hajibehzad
کاربر برگزیده علوم گیاهی
مطالعه ای تازه نشان می دهد که یک زندگی فعال اجتماعی در میان موش ها می تواند سوزاندن چربی و کاهش وزن را شتاب دهد.
محققان در دانشگاه ایالتی اوهایو در آمریکا به وجود ارتباطی میان میزان تماس های اجتماعی در محیط زندگی موش و وزن آن پی برده اند.
هم اکنون چاقی مفرط در جوامع سراسر جهان درحال بدل شدن به یک مشکل عمده بهداشتی و اقتصادی است؛ اما مطالعاتی مثل دانشگاه اوهایو که در نشریه متابولیسم سلولی چاپ شده می تواند راه را بر استراتژی های درمانی متکی بر روابط اجتماعی هموار کند.
چربی می تواند دو نوع باشد: چربی سفید که کار آن ذخیره انرژی است، و چربی قهوه ای که انرژی می سوازند.
درحالی که همه ما در بدن خود بافت چربی سفید داریم، چربی قهوه ای که برای کاهش وزن لازم است به سختی شکل می گیرد.
اما تیم محققان به سرپرستی پروفسور متیو دورینگ، دریافت که تغییرات نسبتا کم در زندگی جسمی و محیط اجتماعی موش ها می تواند مقدار زیادی از چربی سفید را به چربی قهوه ای تبدیل کند.
گروه موش های آزمایشی - بر خلاف سایر موش هایی که زندگی ساکنی داشتند - در یک محیط زیستی "غنی" زندگی می کردند. شمار آنها در هر گروه ۱۵ تا ۲۰ موش در ظرف های بزرگ بود که در آنها چرخ های ورزشی، تونل، کلبه، اسباب بازی های چوبی و یک هزارتو تعبیه شده بود.
این محیط نه فقط چالش های ذهنی بیشتری در برابر موش ها قرار می داد، بلکه همچنین تماس های اجتماعی میان آنها را بیشتر می کرد.
علیرغم آنکه هر دو دسته - موش های معمولی و موش های ساکن در محیط غنی - از غذای نامحدود و دقیقا همانند برخوردار بودند، تفاوت وزن آنها قابل توجه بود.
این تفاوت در نوع و ساختار چربی ذخیره شده در بدن موش منعکس شد.
پروفسور دورینگ گفت که او "از میزان چربی از دست رفته حیرت کرده است." موش ها فقط پس از چند هفته زندگی در محیط غنی، به طور متوسط ۵۰ درصد چربی سفید شکم خود را از دست داده بودند.
علاوه بر این وقتی موش ها با غذای پرچرب تغذیه شدند، موش هایی که محیط زندگی آنها با چالش همراه بود خیلی کمتر وزن اضافه کردند. دمای بالاتر بدن در این موش ها نشان داد که سوختن چربی ارزشمند قهوه ای بود که باعث کاهش وزن شد.
[h=2]تحریک مغز[/h]همین تیم سال گذشته نشان داده بود که یک محیط اجتماعی محرک می تواند به بهبود سلامت مغز موش کمک کند. این حاصل تولید ماده ای به نام "بی دی ان اف" (Brain-Derived Neurotrophic Factor) بود.
آنها اکنون دریافته اند که این ماده همچنین مسئول شروع فرآیندی است که چربی سفید را به چربی قهوه ای تبدیل می کند.
با این دانش، محققان می گویند که باید بتوان تغییراتی در سبک زندگی را توصیه کرد یا به طور مصنوعی روند تبدیل چربی در بدن را فعال کرد.
"بی دی ان اف" در بدن انسان هم وجود دارد هرچند که تحقیقات درباره ارتباط میان مغز و چربی بدن هنوز در مراحل اولیه است.
هرچند معالجات دارویی ساده هنوز مشکل آفرین هستند، و نمی توانند ارتباط مغز با چربی را هدف بگیرند، پروفسور دورینگ امیدوار است برای تحریک تولید "بی دی ان افی" از جراحی خفیف استفاده کند.
[h=2]شبکه های اجتماعی[/h]علیرغم انجام این آزمایش ها به روی موش، این یافته ها شناختی نسبت به ارتباط میان تنهایی و ناخوشی در انسان ها فراهم می کند، ارتباطی که به طور بالقوه افزایش اپیدمی چاقی مفرط با ظهور رسانه های اینترنتی و شبکه های اجتماعی به جای تماس های زنده و رو در رو را مرتبط می کند.
این تحقیقات پررنگ کننده این واقعیت است که تماس اجتماعی می تواند یک چالش باشد، و نگهداشتن شبکه ای از دوستان می تواند با فشار روحی همراه باشد.
این فشار برای بدن مفید است و باعث تولید "بی دی ان اف" و تبدیل چربی سفید به قهوه ای و مانع انباشت آن و چاقی می شود.
پروفسور دورینگ گفت که "نه اندازه شبکه اجتماعی شما، بلکه عمق و پیچیدگی آن، و میزان مشارکت شما در شبکه است که مهم است."
