به انشای دوره دبستانتان ، امروز که دانشجو هستید چه پاسخی می دهید : علم بهتر است یا ثروت!؟

["The moon"]

میشه هردوشو کنار هم داشت...............

از قضا اکثر سیرت داران صورت ندارن نمیدونم دلیلش هم چی هست

 

[aozita]

از قضا اکثر سیرت داران صورت ندارن نمیدونم دلیلش هم چی هست

چون صورت ندارن رفتن دنبال سیرت شاید..........

 

[amirdolu2]

با سلام خدمت دوستان
در پاسخ به این سوال من گزینه ثروت را انتخاب میکنم.
اما اگر بخوام یکم تحلیلی جواب سوالتون را بدم با جمله املم علی شروع میکنم که اگر فقر از پنجره داخل شود، ایمان از در خارج می شود وقتی با فقر ایمان از خانه خارج میشود علم و بقیه موارد که زودتر خارج میشوند.
نگاه کنید بی پولی از بی علمی خیلی بدتر.
اون کسی که بیسواد هست ولی پول داره شاید شان اجتماعی کمتری نسبت به کسی که لیسانس یا فوق لیسانس دارد داشته باشد(و قطعا نیز همین طور است)ولی میتواند زندگی اش را ادامه دهد ولی آیا برعکس آن ممکن است.؟
نکته دوم در کشور ما کسی به علم و عالم بودن اهمیت نمیده ماشاا....هزار ماشاا....با مغازه های مدرک فروشی که باز شده و توی هر شهری به وفور پیدا میشه داشتن مدرک فقط به خواست طرف بر میگرده، هنوز اراده نکرده مدک بالای سرش هست.
و نکته سوم عالم بودن را با مدرک داشتن تمیز دهید.چه بسا انسانهایی تا درجه دکتر رفتند ولی در باطن اندازه یه بچه سوم دبستان هم عقل و شعور و انسانیت و علم ندارند.

 

[aozita]

پاسخ حضرت علی به سوال علم بهتر است یا ثروت؟​

جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:
- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟
علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.
مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

- اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟
علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.
نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.
در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:
- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.
نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.
با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.
همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌واردها دوخته می‌شد.
در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.
در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.
سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.
نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه‌رو چشم دوخت. مردم که فکر نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:
علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.
سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.

 

[aozita]

فقط پول
به علم هیچییییییییییییی نمیدن هیچیییییییییییییی
من الان علم دارم اما پول ندارم و این خیلی بده ولی اگر پول داشتم اصلا نیاز به علم نداشتم

منظورت از علم مدرک کارشناسی و ارشد و دکتراستتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت......

 

[aozita]

من ک ادم تنبلیم ثروتو ترجیح میدم..............پول خرج کردن بیشتر از کتاب خوندن بم انرجی میده

 

[MisyoMasoud]

هر چی فکر میکنم نه علم بهتره نه ثروت
انسانیت از همه چی بهتره
چیزی ک واقعأ از همه انتظار داریم و هیچ کسی هم نداره
کسی ک ثروت و علم هم نداره و انسانه اون برنده اس ...

 

[puyan khan]

سیرت نیکو به صورت :دی

با اجازه استارتر محترم .....چون برام جالب اومد خواستم اینو اینجا قرار بدم ....

. . . . . . بدون شرح . . . . .

 

[puyan khan]

این عرب ها چقدر جاهل بودند
خوب از امام علی (ع) میپرسیدند چجوری میشه هم علم داشته باشی هم ثروت ....همشون یه سوال پرسیدن چرا آخه؟؟؟!!!!!

پاسخ حضرت علی به سوال علم بهتر است یا ثروت؟​

جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:
- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟
علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.
مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

- اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟
علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.
نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.
در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:
- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.
نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.
با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.
همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌واردها دوخته می‌شد.
در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.
در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.
سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.
نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه‌رو چشم دوخت. مردم که فکر نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:
علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.
سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.

 

[puyan khan]

من بر اساس تصور خودم از خودم ذکر کردم شاید برای شما اینجوری باشه :دی

منظورت از علم مدرک کارشناسی و ارشد و دکتراستتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت......

