سلام اقا سهراب ... راستش من در جایگاهی نیستم که بخواهم نظر بدم ... فقط یه نکته به نظرم رسید گفتم بیان کنم شاید سایر دوستان حرفم را اصلاح کنند ....
ببین توی برج های بزرگ و... میان یهبین طبقات یه طبقه رو شاخص می کنند به نام طبقه اسمان یا همچین اسمایی ... توریست ها و ... که میان از برج دیدنکنن معمولا فقط به همین طبقات برده می شن و اون طبقه شاخص می شه ! و متفاوت از سایر طبقات هم طراحی می شه ...
توی کار نظرگاه هم من اول یه همچین چیزی اومد تو ذهنم ... یعنی یه ساختمون که یه فضای شاخص داره برای دیدن دریا ! که طبیعتا به خاطر دید بهتر و ... باید بره توی ارتفاع بالا ... حالا تا چه حد بالا دیگه نظر شخص معمار باید در نظرگرفته بشه ... و این که اون فضایی که می خواهد چه ویژگی هایی داشته باشه ... حالا که طبقات برامون مهم شده پس حرف اول رو مقطع کار باید بزنه ! که من داخلش طبقات رو می بینم و طبقه شاخصت باید خودنمایی کنه و بین بقیه طبقات داد بزنه که اهااااااااااااااای بیاین این جا این جا کلی خبره !!! کجا رو نگاه می کنی !!! فقط منو ببین !!! من مهمم !!!
نمی دونم تونستم منظورم رو خوب برسونم یا نه ...
ببین من با دیدن مقطع یا پلان هات چجوری باید بگم اهان این جا یه فضای نظر داره ؟ یعنی اگه اون فیگور ادمه رو حذف کنی واقعا می شه تشخیصش داد ؟ با بالکن خونه های ممولی چه فرقی داره ؟؟؟
من اگه بخواهم حسم رو از یه فضای نظرگاه بیان کنم این جوری می گم ... (چشمام رو می بندم و تصورش می کنم
من یه ساختمان چند طبقه می بینم که نسبت به ساختمان های مجاورش بلندتره ... روی ساختمون رو به سوی دریاست .... یه طبقش یه بالکن خیلیییی بزرگ داره که کلی ادم اومدن داخلش وایستادن .... جرم حجمی اون طبقه کمتر از سایر طبقاته ... حداقل شفاف تر دیده می شه ... فضای باز و نیمه باز داره ! فضای ایستادن و نشستن براش تعریف شده ... چند تا از این دوربین های شکاری (اسمش رو نمی دونم چیه) تعبیه شده که مردم به نوبت از داخلش دریا رو نگاه می کنند ... چون باد دریا به ساحل می وزه یه چیزی که بیان گر نسیم و وزش باد باشه و این طبقه این باد رو حس می کنه و توش مود داره قرار می دم (دقت می کنم مانعی سر راهش نباشه که نقش بادشکن رو ایفا کنه (وزش باد رو توی تو و لباس یا یه چیزی نمی دونم چی!!! نمایش داده بشه ...))