سرزمین نخل و شروه

Seti.Star

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=1]سرزمین نخل و شروه

[/h]

بوشهر این روزها داغدار زلزله است، با این حال این سرزمین گرم و دوست داشتنی شاید زیباترین خاک این کشور را داشته باشد که با ویژگی های فرهنگی و تاریخی منحصر به فردش همیشه محبوب مسافران بوده است.
بوشهر سرزمین عجیبی است. باورهای عجیبی در این سرزمین شکل گرفته و معماری شگفت انگیزی دارد. هرقدر درباره بافت تاریخی بوشهر گفته شود کم است؛ هرقدر از فرهنگ مردمان آن گفته شود، گویی ناگفته‌های زیادی مانده‎است. بوشهر سرزمین نخل و شروه‌های خلاق است.
بندر بوشهر، سرزمین شرجی و گرما، مهد دلاوران جنوب، قلمرو مروارید و نفت و گازو لنج، در حاشیه سحرانگیز خلیج فارس با صیادان سختکوشش روزهای خوش مهمانی اش را آغازکرده. از بهمن تا اواخر فروردین بهشت جنوب کشور بهترین مقصد برای یک سفر عجیب، یگانه و پرثمر است.

آنچه در مورد زیبایی های بوشهر می توان گفت در چنین مطلب مختصری نمی گنجد، اما برای آنکه تصویری از این بندر تاریخی داشته باشید، تلاش می شود بشکلی کوتاه نقاط دیدنی بوشهر را معرفی کنیم.
به فراخور قدمتی که این بندر دارد، به اسامی مختلفی از جمله رام اردشیر، ابوشهر، لیان و ری شهر و... خوانده شده، همانطور که از نام اولیه آن پیداست بنای شهر را به اردشیر ساسانی نسبت می دهند، هرچند که منابعی از آوازه بوشهر در زمان هخامنشی و داد و ستدهایی که از آن طریق با هند و آفریقای شمال شرقی انجام می شده خبر می دهند. آنچه بدیهی است این است که بوشهر به شکل کمابیش کنونی اش در زمان نادری بشکل بندری پررونق شناخته شد بوده است.

بندر بوشهر همواره در طول تاریخ پرفراز و نشیبش یکی از دروازه های مراوده با خارج از کشور بوده است. وجود کنسولگری کشورهای متعدد از جمله بریتانیا و هلند و هندوستان موید این نکته است. مردم بوشهر جزو نخستین ایرانیانی هستند که صاحب نشریات محلی بود اند، آوای جنوب از قدیمی ترین مجلات ایران یکی از آنهاست.
بوشهر به طور کلی دو بخش اصلی دارد: محله سنتی و صیادی که در غرب و شرق شهر گشترده شده و محلات جنوبی و شمالی بعدها با مهاجرت جمعیت از اقصا نقاط کشور این محله را قطع کرده اند. محله های کوتی، بهبهانی ها، دهدشتی و ... از محلات قدیمی بوشهر هستند که عمده بافت تاریخی را در خود جا داده اند. بوشهر، دارای چنان جایگاهی است که روز 18 اسفند هرسال را به نام، بندر بوشهر، گنجینه خلیج فارس نام نهاده اند.

دیدنی های بوشهر
[h=2]منطقه باستانی ریشهر[/h]در جنوب شهر بوشهر، منطقه ای باستانی وجود دارد که قدمت آن به سه هزار سال پیش ازمیلاد مسیح می رسد، کتیبه میخی معروف شوتروک ناهونته کشف شده در این محوطه نشان می دهد که ریشهربخش مهمی از امپراطوری عیلام و پل ارتباطی آن با خارج از قلمرو اش بوده است. بعدها در زمان ساسانی برای باردیگر این منطقه اهمیتی فوق العاده می یابد در دوره اسلامی، و در اوج آن در زمان نادر افشار ریشهر از مهمترین بنادر تجاری کشور محسوب می شده است.