 

[noosheen1]

خیلی ها ثروت رو بهتر از علم می دوننو البته حق دارن چون تعداد افرادی که دنبال علم واقعی هستند و هرچی که یاد بگیرن باز هم دنبال بیشتر دونستن هستن خیلی کمه!
الان اکثریت جوونا به دنبال گرفتن مدرک و نه کسب علم هستن (از جمله خود من) و این مسئله باید ریشه ایی حل بشه ی نمونه اش اینه که اگر تو ایرانم شرایطی فراهم بود که اکثریت افراد بتونن تو رشته ی مورد علاقه شون درس بخونن شاید با تمام وجود دوست داشتن که راجع به علم مورد علاقه شون بیشتر بدونن، همه ی ما اگه به خودمون رجوع کنیم می بینیم وقتی در حال انجام کاری هستیم که از اون لذت می بریم خیلی خوشحال تریم و دوست داریم بیشتر راجبش بدونیم و بهتر انجامش بدیم و شاید حتی تو رشته ی تحصیلی و کار مورد علاقه مون نابغه باشیم. شاید ی نفر هرگز نتونه یک فیزیکدان مشهور بشه اما همون شخص بتونه ی نقاش ماهر بشه و به ده ها نفر دیگه هنرش آموزش بده و از پول فروش تابلوهاش ثروت زیادی به دست بیاره!
و یک دلیل دیگه اش اینه که تو ایران فقط افرادی ارج نهاده می شن که مدارک دهن پرکنی دارن اما لزوما عالم نیستن. مثلا وقتی که دکتر باشی خیلی برات احترام قائل میشن اما وقتی که آرایشگر باشی اصلا از اون احترام خبری نیست شاید همین باعث میشه که اکثریت افراد امروزه به دنبال مدارکی باشن که راحت به دست میان، و بعدشم با گذروندن ی دوره ی کوتاه کار آموزی شروع به کسب و کار و پول درآوردن بکنن!
اگر صحبت از علم واقعی باشه علم بهتره اما در مقابل مدرک های امروزی شاید ثروت بهتر باشه چون خیلی راحت تر میتونی باهاش به خیلی از آرزوهات برسی. دیدم که میگم!

 

[mihua]

از قضا اکثر سیرت داران صورت ندارن نمیدونم دلیلش هم چی هست

اتفاقاً هرکسی سیرت خوب داره صورتشم قشنگ یا قشنگتر میزنه!.اصلاً جذاب میشه. به دل همه هم میشینه.

این عرب ها چقدر جاهل بودند
خوب از امام علی (ع) میپرسیدند چجوری میشه هم علم داشته باشی هم ثروت ....همشون یه سوال پرسیدن چرا آخه؟؟؟!!!!!

به این دلیل که از قبل برنامه ریزی شده بوده... میخواستم مثلاً امام رو کنف کنن!!!!!....ولی خودشون کنف شدن و بیش از پیش به علمشون پی بردن

راستی من علم رو خیــلی دوست دارم. هیچ چیز تو این دنیا نمیتونه به اندازه ناقصی در انواع دانسته هام و انواع علوم منو ناراحت کنه. شعار هم نمیدم. اما خب ثروت هم دوست دارم ... البته ثروتی که بتونم ازش استفاده درست کنم و منو به گمراهی نکشونه...

 

[دانشجوي كامپيوتر]

عـــــــــــلم يا ثـــــــــــــروت.

عـــــــــــلم يا ثـــــــــــــروت.

سلام دوستان.
از استارتر محترم نهايت تشکر و سپاس رو جهت برگزاري اين چالش و همچنين از تمام دوستان عزيز بابت پاسخ هاي جالب شون نهايت تشکر رو دارم.
عـــــــــــلم يا ثـــــــــــــروت. مسئله اين است.
نظر شخصي من هر دو است ولي به موازات همديگر. و اگر بخوام يکي رو انتخاب کنم قطعا و قطعا علم خواهد بود.

دوستاني که مي گويند ثروت! لطف کنيد دليل محکم و منطقي بياوريد. صرفا با کلماتي همچون اگر ثروت وجود داشته باشد من به همه چيز مي رسم يا اگر ثروت وجود داشته باشد من تمام علوم دنيا رو کسب مي کنم و ... پاسخ رو ناتمام نگذاريد. کامل تر و بهتر پاسخ گو باشيد.

