آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است***یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد***هر دلی از حلقهای در ذکر یارب یارب است
کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف***صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است
شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست***تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است
عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم رو***در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است
من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می***زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است
اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین***با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است
آن که ناوک بر دل من زیر چشمی میزند***قوت جان حافظش در خنده زیر لب است
آب حیوانش ز منقار بلاغت میچکد***زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است
