معماری با مصالحی از جنس دل

mohammad azizi · May 11, 2013

مردنم
ماجرای دل انگيزی ست از دلتنگی ها
ديريست
در همهمه ی غم های پائيزی
رها شدم و تو
سراغی از من نمی گيری !
آرام از پس کوچه های آشوب وارِ ديوانگی
عبور می کنم
و جامانده ام دفن می شود آنجا !
دلواپسم مباش
عاقبت ...
به تو می رسم
خيلی زودتر از هرگز ...

fahimeh89 · May 11, 2013

بــا مــن چــه كرد لبــهايت....
بعــد آن هــرچه خــوردم
تلــخ بــود !....

nasim_shsh · May 11, 2013

مرگ درست از لحظه ای آغاز میشود که
در برابر آنچه مهم است سکوت میکنی....

fahimeh89 · May 11, 2013

[FONT=courier new, courier, mono]واحد اندازه گیری فاصله متر نیست ،[/FONT]

[FONT=courier new, courier, mono] اشـــــــتیاق است ،مشـــــتاق که باشی [/FONT]

[FONT=courier new, courier, mono]یک قدم هم فاصله یی دور است[/FONT]

hanane1 · May 11, 2013

fahimeh89 · May 11, 2013

[FONT=courier new,courier,monospace]خدای من [/FONT][FONT=courier new,courier,monospace]
[/FONT][FONT=courier new,courier,monospace]بهار و این همه دلتنگی؟[/FONT][FONT=courier new,courier,monospace]
[/FONT][FONT=courier new,courier,monospace]نکند فرشته یی فصل ها را اشتباهی ورق زده است[/FONT]

hanane1 · May 11, 2013

قطارها بیهوده میپرسند:
« چی؟ چی؟ » در انتهای ریلها،
هیچ کس و هیچ چیز،
در انتظارشان نیست ...

nasim_shsh · May 11, 2013

برگرد و از اول برو.... چشمانم پر از اشک بود واضح ندیدمت...

F A R Z A N E · May 11, 2013

پنجره ای نشانم دهيد تا من برای هميشه نگاه منتظر پشت آن باشم.

پنجره ای نشانم دهيد.

من خانه ای دارم با چهار ضلع بلند آجری

روشنايی خورشيد را از ياد برده ام

آسمان پر ستاره را نيز.

پنجره ای نشانم دهيد.

پنجره ای كه پرواز گنجشكان را از پشت آن تماشا كنم

و خوشبختی مردمان را و گذر فصلها را.

در كوچه ما خانه ها را بی پنجره می سازند...

hanane1 · May 11, 2013

اِمـشَـب اِنـگــآر قُـرصـهـآ هَــم آلـزآیـمِــر گِــرفتَــنـכ

لَعـنـَتیـآ یـآכِشُـون رَفـتـﮧِ ڪـﮧِ خـوآب آوَرَنــכ نَــﮧ یـآכآوَر. . .

hanane1 · May 11, 2013

تــــا آخــر عمـــــرت مـــدیونی . . .!

بـــه کـسی کــه بـــاعث شــدی . . .

بــــعد از تــــو دیگـــــه عـــاشـق هیچــــکـس نشــــه . . .؛

می فهــــمی . .؟!؟...

ایـــن بزرگــــتریـن گــــنــاهــه. . .!

hanane1 · May 11, 2013

روزگارا
تو اگر سخت به من میگیری،
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست،
گرچه دلگیرتر از دیروزم،
گرچه فردای غم انگیز مرا میخواند،
لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست
زندگی باید کرد...!

mohammad azizi · May 12, 2013

برد با کیست؟

سرو می نازید و می بالید سخت:
«از من آیا هست زیبا تر درخت؟
برد با من نیست آیا ؟
من پرند نوبهاری بی خزانم در براست!»

گل، به او خندید و گفت:
«از تو زیباتر منم ، کز رنگ و بوی تاج نازم بر سراست!»

چهره نرگس به خودخواهی شکفت،
چشم بر یاران خام اندیش ، گفت:
«دست تان خالی است در آنجا که من ، دامنم سرشار از گنج زر است!»

ارغوان آتشین رخسار گفت:
«برد با همتای روی دلبر است!»
لاله ها مستانه رقصیدند،
یعنی :«غافلید!
در جهانی اینچنین ناپایدار،
برد با آنکس که چون ما سرخوشان ، تا نفس دارد به دست ساغر است!»

پای دیواری ، درون یک اجاق،
کنده ای می سوخت ، در آن سوی باغ،
باغبان پیر را با شعله ها
رمز و رازی بود ، سرجنباند و گفت:
« برد با خاکستر است»

..... برد با او بود یا نه،
روز دیگر بامداد،
توده خاکستری را
هر طرف می برد باد!!

mohammad azizi · May 12, 2013

گاهی
تو نزدیک

گاهی
من نزدیک

کی می شود که پوچ شوند
این فاصله ها؟؟؟

aynaz.m · May 12, 2013

بالهایم
را زخمیست
نمیتوانم
به اسمان بروم
تنها
میتوانم روی زمین باشم
کاش کمی
ارام میشد دلم
چه حال بدی دارد
وقتی
دلت یک دنیا سکوت میخواهد
ولی سکوت نیست
و وقتی
یک دنیا حرف
نمیتوان
حرفی زد

mohammad azizi · May 12, 2013

نمی دانم کدام پرنده
در نبض مدادهایت جاری بود
که هیچ کاغذی
در وسعت حجم آن نگنجید
راستی نگفتی کدام باد
بادبادکهایت را با خود برد...

aynaz.m · May 12, 2013

چه با سرعت
پیش میرود
این دنیا
کمی
ارام بگیر
اینجا
جز کمی
دل شکسته
اشکهای
بر باد رفته
غمی در دل دیگر
چیزی نیست
اینقدر
گرد و خاک به پا نکن

mohammad azizi · May 12, 2013

تنهایی ادم را حشره شناس میکند!
...
حتی نایاب ترین عنکبوت های دنیاهم
در اتاق من تارتنیده اند!!!

mohammad azizi · May 12, 2013

...