ببينيد من نظرم در خصوص نسلي که ثروت رو ترجيح مي دهند اينه که:
صرفا جامعه ما داراي فاصله اي عميق بين قشر فقير و غني جامعه وجود داره! خب نهايت تلاش هر خانواده با هر وضعيت مالي اين هست که فرزندش رو به دانشگاه راهي کند، در دانشگاه يک فرد تحت تاثيرات همسالانشان بمباران مي شود و تغيير جهت و روش زندگي فردي وي از اونجا آغاز ميشه و به اصلاح خودماني تر نقطه روشنفکري اش شکوفا ميشه. افراد نقطه نظر پيدا مي کنند و خود شخصي انسان براش مهم ميشه که شامل روحيات، احساسات، نظرات و .. مي باشد.
فرد تحت تاثير ظاهر يک فرد پولدار به اين نتيجه مي رسه که پول مفيدتر خواهد بود چون 1- زيرا يک فرد پولدار مي تونه تمام نظرها رو به خودش جلب کنه. 2- يک فرد پولدار از تمام دنيا بي نياز هست. 3-يک فرد پولدار مي تونه علم رو بخره و ... و در کل ميگه خوشبختي با پول مهيا ميشه و ظاهربيني شخص از اين نقطه آغاز ميشه و متاسفانه اين ظاهربيني تا نهايت در ايرانيان هميشه هست و هيچ گاه از بين نمي ره!

از اين موضوع بگذريم که خواستم تا حدودي گذرا به اين مهم اشاره اي کرده باشم، تا اينجا فقط مي خوام بگم که فرد با اين افکار به اين نتيجه خواهد رسيد که قطعا پول بهتر از علم خواهد بود.

دوستان عزيز به نظر من ميزان پولدار بودن انسان ها رو ميزان کارايي مغز و درکشون از محيط آشکار خواهد ساخت. زندگينامه افراد مشهوري از دنيا رو خوندم. يکي از اونها استيو جابز. قطعا جزء مهيج ترين و عجيب ترين ها بوده است. اين فرد اپل کنوني رو از گاراژ خانه ي پدر و مادر خوانده اش شروع کرد و بعد از ده سال اون رو تبديل کرد به يک شرکت دو بيليون دلاري با حدود چهار هزار کارمند. اين فرد اولين سيستم عامل دنيا رو داد بيرون و بعدش مايکروسافت از اون کپي کرد. اين فرد همين فونت هايي که شما الان داريد مي بينيد رو خودش طراحي کرد و هزاران چيزهاي عجيب و غريب ديگر ...
اين فرد وقتي اولين سيستم عامل رو بيرون داد و بعد از اون همه دستاورد عجيب از شرکتي که خودش هيات مديره اون بود اخراج شد. اين جمله براي من از به يادماندني ترين هاست که خودش بعد از اخراجش نوشته بود: «چه جوري يک نفر مي تواند از شرکتي که خودش تاسيس مي کند اخراج شود»
خب بحث رو طولاني نمي کنم! اون به راحتي اخراج شد و دستاورد يک عمر زندگانيش رو از دست داد. فکر مي کنيد چه اتفاقي افتاد! به نقل از خودش که گفت در من احساس شروع کردن از نو آغاز شد. در طول 5 سال بعد يک شرکت به اسم نکست تاسيس کرد و همچنين شرکت ديگري بنام پيکسار. پيکسار اولين ابزار انيميشن کامپيوتر دنيا را به اسم توري استوري به وجود آورد که الان جزء موفق ترين استوديوي توليد انيميشن در دنياست.
خارق العاده ترش اين که با يکسري اتفاق اپل شرکت نکست رو خريد و اين باعث شد استيو جابز دوباره به اپل برگردد و تکنولوژي ابداع شده در نکست انقلابي در اپل ايجاد کرد و بقيه موضوعات ...

دوستان خوبم با خواندن تا اين قسمت فکر مي کنيد که علم بهتر است يا ثروت. اين فرد هم يکي بود مثل همه ي ما، به قول خودش چون اتاقي نداشته کف اتاق دوستانش مي خوابيده يا قوطي هاي خالي پپسي رو بخاطر 5 سنت پس ميداده و با آنها غذا مي خريده! اين فرد از ذهن، عقل و هوشش استفاده کرد و پولدار شد. در واقع اصل کلامم اين هست با علمش پولدار شد! اين فرد هيچ وقت دانشگاه نرفته بود و خيلي از پولدارهاي خارجي هم همين طور هستند. علم چيزي نيست که ما صرفا در دانشگاه بخواهيم اون رو ياد بگيريم. دانشگاه يک محرک بزرگ براي حرکت دادن ما هست ولي همه ي ما بعد از 4 سال درس خواندن اين محرک رو پايان مي ديم و به خودمون اين جمله ي کليشه اي رو مي گيم: من شانس ندارم! من نمي تونم. هيهات که اگر شکستي هم در اين ورهه به ما وارد بشه که ديگر هيچ ، در کل زندگي رو مي گذاريم کنار و ...

