یک تجربه؟!

no_one

عضو جدید
سلام دوستان.
میخوام یه تجربه بهتون بدم که استفاده کنید.این تجربه واسه خودمه.
من گاهی وقتها کنارم دختر بوده یا تنها بودم یا زیاد بوده یا کم.
اما یه چیز خیلی عالی کشف کردم.
وجود دوست دختر خیلی خوبه چون پر لحظه های رویایی میتونه باشه .
اما واسه موفق شدن باید از همه دور باشی .تجربه ای که من بدست آوردم اینه که وقتی میخوای کار بزرگی رو انجام بدی تنها انجام بده.
وجود یه دوست مخصوصا یه دختر فکرت رو بهم می ریزه.
نمی تونی هواست رو جم کنی چون یا به گوشیت نگاه میکنی یه اس ام اس میدی یا داری تو فکرت یادشو قاب میگری.
من چند وقتیه که از این ماجر دورم به اندازه کل عمرم تو دو سال رشد کردم.وکارهای بزرگ انجام دادم.
و اگه میخواید واسه کنکور بخونید.از همه فاصله بگیرید.
در تکمیل حرفهام لئوناردو داوینچی میگه.وقتی میخوای به یک موضوع بزرگ فکر کنی تو تنهایی فکر کن چون یه دوست وقتی کنارت باشه نصف هواست معطوف به اونه.
موفق باشید مخصوصا همه پسرها. :gol:
 

m_azar

عضو جدید
آدمها می تونن همونطور که سد هم باشن، دست یاری آدم واسه پیشرفت باشند. پس مخالفم.
به نظرم اگر شخص مناسب کنار آدم قرار بگیره اگر در عدم حضور اون به اندازه تمام عمرتون رشد کردید،در حضورش دو برابر عمرتون رشد می کنید.

زندگي يه پل قديميه! به اين فکر نکن که اگر تنها ازش بگذري ديرتر خراب مي شه! به اين فکر کن که اگه افتادي يکي باشه که دستتو بگيره!
 
آخرین ویرایش:
بالا