[h=2]خانه ملک[/h]عمارت ملک، در فاصله کمی از بوشهر کنونی اما در بخش مرکزی بوشهر قدیم واقع شده است، ویژگی جالب این بنا آن است که توسط معماری های فرنگی طراحی و با مواد محلی ساخته شده است. این بنای کمابیش 100 ساله قاجاری ، منزل مسکونی یکی از متنفذین جنوبی به نام مهدی ملک التجار بوده که در سفرهای خود به اروپا به معماری آن علاقمند شده و این بنا را با الهام از کاخ های اروپایی احداث کرد. بعدها و در زمان اشغال ایران در زمان جنگ دوم انگلیس ها آن را تبدیل به مقر خود نمودند و بخش زیادی از وسایل قیمتی آن یا به غارت رفت یا به دلیل ورشکستگی صاحبش به حراج گذاشته شد. در زمان پهلوی و بعد از آن تاسفانه تلاش مناسبی برای مرمت و حفظ آن نشده، با یان حال این ساختمان هنوز یکی از جذابیت های بوشهر به شمار می رود.

[h=2]گورستان شغاب[/h]این قبرستان قدیمی، مربوط به دوران عیلامی است و وجود تابوت های سنگی، خمره های نگهداری مردگان و حتی مقبره های مکعب شکل و آیین های مختلف دفن اجساد از زندگی مردم با ادیان مختلف در منطقه خبر می دهد.

[h=2]خانه قاضی[/h]یکی دیگر از بناهای معروف بوشهر در محله بهبهانی ها واقع شده است که ساختمانی مربوط به دوره زندیه است.
[h=2]خانه رییسعلی دلواری[/h]خانه یا آنطور که امروز شناخته شده موزه رییسعلی دلواری، در 45 کیلومتری بوشهر در دلوار واقع شده و با در معرض نمایش قرار دادن خانه و وسایل این مرد بزرگ، یادآور روزهای پایمردی دلاوران تنگستان در برابر اشغال بیگانگان است.

[h=2]قبر ژنرال[/h]گور جنرال در واقع یک ابلیسک است که محل دفن یک ژنرال انگلیسی است که در1850 به دست نیروهای محلی کشته شده است. گفته می شود بجز صاحب مقبره اصلی 35 نفر دیگر نیز در این گورستان به خاک سپرده شده اند. هویت واقعی این ژنرال هرگز مشخص نشده و بیشتر حدسیات غیر قابل اتکا هستند. پیش از این، یعنی در زمان دفن اجساد این منطقه یک باغ بوده که بعدها توسط شهرداری بوشهر به یک پارک عمومی تبدیل شده است. قبر ژنرال در محل سنگی بوشهر واقع است.
اگر بتوانید در زمان عزاداری های ایام عاشورا به این شهر سفر کنید با سینه زنی حیدری که یکی از دیدنی ترین میراث معنوی بوشهر است آشنا می شوید، عزاداران در دایره های تو در تو و دست در کمر یکدیگر با ریتم های تند اشعار مذهبی را می خوانند که یکی از پرشورترین مراسمی خواهد بود که تا به امروز دیده اید​

[h=2]عاشورا در بوشهر[/h]اگر بتوانید در زمان عزاداری های ایام عاشورا به این شهر سفر کنید با سینه زنی حیدری که یکی از دیدنی ترین میراث معنوی بوشهر است آشنا می شوید، عزاداران در دایره های تو در تو و دست در کمر یکدیگر با ریتم های تند اشعار مذهبی را می خوانند که یکی از پرشورترین مراسمی خواهد بود که تا به امروز دیده اید.
مراسم زار یکی از مراسمی است که تنها در صورتیکه خیلی خوش شانس باشید امکان دیدن آن را خواهید داشت، زار موجودی غیرواقعی است که از باورهای مردم آفریقا و مشخصا تانزانیا به بوشهر آورده شده است، زار موجودی است که انسان های دیگر را تسخیر کرده و وادار به انجام کارهای غیرعادی می کند؛ برای خارج کردن زار افراد به کوبیدن طبی و دمام و دهل می پردازند و نوعی از خودبیخود شدگی در این مراسم وجود دارد. حضور زنان و کودکان نابالغ و کسانی که یک بار مورد حمله زار واقع شده اند در مراسم ممنوع است.
لیوا، نیز یکی دیگر از مراسمی است که با سازهای کوبه ای ، اشعار عمدتا عربی و هندی همراهی می شود و جنبه جشن دارد.