من صرفا تاکيد مي کنم علم خيلي بهتر است تا پول. با علم هر ناممکني ، ممکن خواهد شد. و اين جمله از استيو جابز: " شما بايد به يک چيز ايمان داشته باشيد، به شجاعتتان، به سرنوشتتان، زندگيتان يا هر چيز ديگري. اين چيزي است که هيچ وقت مرا نااميد نکرده است و خيلي تغييرات در زندگي من ايجاد کرده است."
اميدوارم تونسته باشم دلايل موجهي براي نظرم آورده باشم.
ممنون!

 

["ALPHA"]

از قضا اکثر سیرت داران صورت ندارن نمیدونم دلیلش هم چی هستhttp://www.www.www.iran-eng.ir/images/smilies/a063.gif

با ترسیم شکل توضیح بدین لدفن!
دلیلش خودش درمیاد!!!
http://www.www.www.iran-eng.ir/images/smilies/2/a030.gif

به انشای دوره دبستانتان ، امروز که دانشجو هستید چه پاسخی می دهید : علم بهتر است یا ثروت!؟

انشای ما رو خودمون نمی نوشتیم؛ از بیخ ایراد داشت اون سوال انشا!!

در مقابل دو تاش ببینیم چی هست: ثروت: فقر؛ علم: جهالت
فقر بدتره یا جهالت؟
جهالت خودش نوعی فقره

حالا با کدوم یکی می شه اون یکی رو از بین برد؟ هر دو
با ثروت می شه جهالت رو از بین برد؟ آره
با علم می شه فقر رو از بین برد؟ آره


پس سوال انشا اشتباه بوده!

ی کلاهی بوده گذاشتن سر بچه دبستانی ها، همین! که بشینن بگن مشق نوشتن خیلی خوبه! مشق ننویسیم مث ی آدم کور هستیم که هیچی بلد نیس!

 

[m.abedi1986]

با ترسیم شکل توضیح بدین لدفن!
دلیلش خودش درمیاد!!!



انشای ما رو خودمون نمی نوشتیم؛ از بیخ ایراد داشت اون سوال انشا!!

در مقابل دو تاش ببینیم چی هست: ثروت: فقر؛ علم: جهالت
فقر بدتره یا جهالت؟
جهالت خودش نوعی فقره

حالا با کدوم یکی می شه اون یکی رو از بین برد؟ هر دو
با ثروت می شه جهالت رو از بین برد؟ آره
با علم می شه فقر رو از بین برد؟ آره


پس سوال انشا اشتباه بوده!

ی کلاهی بوده گذاشتن سر بچه دبستانی ها، همین! که بشینن بگن مشق نوشتن خیلی خوبه! مشق ننویسیم مث ی آدم کور هستیم که هیچی بلد نیس!

ازبعدمنفیش نگاه نکنیدخانم مهندس!
کسایی هم بودندمث خودم دفترسفیدومقابل صورتمون میگرفتیم ووانشامیخوندیم چون مطمئن بودیم معلمون انقدرتنبل هست که حوصله یک خط زدن ساده روهم نداره!!!
این یعنی بچه های هم دوره مابچه خلاق وبداهه گویی بودند.پرچممون بالاست

 

[_*Bahar*_]

بستگی به هدف افراد داره که بخوان با ثروتشون به درجات عالی علمی برسن یا با علمشون ثروتمند بشن

 

[puyan khan]

من میخام ثروتمند بشم آیا علم به من کمک میکنه؟؟؟
یه ثروتمند میخاد عالم بشه آیا پول کمکش میکنه؟؟؟

بستگی به هدف افراد داره که بخوان با ثروتشون به درجات عالی علمی برسن یا با علمشون ثروتمند بشن

 

[دانشجوي كامپيوتر]

من میخام ثروتمند بشم آیا علم به من کمک میکنه؟؟؟
یه ثروتمند میخاد عالم بشه آیا پول کمکش میکنه؟؟؟

درود. من پاسخ شما رو می دهم:

- اگر لیسانس‌تان توی جیب شلوارتان باشد اما بی‌پول و گرسنه باشید... ثروت بهتر است.


