سوال
- شروع کننده موضوع mina jojo
- تاریخ شروع
Ebrahim n
عضو جدید
جواب
جواب
سلام
اول بگم که ما نباید تمام سخنانی که به حضرت محمد (ع) نسبت داده میشه رو بدون تحقیق قبول کنیم.
به نظر من خود انسان بهتر از هر کسی میدونه که مقصودش از کاری که داره انجام میده چیه و پیش خدا نیت انسان اهمیت داره.پس ببینیم هر کارو به چه منظور انجام میدیم.
اگرم از نظر فقهی جواب سوال میخوای به این آدرس مراجعه کن.
http://www.marjaeyat.com/fa/pages/?cid=99
جواب
سلام
اول بگم که ما نباید تمام سخنانی که به حضرت محمد (ع) نسبت داده میشه رو بدون تحقیق قبول کنیم.
به نظر من خود انسان بهتر از هر کسی میدونه که مقصودش از کاری که داره انجام میده چیه و پیش خدا نیت انسان اهمیت داره.پس ببینیم هر کارو به چه منظور انجام میدیم.
اگرم از نظر فقهی جواب سوال میخوای به این آدرس مراجعه کن.
http://www.marjaeyat.com/fa/pages/?cid=99
shahriar_18
عضو جدید
اینکه یک جایی یک جمله ایی خوندی نشد دلیل خانم. هر حدیثی کلی شرایط داره و نوع حدیث مهم هستش که از کجا اومده حتی تک تک راویهای حدث در اعتبار حدیث مهم هستند. حالا که دیگخ هر کی یک جمله عربی می خونه میگه حدیث هستش مثل این شعر که کل الیوم عاشورا و کل عرض کربلا که در واقع یک شعر هست نه حدیث ولی خیلیها فکر می کنند حدیث هستش.در ضمن کلی حدیث در موردلزوم نظافت هست
سلام
اول بگم که ما نباید تمام سخنانی که به حضرت محمد (ع) نسبت داده میشه رو بدون تحقیق قبول کنیم.
به نظر من خود انسان بهتر از هر کسی میدونه که مقصودش از کاری که داره انجام میده چیه و پیش خدا نیت انسان اهمیت داره.پس ببینیم هر کارو به چه منظور انجام میدیم.
اگرم از نظر فقهی جواب سوال میخوای به این آدرس مراجعه کن.
http://www.marjaeyat.com/fa/pages/?cid=99
منم اینو گفتم پس چرا میگن نظافت رعایت کنید
خودمم موندم ممنونم
یه جایی خوندم که طبق سخن پیامبر اگه زنی عطر بزنه بره بیرون تا زمان برگشتنش فرشته ها لعنش میکنن
این درسته؟
کسی دلیلشم میدونه؟
واسم سواله که الان هوا گرمه ادم بو عرق میگیره بازم ایراد داره
سلام
تا اونجایی که من می دونم درست خوندی
دلیلش هم واضح هست
زن با عطر زدن اطرافیان را مورد توجه خود قرار می دهد و با این کار.........
سلام،
خداوند متعال به عنوان یک قانون همیشگی که شامل تمام اعصار و قرون می شود دستور می دهد که:
«یا بنی آدم خُذوا زینتکم عند کلّ مسجدٍ»(5)
«ای فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود داشته باشید»
این جمله از کلام الهی می تواند هم اشاره به «زینت های جسمانی» باشد که شامل پوشیدن لباسهای مرتب و پاک و تمیز، و شانه زدن موها، و به کار بردن عطر و مانند آن می شود، و هم شامل «زینت های معنوی»، یعنی صفات انسانی و ملکات اخلاقی و پاکی نیت و اخلاص.(6)
همچنین در آیه بعد، خدا با لحن تندتری به پاسخ آنها که گمان می برند، تحریم زینتها و پرهیز از غذاها و روزیهای پاک و حلال، نشانه زهد و پارسایی و مایه قرب به پروردگار است، می پردازد و می گوید:
«قُل مَنْ حَرَّمَ زینةَ اللّهِ الّتی اخرج لعبادهِ و الطیّباتِ من الرّزق»(7)
«ای پیامبر! بگو چه کسی زینت های الهی را که برای بندگانش آفریده و هم چنین مواهب و روزیهای پاک و پاکیزه را تحریم کرده است.»