او امیدوار است که تحقیقاتش به آشنایی با تاثیر روانشناسی اجتماعی بر سلامتی در آینده کمک کند.
محققان در دانشگاه ایالتی اوهایو در آمریکا به وجود ارتباطی میان میزان تماس های اجتماعی در محیط زندگی موش و وزن آن پی برده اند.
هم اکنون چاقی مفرط در جوامع سراسر جهان درحال بدل شدن به یک مشکل عمده بهداشتی و اقتصادی است؛ اما مطالعاتی مثل دانشگاه اوهایو که در نشریه متابولیسم سلولی چاپ شده می تواند راه را بر استراتژی های درمانی متکی بر روابط اجتماعی هموار کند.
چربی می تواند دو نوع باشد: چربی سفید که کار آن ذخیره انرژی است، و چربی قهوه ای که انرژی می سوازند.
درحالی که همه ما در بدن خود بافت چربی سفید داریم، چربی قهوه ای که برای کاهش وزن لازم است به سختی شکل می گیرد.
اما تیم محققان به سرپرستی پروفسور متیو دورینگ، دریافت که تغییرات نسبتا کم در زندگی جسمی و محیط اجتماعی موش ها می تواند مقدار زیادی از چربی سفید را به چربی قهوه ای تبدیل کند.
گروه موش های آزمایشی - بر خلاف سایر موش هایی که زندگی ساکنی داشتند - در یک محیط زیستی "غنی" زندگی می کردند. شمار آنها در هر گروه ۱۵ تا ۲۰ موش در ظرف های بزرگ بود که در آنها چرخ های ورزشی، تونل، کلبه، اسباب بازی های چوبی و یک هزارتو تعبیه شده بود.
این محیط نه فقط چالش های ذهنی بیشتری در برابر موش ها قرار می داد، بلکه همچنین تماس های اجتماعی میان آنها را بیشتر می کرد.
علیرغم آنکه هر دو دسته - موش های معمولی و موش های ساکن در محیط غنی - از غذای نامحدود و دقیقا همانند برخوردار بودند، تفاوت وزن آنها قابل توجه بود.
این تفاوت در نوع و ساختار چربی ذخیره شده در بدن موش منعکس شد.
پروفسور دورینگ گفت که او "از میزان چربی از دست رفته حیرت کرده است." موش ها فقط پس از چند هفته زندگی در محیط غنی، به طور متوسط ۵۰ درصد چربی سفید شکم خود را از دست داده بودند.
علاوه بر این وقتی موش ها با غذای پرچرب تغذیه شدند، موش هایی که محیط زندگی آنها با چالش همراه بود خیلی کمتر وزن اضافه کردند. دمای بالاتر بدن در این موش ها نشان داد که سوختن چربی ارزشمند قهوه ای بود که باعث کاهش وزن شد.
[h=2]تحریک مغز[/h]همین تیم سال گذشته نشان داده بود که یک محیط اجتماعی محرک می تواند به بهبود سلامت مغز موش کمک کند. این حاصل تولید ماده ای به نام "بی دی ان اف" (Brain-Derived Neurotrophic Factor) بود.
آنها اکنون دریافته اند که این ماده همچنین مسئول شروع فرآیندی است که چربی سفید را به چربی قهوه ای تبدیل می کند.
با این دانش، محققان می گویند که باید بتوان تغییراتی در سبک زندگی را توصیه کرد یا به طور مصنوعی روند تبدیل چربی در بدن را فعال کرد.
"بی دی ان اف" در بدن انسان هم وجود دارد هرچند که تحقیقات درباره ارتباط میان مغز و چربی بدن هنوز در مراحل اولیه است.
هرچند معالجات دارویی ساده هنوز مشکل آفرین هستند، و نمی توانند ارتباط مغز با چربی را هدف بگیرند، پروفسور دورینگ امیدوار است برای تحریک تولید "بی دی ان افی" از جراحی خفیف استفاده کند.
[h=2]شبکه های اجتماعی[/h]علیرغم انجام این آزمایش ها به روی موش، این یافته ها شناختی نسبت به ارتباط میان تنهایی و ناخوشی در انسان ها فراهم می کند، ارتباطی که به طور بالقوه افزایش اپیدمی چاقی مفرط با ظهور رسانه های اینترنتی و شبکه های اجتماعی به جای تماس های زنده و رو در رو را مرتبط می کند.
این تحقیقات پررنگ کننده این واقعیت است که تماس اجتماعی می تواند یک چالش باشد، و نگهداشتن شبکه ای از دوستان می تواند با فشار روحی همراه باشد.
این فشار برای بدن مفید است و باعث تولید "بی دی ان اف" و تبدیل چربی سفید به قهوه ای و مانع انباشت آن و چاقی می شود.
پروفسور دورینگ گفت که "نه اندازه شبکه اجتماعی شما، بلکه عمق و پیچیدگی آن، و میزان مشارکت شما در شبکه است که مهم است."
او امیدوار است که تحقیقاتش به آشنایی با تاثیر روانشناسی اجتماعی بر سلامتی در آینده کمک کند.