- اگر چند خمره اشرفی طلا داشته باشید و بچه‌تان مبتلا به بیماری ناشناخته‌ای بشود که درمانش با اشرفی ممکن نباشد... علم بهتر است.


- اگر با لیسانس حسابداری و همان چند خمره اشرفی طلا در یک جزیره‌ی بدون سکنه، تنها، وسط اقیانوس آرام گرفتار بشوید... نه آن علم حسابداری و نه این ثروت هیچ‌کدام به دردتان نمی‌خورد.


- اگر بدون لیسانس حسابداری و با چند خمره اشرفی طلا در همان جزیره‌ی کذایی رها بشوید و بلد باشید که چطور بدون کبریت آتش روشن کنید و چطور آب شیرین تهیه کنید و بتوانید از شاخ و برگ درخت‌ها سرپناه بسازید و روش ذخیره کردن گوشت شکار را بدانید و گیاهان وحشی و خواص درمانی آن‌ها را بشناسید و به عقل‌تان برسد با همان خمره‌های خالی از اشرفی یک کلک بسازید تا به آب بزنید و با دیدن ستاره‌ها در آسمان راه خود را در دریا پیدا کنید و خودتان را نجات بدهید... علم بهتر است حتی اگر بدون لیسانس باشد.

و در یک کلام، سلامتی هم از علم و هم از ثروت بهتر است. اگر سلامتی یک ثروت است پس ثروت بهتر است، اگر سلامتی نتیجه‌ی پیشرفت علم و رعایت بهداشت عمومی است پس علم بهتر است و...
​

و یا مبحث دیگر:
حال از نقطه ای دیگر به موضوع می نگریم: آیا علم نیز، به تنهایی کافی است؟ در این که علم می تواند انسان را به ثروت برساند، شکی نیست. ولی از چه راهی؟ علمی که فقط برای کسب ثروت باشد، علمی که بدون تعهد باشد، صدها هزار انسان بی گناه را در هیروشیما و ناکازاکی و فلسطین و جنین و افغانستان و... به کام مرگ می فرستد!...
آن کسی که ثروت دارد، ثروت او علم اوست. با آن می تواند علم را به استخدام خود درآورد و هرگونه استفاده ای از آن ببرد.

برای مثال، امریکا را در نظر می گیریم. از خون دل توده مردم، ثروتی انبوه به هم زده و با ثروتش، مغزهای متفکر جهان را در اختیار دارد و از ذهن خلاق و فکر آنان استفاده می کند. همین امر موجب شده که بعضی از کشورها، آمریکا را کشوری با فن آوری بالا بدانند.

و از سوی دیگر، آن که علم دارد، به نوعی ثروتمند است. علم او ثروت اوست. همین قدر که به خاطر علمش، در جوامع بشری مطرح می گردد و از دریای فکر و اندیشه اش همگان بهره مند می شوند، ثروتی تمام نشدنی دارد. پدیده فرار مغزها که نه تنها در ایران، بلکه در اکثر کشورهای در حال توسعه مشهود است، مؤید همین مطلب است; و نشان دهنده ثروتی ذاتی و بالقوه ای است که در صورت مساعد بودن زمینه و عرصه ای برای جولان اندیشه، به فعلیت خواهد رسید و برای صاحب مغز و کشورش ثروتی نگفت به دنبال خواهد داشت.

رسما نمی شه هیچ زمان این دو مقوله رو با هم مقایسه کرد. ولی من همچنان علم رو برتر می دونم!
هر دو باید در یک راستا و تکمیل گر هم پیش بروند.
​

 

[nina_taknam]

واسه خودم ثروت ولی واسه بعضیا علم

 

["The moon"]

فکر میکنم ما وقتی کلمه علم رو به کار میبریم همه به یاد مدرک لیسانس و دکتری و... می افتن ، بنظرم این فکر درستی نیست چون اون کسانی که مدرک می گیرن حتما دلیل بر این نیست که به خاطر علم مدرک می گیرن ، اکثرا به خاطر راحتی زندگی و شغل و ... مدرک می گیرن ، علم شاید یه تعریف دیگه ای داشته باشه ، علم شاید به معنای فهم باشه ، نظرتون چیه؟

 

[puyan khan]

یعنی شما میگی کسی که مدرک داره علم نداره؟؟؟؟؟؟
یعنی شما میگی فوق لیسانس برق از دانشگاه دولتی علم نداره؟؟؟
پس علم چیه؟
علم همیناس به خدا الکی گندش نکنیم
کسی به علم بها نمیده

