کیوی
کیوی
کیوی
Actinidia deliciosa, A. chinensis, A. arguta
کیوی مختص آسیای شرقی می باشد، جایی که در آنجا حدود 40 گونه از کیوی وجود دارد. برخی بی مزه، برخی شیرین، برخی تند، برخی به اندازه ی گیلاس، و برخی هم به اندازه ی میوه های بازرگانی درجه پائین می باشند. مردم همیشه این میوه ها را برداشت می کردند، و در قسمت هایی از روسیه، حداقل یک کیوی مقاوم به سرما، Actinidia kolomikta، هنوز از جنگل های درختان سوزنی برگ برداشت می شود. مقدار ویتامین C، بین گونه ها و همچنین بین گیاهان منفرد یا منحصر بفرد در یک گونه، متفاوت می باشد. برخی از معمول ترین کیوی های جنگلی، مخصوصاً Actinidia kolomikta، A. arguta، و A. chinensis، مقادیر قابل توجهی از ویتامین C را دارا می باشند.
تجارتی کردن کیوی با گوشت میوه ی سبز ( A. deliciosa )، علی رغم کیفیت نگهداری عالی آن و مقاومت در برابر ضربه دیدگی، به کندی صورت گرفت. هیئت اعزامی بریتانیایی، بذر را به یک باغبان نیوزیلندی که نخستین بار در سال 1910 گیاه را مثمر کرد، فرستادند.
هیبرید های جدید بین گونه های متعدد، در فرانسه، کانادا، ایالات متحده، و نیوزیلند بوجود آمد. همانگونه که این ها موجود می باشند، انتظار می رود که به کیوی های به اندازه ی انگور، کیوی های قرمز، کیوی های با گوشت میوه ی زرد، و شاید به کیوی های حاوی ویتامین C، حتی خیلی عالی تر از واریته های Hayward کنونی نگریسته شود. این بخاطر یک گونه ی جنگلی به نام A. eriantha می باشد، گفته شده که 1000 میلی گرم ویتامین C، در هر 100 گرم از گوشت میوه موجود می باشد. متأسفانه، A.eriantha، گذشته از این، خیلی خوش طعم نمی باشد. یک کیوی با گوشت میوه ی زرد جدیدی در سال 2000 روانه ی سرتاسر جهان شد، این میوه نزدیک به 100 میلی گرم ویتامین C در هر میوه را دارا می باشد که واقعاً فوق العاده و استثنائی می باشد.
کیوی ها یکی از خوراکی های با تراکم تغذیه ای بالا می باشند. غلظت های بالاتری از ویتامین ها و کانیها در هر کالری، نسبت به اکثرمیوه های دیگر دارند. مهمتراز همه، شاید، یک کیوی حدود 115 درصد از USRDA را برای ویتامین C تأمین کند. کیوی ها منبع فوق العاده ای از این ویتامین می باشند. ویتامین C می تواند تا حد زیادی توانایی بدن ما را در جذب و استفاده از آهن بهبود دهد، و یک کیوی حدود 2 درصد از USRDA را برای آهن دارا می باشد.
یک میوه همچنین در حدود 14 درصد از نیاز folate ( B کمپلکس، اسید فولیک ) روزانه ی افراد بالغ را آزاد می کند. بر فرض بهترین منابع folate، سبزیجات یا گیاهان برگ دار سبز، نوعاً 50 درصد از folate خودشان را به هنگام پخت و پز از دست می دهند. Folate کیوی ( معمولاً بدون پخت و پز خورده می شود )، با ارزش تر از آن است که نخست ظاهر می شود.
محتوی پتاسیم، چهارمین چیز وافر هر میوه ی خانگی می باشد ( 332 میلی گرم در هر 100 گرم ). محتوی کلسیمی یک کیوی، از قرار 25/2 درصد میزان مجاز روزانه ی توصیه شده ی ایالات متحده، خیلی زیاد نمی باشد، ولی بیش از همه ی میوه ها، به استثنای اندکی از آنها می باشد. مقادیر عناصر غذایی کم مصرف کروم که در تغذیه ی انسان مورد نیاز است، محرز و ثابت نشده است ( کروم نقشی در ضربان قلب، و بکار بردن کربو هیدرات در بدن دارد. آن ممکن است عاملی در جلوگیری از دیابت و بیماریهای قلبی باشد ). یک کیوی، بطور متوسط 17/0 میلی گرم از کروم را دارا می باشد. در حالی که کیوی ها نظر باینکه دارای مقادیر مفیدی از ویتامین E می باشند، این ویتامین در بذر های ریز موجود می باشد.
بطور قابل توجهی، مطالعات اخیر روی اثر بخشی آنتی اکسیدان های میوه های تجاری متعددی، کیوی تازه را در اثر بخشی علیه فرآیند های اکسیداتیو مضر در سلولها، در رده ی هشتم قرار داد.
یک کیوی در حدود 5/1 گرم از فیبر خام ، و چندین برابر از همان مقدار از فیبر مربوط به رژیم غذایی را ( صمغ، پکتین و ... ) داراست که آنرا بطور استثنائی، منبع فیبری ممتازی می سازد. فیبر ها در سلامت روده و از بین بردن سم در روده ها مؤثر می باشند.