بهترین شعری رو که دوست داری چیه؟

[Ekram]

زندگی چیست خون دل خوردن
زیر دیوار آرزو مردن
قدح را سر کنید شب را سحر کنید
غم دنیا را از دل بدر کنید

 

[naghmeirani]

ميگويند چرا اينقدر ساكتي؟

يادشان نيست به من آموخته اند

ميان حرف كسي نپرم...

چشمانم دارند حرف ميزنند...

 

[Ekram]

برای من دل و دست غزل نمانده ولی
هنوز نیز تو تنها بهانه ی غزلی​

 

[naghmeirani]

درون چشمهایت خانه ای ساختم،

پلک نزن که خانه خرابم میکنی . . . !

 

[Ekram]

اگر باشی محبت روزگاری تازه خواهد یافت​

​

زمین در گردشش با تو مداری تازه خواهد یافت​

​

دل من نیز باتو بعد از آن پاییز طولانی​

​

دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت​

​

 

[naghmeirani]

بستــــم به خشم، پنجـــره را بی حضـــور تــو


گاهـی هوای تازه چــه دلگیــــــر میشود ..
​

 

[Ekram]

آخر به پای عشق تو دل پیر می شود
هر چند طفل اشک زمینگیر می شود

 

[raziarchitect]

مهربانی چیست؟

مهربانی چیست؟

مهربانی چیست؟یک ابرسپید
بارش نم نم که داردصدنوید

مهربانی چیست؟یک گل درکویر
چشمه آبی که می جوشدامید​

مهربانی چیست؟نوری تابناک
روشنی بخشی که ازدل شدپدید

مهربانی چیست؟آوازی ز دل
بایدآن رابادل جانها شنید​

مهربانی چیست؟بادصبحگاه
کزدل انسان به انسانی وزید

مهربانی چیست؟لبخندی متین
کزلب بلبل به ناز گل دمید​

مهربانی چیست؟رودی پرخروش
چون که شدجاری دلی کینه ندید

مهربانی چیست؟روح زندگی
بانوای عشق بردلهارسید​

 

[raziarchitect]

پدرم گفت: مهربان باش! اما نگفت كه مهرباني حدي دارد!
مادرم گفت: مهربان باش! اما نگفت مهرباني حدي دارد! سال‌ها گذشته است و من هنوز فكر مي‌كنم حد مهرباني كجاست؟ وقتي تو با ديگران مهرباني و آنها با تو مهربان نيستند و سوءاستفاده مي‌كنند و شايد مهرباني را جور ديگر پاسخ مي‌دهند.
پدرم هميشه مهربان باقي ماند، اما من در شك و ترديد!
يك بار از او پرسيدم: «حد مهرباني كجاست؟»
او خنديد و گفت:«دختر جان، مهرباني حد ندارد. مهرباني يك اقيانوس است كه نبايد دنبال ساحل برايش بگردي. بايد فقط درآن شنا كني...»

 

[hamid_geo]

آن دم که با تو ام
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ای آنکه زنده از نفس توست جان من
آن دم که با تو‌ام، همه عالم ازان من[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]آن دم که با توام، پُِرم از شعر و از شراب
می‌ریزد آبشار غزل از زبان من[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]آن دم که با توام، سبکم مثل ابرها
سیمرغ کی‌ رسد به بلندآسمان من[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بنگر طلوع خنده‌ی خورشید بر لبم
زان روشنی که کاشتی ای باغبان من![/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]با تو سخن ز مهر تو گفتن چه حاجت است؟
خود خوانده‌ای به گوش من این، مهربان من[/FONT]

 

[hale a.a]

تو رو میسپارم به خاک تو رو میسپارم به عشق برو با ستاره ها....
وقت اخرین وداع چه صبورم ای خدا...

