سرعین شهر چشمه های آب گرم!
سرعین شهر چشمه های آب گرم!
آخرین مسافرت من مربوط به شهر سرعین میشه که واقعا لذتبخش و تماشایی بود.
برای رفتن به سرعین از اتوبان جدید قزوین رشت با اتومبیل شخصی به همراه چند تن از دوستان به راه افتادیم. تا رشت و انزلی رو که همه کم و بیش میدونید. شب رو در آستارا گذروندیم. از بازارش هم یه خریدای جزئی کردیم. البته بیشتر مناسب حال خانماست. تا اینجاش چیز خاصی نبود.
فردا صبح آستارا رو به مقصد سرعین ترک کردیم. از تالش که رد شدیم تو مسیر به جاده فرعی که به ساحل گیسوم ختم میشد رفتیم. دوستان مسیر منتهی به ساحل به قدری زیبا بود که آدم فکرشم نمیکرد که تو ایرانه. تا به حال فاصله ی جنگل و دریا رو انقدر نزدیک ندیده بودم. مسیر جاده که از بین درختای سر به فلک کشیده رد میشد مثل یه تونل بود. بعضی جاها نور آفتاب تا مسافت چند صد متر پشت سایه درختا میموند و یه منظره ی عجیب و رمزآلودی رو به وجود میاورد که فقط تو فیلما دیده بودم.
بعد از اینکه از جنگلهای زیبای ساحل گیسوم دل کندیم مسیرو ادامه دادیم تا به گردنه زیبای حیران رسیدیم. طبیعت گردنه حیران فوق العاده زیباست. هوای فوق العاده خنکی هم داره که آدم بازم دلش نمیخواد از این تیکه مسیر دل بکنه. در نقطه ای از گردنه که حدود 1500 متر از سطح دریا ارتفاع داره دریا به چشم میاد که خیلی منظره ی زیبایی رو به وجود آورده. البته اگر مه نباشه دیده میشه که از شانس ما اون روز آفتابی بود هوا ولی اکثر مواقع گردنه پوشیده از مهه.
تو مسیر جاده دستفروش ها مرتبا تو ظرفهای کوچیک و بزرگ جلوتو میگیرن و به زور میخوان از این تمشک های وحشی بهت بفروشن.
کلا مسیر آستارا تا گردنه حیران زیبایی های خاصی رو داره و در طول مسیر میتونید از تلفیق کوهستان، مزارع برنج، جنگل و دریا که انگار هنرمندانه در کنار هم چیده شدن لذت ببرید.
از گردنه که رد شدیم و از مناظرش استفاده کردیم طبیعت به یکباره خشک و خشن شد. به شهر اردبیل رسیدیم. (دیار علی دایی و حسین رضا زاده)
تو مسیر منتهی به اردبیل قله سبلان با صلابت و عظمت خاصی در حالی که ارتفاعاتش سفیدپوش بود چشم آدمو خیره میکرد.
آقا خلاصه رسیدیم به خود سرعین. سرعین یه شهر کوچیکه که تو ارتفاع قرار داره و در دامنه های سبلان. شهر کلا توریستیه و پر از هتل و مسافرخونه. آدمای آروم و دوست داشتنی و مهمان نواز.
اون روز تو سرعین موندیم و شب به آبگرم رفتیم. آبگرمی که از دل سبلان میجوشه و بیرون میاد. آبگرمی که خستگی این راه درازو از تن آدم درمیاره. دوستان باورتون نمیشه وقتی از آبگرم درمیای بیرون چقدر احساس سبکی بهت دست میده.
تو سرعین بیش از 10 مورد چشمه آبگرم هستش که بعضی هاشون به صورت سنتی و بعضی دیگرشون مدرن و شیک و با کلاس پذیرای گردشگرا هستن. قدیمی ترین آبگرم به گاومیش گلی معروفه که البته از لحاظ بهداشتی زیاد خوب نیست ولی چشمه ها مستقیما وسط استخرش میجوشن و شما میتونی بری اون وسط بایستی و آبی که با درجه حرارات بالا از دل زمین میجوشه رو لمس کنی. در ضمن هوای بیرون آب حتی در فصل تابستون سرده به طوری که دلت نمیخواد از تو آب بیرون بیای که علت این سردیه هوا کوهستانی و تو ارتفاع واقع شدن شهره.
اینم از آبگرم که تا نرید نبینید عمرا نتونید بفهمید چه لذتی داره!
