omidvarshoei
عضو جدید
عدد هفت عددی است که شاید مثل همه‌ی عددهای دیگر در نظر ما عادی جلوه کند اما نگرش ما وقتی متبلور می‌شود که خواص عدد هفت را بدانیم و ببینیم چه «هفت»هایی در زندگی ما وجود دارند و ما در گیر و دار زندگی ماشینی و با بی‌تفاوتی از کنار آن‌ها رد می‌شویم مثلا" شاید جالب باشد که بدانیم، رنگین‌کمان دارای هفت رنگ است .عجایب جهان، هفت تا هستند.(که به عجایب هفتگانه معروفند ) یا در یونان باستان، اسطوره‌ای با نام «هفت خدای»، در ذهن مردم نقش بسته است، ویا شهر عشق، که در اشعار عطار آمده است، هفت شهر می‌باشد، سوره‌ی مبارکه‌ی حمد، که اولین سوره‌ی قرآن کریم است، هفت آیه دارد. آسمان دارای هفت طبقه است. بهشت و جهنم هر کدام دارای هفت طبقه و درجه هستند و طواف خانه‌ی خدا هفت دور است، موسیقی ایران و یونان هفت دستگاه داد، هفت نوع ساز بادی وجود دارد و علاوه‌بر این، هفت نت موسیقی وجود دارد(دو، ر، می، فا، سل، لا، سی) و…
تاریخچه
در سال ۱۸۸۹ میلادی کتابی ار یک جهان‌گرد منتشر شد که، از جمله روش شمردن را در میان قبیله‌ای از تورس شرح داده است. این‌ها برای شمردن تنها از دو واژه استفاده می‌کردند، یک و دو. برای عدد سه می‌گفتند «دو و یک » برای چهار «دو و دو»، برای پنج «دو و دو یک » و برای شش «دو و دو و دو» ولی برای عددهای بزرگ‌تر از ۶، هر قدر بود، می‌گفتند «خیلی».
گر چه این آگاهی مربوط به پایان سده‌ی نوزدهم است ولی می‌تواند گواهی بر شیوه‌ی شمردن در آغاز شکل‌گیری مفهوم عدد در میان انسان‌های نخستین باشد. بعد‌ها که برای عددهای بزرگ‌تر هم نامی در نظر گرفتند به احتمالی برای عدد «هفت» از همان واژه‌ی قبلی «خیلی» یا «بسیار» استفاده کردند.
عدد هفت که سده‌های متوالی برای آن‌ها نا‌شناخته بود، اندک اندک به‌صورت عددی مقدس درآمد. وقتی که مصری‌ها، بابلی‌ها و دیگر امت‌ها توانستند پنج سیاره‌ی نزدیک‌تر به خورشید را بشناسند، با اضافه کردن ماه و خورشید، به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد ۷ افزود وقتی در قصه های کهن‌تر، که تا زمان ما هم ادامه پیدا کرده است، صحبت از شهری می‌شود که هفت برج و هفت بارو داشت، به معنای آن است که این شهر برج و باروهای بسیار داشت. هفت آسمان و هفت دریا و هفت کشور، به معنای آسمان‌ها و کشورها و دریاهای بزرگ است نه هفت آسمان و هفت دریا (نه کم و نه زیاد). هنوز در زبان فارسی اندرز می‌دهند «هفت‌بار گز کن یک‌بار پارچه کن ». این جمله به معنای آن نیست که برای دقت کار و کم کردن اشتباه در اندازه‌گیری یا هر کار دیگری باید درست ۷بار آزمایش کرد، نه شش یا هشت‌بار. در این‌جا هم هفت به معنی «بسیار» است. عدد ۱۳ هم‌چنین سرنوشتی دارد.
وقتی که مصری‌ها، بابلی‌ها و دیگر امت‌ها توانستند پنج سیاره‌ی نزدیک‌تر به خورشید را بشناسند، با اضافه کردن ماه و خورشید، به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد ۷ افزود.
هفت و…
نزد بسیاری از اقوام عهد باستان «هفت» عدد ویژه‌ای بود. در فلسفه و نجوم مصریان و بابلی‌ها، عدد هفت به‌عنوان مجموع هر دو زندگی، سه و چهار، جایگاه ویژه‌ای داشت.(پدر و مادر و فرزند، یعنی سه انسان، پایه و اساس زندگی هستند و عدد چهار مجموع چهار جهت آسمان و باد است.)
