امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخـر ای مـــاه تو همــدرد من مسکینی
کاهش جان تو من دارم و من می دانم
که تو از دوری خورشید چها می بینی
تو هم ای بادیه پیمای محبت چون من
ســر راحت ننهـــــادی به سر بالینـــی
هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک
تو هم ای دامن مهتـــاب پـر از پروینــــی
همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند
امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی
من مگــــر طالع خـود در تو توانـــم دیـــدن
کـــه تـوام آینــــــه بخت غبــار آگینـــی
باغبان خار ندامت به جگـر می شکند
بــرو ای گل که سزاوار همان گلچینـی
نی محــزون مگر از تربت فرهاد دمیـــد
که کند شکوه ز هجــران لب شیرینـی
تو چنین خانه کن و دلشکن ای باد خزان
گـــر خود انصاف کنی مستحق نفــرینـی
کی بر این کلبه طوفان زده سر خواهی زد
ای پرستو که پیـــــام آور فـــروردینــــی
شهــــریارا اگـــر آئین محبت باشــــد
جاودان زی که به دنیای بهشت آئینی
برای تمامی عــزیـزان دنیـــای پر مهـــر و محبت آرزو میکنــم .