سپس برای تأکید اضافه می کند:
«قُلْ هی لِلّذین آمنوا فی الحیوة الدّنیا خالصةً یوم القیامة»
«به آنها بگو که این نعمتها و موهبتها در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آورده اند و روز قیامت نیز خاصّ آن می باشد.»
در مورد استفاده از انواع زینتها، اسلام مانند تمام موارد، حدّ، اعتدال و میانه روی را انتخاب کرده است و استفاده از زیباییهای طبیعت، لباسهای زیبا و متناسب، به کار بردن انواع عطرها و بوهای خوش و ... نه تنها مجاز شمرده شده بلکه به آن توصیه و سفارش نیز شده است.
پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ می فرماید:
«انّ اللّه تعالی جمیلٌ یحبّ الجمال و یحبّ ان یری اثر نعمته علی عبده.»(8)
«خداوند متعال زیباست و زیبایی را دوست دارد و خواستار آن است که اثر نعمت خود را در بنده اش ببیند.»
در همین زمینه امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ نیز فرموده است:
«اِنّ اللّه یحبّ الجمال و التجمیل، و یکره البؤس و التباؤس؛ فانّ اللّه عزّ و جلّ إذا انعم علی عبدٍ نعمةً احبَّ ان یری علیه أثرها.»
«خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست دارد و بینوایی و قیافه فقرآلود را ناخوش می دارد. هرگاه خداوند به بنده ای نعمتی دهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند.»
در این هنگام یکی از یاران حضرت سؤال نمود: چگونه؟ حضرت در پاسخ وی فرمود:
«ینظف ثوبه، و یطیّبُ ریحه، و یُحصِّصُ داره، و یکنس أفنیتَه حتّی اِنّ السراجَ قَبْلَ مغیب الشّمس ینفی الفقر و یزیدُ فی الرّزق.»(9)
مواردی که امام برشمرد، عبارتند از:
1ـ لباس تمیز پوشیدن؛
2ـ خوشبو نمودن خود و استعمال عطر؛
3ـ نیکو و زیبا ساختن خانه و کاشانه؛
4ـ جارو نمودن جلوی در خانه؛
5ـ چراغ روشن نمودن پیش از غروب (که موجب رفع فقر و زیادی روزی می شود.)
با نگاهی به سیره عملی پیامبر گرامی اسلام و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ در برخورد با دیگران در می یابیم که در عین ساده زیستن و پرهیز از اسراف و تجمل گرایی موارد زیر را رعایت می کردند و دیگران را نیز به آن سفارش می نمودند:
1ـ عطر زدن و خوشبو نمودن خویش؛
2ـ شانه زدن موی خویش؛
3ـ گاهی رنگین نمودن موی خود؛
4ـ لباس تمیز و پاکیزه پوشیدن؛
5ـ مرتب نمودن سر و وضع ظاهری در ملاقات با دیگران.
اعتدال و میانه روی در تجمل
اسلام در استفاده از انواع زینتها ـ همچون تمامی موارد ـ حد اعتدال و میانه روی را برگزیده و هرگونه افراط و تفریط را مردود شمرده است. برخلاف برخی که استفاده از زینتها را هر چند به صورت معتدل، مغایر زهد و پرهیزکاری می پندارند یا کسانی که به حد تجمل پرستی و رفاه طلبی و افراط می رسند و به هرگونه عمل نادرستی برای رسیدن به این هدف تن می دهند. (منبع)
پس نمیشه همینجوری سر ضرب حکم به تحریم عطر زدن کرد. من به شخصه در لینکی که گذاشته بودند، حکم آیت الله شاهرودی و مظاهری رو قبول ندارم و فکر می کنم کمی با تندروی این حکم رو صادر کردند.