[h=2]موسیقی بوشهر
[/h]
شروه، که در تمام مناسک و مناسبت های بوشهری از تولد، لالایی، عروسی و عزا حضور دارد دوبیتی هایی است که معمولا با نی و نی انبان خوانده می شود، ملودی و ریتم ثابتی ندارد و بشکل بداهه خوانده می شود. معروفترین شروه ها را فایز دشتسانی سروده است. در سفر به بوشهر از مردم بخواهید برای شما شروه خوانی کنند یا شما را به اماکنی شروه خوانی درآن صورت می گیرد ببرند.
اگر به فوتبال علاقمند هستید و سفرتان با یکی از بازی های تیم فوتبال شاهین بوشهر مصادف شده ، آن را از دست ندهید. تیم شاهین یکی از پرسابقه ترین باشگاه های ایران است.
بجز موارد ذکر شده، استان بوشهر دارای بهترین و غنی ترین چشمه های آبگرم با خواص درمانی است، آبگرم برازجان، آب گرم دالکی در نزدیکی برازجان، خانیک 1 و 2 ، اهرم، نیکی و ... تعدادی از این چشمه ها هستند.
جزایر دیدنی خارک، خارکو، ام اکرم و نخیلو ، عباسک، شیف از دیگر جاذبه های طبیعی استان به شمار می روند.
کلیساهای متعدد در بوشهر و جزیره خارک نشانه مدارای مردم این خطه در پذیرش دیگر ادیان است، مانند کلیسای مسیح مقدس بوشهر، کلیسای قدیمی خارک .

برگرفته از خبرگزاری میراث فرهنگی
 

Seti.Star

عضو جدید
کاربر ممتاز
صنایع دستی استان بوشهر

صنایع دستی استان بوشهر

[h=1]صنایع دستی استان بوشهر[/h]
با توجه به وضعیت خاص اقتصادی در استان بوشهر صنایع دستی و بویژه صنایع دستی روستائی از گذشته دارای نقش تعیین كننده و مهمی در معیشت روستائیان منطقه بوده و بیشتر ساكنان نواحی روستایی به علت محدود بودن بخش كشاورزی و بیكاریهای فصلی ناشی از آن كوشیده اند تا از امكانات موجود و مواد اولیه ای كه طبیعت در اختیار آنان قرار داده است به عنوان وسیله ای برای كسب در آمد بیشتر و امرار معاش استفاده كنند و به تولید محصولاتی مانند قالی ، گبه ، عبا ، گلیم ، حصیر ، سفال ، گیوه ، مشك ، دولچه ، زنبیل ، سبد ، تور ، سوزن دوزی ، نساجی و مصنوعات رودوزی شده اقدام كنند.
[h=2]گبه بافی :[/h]
برجسته ترین صنعت دستی و خانگی استان بوسهر كه تقریباً در بیشتر نقاط روستایی و حتی شهری رایج بوده و شغل اول یا حرفه دوم تعداد زیادی از خانوارها محسوب می شود ، بافت گبه است.
[h=2]گلیم بافی :[/h]
تقریباً در بیشتر نقاط روستایی رایج است. فصل بافت گلیم معمولاً در زمستان می باشد و خانواده های روستایی در كنار سایر فعالیتهای كشاورزی و دامپروری ، از اوایل پاییز كه فصل چیدن پشم گوسفندان آغاز می شود خود را برای شروع كار در زمستان آماده كرده و تدریجاً شستشوی ، ریسیدن پشم و رنگرزی را آغاز می كنند و در اوایل دیماه بكار بافت می پردازند. تار گلیم های روستایی اغلب از موی بز كه دارای استحكام بیشتری می باشد انتخاب می شود. ولی پود مصرفی تماماً ار پشم است.
[h=2]لنج و قایق سازی ( گلافی):[/h]
لنج و قایق سازی از قدیمی ترین و مهمترین صنایع دستی بوشهر محسوب می شود كه سابقه آن به دوره افشاریه می رسد. نیروی شاغل در این بخش منحصر به همان سازندگان لنج و قایق ( گلافان ) قدیمی می گردد. مصالح اولیه مورد نیاز چوبهای جنگلی مقاوم در مقابل رطوبت برای اسكلت و تخته های مرغوب هندی به نام ( سای ) برای بدنه آن است و بقیه از محل تأمین می شود.