ایرانیان قدیم در آیین زرتشت، اهورامزدا را مظهر پاکی میدانستند و برای او هفت صفت را بر می‌شمردند و در مقابل او اهریمن را پدید آورنده‌ی پلیدی‌ها میدانستند و می‌گفتند در پیرامون اهورامزدا فرشتگانی هستند که مظاهر صفات حسنه هستند و برای احترام به آن‌ها که اول هر کدام‌شان سین بود هنگام سال تحویل سفره می‌گستراندند و هفت قسم خوراکی که نام هر یک با سین شروع می‌شود(سیر، سیب، سماق، سمنو، سنجد، سکه، و سبزی) را سر سفره می‌گذاردند که به سفره‌ی هفت سین معروف بود.
برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی «فیثاغورث» نیز عدد هفت، مفهموم ویژه‌ی خود را داشت که از مجموع دو عدد سه و چهار تشکیل می‌شود، مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشکال هندسی کامل محسوب می‌شدند، از این رو عدد هفت به‌عنوان مجموع سه و چهار برای آن‌ها عدد مقدسی بود.
علاوه‌بر این در یونان هر هفت سیاره را خدایی میدانستند (سلن، هیلیوس،آرس،هرمس، زئوس، آفرودیت و کرونوس.)
یهودیان قدیم نیز برای عدد هفت معنای ویژه‌ای قایل بودند. در کتاب اول عهد عتیق (تورات) آمده است که خداوند جهان را در شش روز خلق کرد، در روز هفتم خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می‌خواهد که این روز آرامش را مقدس بدارند(روز شنبه و روز تعطیل یهودیان). علاوه‌بر این در آن کتاب مقدس، هفت با عنوان عدد تام و کامل نیز استعمال شده است. از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعد‌ها نیز نزد مسیحیان که عهد عتیق را قبول کردند، به‌عنوان عددی مقدس محسوب می‌شد.
به این ترتیب بود که از دوران باستان هفت‌گانه‌های بی‌شماری تشکیل شدند، یونانیان باستان همه ساله هفت تن از بهترین هنرپیشگان نقش‌های سنگین و غمناک و نقش‌های طنز و کمدی را انتخاب می‌کردند. آن‌ها مانند رومی‌های باستان به هفت هنر احترام می‌گذاشتند. روم بر روی هفت تپه بنا شده بود. در تعلیمات کلیسای کاتولیک هفت گناه کبیره (غرور، آزمندی، بی‌عفتی، حسد، افراط، خشم و کاهلی) و هفت پیمان مقدس (غسل تعمید، تسلیم و تصدیق، تقدیس و بلوغ، ازدواج، استغفار و توبه، غسل قبل از مرگ با روغن مقدس، در آمدن به لباس روحانیون مسیحی) وجود دارد.
صور فلکی خوشه‌ی پروین یا ثریا به‌عنوان «هفت ستاره» معروف است، در حالی که حتی با چشم‌های غیر مسلح می‌توان در این صورت فلکی تا یازده ستاره را دید.
برای پیروان محمد (ص) آخرین مکان عروج، آسمان هفتم محسوب می‌شود. در بیست و هفتم ژوئن هر سال، روز «هفت انسان خوابیده » مسیحیان یاد آن هفت برادری را که در سال ۲۵۱ بعد از میلاد، برای عقیده و ایمان خود، زنده زنده لای دیوار نهاده شده و شهید شدند، گرامی می‌دارند، مردم عامه می‌گویند که اگر در این روز باران ببارد، به مدت هفت هفته بعد از آن هوا بد خواهد بود، آن‌گاه انسان باید هفت وسیله‌ی مورد نیازش را بسته‌بندی کند و با چکمه‌های هفت فرسخی خود به آن دورها سفر کند.
صور فلکی خوشه‌ی پروین یا ثریا به‌عنوان «هفت ستاره» معروف است، در حالی که حتی با چشم‌های غیر مسلح می‌توان در این صورت فلکی تا یازده ستاره را دید.
