دختران احتمال طلاق را بیش‌تر می‌کنند؟

خبرآنلاین : گوردون داهل از دانشگه روچستر و انریکو مورتی از دانشگاه UCLA در این باره گفتند: برای مثال در کشور آمریکا والدین فرزندان دختر تا 5 درصد بیش‌تر از والدین صاحب فرزند پسر ممکن است از هم جدا شوند. جالب این جاست که هر چه تعداد فرزندان دختر بیش‌تر می‌شود به همان میزان احتمال جدایی زن و شوهر هم افزایش پیدا می‌کند. برای مثال والدین 3 فرزند دختر با احتمال 10 درصد بیش‌تر از والدین سه فرزند پسر ممکن است از یکدیگر جدا شوند.
این در حالی است که نه تنها والدین دختران بیش‌تر از هم جدا می‌شوند، بلکه زنان صاحب فرزند دختر بعد از جدایی نیز با احتمال کم‌تری نسبت به والدین صاحب فرزند پسر ازدواج مجدد می‌کنند. نه تنها زنان صاحب فرزند دختر با احتمال کم‌تری ازدواج می‌کنند بلکه احتمال موفقت ازدواج دوم نیز در آن‌ها کم‌تر است.
برای توضیح علت این پدیده‌ها نظریات مختلفی مطرح شده است. شاید پسران دارای نقش‌هایی هستند که می‌توانند کیفیت زندگی را بهتر کنند. به طور کلی باید قبول کرد که اکثر والدین داشتن فرزند پسر را به فرزند دختر ترجیح می‌دهند.
حال چگونه می‌توان اثبات کرد که واقعا والدین در کشورهای جهان داشتن فرزند پسر را به دختر ترجیح می‌دهند. خوب جواب به این سوال چندان سخت نیست، در آمریکا، کلمبیا، کنیا و بسیاری کشورهای دیگر زوج‌هایی که دارای سه فرزند دختر هستند با احتمال 4 درصد بیش‌تر ممکن است نسبت به زوجی که دارای سه فرزند پسر هستند تصمیم بگیرند دوباره صاحب فرزند شوند. در مکزیک این احتمال به 9 درصد و در ویتنام این رقم به 18 درصد می‌رسد. در کشور چین قبلا از آن‌که قانون تک فرزندی اجباری شود این احتمال نزدیک به 90 درصد بود. همه این موارد نشان می‌دهد که تقریبا در همه جای دنیا تمایل برای داشتن فرزند پسر بیش‌تر از دختر است.
اما این که چرا پسرها باعث تداوم ازدواج می‌شوند و دخترها احتمال طلاق را افزایش می‌دهند چیست؟ پسرها چه خصوصیاتی دارند که باعث می‌شود آن‌ها به این شکل در خانواده‌ها تاثیرگذار باشند؟ چرا خانواده‌ها پسرها را نسبت به دخترها ترجیح می‌دهند؟
شاید پسرها در دوران سالمندی می‌توانند به بهتر شدن شرایط اقتصادی والدینشان کمک کند. شاید برخی والدین می‌خواهند شخصی در خانواده آن‌ها باشد که بتواند نام خانوادگیشان را حفظ کند و شاید هم باوری در عمق وجود ما هست که می‌گوید خانواده بدون پسر چندان کامل نیست.
اما از سوی دیگر فرزندان دختر دارای تاثیراتی هستند که می‌توانند نقش حمایتی پسرها را به گونه‌ای دیگر به عهده بگیرند. برای مثال فرزندان پسر معمولا به کار روزانه و کارهای خانه والدین اضافه می‌کنند، اما از سوی دیگر فرزندان دختر حجم کارهای روزانه خانه را کاهش می‌دهند.
دختران هم‌چنین نسبت به پسران نقش حمایتی بیش‌تری را به عهده می‌گیرند و بهتر فشارهای روانی و اجتماعی خانه را کاهش می‌دهند. شاید به همین دلایل باشد که زنان صاحب فرزند دختر بعد از جدایی از همسرشان تمایل کم‌تری برای ازدواج مجدد دارند. آن‌ها از حمایت دخترانشان بهره‌مند می‌شوند و تصور می‌کنند با وجود آن‌ها دیگر نیازی به داشتن تکیه‌گاهی مانند همسر ندارند.
به هر حال هنوز هم در مورد نقش دختران و پسران در زندگی خانوادگی خصوصا بعد از طلاق سوالات زیادی مطرح است که هنوز پاسخ روشنی برای آن‌ها پیدا نشده است. اما موضوعی که صحت آن برای محققان روشن شده، این است که والدین صاحب فرزند دختر بیش‌تر از هم جدا می‌شوند.​