 

[maryam_22]

گفتمش بي تو چه ميبايد کرد ؟
عکس رخساره ي ماهش را داد ..
گفتمش همدم شبهايم کو ؟
تاري اززلف سياهش راداد ..
وقت رفتن همه روميبوسيد
به من ازدور نگاهش راداد ..
یادگاري به همه داد
و به من...
انتظار سرراهش را داد ..!!​

 

[naghmeirani]

امروز بیا چکامه ات را بنویس​

با دست خودت ادامه ات را بنویس

حالا بلدم چطور بازی بکنم

ای عشق! تو فیلم نامه ات را بنویس
​

 

[A.C Milan]

ترا مي خواهم و دانم كه هرگز
به كام دل در آغوشت نگيرم
توئي آن آسمان صاف و روشن
من اين كنج قفس، مرغي اسيرم
ز پشت ميله هاي سرد و تيره
نگاه حسرتم حيران برويت
در اين فكرم كه دستي پيش آيد
و من ناگه گشايم پر بسويت
در اين فكرم كه در يك لحظه غفلت
از اين زندان خامش پر بگيرم
به چشم مرد زندانبان بخندم
كنارت زندگي از سر بگيرم
در اين فكرم من و دانم كه هرگز
مرا ياراي رفتن زين قفس نيست
اگر هم مرد زندانبان بخواهد
دگر از بهر پروازم نفس نيست
ز پشت ميله ها، هر صبح روشن
نگاه كودكي خندد برويم
چو من سر مي كنم آواز شادي
لبش با بوسه مي آيد بسويم
اگر اي آسمان خواهم كه يكروز
از اين زندان خامش پر بگيرم
به چشم كودك گريان چه گويم
ز من بگذر، كه من مرغي اسيرم
من آن شمعم كه با سوز دل خويش
فروزان مي كنم ويرانه اي را
اگر خواهم كه خاموشي گزينم
پريشان مي كنم كاشانه اي را

 

[A.C Milan]

پرتو مهتاب
ديشب ازپنجره ام پرتو مهتاب نبود
برلب باغ دلم بلبل بيــتـــاب نـبـود
مي خروشيد به عطش ساحل تفتيده به آب
دگرآن قايق بشکسته لب آب نبود
شرجي چشم من و لهجه طوفاني تو
به سرم تابه سحر وسوسه خواب نبود
چه کنم با همه عشقي که برايم مانده
که دراين مرثيه هم قافيه جذاب نبود
من هنوزم نگرانم که گلي خشکيده
ماه من.پرتو فانوس. جهانتاب نبود
گرچه من مستم از اين ساغر ناکامي ها
توب دان ساقي من باده تو ناب نبود

 

[*** s.mahdi ***]

روی چمن از شکوفه ها رنگین شد
وز عطر اقاقیا هوا سنگین شد
در نغمه هر چلچله پیغامی هست
کای خفته روزگار فروردین شد

 

[Ekram]

قبری ست که از خانه ی من شیک تر است
دیوانگی اش قابل تبریک تر است
من مطمئنم که قاتلم خواهد بود
آن کس که به من از همه نزدیک تر است​

 

[maryam_22]

آنگاه که غرور کسی را له می کنی

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری

آنگاه که حتی گوش ات را می بندی

تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری.

می خواهم بدانم

دستانت را به سوی کدام آسمان دراز می کنی!!!!

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟؟؟

سهراب سپهری"

​

 

[ali561266]

از مسیر چشمان تو
باید گذشت
برای رسیدن به بهشت
توکه هوای چشمانت همیشه ابری و مه گرفته است
نکند بازهم پایم بلغزد و زمینی شوم؟

 

[ali561266]

دل در گرو مهر دوست ، عاشق و شیدای او
بســــته به دل موی دوست ، زلف پریشان او
گم شده در جان و دل ،نغــــــــمه ی والای او
شمع شب افروز عشـــــــق ، هم نفس جان او​

 

[ali561266]

از ترس اینکه مبادا تمام
درهای بهشت بسته شوند
میدوم برای جلب نظرت
غافل از اینکه
هرچه بیشتر میدوم ،تو دورتر میروی
بهشت مطاع من نیست
تلاش میکنم، به حریم چشمانت راهم دهی

 

[ali561266]

دلم تو را گاهی در آسمان میبیند
میان آنهمه ستاره،تورا ماه میبیند
گاهی میان رود، گاهی در گل
چون نور ،درخشان تو را میبیند
ای در همه ی دنیا جاری، جاری
هرجا میروم چشمانم تورا میبیند​

 

[ali561266]