فکر میکنم ما وقتی کلمه علم رو به کار میبریم همه به یاد مدرک لیسانس و دکتری و... می افتن ، بنظرم این فکر درستی نیست چون اون کسانی که مدرک می گیرن حتما دلیل بر این نیست که به خاطر علم مدرک می گیرن ، اکثرا به خاطر راحتی زندگی و شغل و ... مدرک می گیرن ، علم شاید یه تعریف دیگه ای داشته باشه ، علم شاید به معنای فهم باشه ، نظرتون چیه؟

 

["The moon"]

یعنی شما میگی کسی که مدرک داره علم نداره؟؟؟؟؟؟
یعنی شما میگی فوق لیسانس برق از دانشگاه دولتی علم نداره؟؟؟
پس علم چیه؟
علم همیناس به خدا الکی گندش نکنیم
کسی به علم بها نمیده

نه من نگفتم حتما علم نداره ، گفتم علم فقط همین مدرکه؟؟؟

 

[puyan khan]

همین مدرک نیست وتعریفش جداس ولی من میگم کسی که مدرک داره حتما علم هم داره ولی ثروت نداره
کسی که ثروت داره میتونه بره دنبال علم و بهش هم برسه ولی کسی که علم داره یعنی مدرک داره امکانش کمه که به ثروت مد نظرش برسه

نه من نگفتم حتما علم نداره ، گفتم علم فقط همین مدرکه؟؟؟

 

[mona-70]

سلام ...نمیدونم بحث به کجا رسیده ولی من نظر خودمو میدم:
همیشه فکر میکردم علم بهتره حداقل تا یک سال پیش ولی الان تو موقعیتی ک قرار دارم میبینم پول هم احترام میاره هم شخصیت هم زندگی خوب وراحت تنها اشکالش اینه که اگه یه روزی بر باد بره و علمی برای به جود اوردن دوبارش نداشته باشی همه چیتو میبازی....منم با دوستمون موافقم علم ثروت ساز ویا ثروت علم ساز یعنی ثروتی که باعث افزایش علمت بشه

 

[puyan khan]

شما داری مغلطه میکنی :دی
ثروت رو با بی سوادی و گرسنگی مقایسه نکنید منظورم از ثروت خیلی بیشتر از شکم سیری هست با همین مدرک هم میشه شکمو سیر کرد
شما داری مثل مردم 1000 سال پیش حرف میزنی یعنی چی طلا داشته باشی و نتونی بچه اتو درمان کنی قرار نیست که من به همه چیز عالم باشم مگه میشه اصلا یه انسان هم دکتر هم مهندس و هم خیلییییییی علوم دیگرو در خودش داشته باشه من میگم اگه پول داشته باشه میده به یکی که علم داره و درمان میشه ولی لزوما نباید به اون علم دسترسی داشته باشه و شروع زندگی شهرنشینی و متمدن شدن انسان هم همینه که باهم به مبادله کالا به کالا و اصتفاده از علوم همدیگه پرداختن
من با ثروتم با هواپیمای شخصیم میرم به جزیره و خوش گذرونی میکنم و برمیگردم نگو که علم باعث شده هواپیما ساخته بشه منم میگم با پولم اون علمو خریدم
شما داری یه مثال هایی میزنی که اصلا من نمیتونم درک کنم در شرایط کنونی که من به اینا دسترسی دارم بگید کدومش بهتره علم تا جایی پیشرفت داشته ولی این در انحصار یک شخص نیست و یه حرکت دسته جمعیه
خوب منم میخام همینو بگم دیگه فرار مغزها برای چیه ؟؟؟ به خاطر اینکه ما به علمشون بها نمیدیم برای اینکه علمشون به ثروت تبدیل نشده و همه یه توهم بوده از دوران کودکی
ولی اونور افراد ثروتمند یه جیره کوچیکی میدن به افراد عالم و اینا جذب اونور میشن فقط و فقط شرایط و ثروت هست که جذبشون میکنه همینو بس

درود. من پاسخ شما رو می دهم:

- اگر لیسانس‌تان توی جیب شلوارتان باشد اما بی‌پول و گرسنه باشید... ثروت بهتر است.


- اگر چند خمره اشرفی طلا داشته باشید و بچه‌تان مبتلا به بیماری ناشناخته‌ای بشود که درمانش با اشرفی ممکن نباشد... علم بهتر است.