منبع:
تبیان بوشهر
 

Seti.Star

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=1]تاریخچه استان بوشهر[/h]



در دوره‌ی قاجار، مردم استان بوشهر سه بار (در سال های 1216 ه. ش / 1837 م. و 1235 ه.ش / 1856 م. و 1294 ه.ش / 1915 م.) با تهاجم انگلستان به مرزهای جنوبی كشور عزیز ما ایران، مقابله كرده‌اند...
در تمامی این موارد مردم غیور و صبور این استان علیرغم مشكلات و موانع بسیار، با سرفرازی و سربلندی از میدان نبرد بیرون آمده‌اند. این مردم در شرایطی به حفظ عزّت و شرف ملی كمر همت بستند كه دولت ضعیف و زبون قاجاریه هر روز گوشه‌ای از مرزهای میهن ما را از دست می‌داد و به بیگانگان امتیاز تازه‌ای واگذار می‌كرد.
به جرأت می‌توان گفت كه در روزگار ظلمانی قاجاریه، قیام‌های ضدّ اجنبی مردم بوشهر، تنگستان، دشتی، دشتستان، كازرون، شیراز، قشقایی و به طور كلی همه آزادیخواهان و وطن دوستان جنوب، چون چراغی فروزان در عرصه‌ی تاریخ و استقلال ایران نورافشانی می‌كند.
از رهگذر این ایستادگی و استقامت‌ها، مردم این سامان شهدای بسیار و قهرمانان فراوان تقدیم دین و میهن كرده‌اند. از این میان «رئیس علی دلواری» آوازه‌ای خاص یافته و مشهور و معروف همگان گشته است؛ اما چهره‌های همیشه تابناك دیگری نیز وجود دارد كه آنچنان كه باید برای مردم كشورمان معرفی و شناسانده نشده‌اند. شكی نیست كه نسل كنونی در برابر زحمات و مجاهدات گذشتگان خویش مسئولیت فراوانی دارد.
در سال‌های جنگ جهانی اوّل (18- 1914 م) جنوب ایران، عرصه‌ی جدال خونینی میان ایرانیان و بیگانگان متجاوز بود. به لحاظ پیش‌قدمی، استقامت و تداوم مبارزه، مردم بوشهر، تنگستان، دشتی و دشتستان دارای نقش خاصی در این سال‌ها بوده‌اند؛ آنچنان كه در همان زمان و در مدتی اندك، مردم این مناطق دور افتاده و سران ناشناخته‌ی مبارزات آنان، مبدّل به مردمانی معروف و شخصیت‌هایی سرشناس شدند. نام رییس علی دلواری، میرزا محمدخان برازجانی، شیخ حسین‌خان چاهكوتاهی و زایر خضرخان اهرمی در جراید و اخبار انعكاس گسترده‌ای یافت.
در ایام محنت‌بار جنگ جهانی كه بیگانگان با نقض بی‌طرفی ایران، حیات كشوری كهنسال را دچار تلاطم طوفان حوادث ساخته بودند، چشم‌های نگران و دل‌های پرالتهاب میلیون‌ها ایرانی، متوجه سواحل و سرزمین‌های گرم و سوزان ایران در استان كنونی بوشهر شده بودند؛ جایی كه نبرد نابرابری میان مدافعان بی‌سلاح، اما مؤمن با دشمن مزوّر اما مسلّح جریان داشت.
آنچه كه در آن روزگار رخ داد، مانند همه‌ی وقایع به سینه‌ی تاریخ سپرده شد و در سال‌های بعد نسل‌هایی كه پی در پی آمدند، حاصل تلاش پدران و پیشینیان خود را به شكل ثمره‌ی شیرین استقلال وطن، حفظ عزّت و شرف و باقی ماندن در طریق سربلندی و سرفرازی دیدند.
علیرغم اهمیت و عظمت قیام استعماری مردم بوشهر، تنگستان، دشتی و دشتستان در سال‌های جنگ جهانی اوّل و حتی سالیان قبل از آن در قرن نوزدهم، متأسفانه تلاشی اساسی و همه جانبه برای شناختن و معرفی آن عظمت‌ها صورت نگرفته است؛ در نتیجه اهمیت و ارزش قیام قهرمانان جنوب و پیام خونبار آنان همچنان در پرده‌ای از سكوت بغض‌آلود و دردآور باقی مانده است، آنچنان كه بسیاری از مردم تصویری گویا و اطلاعی دقیق از چند و چون این قیام ضدّ استعماری ندارند.

