مشاعرۀ سنّتی

[kazem2011]

نا برده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

دیدن روی تو در خویش ز من خواب گرفت

آه از آیینه که تصویر تو را قاب گرفت

 

[Mahdy.T]

دیدن روی تو در خویش ز من خواب گرفت

آه از آیینه که تصویر تو را قاب گرفت

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

 

[vinca]

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

در هر دشتی که لاله زاری بوده است
از سرخی خون شهریاری بوده است
هر شاخ بنفشه که از زمین میروید
خالی است که بر رخ نگاری بوده است

 

[mohandes soror]

ترسم این قوم که بر درد کشان می خندند

در سرکارخرابات کنند ایمان را

 

[نارون آبي]

از تو ای چشمه جوشان گناه
شاید آن به که بپرهیزم من
به خدا غنچه شادی بودم
دست عشق آمد و از شاخم چید
شعله آه شدم صد افسوس
که لبم باز بر آن لب نرسید
عاقبت بند سفر پایم بست
می روم خنده به لب ‚ خوینن دل
می روم از دل من دست بدار
ای امید عبث بی حاصل

 

[Mahdy.T]

لگام از سر رخش برداشت خوار
رها کرد بر خوید در کشتزار

 

[لیمویی]

روی نگار در نظرم جلوه می نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می زدم

 

[banoo12]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

 

[As7az]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت، بپذیر
دل رمیده ی مارا که پیش می گیرد؟
خبر دهید به مجنون خجسته از زنجیر

 

[Mahdy.T]

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت، بپذیر
دل رمیده ی مارا که پیش می گیرد؟
خبر دهید به مجنون خجسته از زنجیر

رسید موسم وصل و رسید فصل امید
خبر دهید به عاشق که صبح عشق دمید

 

[mina.polymer.88]

رسید موسم وصل و رسید فصل امید
خبر دهید به عاشق که صبح عشق دمید

دانی از زندگی چه می خواهم
من تو باشم تو پای تا سر تو
زندگی گر هزار باره بود
بار دیگر تو بار دیگر تو

 

[sarab_m]

دانی از زندگی چه می خواهم
من تو باشم تو پای تا سر تو
زندگی گر هزار باره بود
بار دیگر تو بار دیگر تو

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

 

[Mehraz-6128]

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

دارم امید که با گریه دلت نرم کنم
بهر طوفانزده سنگسیت پناهی گاهی...

 

[banoo12]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

 

[Mahdy.T]

ای دو سه تا کوچه ز ما دور تر
نغمه نو از همه پر شور تر
کاش که همسایه ما می شدی
مایه ی آسایه ی ما می شدی

 

[MOON.LIGHT]

یک روز دلت به مهر ما نگراید
دیوت همه جز راه بلا ننماید

تا لاجرم اکنون که چنینت باید
می‌گوید من همی نگویم شاید

 

[Mahdy.T]

یک روز دلت به مهر ما نگراید
دیوت همه جز راه بلا ننماید

تا لاجرم اکنون که چنینت باید
می‌گوید من همی نگویم شاید

دو رخساره پر خون و دل سوگوار دو دیده پر از نم چو ابر بهار

 

[t.askari]

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم قد برافراز که از سرو کنی آزادم

 

[t.askari]

مرا می گفــت دوش آن یــار عیــــار
ســگ عاشق به از شیـــران هشیـــار

 

[t.askari]

رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
در ره معبود ما از جان و دل بگذشته ایم

 

[t.askari]

من چشم ازو چگونه توانم نگاه داشت
کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم

 

[t.askari]

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست

 

[t.askari]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

 

[t.askari]

من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

 

[jodeyri]

ما عاشق ورند ومست و عالم سوزیم با ما منشین وگرنه بد نام شوی

 

[jodeyri]

ما چون دو دریچه روبروی هم
آکاه زهر بگو مگوی هم
هر روز سلام وپرسش و خنده هر روز قرار روز آینده
اکنون یکی از دریچه ها بستست
زیرا دل من شکسته و خستست
نه همر فزون نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد

 

[Mahdy.T]

ما چون دو دریچه روبروی هم
آکاه زهر بگو مگوی هم
هر روز سلام وپرسش و خنده هر روز قرار روز آینده
اکنون یکی از دریچه ها بستست
زیرا دل من شکسته و خستست
نه همر فزون نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد

دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادی
ز کدام باده ساغی به من خراب دادی

 

[m@hn@z]

یاد وصال می کنم،دیده پر آب می شود
شرح فراق می کنم،سینه کباب می شود

 

[امیر افشار]

دل که آیینه صافیست غباری دارد
از خدا می طلب صحبت روشنایی

 

[m@hn@z]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند بر رضای یار