- اگر با لیسانس حسابداری و همان چند خمره اشرفی طلا در یک جزیره‌ی بدون سکنه، تنها، وسط اقیانوس آرام گرفتار بشوید... نه آن علم حسابداری و نه این ثروت هیچ‌کدام به دردتان نمی‌خورد.


- اگر بدون لیسانس حسابداری و با چند خمره اشرفی طلا در همان جزیره‌ی کذایی رها بشوید و بلد باشید که چطور بدون کبریت آتش روشن کنید و چطور آب شیرین تهیه کنید و بتوانید از شاخ و برگ درخت‌ها سرپناه بسازید و روش ذخیره کردن گوشت شکار را بدانید و گیاهان وحشی و خواص درمانی آن‌ها را بشناسید و به عقل‌تان برسد با همان خمره‌های خالی از اشرفی یک کلک بسازید تا به آب بزنید و با دیدن ستاره‌ها در آسمان راه خود را در دریا پیدا کنید و خودتان را نجات بدهید... علم بهتر است حتی اگر بدون لیسانس باشد.

و در یک کلام، سلامتی هم از علم و هم از ثروت بهتر است. اگر سلامتی یک ثروت است پس ثروت بهتر است، اگر سلامتی نتیجه‌ی پیشرفت علم و رعایت بهداشت عمومی است پس علم بهتر است و...
​

و یا مبحث دیگر:
حال از نقطه ای دیگر به موضوع می نگریم: آیا علم نیز، به تنهایی کافی است؟ در این که علم می تواند انسان را به ثروت برساند، شکی نیست. ولی از چه راهی؟ علمی که فقط برای کسب ثروت باشد، علمی که بدون تعهد باشد، صدها هزار انسان بی گناه را در هیروشیما و ناکازاکی و فلسطین و جنین و افغانستان و... به کام مرگ می فرستد!...
آن کسی که ثروت دارد، ثروت او علم اوست. با آن می تواند علم را به استخدام خود درآورد و هرگونه استفاده ای از آن ببرد.

برای مثال، امریکا را در نظر می گیریم. از خون دل توده مردم، ثروتی انبوه به هم زده و با ثروتش، مغزهای متفکر جهان را در اختیار دارد و از ذهن خلاق و فکر آنان استفاده می کند. همین امر موجب شده که بعضی از کشورها، آمریکا را کشوری با فن آوری بالا بدانند.

و از سوی دیگر، آن که علم دارد، به نوعی ثروتمند است. علم او ثروت اوست. همین قدر که به خاطر علمش، در جوامع بشری مطرح می گردد و از دریای فکر و اندیشه اش همگان بهره مند می شوند، ثروتی تمام نشدنی دارد. پدیده فرار مغزها که نه تنها در ایران، بلکه در اکثر کشورهای در حال توسعه مشهود است، مؤید همین مطلب است; و نشان دهنده ثروتی ذاتی و بالقوه ای است که در صورت مساعد بودن زمینه و عرصه ای برای جولان اندیشه، به فعلیت خواهد رسید و برای صاحب مغز و کشورش ثروتی نگفت به دنبال خواهد داشت.

رسما نمی شه هیچ زمان این دو مقوله رو با هم مقایسه کرد. ولی من همچنان علم رو برتر می دونم!
هر دو باید در یک راستا و تکمیل گر هم پیش بروند.
​

 

["The moon"]

شما داری مغلطه میکنی :دی
ثروت رو با بی سوادی و گرسنگی مقایسه نکنید منظورم از ثروت خیلی بیشتر از شکم سیری هست با همین مدرک هم میشه شکمو سیر کرد
شما داری مثل مردم 1000 سال پیش حرف میزنی یعنی چی طلا داشته باشی و نتونی بچه اتو درمان کنی قرار نیست که من به همه چیز عالم باشم مگه میشه اصلا یه انسان هم دکتر هم مهندس و هم خیلییییییی علوم دیگرو در خودش داشته باشه من میگم اگه پول داشته باشه میده به یکی که علم داره و درمان میشه ولی لزوما نباید به اون علم دسترسی داشته باشه و شروع زندگی شهرنشینی و متمدن شدن انسان هم همینه که باهم به مبادله کالا به کالا و اصتفاده از علوم همدیگه پرداختن
من با ثروتم با هواپیمای شخصیم میرم به جزیره و خوش گذرونی میکنم و برمیگردم نگو که علم باعث شده هواپیما ساخته بشه منم میگم با پولم اون علمو خریدم
شما داری یه مثال هایی میزنی که اصلا من نمیتونم درک کنم در شرایط کنونی که من به اینا دسترسی دارم بگید کدومش بهتره علم تا جایی پیشرفت داشته ولی این در انحصار یک شخص نیست و یه حرکت دسته جمعیه
خوب منم میخام همینو بگم دیگه فرار مغزها برای چیه ؟؟؟ به خاطر اینکه ما به علمشون بها نمیدیم برای اینکه علمشون به ثروت تبدیل نشده و همه یه توهم بوده از دوران کودکی
ولی اونور افراد ثروتمند یه جیره کوچیکی میدن به افراد عالم و اینا جذب اونور میشن فقط و فقط شرایط و ثروت هست که جذبشون میکنه همینو بس

