سلام دوستان من
من خودم یه شیعه ام
و به هیچ وجه قصد نمایش روشن فکری ندارم
فقط یه پرسش دارم
به نظر شما امامان ما معصوم بودند؟
ما
یا بهتره بدون تعمیم بگم
من
بار ها و در موارد مختلفی به اخبار و احادیثی برخوردم که از امامان خودم دلگیر شدم
*شاید بار اول حدیثی از امام حسین بود که به ایرانیها توهین بدی کرده بود و البته منبعش کاملا موثق بود
این حرف رو هر کس دیگه ای در مورد پارسیان میگفت شاید برخورد دیگه ای داشت
ولی وقتی خوندم ، فقط گفتم، خب ، اشتباه کرده
و با امامی که واقعا عاشقش بودم قهر کردم
من یه بچه بودم دوستان من
اما ایمان داشتم همچنین توهینی نه تنها فقط در قبال ایرانیان
بلکه وقتی خود ما در قبال اعراب میگیم نشاندهنده ی عدم عصمت ماست*
یا احادیثی در نهج البلاغه در رابطه با زنان و دختران
بیاین خوب فکر کنیم
چرا ما باید امامان خودمون رو از قالب یک انسان خوب ، تا حدی بالا ببریم و خدایی کنیم
که یا بخاطر برخی حرفهای اونها به خودمون و ثبات عقلانیمون شک کنیم و خودمون رو مجبور به پذیرش مواردی ناگوار که به عقیده ی اکثریتمون نادرسته بکنیم
یا دلمون بشکنه و با امامانمون ، که به یقین حق بزرگی بر ما دارند ، حرف از عدم دوستی بزنیم
دوستای من
ما به امار تازه مسلمونا مینازیم
بیاین به دور و ور خودمون نگاه کنیم
چند نفر رو میشناسیم که سر این موارد از دینشون و حتی از خداشون دل بریدن؟
دوستان من
بارها تو گوش ما از سو ء نظر اهل سنت به امامان ما گفتن
اما کیه که ندیده باشه حتی وهابیها که دیگه قطعا با ما شیعیان سر جنگ دارن
از نوشتن نام امامان ما در اطراف ضریح پیامبر کوتاهی نکردن
ایا ما بخاطر هراسمون از خلفای سنی عباسی و پس از انان دیگر سنیان و بخاطر احتیاج به افرادی ما ورا
به نام و یاد امامانمون ظلم نکردیم؟
* این قسمت اشتباه بود و ترجمه ی آن جعلی بود ؛ توضیح اون رو در پست 44 اومده
با تشکر از کافر خداپرست که منو به یافتن منابع تشویق کرد
من خودم یه شیعه ام
و به هیچ وجه قصد نمایش روشن فکری ندارم
فقط یه پرسش دارم
به نظر شما امامان ما معصوم بودند؟
ما
یا بهتره بدون تعمیم بگم
من
بار ها و در موارد مختلفی به اخبار و احادیثی برخوردم که از امامان خودم دلگیر شدم
*شاید بار اول حدیثی از امام حسین بود که به ایرانیها توهین بدی کرده بود و البته منبعش کاملا موثق بود
این حرف رو هر کس دیگه ای در مورد پارسیان میگفت شاید برخورد دیگه ای داشت
ولی وقتی خوندم ، فقط گفتم، خب ، اشتباه کرده
و با امامی که واقعا عاشقش بودم قهر کردم
من یه بچه بودم دوستان من
اما ایمان داشتم همچنین توهینی نه تنها فقط در قبال ایرانیان
بلکه وقتی خود ما در قبال اعراب میگیم نشاندهنده ی عدم عصمت ماست*
یا احادیثی در نهج البلاغه در رابطه با زنان و دختران
بیاین خوب فکر کنیم
چرا ما باید امامان خودمون رو از قالب یک انسان خوب ، تا حدی بالا ببریم و خدایی کنیم
که یا بخاطر برخی حرفهای اونها به خودمون و ثبات عقلانیمون شک کنیم و خودمون رو مجبور به پذیرش مواردی ناگوار که به عقیده ی اکثریتمون نادرسته بکنیم
یا دلمون بشکنه و با امامانمون ، که به یقین حق بزرگی بر ما دارند ، حرف از عدم دوستی بزنیم
دوستای من
ما به امار تازه مسلمونا مینازیم
بیاین به دور و ور خودمون نگاه کنیم
چند نفر رو میشناسیم که سر این موارد از دینشون و حتی از خداشون دل بریدن؟
دوستان من
بارها تو گوش ما از سو ء نظر اهل سنت به امامان ما گفتن
اما کیه که ندیده باشه حتی وهابیها که دیگه قطعا با ما شیعیان سر جنگ دارن
از نوشتن نام امامان ما در اطراف ضریح پیامبر کوتاهی نکردن
ایا ما بخاطر هراسمون از خلفای سنی عباسی و پس از انان دیگر سنیان و بخاطر احتیاج به افرادی ما ورا
به نام و یاد امامانمون ظلم نکردیم؟
* این قسمت اشتباه بود و ترجمه ی آن جعلی بود ؛ توضیح اون رو در پست 44 اومده
با تشکر از کافر خداپرست که منو به یافتن منابع تشویق کرد
آخرین ویرایش: