کوچه های تنهایی
- شروع کننده موضوع @ RESPINA @
- تاریخ شروع
- وضعیت
خوش است خلوت اگر یاریار من باشد
نه من بسوزم و او شمعانجمن باشد
من آن نگین سلیمان بههیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمنباشد
روا مدار خدایا که در حریموصال
رقیب محرم و حرمان نصیب منباشد
همای گو مفکن سایه شرفهرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغنباشد
بیان شوق چه حاجت که سوز آتشدل
توان شناخت ز سوزی که در سخنباشد
هوای کوی تو از سر نمی‌رودآری
غریب را دل سرگشته با وطنباشد
به سان سوسن اگر ده زبان شودحافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهنباشد
نه من بسوزم و او شمعانجمن باشد
من آن نگین سلیمان بههیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمنباشد
روا مدار خدایا که در حریموصال
رقیب محرم و حرمان نصیب منباشد
همای گو مفکن سایه شرفهرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغنباشد
بیان شوق چه حاجت که سوز آتشدل
توان شناخت ز سوزی که در سخنباشد
هوای کوی تو از سر نمی‌رودآری
غریب را دل سرگشته با وطنباشد
به سان سوسن اگر ده زبان شودحافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهنباشد
لحظه ديدار نزديک است
باز من ديوانه‌ام، مستم
باز مي‌لرزد دلم، دستم
باز گويي در جهان ديگري هستم
هاي! نخراشي به غفلت گونه‌ام را، تيغ!
هاي، نپريشي صفاي زلفکم را دست!
و آبرويم را نريزي، دل!
- اي نخورده مست-
لحظه ديدار نزديک است.
باز من ديوانه‌ام، مستم
باز مي‌لرزد دلم، دستم
باز گويي در جهان ديگري هستم
هاي! نخراشي به غفلت گونه‌ام را، تيغ!
هاي، نپريشي صفاي زلفکم را دست!
و آبرويم را نريزي، دل!
- اي نخورده مست-
لحظه ديدار نزديک است.
باران نم نم ریز
و من،
در امتداد من، نگاهم و پاهایم
و خیسِ خیابان
و آدمهای هراسان
و چتر
و چتر
و چتر
باران،
باران و اشکهای ناپیدا،
روی گونۀ من.
چه فرصت خوبی،
که هر چه بغض دارم،
در این خیابان خیس بترکانم
و من،
در امتداد من، نگاهم و پاهایم
و خیسِ خیابان
و آدمهای هراسان
و چتر
و چتر
و چتر
باران،
باران و اشکهای ناپیدا،
روی گونۀ من.
چه فرصت خوبی،
که هر چه بغض دارم،
در این خیابان خیس بترکانم
بگذار...
بگذار سر به سینه من تا بگویمت
اندوه چیست؟
عشق کدام است؟
غم کجاست؟
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمریست در هوای تو از اشیان جداست
بگذار سر به سینه من تا که بشنوی اهنگ اشتیاق دلی دردمند را
شاید پیش از این نپسندی به کار عشق ازار
این رمیده ی سر در کمند را
هنگامی که از جاده های شب عبور میکنی در این اندیشه مباش
که خورشید برای تو بیگانه طلوع خواهد کرد
و قلبی که به هوس گفت دوستت دارم
بدان هرگز معنی لغت عشق را نخواهد داشت
بگذار سر به سینه من تا بگویمت
اندوه چیست؟
عشق کدام است؟
غم کجاست؟
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمریست در هوای تو از اشیان جداست
بگذار سر به سینه من تا که بشنوی اهنگ اشتیاق دلی دردمند را
شاید پیش از این نپسندی به کار عشق ازار
این رمیده ی سر در کمند را
هنگامی که از جاده های شب عبور میکنی در این اندیشه مباش
که خورشید برای تو بیگانه طلوع خواهد کرد
و قلبی که به هوس گفت دوستت دارم
بدان هرگز معنی لغت عشق را نخواهد داشت
آمدم
آمدم تا به تو آویزم
لیک دیدم که تو آن شاخه بی برگی
لیک دیدم که تو بر چهره امیدم
خنده مرگی
وه چه شیرینست
بر سر گور تو ای عشق نیاز آلود
پای کوبیدن
وه چه شیرینست
از تو ای بوسه سوزنده مرگ آور
چشم پوشیدن
وه چه شیرینست
از تو بگسستن و با غیر تو پیوستن
در بروی غم دل بستن
که بهشت اینجاست
آمدم تا به تو آویزم
لیک دیدم که تو آن شاخه بی برگی
لیک دیدم که تو بر چهره امیدم
خنده مرگی
وه چه شیرینست
بر سر گور تو ای عشق نیاز آلود
پای کوبیدن
وه چه شیرینست
از تو ای بوسه سوزنده مرگ آور
چشم پوشیدن
وه چه شیرینست
از تو بگسستن و با غیر تو پیوستن
در بروی غم دل بستن
که بهشت اینجاست
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دلم را سپردم به بنگاه دنیا
و هی آگهی دادم اینجا و آنجا
و هر روز برای دلم مشتری آمد و رفت
و هی این و آن
سرسری آمد و رفت
ولی هیچکس واقعاً
اتاق دلم را تماشا نکرد
دلم قفل بود
کسی قفل قلب مرا وا نکرد.
