خواستم پست بدم دیدم قاط میزنم بیخیال شدم
هیچی بد نیست
فقط یه لحظه به خودت نگا کن ویه لحظه خودت رو بزار جای خانواده سهراب
اگه غمت زیادتر از اوناس بگو باهم ناراحت بشیم
میدونی چیه
گاهی به یاد اون فیلم سربازان جمعه میافتم
یکی از اخرین فیلمای ایرانی بود که دیدمش
تو یه دیالوگش زنه میگه
ما چقده بدبختیم
با تن وصدای یه زن مریض ومعتاد!
بودوکی واردی یعنی همینی که هست
تو وبلاگ هم یه چیزی نوشتم برو بخونش