خداوند متعال به عنوان یک قانون همیشگی که شامل تمام اعصار و قرون می شود دستور می دهد که:
«یا بنی آدم خُذوا زینتکم عند کلّ مسجدٍ»(5)
«ای فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود داشته باشید»
این جمله از کلام الهی می تواند هم اشاره به «زینت های جسمانی» باشد که شامل پوشیدن لباسهای مرتب و پاک و تمیز، و شانه زدن موها، و به کار بردن عطر و مانند آن می شود، و هم شامل «زینت های معنوی»، یعنی صفات انسانی و ملکات اخلاقی و پاکی نیت و اخلاص.(6)
همچنین در آیه بعد، خدا با لحن تندتری به پاسخ آنها که گمان می برند، تحریم زینتها و پرهیز از غذاها و روزیهای پاک و حلال، نشانه زهد و پارسایی و مایه قرب به پروردگار است، می پردازد و می گوید:
«قُل مَنْ حَرَّمَ زینةَ اللّهِ الّتی اخرج لعبادهِ و الطیّباتِ من الرّزق»(7)
«ای پیامبر! بگو چه کسی زینت های الهی را که برای بندگانش آفریده و هم چنین مواهب و روزیهای پاک و پاکیزه را تحریم کرده است.»
سپس برای تأکید اضافه می کند:
«قُلْ هی لِلّذین آمنوا فی الحیوة الدّنیا خالصةً یوم القیامة»
«به آنها بگو که این نعمتها و موهبتها در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آورده اند و روز قیامت نیز خاصّ آن می باشد.»
در مورد استفاده از انواع زینتها، اسلام مانند تمام موارد، حدّ، اعتدال و میانه روی را انتخاب کرده است و استفاده از زیباییهای طبیعت، لباسهای زیبا و متناسب، به کار بردن انواع عطرها و بوهای خوش و ... نه تنها مجاز شمرده شده بلکه به آن توصیه و سفارش نیز شده است.
پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ می فرماید:
«انّ اللّه تعالی جمیلٌ یحبّ الجمال و یحبّ ان یری اثر نعمته علی عبده.»(8)
«خداوند متعال زیباست و زیبایی را دوست دارد و خواستار آن است که اثر نعمت خود را در بنده اش ببیند.»
در همین زمینه امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ نیز فرموده است:
«اِنّ اللّه یحبّ الجمال و التجمیل، و یکره البؤس و التباؤس؛ فانّ اللّه عزّ و جلّ إذا انعم علی عبدٍ نعمةً احبَّ ان یری علیه أثرها.»
«خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست دارد و بینوایی و قیافه فقرآلود را ناخوش می دارد. هرگاه خداوند به بنده ای نعمتی دهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند.»
در این هنگام یکی از یاران حضرت سؤال نمود: چگونه؟ حضرت در پاسخ وی فرمود:
«ینظف ثوبه، و یطیّبُ ریحه، و یُحصِّصُ داره، و یکنس أفنیتَه حتّی اِنّ السراجَ قَبْلَ مغیب الشّمس ینفی الفقر و یزیدُ فی الرّزق.»(9)
مواردی که امام برشمرد، عبارتند از:
1ـ لباس تمیز پوشیدن؛
2ـ خوشبو نمودن خود و استعمال عطر؛
3ـ نیکو و زیبا ساختن خانه و کاشانه؛
4ـ جارو نمودن جلوی در خانه؛
5ـ چراغ روشن نمودن پیش از غروب (که موجب رفع فقر و زیادی روزی می شود.)
با نگاهی به سیره عملی پیامبر گرامی اسلام و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ در برخورد با دیگران در می یابیم که در عین ساده زیستن و پرهیز از اسراف و تجمل گرایی موارد زیر را رعایت می کردند و دیگران را نیز به آن سفارش می نمودند:
1ـ عطر زدن و خوشبو نمودن خویش؛
2ـ شانه زدن موی خویش؛
3ـ گاهی رنگین نمودن موی خود؛
4ـ لباس تمیز و پاکیزه پوشیدن؛
5ـ مرتب نمودن سر و وضع ظاهری در ملاقات با دیگران.
