر یکی از ثروتمندان جهان بود و فیلم‌هایی که تهیه می‌کرد با آرم AD بودند. سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و بخشی از ثروت خود را در زمینه مورد علاقه‌اش یعنی جمع آوری آثار هنری و پرورش اسب‌های مسابقه سرمایه گذاری کرد. گنجینه شخصی او کم‌نظیر است و صاحب عتیقه‌هایی است که بسیاری از آن‌ها در موزه‌ها به نمایش گذاشته شده است. او در دهه ۱۹۸۰ به سوئیس نقل مکان کرد تا بر عملکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش می‌رساند، نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو کشور سوئیس قرار دارد. او در سال 1997 جایزه معتبر دوربین طلایی آلمان را به پاس یك عمر فعالیت در سینما دریافت كرد.
خسروشاهی و آلن دلون
دلون در ایران با صدای خسرو خسرو شاهی شناخته شد و صدایی است كه با استقبال بسیار زیاد سینماروها روبه رو شده است. البته در سال‌های دور مرحوم كاووس دوستدار، منوچهر زمانی و محمود قنبری نیز به جای او صحبت كرده اندكه در دوبله مجدد آن آثار خسروشاهی حرف زده است.
فیلم شناسی
از مهم ترین آثار آلن دلون می‌توان به فیلم‌هایی هم چون دسته سیسیلی‌ها، دایره سرخ، سامورایی، نیمه شانس، عقرب، بازگشت بورسالینو، آفتاب سرخ، کولی، کنکورد، وقتی زن دستپاچه می‌شود، روكو و برادرانش؛ شادی‌های زندگی، كسوف، یوزپلنگ، تگزاس در آن سوی رودخانه، داستان‌های شگفت‌انگیز، اسلحه بزرگ، دو مرد در شهر، داستان پلیس، تهران 1943، مخفی گاه به عنوان (كارگردان) تسخیرناپذیر، موج نو و روز و شب اشاره کرد.
دسته سیسیلی‌ها
دایره قرمز
سامورایی
نیمه شانس
عقرب
بازگشت بورسالینو
روکو و برادرانش
زیر افتاب سوزان
کسوف
لئوبارد
روزی روزگاری یک دزد
رویزرویس زرد
فرمان گمشده
آیا پاریس می‌سوزد؟
استخر
آفتاب سرخ
بیوه کودریک
ترور تروکوفسکی
داستان یک پلیس
بروفسور
تفنگ بزرگ
قلبهای یخی
زورو
کولی
موسیو کلاین
بومرنگ
گانگستر
آرماگدون
مواظب باش بچه‌ها نگاه می‌کنند
کنکورد ۸۰
تهران ۴۳ (آلن شخصاً در ایران حاظر نشد ، تنها دیگر بازیگران در ایران بودند)
سه مرد خرابکار
شوک
بازگشت کازانوا
جنایت
فابیو مونتالدو
فرانک ریوا
شیر آستریکس (نقش سزار)
زندگی خصوصی
«آلن دلون» در سال ۱۹۶۴ با «ناتالی کانوواس» ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد و در سال ۱۹۶۹ این دو از هم جدا شدند. آنتونی در حال حاضر بازیگر سینماست، اما هنوز نتوانسته مانند پدرش معروف شود، البته او تا حدی شبیه پدرش است اما مانند او جذابیت ندارد. آلن در سال ۱۹۹۸ در فیلم «نیمه شانس» در کنار «ژان پل بلوموندو» بازی کرد و سپس اعلام بازنشستگی کرد.