یکی گفت: چرا این اتاق پر از دود و آه است
یکی گفت چه دیوارهایش سیاه است
یکی گفت چرا نور اینجا کم است
و آن دیگری گفت : و انگار هر آجرش
فقط از غم و غصه و ماتم است !
و رفتند و بعدش دلم ماند بی مشتری
و من تازه آن وقت گفتم :
خدایا، تو قلب مرا می خری ؟.
و فردای آن روز
خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه
پشت خود بست
و من روی آن در نوشتم
ببخشید، دیگر
"برای شما جا نداریم
از این پس به جز او کسی را نداریم"[/FONT]
و هی آگهی دادم اینجا و آنجا
و هر روز برای دلم مشتری آمد و رفت
و هی این و آن
سرسری آمد و رفت
ولی هیچکس واقعاً
اتاق دلم را تماشا نکرد
دلم قفل بود
کسی قفل قلب مرا وا نکرد.
یکی گفت: چرا این اتاق پر از دود و آه است
یکی گفت چه دیوارهایش سیاه است
یکی گفت چرا نور اینجا کم است
و آن دیگری گفت : و انگار هر آجرش
فقط از غم و غصه و ماتم است !
و رفتند و بعدش دلم ماند بی مشتری
و من تازه آن وقت گفتم :
خدایا، تو قلب مرا می خری ؟.
و فردای آن روز
خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه
پشت خود بست
و من روی آن در نوشتم
ببخشید، دیگر
"برای شما جا نداریم
از این پس به جز او کسی را نداریم"[/FONT]
کوچه های تنهایی
مرهم تنهایی و دلتنگی های من
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هیچ وقت تنهات نمیزارم [/FONT]
مرهم تنهایی و دلتنگی های من
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هیچ وقت تنهات نمیزارم [/FONT]
می دود
از آن دورترها
قاصدکی به سوی من ...
قامت گام هایش لرزان است ...
ابرهای کولی شهر
بارها برسرش باریده اند !
و از عقده ی بادهای هرزه لبریز است ...
برلبانم می نشیند
و زیر گوشم آرام زمزمه می کند:
برهنه بیقرار باش !
مپوشان تن گرم عشقت را ...
دلتنگی هرگز به خواب نمی رود ...!
از آن دورترها
قاصدکی به سوی من ...
قامت گام هایش لرزان است ...
ابرهای کولی شهر
بارها برسرش باریده اند !
و از عقده ی بادهای هرزه لبریز است ...
برلبانم می نشیند
و زیر گوشم آرام زمزمه می کند:
برهنه بیقرار باش !
مپوشان تن گرم عشقت را ...
دلتنگی هرگز به خواب نمی رود ...!
