عزاداری، خیلی خوبه، ولی یه چیزایی داری تغییر می کنه که دیگه جالب نیست.
چند ساله که تی وی عزاداری مردم زنجان و اردبیل رو نشون میده، الان یه جوی ایجاد شده و موقع نوحه خونی کاملاً ملموسه. نمی دونم چرا، ولی یه رقابت بی معنی بین عزاداری این دو شهر ایجاد شده که دقیقاً این رقابت رو از نوحه خونی ها می شه فهمید. مثلاً نوحه خوان می گه که "آهان نشون بدین مردم اردبیل چطور عزاداری می کنن" اصل ماجرا فراموش شده. خب اصلاً عزاداری شهر فلان با ابهت تر باشه، معنی چیه؟ این عزاداری برا کیه؟
من قبلاً تو دهه محرم همه شبا رو با محلمون برا عزاداری می رفتم(و بک روز هم که روز عزاداری تو بازار شهره). بعد یه چیزایی دیدم که واقعاً باعث ناراحتی من شد برا همین دیگه نمیرم عزاداری.
نوحه خوان موقع خوندن ادای گریه زاری درمیاره، بعد بیرون مسجد جوک تعریف می کنه، نوحه خوان چیزایی می گه که فقط به زور مردم به گریه بندازه، حتی اگه دروغ باشه.
شب آخر که تا نماز صبح عزاداری می کنن، بیشتر عزادارا نماز صبح نمی خوندن!!!!!! اصلاً انگار نه انگار که امام حسین به خاطر همین نماز قیام کرد.
عزاداری ها بیشتر حالت تفریح و خوش گذرونی دارند، مثلاً تو این شبا، می بینی ساعت 12 شب، عزادارا دسته و مسجد رو ول کردن و در حال میل ساندویچ و کباب و ... و مشغول بگو بخند هستن!!!!!!
خدا عزاداری همه رو قبول کنه، ولی کم کم اصل عزاداری رو داریم ول می کنیم،(مثل همون اهمیت نماز) بعد فرع رو دو دستی می چسبیم.