نام پدرش «فایبان» و مادرش «ادیت» بود. زمانی که آلن ۴ سال بیشتر نداشت پدر و مادرش از هم جدا شدند و به ناچار سرپرستی‌اش به خانواده ای دیگر واگذار شد. او در خانه ای رشد کرد که روبه روی یک زندان بود و آلن با بچه‌های نگهبان زندان هم بازی بود. پس از چند سال پدر و مادر خوانده‌اش بر اثر حادثه‌ای کشته شدند. او در دوران کودکی به دوچرخه سواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقه وافری داشت و دوران تحصیلی خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آن جا که پسر شلوغی بود چندین بار از مدرسه اخراج شد. در ۱۵ سالگی، درس و تحصیل را ترک کرد پس به ناچار ناپدری‌اش او را به مغازه قصابی برد تا این حرفه را به او بیاموزد اما آلن هیچ علاقه ای به این حرفه نداشت و در سن ۱۷ سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش پیوست. وی در ارتش در یگان تفنگداران دریایی به عنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. آلن در ۱۹۵۶ از خدمت ترخیص شد و به عنوان باربر و سپس به عنوان پیش‌خدمت در کافه‌های مختلف پاریس مشغول به كار شد. طی همین مدت با بسیاری از بازیگران که در کافه‌های محل کارش رفت و آمد داشتند، آشنا شد. یکی از بازیگران، ژان کلود بریالی بود. حضور اتفاقی آلن و ژان كلود بریالی در جشنواره كن سال 1957 او را به دنیای سینمای حرفه ای كشاند. آلن که یک آدم معمولی بود، هیچ گونه تجربه بازیگری نداشت و آن شب هم با یک دست لباس کرایه‌ای به جشنواره رفت اما پس از بازگشت از جشنواره به یک فوق ستاره تبدیل شد و خیلی سریع او در فیلمی از ایو آلگره به نام «وقتی زن دستپاچه می‌شود» بازی كرد. چهره فوق‌العاده جذاب او در آن مجلس به طور كامل سرآمد همگان بود؛ در آن جا بود که کارگردانان مختلف به سراغ او آمدند. او بیشتر در نقش دزد و یا آدم کش اجیر شده بازی می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰ علاوه بر بازی در فیلم، دومین کمپانی تولید فیلم خود را تأسیس کرد. وی دیگر یکی از ثروتمندان جهان بود و فیلم‌هایی که تهیه می‌کرد با آرم AD بودند. سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و بخشی از ثروت خود را در زمینه مورد علاقه‌اش یعنی جمع آوری آثار هنری و پرورش اسب‌های مسابقه سرمایه گذاری کرد. گنجینه شخصی او کم‌نظیر است و صاحب عتیقه‌هایی است که بسیاری از آن‌ها در موزه‌ها به نمایش گذاشته شده است. او در دهه ۱۹۸۰ به سوئیس نقل مکان کرد تا بر عملکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش می‌رساند، نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو کشور سوئیس قرار دارد. او در سال 1997 جایزه معتبر دوربین طلایی آلمان را به پاس یك عمر فعالیت در سینما دریافت كرد.
خسروشاهی و آلن دلون
دلون در ایران با صدای خسرو خسرو شاهی شناخته شد و صدایی است كه با استقبال بسیار زیاد سینماروها روبه رو شده است. البته در سال‌های دور مرحوم كاووس دوستدار، منوچهر زمانی و محمود قنبری نیز به جای او صحبت كرده اندكه در دوبله مجدد آن آثار خسروشاهی حرف زده است.
فیلم شناسی
از مهم ترین آثار آلن دلون می‌توان به فیلم‌هایی هم چون دسته سیسیلی‌ها، دایره سرخ، سامورایی، نیمه شانس، عقرب، بازگشت بورسالینو، آفتاب سرخ، کولی، کنکورد، وقتی زن دستپاچه می‌شود، روكو و برادرانش؛ شادی‌های زندگی، كسوف، یوزپلنگ، تگزاس در آن سوی رودخانه، داستان‌های شگفت‌انگیز، اسلحه بزرگ، دو مرد در شهر، داستان پلیس، تهران 1943، مخفی گاه به عنوان (كارگردان) تسخیرناپذیر، موج نو و روز و شب اشاره کرد.
دسته سیسیلی‌ها
دایره قرمز
سامورایی
نیمه شانس
عقرب
بازگشت بورسالینو
روکو و برادرانش
زیر افتاب سوزان
کسوف
لئوبارد
روزی روزگاری یک دزد
رویزرویس زرد
فرمان گمشده
آیا پاریس می‌سوزد؟
استخر
آفتاب سرخ
بیوه کودریک
ترور تروکوفسکی
داستان یک پلیس
بروفسور
تفنگ بزرگ
قلبهای یخی
زورو
کولی
موسیو کلاین
بومرنگ
گانگستر
آرماگدون
مواظب باش بچه‌ها نگاه می‌کنند
کنکورد ۸۰
تهران ۴۳ (آلن شخصاً در ایران حاظر نشد ، تنها دیگر بازیگران در ایران بودند)
سه مرد خرابکار
شوک
بازگشت کازانوا
جنایت
فابیو مونتالدو
فرانک ریوا
شیر آستریکس (نقش سزار)
