روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه زندگی دنیایی به شمار میآید و زمانی نیز خواهد گذشت که پایان این کتاب خواهد بود. برگههای پایانی کتاب زندگی انسان در زمین «آخِرُالزّمان» خوانده میشود. «آخِرُالزّمان» اصطلاحیاست که در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ بهچشم میخورد و در ادیان ابراهیمی، از برجستگی و اهمیت ویژهای برخوردار است. این اصطلاح معمولاً به روزگار پایانی دنیا و رویدادهاییگفته میشودکه ممکن است در این بخش از زندگی دنیوی به وقوع پیوندد. ادیان بزرگ در باره آن پیشگوییهایی کردهاند، برای مثال در «انجیل» آمده است: «... و این را بدان که اوقات صعب در زمان آخر خواهد رسید، زیرا که خواهند بود مردم خود دوست و زرپرست و مغرور و متکبّر و کفرگو و نافرمان والدین و حقناشناس و بیدین، و بی الفت و بی وفا و خبث کننده و بیپرهیز و بیحلم و با خوبان بیاعتنا، و خائن و کم حوصله و عبوس کننده و عیش را بر خدا ترجیح میدهند».(کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی).
قرآن مجید در آیات فراوان به دوران «آخِرُالزّمان» اشاره کرده(سوره واقعه،حجر،اعراف)و در معارف ارزشمند اسلامی، این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است:
1. مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان مییابد. از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخِرُالزّمان نیز نامیدهاند.(شیخ صدوق،کمال الدین،ج1).
2. مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله حضرت مهدیعلیه السلام مقارن شده و زمان غیبت و ظهور را در برگفته، با شروع قیامت به انجام میرسد.
روایات معصومینعلیهم السلام نشان میدهد:
یکم. با سپری شدن این دوران، بساط زندگی دنیوی برچیده و مرحلهای جدید در نظام آفرینش آغاز میشود.
دوم. آخِرُالزّمان خود به دو مرحله کاملاً متفاوت تقسیم میشود: دوران نخست که در آن انسان به مراحل پایانی انحطاط اخلاقی میرسد. فساد اخلاقی و ستم همه جوامع بشری را فرا میگیرد و واپسین امیدهای بشری به ناامیدی میگراید. دوران بعد، عصر تحقّق وعدههای الهی به پیامبران و اولیای خدا است وبا قیام مصلح جهانیآغاز میشود.
کلیات عقاید مربوط به «آخِرُالزّمان» تقریباً از سوی همه فرقههای بزرگ اسلامی پذیرفته شده است؛ ولی در خصوص وابستگی این تحولات به ظهور مهدی موعودعلیه السلام و نیز هویت او اختلاف نظر وجود دارد. شیعیان دوازده امامی، حضرت مهدیعلیه السلام و حکومت جهانی او را حسن ختام حیات بشر در کره زمین و او را همان موعود امتها میدانند. در نظر آنان، با ظهور حضرت مهدیعلیه السلام، برخی از ائمه و نیکان و صالحان و نیز بدان و تبهکاران تحت عنوان «رجعت» به دنیا باز میگردند وزندگی دنیاییپایان مییابد.
قرآن مجید در آیات فراوان به دوران «آخِرُالزّمان» اشاره کرده(سوره واقعه،حجر،اعراف)و در معارف ارزشمند اسلامی، این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است:
1. مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان مییابد. از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخِرُالزّمان نیز نامیدهاند.(شیخ صدوق،کمال الدین،ج1).
2. مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله حضرت مهدیعلیه السلام مقارن شده و زمان غیبت و ظهور را در برگفته، با شروع قیامت به انجام میرسد.
روایات معصومینعلیهم السلام نشان میدهد:
یکم. با سپری شدن این دوران، بساط زندگی دنیوی برچیده و مرحلهای جدید در نظام آفرینش آغاز میشود.
دوم. آخِرُالزّمان خود به دو مرحله کاملاً متفاوت تقسیم میشود: دوران نخست که در آن انسان به مراحل پایانی انحطاط اخلاقی میرسد. فساد اخلاقی و ستم همه جوامع بشری را فرا میگیرد و واپسین امیدهای بشری به ناامیدی میگراید. دوران بعد، عصر تحقّق وعدههای الهی به پیامبران و اولیای خدا است وبا قیام مصلح جهانیآغاز میشود.
کلیات عقاید مربوط به «آخِرُالزّمان» تقریباً از سوی همه فرقههای بزرگ اسلامی پذیرفته شده است؛ ولی در خصوص وابستگی این تحولات به ظهور مهدی موعودعلیه السلام و نیز هویت او اختلاف نظر وجود دارد. شیعیان دوازده امامی، حضرت مهدیعلیه السلام و حکومت جهانی او را حسن ختام حیات بشر در کره زمین و او را همان موعود امتها میدانند. در نظر آنان، با ظهور حضرت مهدیعلیه السلام، برخی از ائمه و نیکان و صالحان و نیز بدان و تبهکاران تحت عنوان «رجعت» به دنیا باز میگردند وزندگی دنیاییپایان مییابد.