تا حدودی بله.

بنظر من اینکه همه میگن ثروت ، این علتش ثروتمند نبودن جوانی هست که میخواد تا چند ماه یا چند سال بعد خونه بخره ، ماشین بخره ، ازدواج کنه ، صاحب زندگی بشه ، ولی با کدوم پول؟ غیر از پول پدر ، پولی چسبیده کف دستش؟ پولی که بتونه باهاش نیازهای زندگی رو ارضا کنه؟ برای همین هست که همه به پول فکر میکنیم ، چون نمیتونیم غیر از اون به چیزی مثل علم فکر کنیم ، چون نمیشه از زندگی و لذت و خوشی و خانواده و... گذشت و گفت که من میرم خودمو وقف علم کنم.
برای حل این مشکل به نظر من باید جوینده دانش جیبش پر باشد که دیگه کار و علم و همه چی با هم مخلوط نشه و هر کدام در حد ضعیف جلو نره ، برای جلوگیری از مفت خوری ، میشه آزمون ورودی رو سخت گرفت ، یا میشه در دانشگاه برای کسی که کاری غیر از علم میکنه ، شرایط سختی ایجاد کرد ، میشه با پرداخت حقوق به دانشجویان برتر ، از علم استقبال کرد...

وقتی که به من نوعی گفته میشه شما باید تا دکتری بخونی و بعد دانشگاه ممکنه جذبت کنه و ممکنه ندونی کفن میت چند تیکه هست و جذبت نکنه ، در اینصورت باید من سفیه باشم که بخوام ادامه تحصیل بدم ، یا باید خیلی علم دوست و فداکار علم باشم که بخوام ادامه بدم ، و یا اینکه باید همرنگ جماعت بشم و برم جلو...

 

["The moon"]

زمینه ها باید توسط دست اندر کاران فراهم بشه وگرنه ضعف بوجود میاد.

وقتی من نوعی حدود 50 تا ایده خوب دارم اما از سختی کارهای اداری و کاغذ بازی واهمه دارم ، سختمه که جلو برم.

از طرف دیگه ، اگر جلو هم رفتم هر کدام یک شرایط خاص : مثل حمایت مالی ، حمایت فکری و... میخواد و از اونجایی که زمینه فراهم نیست ، من مجبورم پرونده کارآفرینیم رو مختومه کنم و به فکر عملگی باشم!! تازه من از نوع سخت بازنده هستم ، وگرنه شاید اگه یکم خود باخته بودم میرفتم به سمت اعتیاد و... بعد هم بررسی میشد که چرا اعتیاد آخه؟؟؟!؟؟!!

 

[(F(X]

سلام


قبل از دانشگاه میگفتم فقط علم...حالا که دانشجو هستم میگم علم+ثروت

همه این مشکلات از نظام اموزشی هست...>>الان که دانشجو هستم تو محیط دانشگاه فکر میکنم عمرم رو هدر میدم...

 

["The moon"]

سلام


قبل از دانشگاه میگفتم فقط علم...حالا که دانشجو هستم میگم علم+ثروت

همه این مشکلات از نظام اموزشی هست...>>الان که دانشجو هستم تو محیط دانشگاه فکر میکنم عمرم رو هدر میدم...

گاهی وقتا آدم سردرد میگیره بس که مسائل روبرو فکر میکنه :

تحصیل - سربازی - شغل -خونه - ماشین - ازدواج ...

اینا همه جلوی چشم یه جوان هست که واقعا گیج میشه باید چکار بکنه.