منبع:تبیان بوشهر
 

Seti.Star

عضو جدید
کاربر ممتاز
جغرافیای تاریخی استان بوشهر
[h=1]جغرافیای تاریخی استان بوشهر[/h]
به طوری كه از اسناد و اطلاعات برمی‌آید، این منطقه به علت موقعیت استراتژیكی مناسب برای احداث پایگاه دریایی و بندرگاه، مورد استفاده پادشاهان عیلام قرار می‌گرفت. در زمان هخامنشیان كه كشور ایران به بیست ساتراپ‌نشین (استان) تقسیم می‌شد، سرزمین بوشهر جزء ساتراپ نشین پارس بود. داریوش فرمان داد كه حفر ترعه نیل به دریای سرخ را دنبال كنند. این كانال محققاً راهی بود كه به جای كانال سوئز امروز می‌توانست خلیج فارس و دریای عمان را از طریق دریای سرخ مستقیماً به مصر و مدیترانه اتصال دهد. مقابر كنده شده بر سطح سنگی جزیره خارك دلیل بر حضور سربازان هخامنشی در استان بوشهر است كه برای نگهبانی از چنین راه طولانی تدارك شده بود. خلیج فارس به دلیل موقعیت سوق‌الجیشی و به لحاظ اهمیت اقتصادی و بازرگانی‌، در طول تاریخ همواره از سوی كشورها و دولت‌ها برای تبادل علم و ثروت و گسترش قدرت مورد توجه قرار گرفته است. اولین یورش دولت‌های اروپایی به سواحل خلیج فارس در سال هزار و پانصد و شش میلادی با حمله پرتغالی‌ها تحت عنوان محافظت و حراست از منافع پرتغال در برابر تجار مصری و ونیزی صورت گرفت. در سال هزار و سیزده هجری قمری شاه عباس با انگلیسی‌ها متحد شد و دست پرتغالی‌ها را از خلیج فارس كوتاه كرد.