اعتدال و میانه روی در تجمل
اسلام در استفاده از انواع زینتها ـ همچون تمامی موارد ـ حد اعتدال و میانه روی را برگزیده و هرگونه افراط و تفریط را مردود شمرده است. برخلاف برخی که استفاده از زینتها را هر چند به صورت معتدل، مغایر زهد و پرهیزکاری می پندارند یا کسانی که به حد تجمل پرستی و رفاه طلبی و افراط می رسند و به هرگونه عمل نادرستی برای رسیدن به این هدف تن می دهند. (منبع)
پس نمیشه همینجوری سر ضرب حکم به تحریم عطر زدن کرد. من به شخصه در لینکی که گذاشته بودند، حکم آیت الله شاهرودی و مظاهری رو قبول ندارم و فکر می کنم کمی با تندروی این حکم رو صادر کردند.
سلام،سلام سلام به دوستان مومن و خیلی خیلی مسلمون .............. یه سوال دارم من هیچ وقت معنی یه جمله رو نفهمیدم شما ها جوابتون چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خداوند: اگر ایمان شما به اندازه یه دانه ارزن باشد من هر چه را بخواهید به شما می دهم
اسلام آوردن و مسلمون بودن با ایمان داشتن فرق می کنه. الان همه مسلمونن اما مومن هم هستند؟ یکی مسلمونه، نه نمازی نه روزه ای. یکی مسلمونه، نمازاش یکی بود یکی نبود. یکی مسلمونه، نمازاش دقیقه 90 و...
اما ایمان چیه؟
"ایمان عالیترین کمالی است که انسان برای ترقی و تکامل خویش کسب می کند.هر انسانی ، پیش از رسیدن به این مرحله، در سطح عامه‌ی مردم است و با رسیدن به ایمان، وارد مرحله‌ی جدیدی از کمال می‌شود. امّا صرف ورود به ایمان به معنی پایان مراحل کمال نیست، بلکه خود ایمان دارای درجاتی است که با پیمودن آنها بر کمال هر فرد، افزوده می‌شود. (منبع)"
ایمان یعنی طرف افتاده توی جاده سیر الی الله. ایمان یعنی عشق به معبود و تلاش برای رسیدن به اون. پله اول ایمان، یقینه.
"در ساختار اخلاق اسلامی، ایمان به عنوان عالی ترین صفت نفسانی هدایت گر مورد تأكید فراوان واقع شده و به همین دلیل تحصیل مبادی و مقدمات آن همانند علم و یقین نیز به شدت مورد ترغیب و تشویق قرار گرفته است و ابزارها و راه هایی كه می تواند آدمی را به این صفات نفسانی ارزشمند برساند. (منبع)"
آیه 14 سوره حجرات:
"قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۴﴾"
«[برخى از] باديهنشينان گفتند ايمان آورديم بگو ايمان نياوردهايد ليكن بگوييد اسلام آورديم و هنوز در دلهاى شما ايمان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبر او را فرمان بريد از [ارزش] كردههايتان چيزى كم نمىكند خدا آمرزنده مهربان است(۱۴)»
آیه 15 سوره حجرات:
جهت مطالعه بیشتر: رابطه ايمان و اسلام در قرآن
«[برخى از] باديهنشينان گفتند ايمان آورديم بگو ايمان نياوردهايد ليكن بگوييد اسلام آورديم و هنوز در دلهاى شما ايمان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبر او را فرمان بريد از [ارزش] كردههايتان چيزى كم نمىكند خدا آمرزنده مهربان است(۱۴)»
آیه 15 سوره حجرات:
"إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ﴿۱۵﴾"
«در حقيقت مؤمنان كسانىاند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شك نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كردهاند اينانند كه راستكردارند(۱۵)»
«در حقيقت مؤمنان كسانىاند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شك نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كردهاند اينانند كه راستكردارند(۱۵)»
جهت مطالعه بیشتر: رابطه ايمان و اسلام در قرآن
دوست عزیز من نمیخوام بگم عطرزدن خانمها درسته یا نه.ولی دلیل شما هم ایراد داره.مثلا حدیثی که آوردین.آیا این حدیث که میگه گاهی موی خود را رنگ کن،در مورد خانمها در برخورد با دیگران درست است؟ پس عطر زدن هم شاید شاید برای خانمها درست نباشد.
