در انتظار رویت ما و امیدواری ...در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
نه دستی, که تا گیرم دامنش را
نه بختی, تا که رحم آید منش را
bahar-64
عضو جدید
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
و خدا در ان نزديكي است
لاي اين شب بوها پاي ان كاج بلند
در دامن این بحر فروزان گهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟
دل بردی از من به یغما. ای ترک غارتگر من ... دیدی چه آوردی ای دوست. از دست دل بر سر من
تو را به دادگاه خواهم کشید...
شاید به حبس ابد محکوم شوی
جزئیات جنایتت معلوم نیست
اما
اثر انگشتت را ...
روی قلبی شکسته یافته ام!!!
شاید به حبس ابد محکوم شوی
جزئیات جنایتت معلوم نیست
اما
اثر انگشتت را ...
روی قلبی شکسته یافته ام!!!
تنهائي را دوست دارم چون بي وفا نيست
تنهائي را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام
تنهائي رادوست دارم چون عشق دروغين درآن نيست
تنهائي را دوست دارم چون خدا هم تنهاست
تنهائي رادوست دارم چون در خلوت وتنهائيم در انتظار خواهم گريست وهيچ کس
اشکهايم را نميبيند...
تنهائي را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام
تنهائي رادوست دارم چون عشق دروغين درآن نيست
تنهائي را دوست دارم چون خدا هم تنهاست
تنهائي رادوست دارم چون در خلوت وتنهائيم در انتظار خواهم گريست وهيچ کس
اشکهايم را نميبيند...
مهران.ن
عضو جدید
شعر مسعود سعد سلمان که بیشتر عمر خود را در زندان گزرانده است و این حبسیه ها را نوشته است.
شخصی به هزار غم گرفتارم
شخصی به هزار غم گرفتارم در هر نفسی به جان رسد کارم
بی زلٌت و بی گناه محبوســـــم بی علت و بی سبـــــب گرفتارم
خورده قسم اختران به پاداشم بسته کمر آسمان به پیـــــکارم
محبوسم و طالع است منحو سم غم خوارم و اختر است خونخوارم
امروز به غم فزون ترم از دی و امسال به نقد کمتر از پـــارم
طومار ندامت است طبع من حرفی است هر آتشی ز طومارم
یــــــاران گزیــــــــده داشتـــم روزی امروز چه شد که نیست کس یارم
هر نیمه شب آسمان ستو ه آیــــــد از گریه ی سخت و ناله ی زار م
زندان خدایگان که و من کــــه ! نــــاگه چه قضا نمود دیـــــــدارم ؟
بند ی است گران به دست و پایم در شاید که بس ابله و سبــــک بارم !
محبوس چـــــــرا شدم ، نمی دانم دانم که نه دزدم و نه عیـــــــــــارم
آخر چه کنم من و چه بد کردم تا بنــــــــــدٌ ملـــــک بود سزاوارم؟
ترسیــدم و پشت بر وطن کردم گفتـــــــم مــن و طالع نگو نسارم
بسیــــــار امیــــد بــــود در طبعم ای وای امیــــدهــــــــای بسیــــارم!
قصٌه چه کنم دراز، بـــــــس باشد چون نیست گشایشی ز گفتــــــارم
شخصی به هزار غم گرفتارم
شخصی به هزار غم گرفتارم در هر نفسی به جان رسد کارم
بی زلٌت و بی گناه محبوســـــم بی علت و بی سبـــــب گرفتارم
خورده قسم اختران به پاداشم بسته کمر آسمان به پیـــــکارم
محبوسم و طالع است منحو سم غم خوارم و اختر است خونخوارم
امروز به غم فزون ترم از دی و امسال به نقد کمتر از پـــارم
طومار ندامت است طبع من حرفی است هر آتشی ز طومارم
یــــــاران گزیــــــــده داشتـــم روزی امروز چه شد که نیست کس یارم
هر نیمه شب آسمان ستو ه آیــــــد از گریه ی سخت و ناله ی زار م
زندان خدایگان که و من کــــه ! نــــاگه چه قضا نمود دیـــــــدارم ؟
بند ی است گران به دست و پایم در شاید که بس ابله و سبــــک بارم !
محبوس چـــــــرا شدم ، نمی دانم دانم که نه دزدم و نه عیـــــــــــارم
آخر چه کنم من و چه بد کردم تا بنــــــــــدٌ ملـــــک بود سزاوارم؟
ترسیــدم و پشت بر وطن کردم گفتـــــــم مــن و طالع نگو نسارم
بسیــــــار امیــــد بــــود در طبعم ای وای امیــــدهــــــــای بسیــــارم!
قصٌه چه کنم دراز، بـــــــس باشد چون نیست گشایشی ز گفتــــــارم
vajiheh.kh
عضو جدید
و من زن شدم
تحملی پایدار
یک دنیا از سیبی گفت که من چیدم
ولی هیچ کس نگفت:
نشان عشق
سیب سرخی شد که من به آدم دادم!!َ
آخرین ویرایش:
موج رنگین افق پایان نداشت
آسمان از عطر روز آکنده بود
گرد ما گویی حریر ابرها
پرده ای نیلوفری افکنده بود
مهران.ن
عضو جدید
دکتر محمد رضا شفعی اهل نیشابور
سفر به خیر
به کجا چنین شتابان
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته ز اینجا
هوس سفر نداری
زغبار این بیابان
همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان
به هر آن کجا که باشد ،به جز این سرا ، سرایم
سفرت به خیر اما تو و دوستی ، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی ،
به شکوفه ها به باران
برسان سلام مارا.
توجه : گون:نماد افراد وابسته و گرفتار به این دنیای مادی نسیم :نماد افراد آزادی خواه
سفر به خیر
به کجا چنین شتابان
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته ز اینجا
هوس سفر نداری
زغبار این بیابان
همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان
به هر آن کجا که باشد ،به جز این سرا ، سرایم
سفرت به خیر اما تو و دوستی ، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی ،
به شکوفه ها به باران
برسان سلام مارا.
توجه : گون:نماد افراد وابسته و گرفتار به این دنیای مادی نسیم :نماد افراد آزادی خواه
آری
آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |