اين ديار روزي سراي مهـر بود
جايگاه عشـق بود و شعـر بود
خنده ها رنگ طلاي ناب بود
گريه ها تنها ، خيال و خواب بود
بوسـه ها شيـرين تر از صـد شهـدبود
جهـره ها در شور و شادي غـرق بود
دوستي ها جاودان تا عرش بود
دشمني ها در زمين بي نقش بود
.
.
آه و افسـوس ، فغان از اين روزگار
داد و بيداد از رسوم اين ديار
بوسه ها تلخ و نگاه ها سرد است
لاله گلگون به رنگ زرد است
....