از سال هزار و صد و چهل و هشت هجری قمری نادرشاه بوشهر را كه دهكده‌ای بیش نبود مورد توجه قرار داد و مشغول آماده كردن بوشهر به عنوان یك بندر و اسكله كشتی‌سازی با استفاده از چوب جنگل‌های مازندران شد. همچنین برای تأمین ارتباط جزایر و سواحل خلیج فارس درصدد تأسیس نیروی دریایی برآمد. در سال هزار و صد و چهل و هشت هجری قمری لطیف‌خان را به ایالت دشتستان و كاپیتانی كل سواحل خلیج فارس انتخاب و اعزام كرد. این شخص برای تهیه ناوگانی در خلیج فارس‌، بوشهر را مركز دریایی خود قرار داد. در اواخر سلطنت نادر ایران بیست و سه تا بیست و پنج فروند كشتی جنگی در خلیج فارس داشت. بدین ترتیب از زمان نادرشاه بوشهر روی به پیشرفت نهاد و حتی مدتی بندرعباس را نیز تحت‌الشعاع خود قرارداد. پس از قتل نادر در اثر هرج و مرجی كه در ایران پدید آمد، كشتی‌های جنگی توسط حكمرانان و شیوخ اطراف خلیج فارس ضبط گردید. همچنین بندربوشهر و بندرعباس نیز اهمیت سابق خود را از دست دادند. تجار هلندی كه در سال هزار و شش‌صد و بیست و سه میلادی روابط تجاری خود را با ایران شروع كرده بودند پس از قتل نادر ایران را ترك كردند و بصره را مركز تجارت خود قرار دادند، اما پس از مدتی در اثر دسیسه رقبای انگلیسی و به منظور نزدیكی بیشتر با دهانه خلیج فارس، تأسیسات تجاری خود را به خارك منتقل كردند و در عین حال از پرداخت اجاره بهای خارك به میرمهنا حاكم بندر ریگ و جزیره خارك خودداری نمودند. میرمهنا در سال هزار و هفت‌صد و پنجاه و شش به تأسیسات هلندی ‌ها حمله برد، دژ آنها را تسخیر كرد و آنها را از جزیره بیرون راند، ولی به سبب اینكه در دفعات متعدد بنای سركشی و تمرد از دستورات كریم‌خان زند را گذاشت و مدتی آرامش خلیج فارس را بر هم زد، كریم‌خان او را شكست داد و جزیره خارك و بندر ریگ را تصرف كرد. در همین زمان نفوذ انگلیسی‌‌ها در سواحل و جزایر خلیج فارس و به خصوص سرزمین بوشهر روبه گسترش نهاد و آنها موفق شدند اجازه تأسیس تجارتخانه‌ای را در بوشهر با امتیازات فوق‌العاده‌ به دست آورند. سلسله قاجاریه كه پس از زندیه روی كار آمد چندان نفوذی در خلیج فارس نداشت، به همین دلیل، رفته رفته نفوذ انگلیسی‌ها در خلیج فارس بیشتر شد و زمام امور خلیج فارس و دریای عمان به دست آنها افتاد و جنرال كنسول در بوشهر مدت بیست سال بر همه خلیج فارس حكمرانی كرد. در زمان ناصر‌الدین‌شاه ارتش ایران هرات را اشغال كرد و به دنبال آن حالت جنگی بین ایران و فرانسه و انگلیس به وجود آمد. به دنبال این مسئله ناوگان انگلیس در خلیج فارسی مركب از هشت كشتی جنگی و تعدادی ناوگان بخاری و بادی به ایران حمله كردند وجزیره خارك را متصرف شدند. پنج روز پس از آن قوای انگلیسی در حوالی بوشهر در خاك ایران پیاده شدند و شروع به پیشروی به سوی برازجان كردند. قوای ایران برازجان را تخلیه و عقب‌نشینی كرده بود. بنابراین قوای انگلیس انبار اسلحه و مهمات برازجان را منفجر كرد و سپس به بوشهر بازگشت. سرانجام در نبردی كه در نهم ژانویه هزار و هشت‌صدو پنجاه و هفت میلادی در خوشاب بین ایران و انگلیس رخ داد، انگلیسی‌ها موفق شدند سپاه ایران را شكست دهند. بیش از جنگ اول جهانی بار دیگر دولت انگلیس منطقه بوشهر را مورد تجاوز قرار داد و در سال هزارونهصدوسیزده میلادی جنگ سختی بین نیروی انگلیس و دلیران دلواری در گرفت. در جریان این جنگ رئیس علی دلواری و مردم تنگستان و دشتستان نقش برجسته‌ای ایفا كردند. رئیس علی دلواری از مشروطه ‌خواهان بنام جنوب ایران بود كه در سال هزار و دویست و نودو نه هجری قمری در روستای دلوار تنگستان دیده به جهان گشود. در بیست و پنج سالگی به صفوف مبارزین مشروطه‌خواه جنوب ایران پیوست و همكاری نزدیكی را با محافل انقلابی و عناصر مشروطه‌ طلب ایران شروع كرد. با كودتای ضد انقلابی لیاخوف روسی علیه مشروطه‌خواهان در هزار و سی‌صدو بیست و شش هجری قمری و بمباران مجلس شورای ملی و استقرار دیكتاتوری محمدعلی شاه قاجار، رئیس علی به همراه سیدمرتضی علم‌الهدی اهرمی به مبارزه علیه استبداد صغیر پرداخت. در سال هزار وسیصد و بیست و هفت هجری قمری با كمك تفنگچی تنگستانی، بوشهر را از عناصر مستبد وابسته به دربار محمدعلی شاه پاك كرد و اداره گمرك و انتظامات و دیگر ادارات را تسخیر كرد. این كار دلیران تنگستان بر انگلیسی‌ها كه اداره گمرك را در اجاره داشتند گران آمد وآنان برای تضعیف مشروطه‌خواهان و استمرار سلطه بر حیات اقتصادی و سیاسی جنوب ایران به جنگ با دلیران تنگستانی پرداختند و در این راه از دیگر خوانین جنوب ایران یاری جستند. جنگ بین رئیس علی و دلیران تنگستان از یك طرف و انگلیسی‌ها و خوانین متحد آنان از سوی دیگر به طور متوالی و پراكنده تا شوال هزار و سی‌صدو سی‌و سه ه.ق ادامه یافت و انگلیسی‌ها نتوانستند بر رئیس علی و یارانش تفوق یابند. تا این كه درگیر و دار حمله انگلیسی‌ها به بوشهر در شب بیست و سه شوال هزار و سیصد وسی‌وسه ه.ق (سوم سپتامبر هزار و نهصد و پانزده میلادی) هنگامی كه رئیس‌علی در محلی به نام «تنگك صفر» قصد شبیخون به قوای انگلیسی‌ها را داشت، ‌از پشت مورد هدف گلوله یكی از همراهان خائن قرار گرفت و در دم به شهادت رسید. وی هنگام شهادت حدود سی و چهار سال داشت. مبارزات رئیس علی دلواری برگ زرین دیگری در تاریخ مقاومت دلیر مردان ایران در مبارزه با استعمار است.

منبع:
تبیان بوشهر
 

Similar threads

بالا