درباره ی مهبانگ بیشتر بدانیم.......

[Mohsen 89]

هميشه اين سوال كه آغاز جهان چه زماني بوده و چطور اين اتفاق افتاده است و پايان آن چه موقع است، ذهن بشر را به خود مشغول كرده است
تئوري بيگ بنگ كه بيشترين انطباق را با يافته‌هاي علمي، در باره چگونگي پيدايش جهان هستي دارد، مي‌گويد حدود 15 ميليارد سال قبل در انفجاري فوق العاده عظيم، انبساط جهان آغاز شد. در نقطه‌اي كه بيگ بنگ اتفاق افتاد، تمام ماده و انرژي جهان متمركز بود. اين رخداد مانند انفجارهاي مرسوم نبود . فضا پس از اين انفجار پر از ذرات شد.
در آن زمان كهكشان‌ها و يا خوشه‌ها وجود نداشتند و بيگ بنگ بنياد جهان را پايه گذاري كرد
هابل به اين موضوع پي برد كه جهان پيوسته در حال گسترش است. همچنين او به اين موضوع توجه كرد كه سرعت كهكشان‌ها با فاصله آنها متناسب است و بر همين اساس سنگ بناي تئوري بيگ بنگ يا مهبانگ را پايه گذاشت. زيرا او معتقد بود فقط اين نظريه مي‌تواند پاسخگوي چرايي گسترش جهان باشد.


بعد از بيگ بنگ، جهان پيوسته در حال انبساط بوده است و رفته رفته فاصله خوشه‌هاي كهكشاني بيشترشده است. اين پديده خارق العاده كه كهكشان‌ها همواره از هم فاصله مي‌گيرند را انتقال به قرمز مي‌گويند. يعني نور كهكشان‌هاي دور وقتي به زمين يا هر كهكشان ديگر نزديك مي‌شود طول موج آن كشيده مي‌شود.
بيگ بنگ

در كسر بسيار كوچكي از نخستين ثانيه آفرينش بود كه خلاء كامل آغاز شد جايي كه امروزه مي‌دانيم جهان در آن رشد كرده است.
در اين لحظه بسيار كوتاه جهان آشامه‌اي از پلاسما بود. پس از بيگ بنگ، جهان به طور عجيبي گرم بود چنانكه به سرعت ماده و ضد ماده در جهات مختلف انتشار يافتند . آنها با يكديگر برخورد مي‌كردند و نابود مي‌شدند و در عوض انرژي خالص پديد مي‌آمد .و چون جهان از آغاز با منبسط شدن همراه بود ، اين پديده باعث رشد وسيع آن شد.
ذراتي كه در جهان به وجود آمده بودند به ترتيب آفريده مي‌شدند و دوباره به همراه ضد ذرات نابود مي‌شدند .
براي ذراتي كه در جهان به وجود آمدند نامگذاري خاصي داريم، از جمله نوترينوها، باريون‌ها، الكترون‌ها و كوارك‌ها كه هر كدام از اينها سازنده كالبد ماده زندگي هستند كه امروزه ما آنها را مي‌شناسيم. به علت داغي بسيار زياد، هنگام آغاز دوره باريون‌ها ذرات سنگين قابل شناخت، وجود نداشتند. در اين لحظه فقط آشامه كوارك وجود داشت.
بعد جهان به شدت سرد شد. و جهان تركيبي از نوترون‌ها و فوتون‌ها شد. هنوز ماده پيچيده‌اي در اين دما وجود نداشت. كم كم لپتون‌ها كه شامل الكترون‌ها نيز هستند به هادرون‌ها متصل شدند و اتصالي را بين خود به وجود آوردند و ماده مشترك را به وجود آوردند.
در حدود يك تا سه دقيقه پس از آفرينش جهان، نوترون‌ها و پروتون‌ها با هم واكنش نشان دادند و هسته دوتريوم كه ايزوتوپي از هيدروژن است را آفريدند. به زودي دوترويوم، نوترون ديگري را نيز جذب كرد و هسته تريتيوم را ساخت. (تريتيوم نيز يكي ديگر از ايزوتوپ‌هاي هيدروژن است) .
به سرعت به پيروي از اين واكنش، پروتون‌ها و نوترون‌هاي ديگري نيز افزوده شدند كه پس از تريتيوم با اضافه شدن پروتون، هسته هليوم را ساختند.
دانشمندان بر اين عقيده‌اند كه در نخستين سه دقيقه آفرينش براي هر هسته هليوم، ده پروتون وجود داشت. بعد از افزايش سرما، اين پروتون‌ها توانستند الكترون‌ها را براي آفريده شدن هيدروژن معمولي اسير كنند. چنانكه در جهان امروز هم به ازاي هر هليوم يازده اتم هيدروژن موجود مي‌باشد .