کـجــاي ايـن جــنـگـل شــب
پنهون مي شي خورشيدکم
پشـت کدوم ســد ســکـوت
پـر مـي کــشــي چــکـاوکم
چرا بـه من شک مي کنی
مـن کـه مـنـــم بـرای تــو
لبـریـزم از عـشــق تــو و
سـرشــارم از هــوای تــو
دسـت کدوم غزل بـدم
نـبــض دل عـاشـقـمـو
پشت کدوم بهانه باز
پنهون کنم هق هقـمو
گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن
سفر نکن خورشیدکم
ترک نکن منو نرو
نبودنت مرگه منه
راهییه این سفر نشو
نزار که عشق من وتو
اینجا به اخر برسه
بری تو و مرگ منم
رفتن تو سر برسه
گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن
نـوازشــم کــن و بـبـیــن
عشق می ریزه از صدام
صدام کــن و ببـین که باز
غنچه می دن تـرانه هام
اگر چه من به چـشـم تو
کمـم قـدیمی ام گمـم
آتشـفشـان عـشـقـمـو
دریـــای پــر تـلاطــمــم
پنهون مي شي خورشيدکم
پشـت کدوم ســد ســکـوت
پـر مـي کــشــي چــکـاوکم
چرا بـه من شک مي کنی
مـن کـه مـنـــم بـرای تــو
لبـریـزم از عـشــق تــو و
سـرشــارم از هــوای تــو
دسـت کدوم غزل بـدم
نـبــض دل عـاشـقـمـو
پشت کدوم بهانه باز
پنهون کنم هق هقـمو
گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن
سفر نکن خورشیدکم
ترک نکن منو نرو
نبودنت مرگه منه
راهییه این سفر نشو
نزار که عشق من وتو
اینجا به اخر برسه
بری تو و مرگ منم
رفتن تو سر برسه
گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن
نـوازشــم کــن و بـبـیــن
عشق می ریزه از صدام
صدام کــن و ببـین که باز
غنچه می دن تـرانه هام
اگر چه من به چـشـم تو
کمـم قـدیمی ام گمـم
آتشـفشـان عـشـقـمـو
دریـــای پــر تـلاطــمــم
مجالی نيست گريه هايم را ...
برای شنيدن حرفهای تو نيز
نگاهم در ميان بهت نبودنت يخ زده است ...
ديگر دستهايت هم بهانه ای برای پرواز نيستند ...
پاهايم سخت بر زمين چسبيده اند !
واژه ها را نيز در ميان دردهايم گم کرده ام ...
گمشده ی من
حالا تو چشم بگذار ...
من گم می شوم ...!
برای شنيدن حرفهای تو نيز
نگاهم در ميان بهت نبودنت يخ زده است ...
ديگر دستهايت هم بهانه ای برای پرواز نيستند ...
پاهايم سخت بر زمين چسبيده اند !
واژه ها را نيز در ميان دردهايم گم کرده ام ...
گمشده ی من
حالا تو چشم بگذار ...
من گم می شوم ...!
منم تنهاترين عابر تو اين كوچه كه بن بسته 
يک مسافر تنها درحوالی جاده
مثل پنجره دلباز،مثل سايه ها ساده
بي خيال از دنيا،با تبسمی شيرين
آمده پر از احساس،دل به زندگی داده
وای از اين باران! قصه گوی سال های بی حضور
که باوسواسی شگرف حلقه های دلبستگی را خيس می کند
آنقدر خيس تا لبريز شوند ...
ناگهانی تر از آمدنت،می روی
بی بهانه... من می مانم و باران های بی اجازه
و قلب عاشقی که سپاسگذارت می ماند تا ابد، متشکرم که به من فهماندی که:
چقدر می توانم دوستبدارم و عاشق باشم بی توقع ، باور کن ،بی توقع!
دارم به توفکر می کنم .. فقط فکر می کنم اما تمام لحظه ها پر می شود از سطرهای عاشقی !
همراه خوب و ساکت من،سلام
موسيقی زنده،ساده و بی کلام من
دوستت دارم
-بدون توقع-
به نام عشق
باران گرفته و مثل هميشه و ....
مثل پنجره دلباز،مثل سايه ها ساده
بي خيال از دنيا،با تبسمی شيرين
آمده پر از احساس،دل به زندگی داده
وای از اين باران! قصه گوی سال های بی حضور
که باوسواسی شگرف حلقه های دلبستگی را خيس می کند
آنقدر خيس تا لبريز شوند ...
ناگهانی تر از آمدنت،می روی
بی بهانه... من می مانم و باران های بی اجازه
و قلب عاشقی که سپاسگذارت می ماند تا ابد، متشکرم که به من فهماندی که:
چقدر می توانم دوستبدارم و عاشق باشم بی توقع ، باور کن ،بی توقع!
دارم به توفکر می کنم .. فقط فکر می کنم اما تمام لحظه ها پر می شود از سطرهای عاشقی !
همراه خوب و ساکت من،سلام
موسيقی زنده،ساده و بی کلام من
دوستت دارم
-بدون توقع-
به نام عشق
باران گرفته و مثل هميشه و ....
تنها تو می مانی
دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد
مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد
مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
گفتگوهای تنهایی | ادبیات | 11193 | |
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-