یا گفتید که در استفاده از زیبایی ها میانه روی داشته باشیم.این میانه روی این نیست که همه جا میانه روی داشته باشیم.مثلا خانمها اگه مقداری موی خود را بیرون قرار بدن شاید زیباتر باشه،یعنی از زیبایی به طور میانه استفاده کردن.ولی آیا درسته؟
سلام من خیلی وقته که چند حاجت دارم ولی هرچی به خدا التماس می کنم اصلا اتفاق نمی افته حاجتم چیزی خاصی نیست ..............کسی هست که به من بگه چطور میشه لطف خدا شامل حال آدم بشه و به تمام چیزهای که می خوام برسم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آخه بعضی از آدما تا اراده کنن هر چی بخوان خدا بهشون میده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام دوست عزیز از جوابی که به سوال من دادی ولی من تمام چیزهایی که شماگفتین رو می دونم ولی هنوز سوالم بدون جوابه شاید بهتره سوالی که جدید نوشتم رو بخونید شاید سوالم رو بهتر بفهمین و بهم جواب بدین .............سوالم پایین مطرح کردم
سلام،
اسلام دین تعادل و توازنه. در عین حال که قوانین سفت و سختی داره اما جایی را برای آداب و رسوم صحیح اقوام تا جاییکه به اصل قوانین لطمه نخوره باز گذاشته. به عنوان مثال، شما اگر زنان عشایر را ببینید، زنان موهای خود را حنا می گذارند و طبق عرف مقدار کمی از موها زیر روسری نیست. اسلام این حد رو مجاز می داند. (رجوع کنید به اینجا) ولی در تهران این نوع پوشش عرف نیست.
در احکامی که مراجع می دهند، بیشتر تصمیم را به مقلد موکول می کنند. مثلاً اگر به قصد لذت نباشد، اگر مفسده نداشته باشد، اگر شک کنید و ... . یعنی بیشتر شما هستید که باید درستی و غلطی را تشخیص دهید و مرجع تقلید فقط در حکم یک راهنما و کمک است برای نشان دادن اینکه از چه منظری نگاه کنید و تصمیم بگیرید.
شما در مورد ایمان پرسیده بودید و من فرق ایمان داشتن و اسلام آوردن رو برای شما گفتم. ایمان مراتب و پله های متفاوتی داره اما قبل از هر چیز، به مقدماتی احتیاج داره. مقدمه اول اینه که شما باور کنید که خدایی هست. مقدمه دوم، شاید، این هست که شما دین اسلام رو بپذیرید. و ... و مقدمه آخر، به خدا، روز جزا و پیامبر یقین بیاورید. از اینجا پله های ایمان شروع می شود. کسی که به خدا ایمان می آورد، یعنی هر لحظه به یاد خداست، برای رضای خدا حرف می زند، برای رضای خدا کار می کند و ... . از مراتب آخر ایمان این هست که انسان در معرفت خدا ذوب می شود. شما سرگذشت عرفایی چون شیخ رجبعلی خیاط، علامه حسن زاده و ... رو مطالعه کنید یا نگاهی به خطبه 193 نهج البلاغه (معروف به خطبه همام) رو بخونید که در وصف مومنین و متقین هست. من یکبار فقط تا اواسطش تونستم بخونم. واقعاً بعد از خوندن این خطبه باید با خودمون فکر کنیم یعنی من چقدر این جوریم؟