نیمکت ...
همان نیمکت ِ خشک و چوبی ...
هر روز با نوازش ِ یاد ِ تو
جان میگیرد
سبز میشود
میروید ...

mohammad azizi · May 12, 2013

نرو.... نمی خوام گره ی کور نگاهم تو نگاهت وا بشه!...
بیا....نمی خوام قلبم از تو دستات رها بشه!...
بمون....دستمو از تو دستت وا نکن!...
عزیز!....سهم عشقتو از من جدا نکن!...
یه روز،...که من از بی تویی خسته شم،...
هی بمونم،...تو نیائیو من رفته شم!!!...
دلت،....می سوزه وقتی که ببینی من....
کم اوردم،...گریه کردم،...تموم شدم!....
آخه،.....میدونی چی شدم؟!....
هیچی.......تو اشکام غرق شدم!.....

mohammad azizi · May 12, 2013

دستهایم برایت شعر می نویسند
اما تو نخواهی خواند
آتش عشق در چشمانم غوطه می زند
ولی تو هرگز نخواهی دید
و من با این همه اندوه از کنارت خواهم گذشت
و باز تو درک نخواهی کرد
نازنین من ...

mohammad azizi · May 12, 2013

ميروي و من فقط نگاهت ميکنم تعجب نکن که چرا گريه نميکنم بي تو،
يک عمر فرصت براي گريستن دارم اما براي تماشاي تو،
همين يک لحظه باقي است
و شايد همين يک لحظه اجازه زيستن در چشمان تو را داشته باشم

mohammad azizi · May 12, 2013

تو راگم کرده ام امروز
و حالا لحظه های من
گرفتار سکوتی سردو سنگینند..
وچشمانم
که تا دیروز به عشقت می درخشیدند
نمیدانی چه غمگینند..
چراغ روشن شب بود
برایم چشم های تو
نمی دانم چه خواهد شد!
پراز دلشوره ام،بی تاب و دلگیرم
کجا ماندی که من بی تو
هزاران بار،در هر لحظه میمیرم

mohammad azizi · May 12, 2013

ناگهانی تر از آمدنت ،می روی
بی بهانه
من می مانم و باران های بی اجازه
و
قلب عاشقی که سپاسگزارت می ماند تا ابد:
متشکرم که به من فهماندی که:
چقدر می توانم دوست بدارم
و عاشق باشم بی توقع

aynaz.m · May 12, 2013

در طلوع خورشید
در میان ماه
در میان
انبوه
ادمیان
به دنبال عشقی
بودم
که مرا هرگز نمیخواست
و هر بار
مواخذه ام میکرد چرا
باورش ندارم
اما
حال
نه او را باور دارم
نه
ادمها
یدیگر را
تنها
اشک مهمان چشمانم هست
و لحظات خاکستری زندگیم
که
همیشه با من خواهد ماند

mohammad azizi · May 12, 2013

یک نفر دلتنگ است
یک نفر می گرید
یک نفر سخت دلش بارانیست
یک نفر در گلوی خویش بغض خیسی دارد
بغض کالی دارد
یک نفر طرح وداع می کشد روی گل سرخ خیال......

aynaz.m · May 12, 2013

گاهی
پروانه
اشتباهی
عاشق
چراغ بی احساس میشود
و من
عاشق
چراغ بی احساسی شدم
که تنها
خودخواهی و غرورش را میدید
و هرگز حواسش به
من نبود

mohammad azizi · May 12, 2013

از آنسوي درد مي آيم
و از انتهاي تنهايي
با يك بغل از ياسهاي وحشي
و دامني پر از عطر اقاقي ها
به ديدار تو مي ايم
شايد...
باران چشم هايم
كوير دلت را سبز كند !

شاید ....

mohammad azizi · May 12, 2013

نامه ی تو چقدر زیبا بود
هر خطش را سه مرتبه خواندم
بعد آنرا به روی یک دفتر
تا نخورده قشنگ چسباندم
نامه ی تو چقدرخوشبو بود
بوی گلهای رازقی می داد
حرفهایت هنوزهم طعم عطر پاییز عاشقی میداد
گفته بودی عجیب دلتنگی
دل من هم برای تو تنگ است
پیش من هم غروب غمگین است
پیش من هم طلوع کم رنگ است

mohammad azizi · May 12, 2013

پنجره ها را می بندم
پرده ها را می کشم
امروز اتاقم به اندازه ی کافی ابر دارد.
تمام کاغذهای پراکنده ی روی میز؛
تمام یادداشت های خفته ؛
میان کتاب های همیشه دلتنگ ؛
همیشه فسرده ام ....
نجواهای مرا خوب از بر دارند .
من هم نباشم ؛
عاشقانه هایم همیشه جاری ست ...

معماری با مصالحی از جنس دل

کاربر حرفه ای

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

عضو جدید

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر فعال تالار ادبیات ,

کاربر حرفه ای

کاربر فعال تالار ادبیات ,

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر فعال تالار ادبیات ,

کاربر حرفه ای

کاربر فعال تالار ادبیات ,

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای

کاربر حرفه ای