به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بر دارد
چینی نازک تنهایی من
(سهراب)
نرم و آرام بیایید مبادا که ترک بردارد
شیشه ی نازک این تنها دل
این دل نازک من
دیر گاهی ست که مرده ست ولی
کور سویی ز امید
زنده اش می دارد
با چه کوشش چه تلاش
زنده اش می دارم
تا مگر بازآید
اگر او بازآید
چه سخن ها دارم
چه غزل ها دارم
همه را می خوانم
همه را می گویم
وای اگر تنگ شود حوصله اش
ای دلک !
نازک و بشکسته
مبادات شکایت از او
که چرا رفت چنین کرد و چنان
لاف عشق و گله از یار ، مبادا سخنی
دل آن نازک دل
چون بلور است مبادا که ترک بردارد