بررسي تزيينات محراب هاي مسجد جامع ساوه
* خودداري ناييني سعيد,پاك نژاد مهدي
مسجد جامع ساوه يکي از ابنيه مهم تاريخ معماري ايران است که در دوره هاي مختلف تاريخي مورد مرمت و گسترش قرار گرفته است، اين بنا از سده دهم – يازدهم / چهارم - پنجم به بعد با تزيينات مختلف گچبري مزين مي شود، اين تزيينات شامل ساخت محراب ها و محراب نماها و برخي تزيينات آجر مهري مي شود.
مهم ترين منابع و مدارک تاريخ گذاري دوره هاي ساخت بنا نيز همين تزيينات و به خصوص کتيبه هاي به جا مانده هستند که بر اساس نوع خط، تزيينات خط و تاريخ هاي ذکر شده در برخي از تزيينات مي توان به سير تحولات تاريخي مسجد پي برد.
اين نوشتار به بررسي تحليلي تازه اي از اين تزيينات مي پردازد و در دو بخش به محراب ها و محراب نماها تا با استفاده از الگوي قرارگيري محراب ها و بررسي تاثيرات هر دوره تزيين بر دوره بعد، به فهمي از روند تزيين اين بنا دست يابد. به اين منظور با تشريح ويژگي هاي هر محراب به تاريخ شناسي آن و رابطه آن با بنا و دسته بندي متون به کار رفته در کتيبه ها مي پردازد.
سوالاتي که در اين مقاله پاسخ داده مي شود:
1- ويژگي هاي تزيينات گچي مسجد جامع ساوه کدامند.
2- تزيينات مسجد جامع ساوه به چند دسته تقسيم مي شوند.
اهداف تحقيق: 1- شناسايي آثار مختلف تزييني در مسجد جامع ساوه. 2- استفاده از ويژگي هاي تزيينات جهت تاريخ شناسي دوره هاي گسترش مرمت بنا.
كليد واژه: مسجد جامع ساوه، محراب، تزيينات کتيبه اي
.
.
.