زیبای من !
سر بر آستان تو میسایم و سجده برخاک کویت مینهم
که یادم زتو لبریز و صدایم از تو جاری
مگر میتوان در بی خبری بود که
جانها از عشق تو بی تابند و سرها در هوایت پر شور و گداز
راهها به تو ختم است و چراغها از نور تو روشن
آسمان پر ستاره ام هستی در شب تیره و تار و راهنمایم هستی در کوره راهها
بگذار تورا با عشق ببویم و بجویم
که تنها عشق لایق توست و عاشق بودن برای تو
ای برازنده ترین معشوق ای زیباترین یار
به دریاهای محبت سیراب شوم عطش وصل تورا خاموش نکند
و در بیابان دیوانگی آواره شوم به شیدایی نگاهت نرسد
با تو خوشم و با تو آرامم ای همه آرامش من
عاشقم بمان .......​

 

[naghmeirani]

حالا در غروب نگاهت
در انتهای تحمل
با انگشتان نازکم
سایه ی خیالت را به دلتنگی پیوند می زنم
و در برهوت نبودنت
رشته های خوشبختی که
سوغات آورده بودی را
به گردن می آویزم
و در امتداد رفتنت
سرود خداحافظی را تکرار می کنم

 

[maryam_22]

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی است
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی است
مرا در اوج می خواهی تماشا کن،تماشا کن
دروغین بودم از دیروز،مرا امروز تو حاشا کن
در این دنیا که حتی ابر نمی گرید به حال ما
همه از من گریزانند، توهم بگذر از این تنها
فقط اسمی به جا مانده از آنچه بودم و هستم
دلم چون دفتر خالی،قلم خشکیده در دستم
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهی پیش رو دارم؟
رفیقان یک به یک رفتند،مرا در خود رها کردند
همه خود درد من بودند،گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهی پیش رو دارم؟
در این دنیا که حتی ابرنمی گرید به حال ما
همه از من گریزانند، توهم بگذر از این تنها ​

 

[*** s.mahdi ***]

سكوتم را نكن باور
من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم
من آن پرهای بسته منتظر در كنج زندانم كه آواز رهایی
شعر هر روز است زیر لب
سكوتم را نكن باور

 

[naghmeirani]

فرخنده چون شباب .
دلزنده چون بهار ...
اینست آنچه من ،
خوانم به نام : « یار »

 

[*** s.mahdi ***]

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم برهمه عالم، که همه عالم از اوست


به غنیمت شمر ای دوست، دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی، کاین دم از اوست

نه فلک راست مسلم، نه ملک را حاصل
آنچه در سر سویدای بنی‌آدم از اوست

به حلاوت بخورم زهر، که شاهد ساقیست
به ارادت ببرم زخم، که درمان هم از اوست

زخم خونینم اگر به نشود، به باشد
خنک آن زخم، که هر لحظه مرا مرهم از اوست

غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد؟
ساقیا، باده بده شادی آن، کاین غم از اوست

پادشاهی و گدایی، بر ما یکسان است
چو بر این در، همه را پشت عبادت خم از اوست

سعدیا، گر بکند سیل فنا خانهٔ عمر
دل قوی دار، که بنیاد بقا محکم از اوست

 

[ali561266]

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی است
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی است
مرا در اوج می خواهی تماشا کن،تماشا کن
دروغین بودم از دیروز،مرا امروز تو حاشا کن
در این دنیا که حتی ابر نمی گرید به حال ما
همه از من گریزانند، توهم بگذر از این تنها
فقط اسمی به جا مانده از آنچه بودم و هستم
دلم چون دفتر خالی،قلم خشکیده در دستم
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهی پیش رو دارم؟
رفیقان یک به یک رفتند،مرا در خود رها کردند
همه خود درد من بودند،گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهی پیش رو دارم؟
در این دنیا که حتی ابرنمی گرید به حال ما
همه از من گریزانند، توهم بگذر از این تنها ​

ممنونم ازت بابت شعر قشنگي كه گذاشتي

 

[naghmeirani]

تو كوچیكترین ستاره آسمون زندگیم هستى!

-

-

-

حالانوبت توست؟

یه دروغ بزرگ اما قشنگ درباره من بگو